CHAPTER 36

Sinimulan ng dalagang maghanap ng isang silid na maaring upahan. Pinili niya ang medyo luma at sa lugar na mumurahin. Hindi kase sapat ang pera niya upang magtagal ng maraming araw kaya dapat niyang matipid hanggat maari.

Eto ang malupit na katotohanan sa Pilipinas, kahit maliit at parang kulungan ng ibon atvkahit sira sira ang pasilidad ay makapal pa rin ang mukha ng mga may aring paupahan ng wala man lang maintenance.

Mura nga ang upa pero pagtitiyagaan mo naman ang bulok na mga kabinet at nang gigitatang Banyo. Pati mga switch ng ilaw baklas na ang iba at ang amoy sa loob nakakasuka at dahil mura hindi man lang pinag aksayahang pinturahan at linisin ng may ari.

Naisip ng dalaga na wala namang problema kahit saan siya tumira ang agenda niya ngayon ay may mapagkakitaan para makaraos sa mga darating na araw.

Ang buong akala ng dalaga ay magiging ganun kadali. Ang akala ng dalaga ganun pa rin siya.

Na siya pa rin ang dating Trisha matapang matatag at palaban pero hindi na pala.

Dahil