Share

Chapter 3

Penulis: Danixxie_
last update Terakhir Diperbarui: 2023-07-16 21:18:54

Halos magdadalawang linggo na simula nung nanatili sa bahay ko si Daniel.Sa loob ng dalawang linggo ay medyo nakilala ko na siya, he's a good person at unti unti ko na ding nakikita at nararamdaman kung gaano niya ko pahalagahan at protektahan.

I know na unting panahan lamang ang dalawang linggo pero ewan, medyo magaan na ang loob ko sa kanya.Actually masaya ako dahil sa wakas ay mayroon na akong kasama sa malungkot na buhay na 'to.

"Sure ka ayaw mo talagang ihatid kita sa coffee shop?" Tanong niya habang nagaasikaso.Nakahanap na rin kasi siya ng mapakakakitaan at kasalukuyan niya rin akong tinutulungan sa mga bayarin at sa pagkain namin.

"Yes, sure na 'ko" Saad ko sabay tingin sa kanya.Gwapo n'ya talaga.

"Really?" Tanong niya bigla na ikinagulat ko.Lintek na 'yan!Nababasa n'ya nga pala yung nasa isip ko.

"H-ha?" Taka kong tanong na kunyari'y 'di alam kung ano yung tinutukoy niya.

Tumawa muna s'ya nang mahina bago ako sagutin. "Nothing.Sabay na tayong umalis." Napatango na lang ako sa sinabi n'ya at dali-dali na ring nagasikaso.

Nandito na 'ko sa coffee shop at kasalukuyang busy sa paaasikaso ng mga costumers.Bigla akong napatingin sa labas ng Cafe namin dahil biglang umingay ang paligid.

'Di ko makita kung sino yung pinagkakaguluhan nila kasi bukod sa maraming tao ang nakaharang ay maliit na tao rin ako.Saklap naman ng buhay ko.

"Anong meron sa labas?" Tanong ni Belle sa'kin habang nakatingin din sa mga nagkakagulo sa labas ng Cafe namin.

"Ewan?Baka may sikat na artista?" Balik kong tanong sa kan'ya.Bigla siyang naglakad palabas ng Cafe namin at nakiusyoso sa mga nasa labas.Chismosa rin nito eh.Hinayaan ko na lang sila magkagulo at nagasikaso nalang ng mga costumers.Gusto ko na agad umuwi.

Ewan ko kung bakit atat na atat akong umuwi simula nung mga nagdaang araw.'Di ko alam kung pagod lang ba ako o gusto ko s'yang makita.Miss ko na s'ya--Ihhh.Actually ngayon na lang ulit ako naging masaya at excited na uuwi sa pamamahay ko.

After ni Alex gumawa ng coffee ay agad ko itong sinerve sa umorder.Pagkatapos kong maserve ay napahinto ako malapit sa pintuan ng Cafe namin dahil may papasok na costumer.Ganito lagi ang ginagawa namin.We greet out costumer pagpapasok sila then magpapasalamat at iimbitahan ulit namin sila na pumunta ulit dito sa Cafe namin.

Kahit rude ang costumer ay wala ka talagang choice kundi bumati at magpasalamat.Nanaisin mo na nga lang sabihin sa kanila na Please don't come again eh.

Nagbow muna ako bago I-greet yung pumasok na costumer. "Welcome our dear costumer!Please come in--" Napatigil ako sa pagbati nang makita ko yung mukha niya.

"You miss me?" Nakangisi niyang tanong bago ilapit yung mala anghel niyang mukya saakin.Napaestatwa na lang ako sa kinatatayuan ko dahil sa sobrang lapit niya sakin.

"H-Ha?" Utal kong tanong na para bang hindi naintindihan yung sinabi n'ya.Pano ko kasi maiintindihan kung bigla bigla n'ya na lang ilalapit yung mukha niya sakin??!

Tumawa s'ya ng mahina bago lumayo sakin, nilagpasan n'ya ako at umupo sa bakanteng pwesto.Maya-maya pa ay sinenyasan niya ako na lumapit sa kan'ya kaya wala na 'kong nagawa kundi sundin s'ya.

"May I take your order....Sir?" Saad ko habang nakatingin sa maamo n'yang mukha.Kung hindi mo talaga siya kilaka ay aakalain mo talagang artista na galing sa south korea.Yung mga boyband doon.

"Am I?" Tanong niya habang nakangiti.Napaubo na lang ako dahil nakalimutan ko nanaman na nababasa niya nga pala yung nasa isip ko.

"Ano order mo?" Casual kong tanong kasi why not?It's not like di kami magkakilala ng taong nasa harapan ko diba?

"I'm not." Saad niya habang nakatingin sa menu.Pinagsasabi n'ya?Anong I'm not?

"I mean...'Di ako tao." Napatawa naman ako sa sinabi n'ya kaya napatingin samin yung mga taong nandito sa loob.

Napaubo ako bago sumeryoso ng mukha. "Order mo, bilis." Utos ko na agad niya namang sinunod after n'ya kong pagtawanan.Jinoke time ba naman.

Oras na nang uwian at nagsiuwian na sila maliban samin ni Alex.Magoover time kasi kaming dalawa, mukhang malaki rin pangangailangan n'ya.

Nagasikaso lang kami nang nag asikaso ng costumers.Medyo rush nung mga 7-9pm dahil nagdagsa ang mga panggabi na workers na nagtatrabaho sa company na malapit dito sa Cafe namin.

Makalipas ang ilang oras ay sa wakas makakauwi na kami ni Alex.S'ya ang nagpresinta na magsara ng Coffee Shop kaya nagasikaso na 'ko ng mga gamit ko upang makauwi na rin.

"Nakauwi na kaya si Dan?" Napatigil ako ng ilang segundo nang mabanggit ko yung shortcut ng name n'ya.Natawa naman ako ng mahina nang sumagi sa isipan ko na ang cute nung nickname na 'yon.

"What if itawag ko sa kan'ya 'yon?" Tanong ko sa sarili ko at lumabas na sa Staff Room.Nakangiti akong lumabas ng Staff room at bigla akong natigilan sa paglalakad nang makita ko s'ya na tinutulungan si Alex na magayos ng mga upuan.

"Hi, Hannah!" Bati n'ya sakin habang nakangiti ng matamis.Parang hindi s'ya nagtrabaho dahil mukhang 'di s'ya napagod sa araw na 'to.

"Oh, nanjan ka na pala Hannah.Isasara ko na 'tong Shop.Napabilis yung gawain ko dahil kay Daniel eh" Natatawang saad ni Alex.

Maya-maya pa ay naisara na ni Alex ang Coffee Shop at nagpaalam na kami sa kan'ya.Naglalakad kami ngayon ni Dan...Ihh.Ehem, I mean naglalakad kami ngayon sa madilim na kalsada na tanginang ang punding street lights lang ang nagsisilbing ilaw.

Okay na rin kahit pundi, kaysa sa wala 'diba?

"How's your day?" Bagbasak ni Daniel sa katahimikan.Napatigil ako sa paglalakad at napatingin sa kanya.Pansin n'ya namang napatigil ako sa paglalakad kaya ganoon din ang ginawa n'ya.

Hindi ko alam pero may side sa puso ko na masaya ngunit malungkot at the same time.Halos ilang taon ko ring hindi narinig 'yan.Ngayon na lang ulit may nagtanong sa'kin nan.

"O-Okay lang naman." Tugon ko na ikinangiti n'ya.Pinadala mo po ba sakin 'to, Lord??Ganun na po ba ako kaawa-awa?

"Pano mo nalaman?" Tanong n'ya bigla na ikinataka ko.Ha?

"Ang alen??" Tanong ko.Nagtaka lalo ako ng bigla s'yang yumuko na para bang may nagawa s'yang kasalanan sa'kin.

"Na pinadala n'ya 'ko." Sagot n'ya na ikinataka ko ulit.Ha?You mean...pinadala ka ni Lord sa'kin?Ha?

"Oo...yun nga" Saad n'ya ulit habang nakayuko parin.Nagkaroon ng unting katahimikan sa paligid namin at hindi ko na napigilan at tinawanan ko na s'ya.

"Kanina mo pa ko jinojoke time ah" Natatawa kong saad na ikinatingin n'ya sakin nang nagtataka kaya napatigil ako sa pagtawa.

"I'm not kidding around, Hannah." Seryoso n'yang saad na nagpatigil lalo sakin sa pagtawa.Seryoso mo naman masyado.

"Let's go home." Nauna na s'yang maglakad at naiwan ako rito na nagtataka.Ha?May nasabi ba akong masama??

Susuyuin ko ba s'ya o ano??

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Love or Die    Chapter 19

    "May nangyari ba nung wala ako?" Kanina pa 'ko tinatanong ni Dan hanggang sa makauwi na lang kami ng bahay.'Di ko kasi s'ya sinasagot tungkol dun dahil ayoko s'yang magalala at baka maisipan n'ya pang umalis ng trabaho."So may nangyari nga?Tell me ano yun?" Tinignan ko lang s'ya habang iniisip yung mga nangyari kanina."Wala nga yun." Saad ko bago pumasok ng kwarto ko.Pansin ko namang sumunod s'ya sa'kin kaya napabuntong hininga na lang ako."Galit ka ba sa--" "May trabaho na 'ko." Nilingon ko s'ya na agad ko namang pinagsisihan.Halos 1 inches na lang ata yung layo namin sa isa't isa at halos bumangga na nga rin yung mukha ko sa dibdib n'ya."Really?" Mahina n'yang saad dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa."Oo, bukas na 'ko mag sisimul--." Napatigil ako sa pagsasalita ng yakapin n'ya 'ko bigla."Well done."Saad n'ya na ikinangiti ko.Niyakap ko s'ya pabalik at dinama yung maiinit n'yang bisig.I feel safe and warm in his embrace.Natatakot tuloy ako sa mga posibleng mangyari na

  • Love or Die    Chapter 18

    "Nandito nanaman yan?" "Required ba talaga na kasama lagi ni Dan yan?""Ba't may kasama nanamang s'yang alalay?" Napayuko na lang ako sa mga sinabi ng mga katrabaho ni Dan.Sinama n'ya kasi ulit ako dahil may nag text nanaman sa'kin na unknown number.'Di ko naman inexpect na ang bilis pala magbago ng ugali ng mga taong nandito.Wala si Dan dito dahil nasa labas s'ya kasama yung manager nila dahil may kakausapin sila na related sa trabaho nila.Naiwan ako dito kasama yung mga katabaho ni Dan at sobrang nakakasakit yung mga pinagsasasabi nila.Naisipan ko na lang lumabas at mag libot libot na lang ulit dito sa loob ng building.'Di parin maalis sa isipan yung mga sinabi nung mga tao dun sa'kin kanina.Gusto kong magsalita rin pero baka mag cause lang ng gulo kaya 'wag na lang."Look who's here." Napalingon ako sa taong nagsalita sa harapan ko at napangiti ako dahil s'ya yung kahapong pogi na may ari ng building na 'to."Hello po!" Nag bow ako sa kan'ya dahil syempre mga dzai, may ari ng c

  • Love or Die    Chapter 17

    HANNAH'S POV"Okay lang ako, pumasok ka na." Tinulak ko s'ya papunta sa pintuan para lumabas na pero bumabalik parin s'ya sa loob habang paulit ulit akong tinatanong kung okay lang ba talaga raw akong maiwan na mag isa rito sa bahay."Are you sure??Ayaw mo ba talagang sumama sa'kin?" Umiling ako sa alok n'ya habang nakangiti para malaman n'ya na okay lang talaga ako."Mala-late ka na, Dan.Go na, okay lang nga ako." Hinawakan n'ya yung kamay ko kasi balak ko nanaman s'yang itulak papalabas ng pintuan."Come with me please." Pagmamakaawa n'ya na ikinabuntong hininga ko.Kulit naman netong Anghel ba 'to eh."Oo na, eto na po.Magbibihis na." Saad ko para matahimik na yung mundo n'ya.Parang wala talaga s'yang balak na umalis ng hindi ako kasama eh.Pagkatapos kong mag bihis ay agad agad ko s'yang hinila palabas ng bahay dahil baka ma-late pa s'ya ng dahil sa'kin.Wala parin akong trabaho ngayon dahil until now hindi parin sa'kin nag rereply o natawag yung pinag apply-an ko.Nagdadalawang isi

  • Love or Die    Chapter 16

    Nakahiga lang ako ngayon sa sala habang nagaantay sa tawag o text ng kompanyang pinag apply-an ko.Bumababa na tuloy chance at confidence ko dahil wala akong balita kung pasok ba ko at natanggap o ano eh.Mag isa lang ako ngayon dito sa bahay dahil may trabaho si Dan.Lingguhan daw sahod nila kaya may panggagasgos kami kahit papaano."Wala ba talagang tatawag?Reply?E-mail man lang?" Kinakausap ko yung sarili ko habang nakatingin sa cell phone ko na nakapatong sa lamesa na maliit.Gusto ko ng makapagtrabaho para matulungan ko si Dan sa mga bayarin.'Di biro kuryente at tubig ngayon.Lalo na bilihin, kulang na kulang talaga yung sweldo teh.Parang 'di ka bubuhayin kahit meron kang pera eh.Nakita ko na nagbukas yung cell phone ko sabay ring neto.Agad akong napatayo at agad na kinuha yung phone.May tumawag na!Sila na kaya 'to?!Huminga muna ako ng maluwag bago sagutin yung tawag.Kinakabahan ako, tanggao kaya ako?Makakapag start na kaya ako??Pinindot ko na yung green at ini-loud speak."Good

  • Love or Die    Chapter 15

    Maaga akong gumising dahil ipaghahanda ko si Dan ng makakain n'ya bago pumasok ng trabaho.Grabe iba talaga nagagawa ng physical appearance, gumawa lang ng magandang entrance papasok ng interview room nakakuha na agad ng trabaho. 'Di lang bilang isang worker na nahihirapan dahil need ng promotion para lumaki ang sweldo, kundi isang Model.Akalain mo yun naunahan pa 'kong mag katrabaho."Aga mo naman magising, Mr.Model." Saad ko ng makita ko s'yang lumabas ng kwarto n'ya.Gulo-gulo pa yung buhok n'ya at nakapikit pa yung isang mata."Cute." Bulong ko sabay tawa ng mahina.Kita ko s'yang dumiretcho sa cr kaya napa kibit balikat na lang ako.Forda ignore ako ni Kuya.Nagluto ako ng pancake na gawa lang sa tig sampung pisong harina, itlog, at baking soda na nabili ko ng tingi rin.Pinag timpla ko na rin s'ya ng gatas.Oo, gatas.Model ko yan kaya bawal masira ang skin.Kaya dapat gatas lang.After kong matapos mag luto ay inihain ko na agad sa lamesa.Tumingin ako sa pintuan ng cr at sakto naman a

  • Love or Die    Chapter 14

    Apat na araw na ang nakakaraan nung lumipat kami rito sa bago naming inuupahan.Okay naman, walang maingay, istorbo, at kung ano ano pang ikababahala ko.Pwera na lang kay Dan.Lumiligalig at umiingay kasi s'ya noong mga nakaraang araw.Hanggang ngayon ganun parin s'ya, nasobrahan na ata sa pagiging Jolly.Mas mukhang tao na lalo s'yang kumilos kesa sa'kin.Nag rereklamo na rin s'ya teh pag inuutusan kong mag walis.Naknam."WIWOWWW!!WIWOOW!WIWOOOW!" Dinaig n'ya nanaman yung ambulansya ngayon.Need ba talaga mag ingay ng ganan kada lalabas s'ya ng kwarto?"Aalis ka?" Tanong n'ya sa'kin at tila ba pinagmamasdan n'ya yung suot ko mula ulo hanggang paa.Nakapang formal kasi ako dahil may interview ako ngayon.Bawal naman na nakatunganga lang kami rito diba.Pa'no kami mabubuhay neto.Need ko kumilos, paubos na rin yung pera na ibinigay sa'min nung amo namin nung nakaraang dalawang linggo."I see..." Saad n'ya bago pumasok ulit sa kwarto n'ya.Pa weird ng pa weird si Dan.Unti na lang aakalain ko na

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status