Simula
Damang dama ko ang malamig na hangin habang mabilis na naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko na ininda ang madalas kong pagkakatapilok sa suot kong stiletto. Basta ang nasa isip ko na lang ay ang tumakbo. Ang tumakas sa napakagulong mundong nakasangkutan ko.
Hindi matutumbasan ng sakit na nararamdaman ko ang mga sugat na meron ako sa aking paa dahil sa mabilis kong paglalakad. Basa na rin ng luha ang aking pisngi dahil sa matinding pag-iyak.
Sa dinami dami ng pwede kong pagdaanan hindi ko inakalang dadating sa punto na pakiramdam ko'y b****a na lang ako.
"Astrid!" Narinig ko ang pamilyar na boses na tumatawag sa akin. Pumikit ako ng mariin at nagpatuloy sa paglalakad. Sometimes I dreamed that his voice is only a nightmare so that I can be able to wake up for tomorrow. Iiyak lang ako pero hindi ko dadamdamin dahil panaginip lang ang lahat. Sana ay ganoon. Sana ay isa na lang itong panaginip.
"Astrid! Stop damn it!" He shouted until he reach my wrist. Mabilis kong padabog na inalis ang kanyang kamay sa aking pulso at sa galit na mga mata ay pinukol ko siya ng masamang tingin.
"Don't you ever touch me again!" Mariin kong sigaw sa galit na boses. Bagama't nakita ko ang sakit sa kanyang mga mata masyado akong nabubulagan ng galit at hinagpis kaya halos hindi ko na ito napansin.
"Astrid listen to me first-"
"I don't want to listen to you! Simula ng dumating ka sa buhay ko nagkanda lintek lintek na ang landas ko!" I shouted so loud. Puno man ng pagsusumamo ang kanyang mga mata pero sa dilim ng paligid at street lights lang ang nagpapaliwanag ng daan hindi ko na halos nabigyang pansin ang kanyang hitsura kahit pa kumikinang pa rin ang kagwapuhan ng kanyang mukha sa dilim.
"Hindi ko sinasadyang maglihim sayo! I have reasons-"
"I don't care with your reasons Levi! Isa lang ang alam ko...you...you made me your...fucking mistress!" I spat. Dumaloy ang luha sa aking mga mata dahil sa masakit na salitang nagmula mismo sa aking bibig. Pumikit siya ng mariin na para bang kahit siya ay nahihirapan sa sitwasyon.
"Why won't you listen to me first?! You are not a mistress Astrid!"
"Gago ka ba?! Sa tingin ng lahat...sa tingin ng mga magulang mo...at sa tingin ng lahat ng tao ako ang magmumukhang nanunungkit ng lalaking hindi naman para sa akin!" I said with my tears rolling down my cheeks. I can feel how my throat hurts from all the shouting. Umiling siya at sinubukang hawakan ang aking kamay pero umatras ako at buong pagkamuhi ko siyang tiningnan.
"You even have the guts to face me Levi? Ano bang gusto mo? To see me hurting-"
"I want to explain myself to you!" He cut me off.
"No! Dahil sa bawat eksplanasyon mo maraming masasamang larawan ang nabubuo sa aking isip Levi!" I wiped my tears on my cheeks and looked at him with dagger eyes.
"Did you enjoy it? While you're fucking me you have someone on your bed patiently waiting for you to fuck her too?!" I couldn't help to go all out!
Nakita ko ang pag-igting ng kanyang panga. Dumilim ang kanyang mata.
"Ganyan ba ang tingin mo sa akin Astrid? I did that to you?" His tone turned cold.
"Wala akong pakielam Levi! Anong gusto mong isipin ko? I saw you...breaking the hearts of a million girls! Malay ko ba kung pati ako ay isa sa mga target mo-"
Natigilan ako ng inisang hakbang niya ako at halos manlaki ang mata ko ng sinikop niya ang pwet ko at binuhat! Automatic na pumulupot ang mga binti ko sa kanyang bewang at siya naman ay mariin akong sinandal sa malamig na dingding ng isang saradong establisyemento.
"Ano ba! Ibaba mo ako!" Pilit kong pag-alma pero mahigpit ang kapit niya.
"You will not leave me Astrid kahit ano pang dahilan mo," he said coldly and neared his face to me. Nilukob ng init at kakaibang kuryente ang aking katawan dahil sa lapit at paraan ng pagkakabuhat niya sa akin ramdam na ramdam ko ang bukol niya sa ibaba sa pagitan ng mga hita ko!
"You're so selfish! Do you want me to be your mistress?! Hindi ako papayag Levi!" Sigaw ko.
"Hindi ka magiging kabit Astrid. You were never been my mistress! When I make love to you ikaw lang! Wala ng iba!"
"Liar! You fuck other girls before-"
"That was before I met you!"
Natigilan ako sa sinabi niya. Naramdaman ko ang paggalaw niya kaya mas lalo kong naramdaman ang umbok sa kanyang pantalon. Nagkatinginan kaming dalawa at mabilis kong nakita ang apoy sa kanyang mga mata. Mas lalo akong nagliyab sa gitna ng malamig na gabi.
"I...will still leave Levi-""I won't let you leave me Astrid. I'l chained you until you couldn't walk anymore," he said with his dangerous tone.
KABANATA 1Ang buhay ng isang tao ay laging umiikot sa dalawang bagay. First is happiness and second is sadness. People lives are always uncertain. Sometimes it's happy, sometimes you will realize that happiness is just temporary and sadness will always comes next.You can't expect yourself to be happy everyday dahil ayaw mo man o sa gusto, kalungkutan pa rin ang babalot sayo sa huli.Pinanuod ko ang aking ina na halos humiga na nasa sahig dahil sa pag-iyak habang ako'y tulala na lang at pinapanuod ang unti-unting pagbaba sa ilalim ng lupa ang kabaong ni papa. Masakit sa damdamin ang mawalan ng ama sa murang edad. My heart is in pain but seeing my mother cried with so much sorrow makes me even sadder."Ma...tahan na," I whispered to her but she isn't listening to me. Patuloy lang siya sa pag-iyak habang nakatunghay sa kabaong ni papa. I bit my lower lip and tried so hard to keep my tears together. Hindi makakatulong na umiyak gayong narit
KABANATA 2Hinding hindi ko malilimutan ang pangyayari kung saan una kong nasilayan ang isang Leviticus Galford. He was so good to be true. Napakagwapo at kahit suplado ang una niyang dating para sa akin ay mabilis ko siyang nagustuhan.I am studying in one of the highest paid school in the country. Hills University. At marami akong nakikitang gwapo at attractive na mga lalaki but none of them would surpass Levi.Unang kita ko pa lang sa kanya para na akong nakulong sa isang magic world at siya lang ang nakikita ko. And in that world he was smiling at me. In that world he likes me too."Astrid!"Halos mapatalon ako sa biglang sigaw ni mama. Mas lalo pa akong nagulat ng mapansing halos idikit na ni mama ang mukha niya sa akin."Ma! What are you doing?!" Inis kong tanong at mabilis na uminom ng juice."Ano ba naman kasing iniisip mo at ngumingiti ka diyang mag-isa? Ikaw ba Astrid Naomi Wadler ay nababaliw na?" Puno ng e
KABANATA 3Nagpa make-up ako kay mama para mas lalong umayos ang itsura ko. I am wearing a blue spaghetti strap dress. Maganda at kumikinang pa ito na halatang pinaghandaan ni mama para sa gabing ito."Alam mo bang wala ngayon ang asawa ni Sir Vincent? Nasa America daw kaya paniguradong malayang makakalapit ang mga tao sa kanya," saad ni mama habang nilalagyan ako ng kolorete sa mukha."Bakit naman nila gagawin 'yon? Sir Vincent is already married," I said."Syempre kahit kasal na si Sir Vincent marami pa rin ang naghahangad dun. Minsan nga sa trabaho eh marami akong nakikitang bumibisita sa opisina niya. Lahat ay sexy at mukhang mayayaman!""Pero ma, mukha namang hindi gagawa ng masama si Sir Vincent. He is a man with honor he will never commit adultery. Isa pa sobrang ganda kaya ni Mrs. Galford!" Ani ko.Tumango si mama."Alam ko naman yun Astrid. Ang sinasabi ko lang ay baka alam mo na...matukso rin kasi sobrang suplada ng asawa,"
KABANATA 4Para akong napako sa kinauupuan ko habang nakatayo siya sa harapan ko. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa. Para akong nasampal ng kaliwa't kanan. Para akong nagising sa katotohanan.No.Nagising ako sa katotohanan."What are you doing here?" Tanong niya sa nanghihinalang tono. I gritted my teeth. What I witnessed right now was so unexpected. I can't believe that Hannah was right!I shouldn't have spend my five years crushing on him if I just known that he is a man...like this!"I-I was just strolling around and-""Naninilip ka?" Natigilan ako sa tanong niya. Nakita ko ang pagsulpot nung babae niya. She's beautiful. Mapupulang labi, mestiza, matangkad at pang-beauty queen ang ganda."N-No!" I denied and slowly stood up kahit pa medyo kumikirot pa rin ang ankle ko. Nakakainis! Bakit ba ako nadapa?! Ang tanga tanga ko naman!"Are you telling me that...you just accidentally went by here?" He asked suspicio
KABANATA 5Pilit kong hinalukay ang aking isipan kung ano bang naiwanan ko kagabi sa gathering habang nag-lelecture ang teacher sa harapan. Lumilipad ang isipan ko at hindi na maintindihan ang sinasabi ng guro sa harapan!Kinakagat kagat ko pa ang dulo ng aking ball pen habang iniisip at binabalikan ang mga nangyari kagabi dahil hindi pwedeng maniwala ako kay Levi! Paano kung nagbubulaan lang siya? Paano kung trap ito at gusto niya lang makaganti dahil ako ang may kagagawan kung bakit nabitin siya kagabi?!Napailing ako at lalo pang kinabahan pero natigilan ako sa pag-iisip nang biglang may sumagi sa isipan ko. Naalala kong...naiwanan ko ang aking purse sa lamesa kung saan nakaupo si mama!Damn it! Hindi pala ni mama nakita yung purse ko at basta na lang umalis?!Para akong pinagsakluban ng langit at lupa sa na-realize. I didn't know that my mother would be this careless! Hindi man lang niya napansin na nakapatong ang purse ko sa ibabaw ng table! B
KABANATA 6Halos nagpaulit-ulit sa akin ang mga salita ni Levi! Para na itong sirang radyo na paulit-ulit sa aking isipan!Bumaluktok ako sa aking kama at niyapos ang aking unan. 11 pm na nang gabi pero heto pa rin ako gising na gising at iniisip ang lalaking 'yon!Bumuntong hininga ako at kinuha ang aking phone para magbukas ng social media account. Pagkabukas ko pa lang ay puro message nina Hannah at Chloe ang nakita ko. Nagtatanong kung nakuha ko raw ba yung purse ko. Hindi ko 'yon pinansin at binuksan ang notifications ko.At halos bumaligtad ang aking mundo ng may makitang hindi inaasahan doon! Napatulala at halos lumipad kung saan ang utak ko!Namamalikmata lang ba ako?Kaya lang napapikit ako nang mariin at napadaing sa sakit nang bumagsak sa mismong mukha ko 'yong cell phone!"Punyeta!" Singhal ko at napaupo sa kama habang hawak-hawak ang aking mukha. Pero gayon pa man ay kinuha ko ang aking phone at tiningnan muli ang notific
KABANATA 7Hindi ako mapakali. Lumalagpas lang sa kabila kong tainga ang mga sinasabi ni ma'am sa unahan. Para ako ritong kiti-kiti dahil hindi na ako mapakali."You look constipated," Levi chuckled beside me pero pabulong. Huminga ako nang malalim. Pinangako ko sa sarili kong hinding hindi na ako magkakagusto sa lalakeng katulad ni Levi. Hind siya 'yong mga tipo ko. I want a guy who's gentleman. Para bang prince charming na nakikita ko sa mga fairytales pero mukhang walang gano'n sa totoong buhay!"Why don't you accept my request on social media? I didn't know you're such a snobber?" He whispered. I clenched my jaw as I stared at the teacher in front of me. Bakit ba ngayon pa siya lapit nang lapit sa akin ngayong na realize ko nang pangit pala ang ugali niya?Kung kailan lumalayo ako at ayaw ko na siyang makita tsaka pa naging ganito!"Don't talk to me," I whisperee back para maiwasan ang pagkakapansin sa amin ng teacher. Ayaw kong mapagalit
KABANATA 8Hindi ako mapakali sa kwarto ko dahil paulit-ulit na nagpe-play sa utak ko 'yong sinabi ni Levi. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Kinakabahan ako at naiinis at marami pang iba.He said he likes me. Pinaglalaruan niya ba ako? Sa limang taon na sinusulyapan ko siya mula sa malayo ni isang tingin ay hindi niya ako sinulyapan. While I was waiting for his glance he was lauhing with his friends. I was so pathethic for admiring him from afar. At ngayong alam ko na ang buo niyang pagkatao syaka niya ngayon sasabihin na gusto niya ako?Hindi ko alam kung bakit at paano at ayaw ko nang malaman pa. Ang dapat kong gawin ngayon ay umiwas dahil maaaring ako ang next target niya. Imposibleng nagsauli lang siya ng purse ko ay gusto niya na ako!Napabangon ako sa aking higaan nang pumasok si mama sa kwarto ko. Kunot na kunot ang noo ko nang makita ko siyang ayos na ayos. Ano na namang meron?"Bumangon ka diyan Astrid! Bilis! May fine dinin