Chapter Two

Wulfgrim is an outskirt town of Morganda. Binubuo ito at hinati sa apat na teritoryo. Ang pinakamalaki at maunlad ngunit kinatatakutang teritoryo ay ang RedTails na pinamumunuan ng alphang si Luc Deriston Montego. Sumunod ang pinakatahimik at organisadong teritoryo, ang WhiteTails na pinamumunuan naman ni Griel Thrain Kinnison. Ikatlo ang GrayTails na pinamumunuan ng bugnuting si Ronther Louvel Mourgent. At, ang panghuli ay ang BlackTails na pinamumunuan ng basagulero at palaging nasasabit sa gulong si Rhonen Vallin Wulfric. 

And, they were the infamous alphas of Morganda. 

Magkaiba man ang kanilang pag-uugali at walang sandali na hindi nagkakainitan ng ulo kapag magkakasama, ay hindi iyon hadlang sa pagkakaibigan ng apat. Si Luc ang pinakamabagsik sa apat ngunit may itinatagong kabaitan. Si Griel naman ang palaging namamagitan sa tuwing nagkakainitan sina Luc at Rhonen. Taga-awat kapag nagpang-abot ang dalawang alpha. Samantalang wala namang pakialam si Ronther kahit pa magsuntukan ang mga ito sa harapan niya. Hindi na iyon bago sa pinuno ng GrayTails. Sanay na itong halos magbasagan ng mukha ang dalawa tuwing nagkakainitan kaya wala na iyong epekto sa kanya.

Kagaya na lang ngayon.... 

Nasa ng isang bar sila na nasa loob ng teritoryo ni Luc at masayang nagpapalipas ng gabi habang nagki-k'wentohan. O, mas tamang sabihin na nagtatalo.

Pareho na namang mainit ang ulo nina Luc at Rhonen habang nakangisi lang na umiinom ng beer si Ronther sa tabi ng dalawa. Alam niyang ilang sandali lang ay may mababasag na namang mukha at mawawasak na naman ang kagamitan sa loob ng bar. Si Griel naman ay tahimil lang at panaka-nakang sinusulyapan ang dalawang nagtatalo.

"You fucking idiot!" Gigil na angil ni Rhonen at dinuro pa ang mukha ni Luc.

"Gago! Huwag mo akong duru-duruin lalo na kung nasa loob ka ng teritoryo ko!" Galit namang singasing ni Luc at malakas na tinapik ang kamay ng kaibigang Alpha.

"C'mon, buds. Stop—"

Natigil sa pagsasalita si Griel nang sabay na umangil ang dalawa. Itinaas ng alpha ng WhiteTails ang dalawang kamay at walang emosyong inismiran ang dalawang tila batang nag-aaway nang dahil lang sa walang k'wentang usapan.

"You fool!" Muling singhal ni Luc kay Rhonen na mas lalong umasim ang mukha. "You should have killed that damn bastard if I were you!" Dugtong pa nito na salubong ang malalagong mga kilay. 

Pinagtatalunan ng dalawa ang gulong pinasok ng huli noong nakaraang linggo sa kabilang bayan kung saan nakabangga nito ang isa sa mga alpha roon.

"Kung hindi ba naman nakialam ang gagong ito, e 'di sana nadukot ko na ang puso ng walang k'wentang iyon." Medyo kalmado nang sagot ni Rhonen at tinapunan ng masamang tingin si Griel na mas piniling huwag na lang sumagot. Wala rin namang mangyayari kung makikisali pa siya sa pagtalo ng dalawa. 

"You know what, guys? Why don't we go back there para matapos na iyang problema ninyong dalawa?" Sabad ni Ronther bago ibinaba ang hawak na bote ng beer.

Sabay pang bumaling rito sina Luc at Rhonen na parehong umangil. 

"At, sino ang nagsabi sa iyong pinu-problema namin ang walang k'wentang iyon?!" Asik ni Luc.

"Hindi ba? Akala ko kasi pino-problema n'yo. Pinag-aaksayahan n'yo kasi ng oras na pagtalunan, eh." Kibit-balikat na tugon ni Ronther at muling tinungga ang laman ng hawak na beer.

"Eh, ito kasing—" Napatigil sa pagsasalita si Luc nang bumukas ang pinto ng bar. 

Sabay pang napatingin sa pinto ang apat at tinitigan ang papasok na babae. Luc frowned as his eyes focused to the girl who just entered the bar. Sino ang babaeng ito?Ang lakas naman yata ng loob nitong pumasok sa teritoryo niya nang walang pasabi. Pinaka-ayaw niya pa naman niya sa lahat iyong may dayong bigla na lang sumusulpot sa RedTails. Mahina siyang umangil na hindi nakaligtas sa pandinig ng tatlong mga kasama.

"C'mon, dude. She's just an ordinary human girl. I'm sure, she can't harm you nor RedTails." Natatawang usal ni Ronther.

"Babae rin ang dahilan ng pagkatalo ni Samson." Malamig ang tinig na tugon ng binata habang ang mga mata ay nakasunod pa rin sa babae.

Tinitigang mabuti ni Luc ang babaeng bagong dating. Nakasuot ito ng hapit na itim na pantalon at tastas sa bandang gitna ng hita. Pinatungan nito ng feathered and hoody sweater ang suot na puting blouse at nakabrown anckle boots. Maganda ito at bahagyang kulot ang itim na itim na buhok.

Nangunot ang noo ni Luc nang may mapansin sa babae. She looked familiar to him. Saan niya ba nakita ang babaeng ito?

"Ako lang ba ang nakapansin?" Untag ni Griel na mga mata ay nakasunod sa babae. "She looked familiar. Have we seen her before?" Kunot-noong sabi ng alpha ng WhiteTails. 

Titig na titig pa rin siya sa babaeng humakbang palapit sa bar counter at umupo sa isang stool doon.

"Excuse me," Dinig ni Luc na bati nito sa babaeng nasa bar counter.

They are werewolves that's why he can still clearly hear what they're talking about. 

"Yes, Ma'am? What's your order?"

Saglit pa munang nag-isip ang babae at tila nag-aalinlangang tinitigan ang kaharap.

"Ahm, can I ask you something?" 

"Ano po iyon?"

Humugot ng malalim na buntong-hininga ang babae bago alanganing ngumiti. " Safe ba ang lugar na ito?" tanong nito.

Natigilan naman ang pinsan niyang si Gayle na siyang may-ari ng bar at bahagyang sumulyap sa grupo nila bago tipid na ngumiti sa kaharap.

"Yes, ma'am!" Tipid na tugon ni Gayle. 

Lalo namang lumalim ang pagka-ka-kunot ng noo ng binata dahil sa tanong na iyon ng babae.

Well babe, see it for yourself then. 

"Can I ask another question, please." Muling sabi nito.

"Yes?"

Nakatalikod ito sa gawi ni Luc kaya hindi niya nakikita ang itsura nito.

"Oh, I'm sorry. I haven't introduce myself to you yet. I am Rashida but my parents used to call me Abbey." Ani nito at hindi nakatakas mula sa matalas na pakiramdam ni Luc ang lungkot sa boses ng babae.

Mas lalong nangunot ang noo ni Luc. Hindi niya inalis ang mga mata sa nakatalikod na babae. Matiim niya itong pinagmasdan habang dahan-dahang sinisimsim ang beer na hawak. 

What are you up to, human?.... 

****************

" My name is Gayle."

Muling bumalik ang pansin ni Abbey sa kaharap na babae nang magsalita ito. Bahagya siyang napakurap bago pilit na ngumiti. Bahagyang nilipad ang isip niya nang maalala ang mga magulang. 

"Nice to meet you." Pilit ang ngiting sabi niya. "Ah, one margarita, please." Dugtong niyang bahagyang ikinurap ang mga mata pagkatapos ipilig ng mahina ang ulo. 

Hindi siya komportable sa lugar at pinagpa-pawisan na siya ng malapot kahit malamig naman roon. Kanina pa niya nararamdaman ang mga matang iyon na mainit na nakatitig sa likuran niya. Pakiramdam niya ay napapaso ang manipis niyang balat dahil sa init ng titig ng kung sino mang nagmamay-ari ng mga mata iyon. Ayaw naman niyang lumingon dahil pakiramdam niya ay pagsisihan niya iyon kapag ginawa niya. Kailangan niya ng alak para bahagyang mabawasan ang kabang nararamdaman. Muli tuloy siyang napaisip kung tama bang pumunta siya sa lugar na iyon kahit walang siya kakilala roon kahit isa. It was her first time in Wulfgrim. A place that never expected to exist. 

"Here's your margarita. Enjoy!"

Bahagya pang napapitlag si Abbey nang marinig ang boses ni Gayle. Napatingin siya sa kopitang inilapag nito sa harap niya at wala sa loob na dinampot iyon at tinungga. 

Bottoms up...

"One more, please." Aniya habang pinipitik-pitik ang mga daliri sa makintab at makinis na tablang ginamit para gawing bar counter.

Napatingin sa kanya ang babae pero pinili niyang hindi ito pansinin. Naging malikot ang kanyang mga mata at pasulyap-sulyap sa paligid. Walang kibong dinampot ng babae ang kopita niya at tumalikod. Nang muli itong humarap ay iniabot nito sa kanya ang panibagong baso ng alak.

"Thank you!" Tipid niyang ani at mulinay deritso iyong tinungga bago muling humingi ng panibagong alak.

Kumunot ang noo ni Gayle at napailing na lang dahil sa nakikitang miserableng anyo ni Abbey. 

"Take it easy." Ani ni Gayle sa kanya pagkaraang mai-abot ang ikatlong kopita ng margarita. 

Mapait na ngumiti si Abbey at muling tinungga ang laman niyon. Nakakailang kopita na siya nang maramadaman niyang unti-unti na siyang na-a-apektohan ng alak at nagsisimula na rin siyang maging madaldal.

"You know what?! Bakit pakiramdam ko ay katapusan ko na?" Aniya na bahagya pang ikinumpas ang kanang kamay. Lumingon siya sa paligid at dinuro ang isang lalaking nakatingin sa kanya. "Ikaw? Bakit ganyan ka makatingin? Parang gusto mo akong lunukin ng buhay? 'Yong totoo, halimaw ka, 'no?!" Malakas ang boses na sita niya rito.

Wala siyang pakialam kung nakuha niya ang pansin ng lahat ng naroroon at tila iisang taong napatingin sa kanya. Hindi rin niya pinansin ang nag-aalang mga tingin ni Gayle. 

Napatigil siya nang biglang makarinig ng angil. 

"Ay, bakulaw!" Gulat na bulalas ni Abbey. "What was that? Did you just growl?!" Namimilog ang mga mata dahil sa pagkagulat na dugtong niya.

Isa pa muling angil ang narinig ni Abbey ngunit bakit parang dumoble iyon. Hala, ano 'yon? Dumami sila? Agad-agad? May mga alaga bang aso ang may-ari ng bar na ito?! Naku po! Katapusan na yata niya. Hindi p'wede. Virgin pa siya. Pati labi niya, never been kissed pa. Kailangan niya munang makatikim ng halik kahit isa lang kaya hindi pa siya p'wedeng sumunod sa mga magulang niya sa langit. 

"Lasing ka na, Abbey." Dinig niyang tawag-pansin ni Gayle.

Abbey waved her hands as she stood up. Kahit na nahihirapan ay pinilit niya pa ring tumayo ng tuwid habang halos hindi na maidilat ang mga matang naghanap ng mahahawakan. Nakayukong itinukod niya ang isang braso sa stool na katabi para mai-balanse ang katawan niya. At,  eksaktong pagpihit ay nabangga siya sa matigas na pinto. Teka, paanong nagkaroon ng pinto roon? Hindi pa naman siya nakakaalis sa bar counter.

Natitigilang kinapa-kapa ni Abbey ang kanyang nabangga. Matigas iyon ngunit bakit parang ang sarap pisilin? Teka, may damit? Kailan pa nausong magdamit ang pinto? Muli niyang kinapa at pinisil ang nabangga niya hanggang sa tuluyan siyang matigilan. Hindi kaya—

Dahan-dahan siyang nag-angat ng paningin at muntik nang himatayin nang salubungin siya ng mga matang kasing dilim yata ng gabi. Sa nanlalabong paningin dala ng kalasingan ay naaninag niya ang tikom na tikom nitong mga labi at halos magdugtong na ang mga kilay. Jesus, nasa langit na ba siya? Uminom lang siya pero bakit ang gwapo ng nakikita niya? Ito na ba si San Pedro na tagabantay ng pintuan papasok sa langit? Pero kasasabi ni lang na ayaw pa niyang sumunod sa mga magulang niya sa langit, ah. Ang bilis naman ng aksyon ni Lord. Pero kung ito na nga, dito na lang siya. Sasamahan niya itong magbantay sa pintuan ng langit. Kahit walang bayad, okay lang. Gwapo, eh. 

At, bago pa man siya makapagsalita para tanungin kung kailangan nito ng kasama sa pagbabantay sa pinto ng langit ay bigla niyang naramdaman ang biglaang pag-ikot ng kanyang paningin. Lumilindol yata. Parang niyayanig ang mundo. Napahawak siya sa dibdib ng lalaking kaharap nang mahilo. Nakaramdam din siya ng biglaang pagsama ng sikmura. At, bago pa man niya mapigilan ang sarili ay bigla siyang naduwal kasabay ng malutong na mura ni San Pedro. 

"What the fuck?!"

Hala! Marunong palang magmura si San Pedro?!