Chapter 83

"You're probably guessing how your personnel became my asset to your own circle, huh."

I bit my lips out of anger while directly giving Irish a dark glance. We're still here at their basement, but I can't move because of the gun that's pointing at me, while this woman walk away to me and leading her walk towards my daughter who's asleep.

Napalunok ako nang ilang beses sa tindi nang nararamdaman ko.

"Do you care about your daughter, Johan?" Biglang tanong niya.

Nangunot noo naman ako. Nang muli kaming magkatitigan ay ibang ekspresyon na ang namumitawi sa kaniyang mga mata. Walang galit. Kung hindi purong inggit ang masasalamin sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, dahil wala naman akong alam sa buhay niya at kahit kailan ay hindi sumagi sa isipan ko na mangialam sa kaniya kahit pa nga para siyang isang bukas na libro na ipinipilit na ipabasa ang mga nakasulat sa akin.

"What kind of question is that, Irish." I pointed out. "Of course I cared about her, she's my daughter. Dugo at lama