Chapter 3

Tumayo si Jeon at balak sana silipin ang babae pero nakita niyang may gumalaw ng figura sa kanyang monitor. Napapalibutan ng cctv camera ang buong library. Pumasok si Trisha na walang kaalam alam na may camerang nakatutok sa kanya sa lahat ng angulo. Umupo agad ang dalaga sa single sofa na naroon. Ito lang ang upuan na nakita niya doon karamihan na ay bookshelves at isang malapad na salamin na nasa harap niya.

May isang maliit na table sa harap ng sofa. may mga candies, chocolates at fruits doon. May mga alahas pa nga at ilang pares ng hikaw na nakakkalat.

"Sheemay ang burara pala ng magiging amo ko" sa isip isip ni Trisha. Dinampot ni Trisha ang ilang hikaw na nagkalat sa paligid ng isang parang maliit na Jewerly box. Pati na rin ang ibang alahas na naroroon saka ito iginilid.

 

Dumampot ng isang pirasong chocolate si Trisha at isinilid sa bulsa. Natuon ang pansin ni Trisha sa isang speaker at isang Audio player na nakapatong sa isang corner table malapit sa sofa habang busy ang isip ng dalaga bigla may nagsalita sa mula sa audio devise na nakita niya.

"Welcome to my house Miss Trisha San Diego. I'm Jeon Kenneth Kim Williams. I know you were well Informed that I am your employer and must follow my rules. It was Jeon's raw voice speaking behind the mirror glass.

 

"Yes Sir, good afternoon sir. Yes, that is me I'm Trisha. Yes, they told me I will work here Sir and I know the rules, Sir. I will work hard very much sir"

sagot ni Trisha. Sa totoo lang tensionado si Trisha habang iginagala ang mga mata. Bukod pala sa speaker na nasa harap niya ay may maliliit na speaker na nakakabit sa apat na sulok ng silid. Bukod pa roon ay may namataan siyang ilang camera. Pamilyar siya sa ganun. Nakakita na siya ng mga ganun sa banko.

“And what exactly is the job description they told you, Miss?” Curios na tanong ni Jeon. Naaaliw siyang makita itong kanina pa palinga linga

sa tuwing makakarinig ng tunog sa speaker. The woman he is seeing in front

of him right now is an extra ordinary. Well malayo ito kase ito sa inaasahan niya.

 

Ang mga nakaraang dinala sa kanyang mansion mostly kung hindi mukhang old maid eh galing sa ibang lahi with darker color which his old folks always prefer. This one is different. He had a slight glance at her bio when Mr. Kim told him that a new maid was coming. And looking at her right now, Jeon thinks something seems off.

Hindi malaman ni Trisha kung nabibingi na ba siya o naeengkanto. Narinig niya ang tanong. Alam niya sa sarili niya na naintindihan niya ang tanong pero ewan ba niya kung bakit. Hindi niya nagawang sumagot parang nablanko ang isip niya. Hindi nila alam kung dahil sa tense siya o dahil sa napaka gandang boses ng narinig. Para siyang nakarinig ng boses ng isang matipunong lalaking anghel ng diyos na bumaba sa lupa at sinabi sa kanya..

“MARIA IKAW AY PINAGPALA SA BABAENG LAHAT” diyos ko po ang boses kase na narinig niya ay boses ng isang anghel. Malambing, malamyos pero may galit. Tila malungkot, tila puno ng galit at sakit ang tono ng boses nito sayang naman.

Biglang naisip ng dalaga, Teka boses ng isang lalaking parang nasa late 20 lang ang narinig niya. Eto ba ang amo niya o baka isa sa anak nito. Naputol ang pamamasyal ng diwa ni Trisha ng muling magsalita ang anghel ng diyos.

“Are you Deaf? I’m asking you miss, what exactly they told you to do here?”

Jeon sounded pissed. Maiksi ang pasensya niya at hndi ata aware ang babae dito. He makes sure that info was given to all his employee upon hiring. Bakit hindi nito alam He doesn’t want any more complications like what happened a long time ago.

“Ah, what sir? Pardon sir can you repeat your question naman sir please?”

natatarantang sabi ni Trisha. Nagulat siya sa bigla pag taas ng boses nito kaya hindi tuloy siya nakapagisip ng tamang isasagot dito. Kase naman diyos mio. Kanina lang boses anghel ito eh bakit ngayon eh boses satanas na.

“ST. MICHAEL AT ST. GABRIEL KAYO BA YAN? IMAGINATION KO LANG BA TO? O DALAWA TALAGA SILANG KUMAKAUSAP SA AKIN? baka wala namang kumakausap talaga sa akin napa praning lang ako? Aguy manang biday ilukat mo man, ano bang nagyayari? Bakit kase speaker ang kausap ko?"

“IF YOU DON’T KNOW YOUR PURPOSE HERE MISS (PAUSE AND LOOKS AT THE PAPER IN FRONT OF HIM) TRISHA SAN DIEGO YOU BETTER LEAVE THIS ROOM AS SOON AS POSSIBLE THIS TALK IS OVER”

Inis na sabi ni Jeon. Narinig ni Trisha ang tunog ng parang ini off na mic at malinaw niya ring narinig ang huling sinabi ng lalaki sa speaker. Nataranta at nagpanic ang dalaga.Hindi maaaring sisante agad siya sa trabaho. Hindi pa nga siya nagsisimula.

“No, Sir please I’m sorry. Don’t fire me. I need this job badly sir. Look sir I'm nagulat, ah, ah.. ah shock sir shock because the voice you sir angry, yes that’s it. So yun"

natatarantang sabi ni Trisha.

I DON’T ANSWER FASTER SIR BECAUSE NABIGLA ME SIR. BUT SIR I KNOW WHAT JOB SIR. THEY TOLD ME WHAT TO DO. ALMOST TOLD ME NOT WHAT TO DO SIR”

Nanginginig ng paliwanag ni Trisha. Putcha kung tagalog lang to kanina pa tapos ang usapan.Buwisit talaga dahil hindi siya nagaral ng mabuti ng english sa isip isip ni Trisha habang walang tigil ng kakalapirot ng dulo ng tshirt niya.

Jeon crosses his arm on his chest ang looks intensely at the woman in front of her, then looks at the papers in front of him. It made him more pissed off. He then opened the microphone again and said.

“You can leave now Miss, you’re wasting both our time”

sabi ni Jeon but this time in a calm voice. Somehow, he has no idea what she is talking about a while ago but he understands some part of it. She honestly said she was shocked by his loud voice. And that is exactly why, this woman must go right now.  She does not fit the job. He knows his secretary Martha told this woman about his short temper and yet here she is shaking like a kitten because he raises his voice.

What will happen to this woman when he loses his sanity which happens most of the time?

“Sir, please sir I beg you hindi lang ako agad nakasagot ang hirap mag English sir. English is hard to speak Sir. I am so sorry sir please don’t send me back. Promise I will answer your question faster sir. Para mo ng awa sir, ang hirap ng buhay sa pilipnas sir.”

Lumuhod si Trisha sa harap ng speaker kung saan nanggagaling ang boses ng lalaki.

“SIR PLEASE SIR I BEG YOU. DO NOT SEND ME BACK. I WILL ANSWER FASTER SIR, FASTER THAN FASTER SIR. I WILL NOT MAKE WRONG SIR”

Halos isubsob na ni Trisha ang mukha sa speaker kakamakaawa dito. Pero nang mapagtanto ng dalaga na mukha na siyang tanga sa hitsura ay bigla itong tumayo at inayos ang sarili at pinunas ang munting luhang papatak na sana.

Sa tingin ni Trisha hindi na tama ang lahat. Wala siyang ginawang mali upang halos mag makaawa dito. Hindi niya agad naintindihan ang tanong dahil sa kakulangan niya pang unawa sa English pero kung tagalog siya nito tinanong o kaya ay ilokano malamang baka walang pang isang segundo nasagot na niya.