Chapter 5- "The More You Hate The More You Love

Pao's POV

What's up! Pao nga pala at your service.

Kasulukuyan kami bumabyahe papuntang hospital kung saan nagtatrabaho si Ate. At hanggang ngayon nagtatalo pa rin yung dalawa.

'Tss ilang linggo na nakakalipas wala pa rin nagbabago aso't pusa pa rin sila'

Natatawa ako sa reaksiyon nila kanina nang sinabi ko yung The More you hate the more you love.

Flashback......

"Sabi nga ng iba the more you hate the more you love" patama ko rito pero yung dalawa ang sama ng timpla ng mukha ng sinabi ko yun.

'Tch bagay talaga kayo ni Ate. Yung isa masungit na mapangasar at yung isa m*****a na masungit.'

"Psh! Never ako magkakagusto sa mukhang mokong at unggoy" inis na sabi ni ate.

"Mas lalo na ako hinding hindi ako magkakagusto sayo ugali pa lang nga di na pasok sa standard ko" mas nainis si Kuya Marcus.

"FYI mas lalo na rin ako noh" umirap si ate kaya ang ending nagasaran at nagpikunan na sa salita kaya ako nagmaneho ng sasakyan kapag narinig ni Nanay baka di makapasok si ate at kami ni Kuya Marcus ay hindi makapunta sa bayan.

End Of Flashback........

"Oh andito na tayo" bumaba na si Ate sa sasakyan habang ang katabi ko ay iba ang timpla ng mukha.

'Mukhang napikon na ito sa sobrang kamalditahan ng kapatid ko ah'

"Ate anong oras out mo mamaya?" tanong ko kay Ate.

"Tatawag na lang ako mamayang hapon" ngiting sabi ni Ate at tumingin sa katabi ko at........

INIRAPAN NIYA!!

at biglang tumalikod nagflip pa yung buhok niya hanggang puwet.

'naguumpisa na naman sila'

kaya napailing iling na lang ako.

"Tara na kuya" ngising sabi ko ng ikanuot ng noo nito.

"Anong ngisi ngisi mo dyan ah" natatawa na lang ako.

"Sinong nanalo kuya?" natatawa kong tanong at sinamaan ako ng tingin.

"Shut up! Let's go baka maubusan tayo roon" sungit na sabi nito at ako napailing na lang. 

Hayss ang sarap asarin itong dalawa na 'to. HAHAHAHAHA

*****

Aya's POV

'Bwisit sira na naman araw ko'

Kasulukuyang ako nagrounds ng tumawag si Aidee

'Ano kailangan ng babaeng ito'

"Hello bakit ka tumawag eh alam mo naman nasa trabaho ako" naiinis kong sabi.

"Inday magovertime ka ba mamaya?" tanong nito ng ikagulat ko.

"Oo bakit?" takang tanong ko.

"Ano kasi pwede ako na lang sasambot ng overtime mo" nagulat ako sa sinabi niya.

"Ha?" gulat kong sabi kaya napabuntong hininga siya.

"Kailangan ko kasing kumayod pa dahil......" binitin niya ang salita na lumalabas sa kanyang bibig.

"Kailangan ano?" nagtataka na ako sa kanya.

"Kailangan kong bayaran yung utang na ikinasangkot ni Kuya"

'What the hell! Seriously?'

"Look Aidee di ba pwedeng tumulong sila sayo eh kakatrabaho mo niyan at kakaduty mo niyan pati katawan mo ay bumigay." nagalala kong turan.

"Wag kang magalala may sapat naman akong tulog." sambit niya

"ahmm anyway nakita ko si Paolo at si Fafa Marcus sa bayan dahil nakita ko sila kanina ng namili ako ng ulam" turan nito. Ang ganda at seryoso sana ang usapan namin ay may isiningit pang di importante lalo na yung unggoy na mokong na yun.

"Ang ganda ng usapan natin nagwrong timing ka pa" bwisit na sabi ko. Tumawa na lang sya.

"Mukhang enemies nga talaga kayo. Tss! sabe sabe sa paligid, the more you hate the more you love daw" naalala ko ang sinabi ni Paw nung papunta kaming hospital.

Flashback.......

"Ang kasabihan nga daw the more you hate the more you love daw"

'What the?'

End of Flashback......

'Letse naman oh'

"Wag ka magpapaniwala doon sa mga sabe sabe scam yun! scam!" gigil kong sabi.

"Sus bessypie alam mo naman maraming naniniwala dyan. Sa una Enemies yan sumunod enemies to friends tapos next enemies to lovers na next wahhhh!" mahabang lintaya nito.

"letse di kami magigng lovers at kahit kailan di ako magkakagusto sa isang mokong na chismoso" bulyaw na sabi ko na halos tinitingnan na ako ng mga tao rito.

'Jusko po akala ko may matinong makakausap yung pala isa parin baliw'

"Inday tawag ka ng head director" tumango na lang ako.

'Bakit naman ako pinapatawag ng head director' 

"Ibaba ko na ito tinatawag na ako" ibinaba ko na ang tawag.

"Bakit naman naging panggabi pa yung duty ni Aidee?" tanong niya.

"Ewan ko masyado kasi siyang martyr eh" sagot ko.

"Buti na lang di ako martyr katulad niya" sabi pa niya.

Napabuntong hininga na lang ako at sumunod kay Lian.

"Asan si Aidee, Aya?" Nakasalubong namin si Doctora Faith, ang inaassisstan ko rito sa hospital. Papalit ang doctor na inaasisst ko.

"Ahmm mamayang gabi po siya papasok Doc eh" tugon ko kaya napatango na lang siya. 

"Pag pumasok na siya papuntahin mo sa head director office" tumango na lang ako sa sinabi ni Doctora. 

Sumakay kami sa elevator mga 4th floor pa ang head office kalimitahan pa yung iba pinakadulo edi mahihirapan kaming makapunta roon. Ang tagal ko rin di nakakapunta roon noong nagumpisa akong magtrabaho bilang Nurse rito dahil limitahan lang naman kami ipapatawag eh. 

Nakarating na kami sa head office. Mga limang Nurse pala ang nandun halo halo lalaki at babae.

"Buti naman at nandito kayo" sabi ng aming head director 

Siya si Doctor Lorenzo Agustin ang head director ng hospital. 

'Take note di siya may ari ah government hospital kasi ito' 

Matagal na siya rito I think 20 years na siyang head officer chief rito dahil maganda ang performance ng mga nurses at doctors rito. At magaling rin siyang magpatakbo ng hospital kaya nagtagal siya rito. 

"Nurse Sarmiento where's Nurse Aidee" alam ko ngayon lang napansin na wala si Aidee. 

'Ano magagawa ko alangan naman paliparin ko rito yung babaita para lang sa announcement na 'to' 

"She's duty off in this evening pa siya magduty" si Doctora Faith na yung sumagot para sa akin dapat.

"Pinapunta ko kayo dahil before end of summer vacation ay idedestino ko kayo sa hospital sa Maynila" Nagulat ako sa sinabi ni Doctor Lorenzo. 

'Seryoso' 

Di ko maintindihan ang sarili ko sa nabanggit ni Doc. Alam ko matagal ko ng pangarap na makapagtrabaho sa malalaking hospital sa Maynila lalo na sikat na hospital. 

'Ayaw kong iwan sina Nanay at Tatay pati ang mga kapatid ko'

Nagpatuloy si Doc Lorenzo na magdiscuss tungkol sa paglipat namin sa hospital sa Maynila.

"Doon ko kayo ililipat dahil sa nakitaan ko kayo ng good performance for the past few years kaya di ako magkakamali na ilipat kayo." Mahabang paliwanag ni Doc Lorenzo. 

"Doc saan po ba kami madedestino?" Agad na tanong ni Lian. Isa sa mga kaibigan namin ni Aidee at kaklase nung collage at siya rin yung tumawag sa akin kanina at kausap

"Sa St. Agustin General Hospital" Nagulat sila sa pagbanggit ni Doc Lorenzo sa hospital kung saan kami madedestino. 

'Bakit naman sila gulat na gulat?' 

"I give you a vacation para magkapagpahinga kayo and then ang hospital na bahalang magasikaso sa mga papeles ninyo at para gamit at sarili niyo na lang ang ihahanda. Understand" paliwanag ni Doc Lorenzo. "Yes Doc" sagot namin lahat. 

Lumabas na kami sa office and then start na naman yung chismisan nila.

"Inday, ang akong higala gikan sa Manila miingon nga ang hospital nga itudlo ni Doc Lorenzo naa sa ilang pamilya" nagulat ako di dahil sa salita dahil dito na rin ako ipinanganak at lumaki kaya nakakaitindi ako at marunong magsalita ng aming lengwahe kung di sa sinabi ng kapwa Nurse ko rito. 

'Ibig sabihin sila yung may-ari ng hospital sa Maynila pero bakit siya nandito sa Cebu' 

"Saka day ang usa nga nahigugma didto mao ang usa ka batan-ong lalaki nga labing tigulang kanimo sa 3 ka tuig usa ka batan-ong lalaki nga wala'y asawa ug uban pa ....." 

"Single pa bali pamangkin ni Doc Lorenzo yun nga lang di ko alam pangalan eh" ay yun nga lang di nila alam yun name nun. 

Napailing na lang ako sa kachismosan ng mga ito. Di ko alam parang malulungkot ako dahil sa pamilya ko dahil nagaaral pa yung dalawa pero kailangan sa pasukan collage na si Pao tas si Shawn graduating na ng elementarya kaya todo sipag ko ng trabaho ayaw ko lang umasa kay Nanay at Tatay dahil pinamana sa amin ito kung di ito binigay ng aming lola bago siya pumanaw ay mapupunta dapat ito sa mga kapatid ni Tatay pero alam nito na kapag binigay ito ay ibebenta lamang ang bukirin. Kaya ibinigay na lang sa amin alam ko na pupunta sila rito dahil sa lupa at farm kaya kailangan kong magipon kung sakali man lang naman ay always akong ready. 

"Aya!" Tawag ni Lian 

"Bakit?" Takang tanong ko. 

"Pauwi ka na ba ibibilin ko na lang si Aidee kina Dezy" napatango ako sa sinabi niya. 

"Ikaw ba pauwi ka na rin?" Tanong ko rin.

"Oo eh sabay na lang tayo lumabas" inaayos namin ang mga gamit namin upang umuwi na medyo pagod ako dahil sa dami kong hawak na pasyente. Taga Lapu Lapu si Lian dito lang talaga siya nagtatrabaho. 

"Oo nga pala di mo ba alam nung nagdayoff ka nun dahil nagdalawang straight duty ka dahil sa sobrang dami ng pasyente mo ay pumunta yung anak ni Don Ricardo." Nagulat ako sa sinabi ni Lian. 

'Si Russel?' 

"Si Russel ba at bakit?" Nagtataka akong tanong sa kanya.

"Ewan ko?" Kibit balikat siya sa sinabing iyon. 

Alam kong di ako tantanan hanggang gusto niya matali sa akin pero di ako papayag na pwersahan niya ang mga magulang ko para magpakasal sa kanya ugali pa lang di ko na type dahil pamilya sila ng mga matapobre at aroganteng pamilya sa ugali pa lang. Gusto ako ipakasal sa anak niya si Russel ni Don Ricardo upang lumakas daw ang farm namin pero alam ko yunv kaibuturan nito na gusto lang niya siya ang makinabang ng lupa namin kaya kahit ano gawin niya ay di ako makapagpakasal sa kanya. Pero may kutob ako na sila ang dahilan kung bakit bigla namatay ang lola ko. Pero......

'Over my dead body! No way! di ako makikipagkasal sa kanya' 

Kaya napatingin na lang ako kay Lian.

"Day okay ra ka?" Nagalalang tanong ni Lian.

"Ok lang ako kapag bumalik ulit yun wag mo na akong tawagin pa basta ikaw na bahala roon ayokong makita ang pagmumukha ng bwisit na yun" lumabas na kami at sakto naman dumating ang kapatid ko kasama yung mokong. 

'Bat ba palaging magkasama itong dalawa' 

Napabuntong hininga ako at sumakay na sa kotse.

Habang nasa byahe ay umepal si Mokong the chismoso

'Mokong The chismoso? Pftt!' 

"Why are you silent? Are you dumb now?" Dahil sa sinabi nito ay mas lumala pa ang malas ng araw ko dahil dumagdag pa ang siraulo. 

"Excuse me kung wala kang matinong magawa kausapin mo yung salamin dyan at tanungin mo kung bakit yung mukha mo mukhang unggoy" umirap lang ako dahil sa bwisit. 

"Itong mukhang unggoy tss maraming nagkakandarapa dyan baka pati ikaw ganun din at saka unggoy naman ngayon grabe" sinamaan ko ito ng tingin dahil sa bwisit ko ay hinampas ko ito sa braso.

"Over my dead body I will never ever like you sa mukha mo palang at sa ugali mo di ko na type!" Sigaw ko. 

"Ikaw rin naman ah di ka rin pasok sa standard ko dahil rin sa ugali mo" tugon nito.

"Maganda ka sana maaari magugustuhan ka yun nga lang pagkakaiba yung ugali mo" lumaki ang mga mata ko sa sinabi nito. 

"Ano sabi mo?" Maang maangan kong tanong.

"Wala" umayos na ito ng upo. 

Nanlumo ako sa sinabi nito. Hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako sa mga sinasabi nito

'Ano bang nangyayari sa akin?" 

Ang lakas ng tibok ko ng dahil sa sinabi niya di ako bingi kahit bumulong siya ay naririnig ko pa rin. 

'Nagbubulong pa eh maririnig pa rin naman din?' 

"Ang sabe sabe nga po the more you hate the more you love" biglang epal ni Pao. 

Tiningnan ko ito ng masama ganun din si mokong kaya ito ay tawa na tawa na walang katapusan. 

'Nababaliw na yung kapatid ko baka maipadala na nila Nanay yan sa mental hospital dahil kanina pang umagang tawang tawa yan'