“I WILL GO TO MY ROOM. JUST CALL ME IF THE POLICE CAME”At nagmarcha na ang dalaga pabalik sa dulong hallway patungo sa silid na pinanggalingan niya kanina .Nagkatinginan naman ang dalawang matanda sabay napailing.Napakasaklap naman ng kapalaran niya halos 2 araw palamang siya sa bansang ito. Diyos ko masakit sa ulo na masakit sa kalooban. Kaya naman sana niya lahat ng hirap sa trabaho kahit mabigat pa yan kahit kargador pa wag lang yung ganito."MAY PRIDE PA DIN NAMAN SIYA KAHIT DUKHA SIYANG TAO"Jeon was flustered by Trisha’s action. He wasn’t expecting it. He was totally stunned by how she talked.The woman was composed and calm like not everyone else. She’s talking but in a subtle and low tone but he can sense that whatever she is saying it was to insult him.BESIDES HER EYES SPEAKS LOUDER THAN HER VOICE. Napahanga siya sa lakas ng loob ng babaeng sabihin ang nasa isip nito. She speak her mind bolder than he thought. Jeon was really astonish by her na halos hindi niya magawang
"TRISH....... PLEASE!" Can you please, just one time. Just for once. Can you be true to yourself Trish and stop lying. What am I supposed to do huh? What am I to you? Will you answer me d*mot" sigaw ni Jeon sa sobrang galit. Mahusay na siya sa pagkontrol ng kanyang temper specially sa babae. Ngunit ang babaeng ito ang nagpagalit sa kanya at iinutulak siya sa kanyang limitasyon. Ang babaeng ito na hindi niya kailanman kayang labanan. Ang babaeng ito na sa tingin niya ay ang isa lang sa totoo at mananatili sa tabi niya.Ang babaeng ito na buong puso niyang pinagkakatiwalaan ay ngayon ay nagsisinungaling sa kanya. Buong panahong ito ay nagsisinungaling siya sa kanya.Mga bagay na halos hindi nya kayang paniwalaa at ayaw niyang paniwalaan and it freaks him out.Alam nito ang nararamdaman niya para dito, pero patuloy pa rin ito sa nagsisinungaling.Sinusubukan niya ang kanyang makakaya upang maunawaan ang lahat at kung ano ang lahat ng ito .Pero wala siyang maisip na dahilan kung bakit
“Alam mo sir, hindi ko man alam ang problema nyo at kung bakit emoterong palaka kayo dyan. But I think drinking is bad sir. its no helping you sir. Lalo lang nitong dadagdagan ang hinanakit ninyo sa mundo dahil una sasakit ulo.Its aaahh killing killing your head Sir like you will be tigok tigok. ikalawa babaho hininga nyo.You will aa smelly smelly the mouth sir""Oh Eto pa Ikatlo sir, malilipasan kayo ng gutom past will past the hangerly at ikaapat eh magkakasakit kayo sa bituka. You Know sir the bituka will boom like oh my God Sir.you will be bundat. Alcohol is bad sir very bad Sir""LOOK AT YOU” AT WALA SA LOOB NA HINIMAS NG DALAGA ANG BUHOK NI JEON. "BASA NA KAYO NG PAWIS SIR KAHIT MALAMIG NAMAN SA LOOB NG SILID NYO AIRCON ATA DITO EH” dagdag pa ng dalaga.Hindi na bago kay Trisha ang ganung senaryo kaya kahit halimaw ang tingin niya kanina sa anak ng amo ay naawa siya dito. Naalala niya si Makoy kapag broken hearted ang loko. Grabe pa nga si Makoy magwalwal kesa dito naghahamon
Tumayo ang dalaga at handa na sanang iwan na lang ang amo na nakalugmok sa sahig pero naalala niya ang sinabi ni Mrs.Belle. Trabaho niya ang tulungan ito dahil may sakit ito. Baka sinumpong ito ng sakit kaya umiiyak at naglasing.Sa hapyaw na paliwanag ni Martha at Mrs Belle parang depression ang pagkakaintindi niyang sakit ng amo. Umiral ang pagiging likas na mabait ni Trisha. Muli itong humakbang pabalik at inalalayan ang amo upang maihiga sa kama nito.Nakapagtatakang hindi na siya nitong tinangkang hawakan at lalong hindi naman pumalag ng buhatin niya.Pinalitan niya ito ng pang itaas na tshirt dahil basa ang bahaging dibdib marahil ay natapunan ng alak. Dinoble niya rin ang unan nito upang maiwasan ang bangungot. Pinunasan niya ng maligamgam na tubig ang mukha nito.Napansin niya ang bakat ng natuyong luha.Napakaguwapo ng kanyang amo. Kung tutuusin maamo ang mukha nito. Maganda ang labi at mahahaba ang pilik mata. Ang nunal sa ilalim ng labi nito ang nagdududlot ng mapang akit na
"Yes, it was her I can remember now. It was her no one else. He now remembers seeing her walk inside and approach him pero hanggang doon na lang wala ng maalala ang binata.Bumangon si Jeon na hinihilot hilot pa ang ulo. pakiramdam niya may mentol sa sintido niya. May naamoy kase siyang mentol scent. He opens the light in his dark room and turns on a small tv monitor near his computer desk. Pagkatapos ay binukas ang kanyang computer and play the CCTV footages he had for last night in his room.May CCTV sa buong bahay lalo na sa kanyang kuwarto. Ito ang mungkahi ng kanyang psychologist. Pinalagay niya ito para ma monitor niya ang kanyang pag uugali at nakakatulong din. Dahil sa tuwing siya ay nasa kanyang pagkabalisa at depresyon, karaniwan siyang nalululong sa alak at wala siyang maalala.Ayaw niya at ng doctor niya na magkamali ulit siya tulad ng nangyari 3 years ago. So, nag decide na silang i film ang lahat. Kampanteng umupo si Jeon sa kanyang computer table at pinanood ang kuha ng
But the old man refuses and explains to him why. Mr. Lee convinces him that he needs someone to take care of him professionally. But Jeon insisted and even told him he would do something bad to the woman.Galit na si Jeon dahil matagal ng halos imanipulate siyang mga tao sa paligid niya. paulit ulit na lang ang ganitong eksena na para bang siya na amo na lamang ng susunod.Wala aiyang kalayaan walang karpaatanvtanggi samantalang siya ang amo ng mga ito.Mr. Lee is his employee but because his been with his grandfather and father as well. He treated him as a family and trusted him with all of his wealth too. But sometimes he could not help but use his power over him. Napabuntong hininga si Mr. Lee, nalulungkot ito sa narinig.So, hanggang ngayon ay hindi pa rin maayos si Jeon. Hanggang ngayon naisip pa rin ng batang iyon na siya ang may kasalanan sa pagkamatay ni Trishie Lei.Hindi makapaniwala si Mr.Lee na ang dating sweet young boy na si Jeon na matagal na niyang inaalagaan ay nakakul
Nakaboxer lang ang binata at white shirt. Sinuotan na lamang niya ito ng damit at pajama hindi na siya nag abalang hubarin ang suot nitong boxer hindi naman masyadong basa iyon. Pagkatapos ay nilinis ng dalaga ang kalat sa sahig ng binata. Tumayo si Trisha sa tapat ng kama ni Jeon at tinitigan ang binata. Naaawa na siya dito. Kung nung isang araw ay imbeyerna siya dito kahapon at ngayon ay awa ang nararamdam niya sa taong ito. Mayaman naman ito halata naman sa bahay pa lang pero parang malungkot ang buhay niya. Sana nakakatulong siya dito kahit papaano. Kinumutan ng dalaga ang binata at tinapik tapik pa ang balikat ng nakatagilid na si Jeon. Binuksan ni Trisha ang lampshade saka isinara ang ilaw ng silid. “GOOD NIGHT SIR.. PLEASE SLEEP WELL” sa wakas nagamit na ni Trisha ang salitang tinuro sa kanya ni Mrs. Bell. Minsan sa gabi bago matulog ay nagaaral siya ng mga basic english terms at ginagamit niya sa pangungusap. Sa pag aakalang hindi pa himbing ang binata at baka manag
Pinagbigyan nga niya ulit ang amo . Ayaw na ayaw pa naman niya na hinahamon ang kakayana niya .Siya pa ba eh hindi nga nananalo si Makoy sa kanya sa tumbang preso eh, eto pa kayang tukmol niyang amo at sa paggawa pa talaga ng tula siya hinamon. Huh! kahit nakapikit pa ito sir, talented to noh sa isip isip ni Tricia. Mulign kumuha ng papel ang dalaga saka tumingala saglit sa kisame saka muling nangsulat.Sir,Morning suns help our weak hearts. But morning coffee is best till it last.Your head may be hurting. but two sips can treat your hangover.But what makes it even better is the smile you can share. T^ SAMuling lumapit si Trisha sa lamesa at idinikit sa tasa ng kape ng sinulat at muling umatras. Ayaw niyang makita ang reaksiyun ng lalaki sa paliwanang niya kaya nag paka yuko yuko ang dalaga. Kulang na nga lang itago niya ulo niya sa kuwelyo ng suot niyang blusa ni Pocahontas.Jeon saw Trisha step back a