“Thank you.” Mahinang bulong ni Laura, ngayon ay magkasama sila sa loob ng sport car ni Adan. Kahit papaano ay nabawasan ang bigat na nararamdaman niya dahil maganda ang resulta ng unang hearing.
“I agree to your offer, hindi mo kailangan na maging thankful. Lahat ng ginagawa ko ngayon ay may kapalit, hindi libre.” Makahulugan nitong sabi.
Nagsimula na itong mag drive, ramdam naman ni Laura ang lagabog ng dibdib niya sa kaba. Ngayon araw rin nito kukunin ang bayad niya para sa pag-attend ng hearing.
Huminto sila sa tapat ng mataas na building ng five start hotel, exclusively for elite people. “come out, let’s get inside.”
“Ms. Zapanta?” Paguulit ni Adan, nilapit na nito ang labi sa tenga ni Laura para makuha ang atensyon niya.
“Y-Yes.” Nagmamadaling tinanggal niya ang seatbelt at lumabas ng kotse, agad binalot ng hiya ang katawan niya dahil doon.
Nanginginig ang paa niyang sumunod sa lalaki papasok sa building, hanggang makarating sila sa VVIP room na kinuha nito.
“Do you want to take a shower first?” Pagsarado palang ng pinto ay iyon agad ang unang salita na narinig niya mula sa lawyer, halata na ayaw nito na magsayang ng oras sa mga bagay na hindi ganoon kahalaga para sa kaniya.
Tanging tango ang naibigay na sagot ni Laura at mabilis na pumasok sa banyo, nanlalamig ang buo niyang katawan at lalo pa na nadagdagan ng tumama tubig sa hubad niyang katawan.
‘Kaya mo ito, Laura. Hindi ka pwedeng umayaw.’ Paulit-ulit niyang bulong sa sarili.
Kahit gaano siya kinakabahan ay hindi siya pwedeng umatras, nagsisimula palang ang laban para sa daddy niya.
Suot ang robe ay marahan siyang lumabas sa banyo, agad niyang nakita ang lawyer na nakaupo sa sofa at umiinom ng wine. Pinasadahan siya ng tingin nito mula ulo hanggang paa, “bakit ka pa nagsuot n’yan, bakit hindi mo pa hubarin?”
Muli itong s******p ng wine sa hawak na kupita, at hindi inaalis ang tingin kay Laura. Dahan-dahan na umangat ang nanginginig na kamay ni Laura para tanggalin ang pagkakatali at hinayaan na mahulog sa sahig ang saplot.
“Come,” sumenyas pa ito na lumapit siya at tinapik ang kandungan, “and sit here.”
Napahawak si Laura sa kaniyang tiyan, pakiramdam niya ay nagbubuhol-buhol ang bituka niya sa pinaghalong kaba at hiya na nararamdaman.
“Hurry, Ms. Zapanta. H’wag mo sabihin na ngayon pa nagbago ang isip mo at hindi mo kayang ibigay ang kapalit na hinihingi ko bilang pagtulong sa inyo?” Tumayo si Adan at nilapag ang baso sa maiit na lamesa.
“H-Hindi naman sa ganoon,” nakagat niya ang ibabang labi, “yumuko siya para itago ang pamumula ng kaniyang mukha, hindi niya magawang aminin na wala pa siyang karanasan sa ganoong bagay.
Lumakad si Adan palapit sa kaniya ng marahan, ang mga kamay nito ay mabilis na lumingkis sa bewang niya, “kung ganoon ay ano ang problema? Hindi ba dapat ay mas ginagalingan mo para hindi magbago ang isip ko?”
Yumuko si Adan at dinampi ang labi sa leeg niya, “hindi simpleng halaga ang pinakawalan ko para tulungan ka Ms. Zapanta, kung ayaw mo na magbago ang isip ko… Bakit hindi mo patunay na mas higit ang kaya mo na ibigay sa akin?”
Hinawakan ni Adan ang baba niya at inangat ang mukha kapantay ng sa kaniya, “stick out your tongue.” Malamig na utos nito, mabilis naman na sinunod iyon ni Laura at nilabas ang dila habang mariin na pinikit ang mata.
~
“Aah!” Impit na ungol ang kumawala sa labi ni Laura ng gumuhit sa buong sistema niya ang sakit at hapdi sa gitna ng mga hita, “m-masakit, s-sandali.” Puno ng pakiusap niyang saad.
Natigilan naman si Adan sa paggalaw at hindi makapaniwalang tinignan siya, “you’re a virgin?”
Napaiwas ng tingin si Laura sa lalaking nasa ibabaw niya ngayon, “O-Oo.” Pag-amin niya.
“Wow, I think you really offer me more than they can.” Malawak ang ngisi ni Adan habang sinasabi iyon, “don’t worry, I will take it slow.” Sabi niya at muling pinosisyon ang sarili sa gitna ng mga hita ni Laura.
Muli siyang hinalikan nito pero sa pagkakataon na iyon ay may pag-iingat, marahan ang bawat galaw ng labi nito maging ang mga kamay na humahaplos sa hubad niyang katawan.
Sa pagkakataon na iyon ay nabawasan ang sakit na nararamdaman ni Laura, sa halip ay napalitan iyon ng kakaibang sensasyon na noon lamang niya naramdaman.
Muli niyang naalala kung bakit siya nasa ganoong sitwasyon, lahat ng nangyayari ay dahil sa ex-boyfriend niya na ginamit, niloko, at sinira ang business nila.
Pero hindi niya magawang magsisi na nakuha ng lalaking kayakap ang virginity niya, sa halip ay mas pagsisisihan pa niya kung binigay niya iyon kay Elijah.
“Focus on me, Ms. Zapanta. Ako ang kasama mo, don’t you dare to think of another man when you are with me.” Nabalik lang siya sa realidad ng muli itong magsalita at walang pagpipigil na gumalaw sa ibabaw niya.
Halos mapaliyad si Laura sa sensasyon na binigay nito, “Aaah, w-wait… Ugh!” Paulit-ulit niyang ungol pero hindi siya pinakinggan ni Adan, ilang minuto lang ay naramdaman niya ang paglabas ng mainit na likido mula sa kaniya at ganoon rin naman ang lalaki, maging ang pag pintig ng pagkalalaki nito ay ramdam niya sa loob niya.
“Mr. Jintalan, mabuti naman at dumating ka.” Nakangiti ang mga matatandang businessman habang palapit si Elijah sa table kung nasaan sila, “akala namin ay hindi ka sisipot, lalo na at hindi mo naman na kailangan ang ganitong mga okasyon.” Makahulugan pa na sabi ng isa.Napangisi naman si Elijah dahil sa narinig, umiling siya at umakto na parang hindi naiintindihan ang ibig sabihin ng matanda. “Nako, bakit naman hindi ako a-attend sa ganitong okasyon lalo na at alam ko na andito kayo?”Muli silang nagtawanan, nanatili ang ngiti sa labi ni Elijah. Ang mga matatanda na ang tingin lang sa kaniya dati ay boyfriend ni Laura ay sa wakas alam na kung paano siya tawagin sa kung sino talaga siya.Napapailing nalang siya sa isip habang sumisimsim ang wine sa kupita na hawak, alam niyang iba ang nagagawa ng kapangyarihan at pera kung paano ang pakikitungo ng tao. Ngayon na meron na siya pareho, labis ang pagbabago ng mga ito.“Magkakaroon ako ng branch sa Singapore, baka gusto mo na makita ang pl
Ang tanawin sa labas ng veranda ay talagang maganda, pero hindi maitatago ni Laura na mas higit doon ang ngiting sumilay sa labi ng lawyer. Sobrang sarap noon sa mata na parang kinikiliti ang puso niya.Nabalik lang ang kaniyang atensyon ng umihip ang malamig na hangin, agad niyang hinaplos ang expose na mga braso. Nakasuot lamang siya ng cocktail dress, nagsimula na rin na mamula ang kaniyang ilong, pisngi, hanggang leeg. Mas lalong lumabas ang maputi niyang balat.Napabuntong hininga naman si Adan at maingat na hinubad ang suit jacket at walang pasabing pinatong ito sa balikat niya, “gamitin mo, hindi kita dinala dito para ma- hospital na naman.”Hindi iyon tinanggihan ni Laura, sa halip ay binalot niya iyon sa sarili. Sa paraan na iyon ay mas amoy niya ang lawyer muna sa jacket nito, hindi niya maiwasan na mas lalong mamula ang pisngi dahil sa kaniyang ginawa.“Thank you.” Bulong niya, halos makagat pa niya ang dila sa kaba. Ayaw niyang malaman ni Adan ang ginagawa niya, pero hindi
“Hurry, can’t you move faster?” Inip na tanong ni Adan habang nakasandal sa kotse at paulit-ulit na tinitignan ang oras sa relong suot niya, “sabi mo ay ayaw mong makatanggap ng maraming atensyon sa pupuntahan natin, pero sa tagal mong gumalaw ay baka tayo ang pinaka-late doon.”Napaikot naman ang mata ni Laura, gusto niyang magreklamo at sabihin na ang lalaki rin naman ang dahilan bakit sila natagalan. “Ito na nga, nagmamadali na.”~Mabuti nalang rin at hindi traffic ng mga oras na iyon dahilan para agad silang makarating sa venue, pagpasok palang nila ng building ay marami na agad ang sumalubong sa lalaking kasama niya. Isa na roon ang isang babaeng naka velvet red dress na talagang bumagay sa maputi nitong balat.“Adan,” matamis nitong tawag sa pangalan ng lawyer habang may matamis na ngiting nakapaskil sa labi niya, “akala ko ay hindi ka darating, ngayon ka lang na-late sa mga ganitong event.”Ilang minuto pa na tinitigan ni Laura ang babae bago niya makilala ito, Ang female arti
Tulad ng pinagkasunduan at alok na serbisyo ni Laura, nung hapon rin na ‘yun ay agad siyang naghanda para magluto ng hapunan.“Sinabi ko na ipagluluto ko siya ng pagkain, pero paano ko gagawin yun kung ganito lang ang laman ng refrigerator niya?” Stress na tinignan ni Laura ang mga can beer, bottled water, at iilan na pack food na kailangan na lang iinit.Hindi naman niya magawang guluhin ang lawyer na ngayon ay nakatalikod sa kaniya habang suot ang reading glass nito at isa-isang binabasa ang mga papel na nakakalat sa lamesa.Ilang saglit pa ay lumingon ito sa kaniya dahilan para mapaigtad siya, “baka mabutas ang likod ko sa titig mo, kung may gusto kang sabihin ay sabihin mo na.”Hindi ganoon kalamig ang tono ng boses nito, pero dahil sa suot niyang reading glass ay mas lalong naging intimidating ang aura niya. Hindi agad nakakibo si Laura, nagdadalawang -isip pa rin kung sasabihin niya ang kaniya pa niyang problema.Sa huli ay wala siyang nagawa kundi ang umamin, “hmm, sa totoo la
Paghinto palang ng kotse ay ramdam na agad ni Laura ang katahimikan ng paligid, sa totoo lang ay umaasa siyang pagdating nila ay naguunahan ang mga maid na lumabas para salubungin ang lawyer pero kabaliktaran ang lahat sa inaasahan niya.Tatlong palapag ang bahay nito ngunit sa labas palang ay masasabi na niya agad na maluwang iyon, “h’wag kang masyadong kabahan, marami ang kwarto at pwede mong piliin ang pinakamalayo sa kwarto ko, kung gugustuhin mo ay pwede tayong hindi magkita sa loob ng bahay hanggang matapos ang pag stay mo dito.”Seryoso ang mukha ni Adan habang sinasabi iyon, walang halong biro ang bawat salita. Hindi tuloy alam ni Laura kung talagang seryoso iyon o sarkastiko lamang ito.“Hindi naman ako kinakabahan, isa pa ay ikaw ang tumanggi sa akin nung nakaraan.” Pagbalik niyang sabi habang seryoso rin ang mukha, pero mabilis siyang tumingin palayo ng maramdam ang tingin ni Adan sa kaniya.“Well, hindi naman ako hayok at walang pusong lalaki. Pero kung ipipilit mo talaga
Dalawang-araw pa ang tinagal ni Laura sa hospital bago siya tuluyan na ma- discharged. Hindi na bumalik si Adan simula ng mangyari ang bagay na ‘yun, wala pa rin siyang idea kung ano ang dahilan ng pagka-bad moon bigla ng lawyer.“Nakakahiya naman kung tatawagan ko siya,” bulong niya sa sarili habang hawak ang cellphone at bitbit sa kabilang kamay ang maliit na bag. Paika-ika pa man ay sinubukan na niyang maglakad sa hallway, alam niyang sa mukha ng iba ay para siyang kawawa pero wala naman siyang magagawa.Sinubukan niyang katawan ang kaibigan pero mukhang busy, wala naman siyang ibang matatawagan dahil nasa detention center pa ang daddy niya.Nakakailang hakbang palang siya ng may humawak sa braso niya at pigilan siyang maglakad, “bakit parang nagmamadali kang umalis Ms. Zapanta na parang tinatakasan? Sa tingin mo ba ay makakauwi ka mag-isa ng ganyan ang sitwasyon mo?” Umagang-umaga palang ay magkasalubong na kilay agad ang bumungad sa kaniya.“Mr. Del Rosario, anong ginagawa mo dit