LOGINShare
Kabanata 4
Last Updated:
2024-07-21 21:10:42Stephanie
"Salamat po auntie" paghingi ko ng pasasalamat kay auntie Jenny pagkatapos ng pag iimpake namin "Mag-ingat kayo sa syudad, huwag mo ding papabayaan yang katawan mo sa pagbabantay sa kambal" paalala niya saakin habang hinahaplos ang likuran ko "Opo" aniko at ngumiti Natapos ang pag uusap namin kaya nilapitan ko ang kambal na nasa gilid at nakikipagyakapan kay June "Mami-miss ko kayo mga putok" ani ni June habang yakap yakap ang kambal ko na kunwaring naiiyak pa Napangiwi ako sa sinabi niya "We will mis you din po tito Olats" sabay na ani ng aking kambal "Basta huwag niyo kalimutan, kapag may amoy putok ano tawag sa kanila?" Tanong nito bigla at kumalas sa yakap "Putok putok putoks" sabay na sagot ng aking kambal "very good, good job pagbalik niyo tuturuan ko pa kayo ng new english words arasso?" ani nito Hindi ko na napigilan at nilapitan siya, hinila ko ang tenga ni June dahilan para mapaimpit ito ng hiyaw "Ikaw kung ano ano ang tinuturo mo sa kambal, mamaya ikapahamak pa nila yang mga pinagtuturo mo sa kanila" aniko habang pingot pingot ang kaniyang tenga "A-ahh ano ba masa-k-kit ate s-step" nahihirapan nitong ani dahil sa sakit kaya binitawan ko nalang ang tenga niya Hinarap ko sila Abby at Ally na inosenteng nakatitig saamin "Mag bye na kayo kila auntie at tito ninyo at aalis na tayo" aniko at hinaplos ang kanilang mga buhok Pagkatapos ng mahaba-habang pag papaalam na umabot ng halos 30 minutes nakarating din kami sa barko kung saan kami sasakay, madaming tao ang naroon din bilang mga pasahero kaya mahigpit ang kapit ko sa aking kambal kahit na madami din akong hawak na mga bagahe "Abby hawakan mo ang kamay ni Ally, huwag bibitaw okay?" bilin ko sa panganay ng magsimula kaming pumasok sa malaking barko "Arasseo mom" sagot nito saakin Napailing nalang ako dahil alam kong kay June na naman niya nakuha ang salitang iyon Pahirapan pa bago kami makahanap ng puwestong pagpapahingaan dahil sa dami ng tao pero mabuti nalang at nakahanap din kami kalaunan, hinayaan ko ang kambal na magkulit kulit sa kanilang upuan upang hindi na sila mag gala gala sa paligid "Ally i smell putok kanina, this is a dangerous place" rinig kong bulong ni Abby sa kapatid nito Bulong paba yun, anlakas eh! "What to do ate?" Tanong naman ni Ally kaya sinulyapan ko sila Nagulat ako ng makita ang deodorant spray sa kamay ni Abby "Here take this, bigay ni tito Olats he said kapag na smell natin ang putok we will fire them with that" ani ni Abby at tumawa na parang masama ang binabalak Napailing nalang ako sa kanilang pag uusap, kailangan kong itago ang deodorant spray na yan mamaya baka ma i spray nila sa mata ng ibang tao dito "Kambal sleep na muna kayo, matagal pa ang biyahe natin" utos ko sa dalawa at sabay silang ngumuso pero sumunod din "Okay mom" si Ally "Arraseo eomma" si Abby Halos apat na oras din ang naging biyahe namin at hindi ko hinayaan ang sarili kona matulog dahil sa pag iintindi sa dalawa kong anak, natatakot kasi ako na baka paggising ko ay wala na sila sa tabi ko Madali kasing mauto ang mga ito, pakitaan mo lang ng chocolate oh kahit anong sweet na pagkain ay agad lalapit yan sayo kahit hindi ka kilala. ilang beses ko na silang binalaan tungkol da paglapit nila sa mga taong hindi nila kilala pero mukhang mas malaki padin ang epekto ng sweets na pagkain sa kanila "Wowwwwww" Paglabas palang namin sa barko ay nanlalaki na agad ang mga mata ng kambal, hindi maalis sa mga mata nila ang pagka mangha habang pinagmamasdan ang naglalakihang gusali sa paligid Akala ko ay magiging tahimik sila dahil sa pagmamasid nila sa paligid pero nagkamali ako lalo na ng makasakay kami sa taxi "Mom look at that may malaking dragon sa air ahhh" malakas na sigaw ni Abby habang nakasilip sa bintana ng taxi Agad akong humingi ng paumanhin sa driver "Mom is that Pine tree?" Tanong naman ni Ally sa aking kanan na nakasilip din sa kabilang bintana pero mas kalmado Sinilip ko ang tinuturo niya at nakita ang puno na tinuturo niya, hindi na ako nagtaka dahil madaming libro ang binabasa ni Ally tungkol sa ibat ibang bagay kaya tama lang na maging kuryoso siya sa ganitong nga bagay "Yes it is anak" sagot ko sa kaniya "Maaa look anlaki ng hotdog ohh, tito olats said mas malaki daw ang hotdog niya but i think mas malaki yan ohh" sigaw ni Abby habang tinuturo ang billboard ng footlong na may hotdog Kinagat ko ang labi ko at sinulyapan ang driver na mukhang tuwang tuwa sa nangyayari Ilang minuto din inabot ang biyahe hanggang sa makarating kami sa destination na kailangan kong puntahan Pagpasok sa loob ng hospital ay naglilikot padin ang dalawa pero hinayaan ko nalang muna sila hanggang sa ini-assist kami ng isang nurse papunta sa opisina ng doctor "So i heard she has an asthma right?" Tanong ng doctor habang pinagmamasdan ang information ni Abby "Opo, yun po ang sabi ng doctora na gumamot sa kaniya" aniko at binalingan ang kambal na lumalamon na naman ng ice cream kaya tahimik sila "Hmm in most cases asthma can be prevented by using inhaler pero ang sabi mo ay hindi tumatalab iyon ganon ba?" Tanong muli nito at tumango ako May mga tinanong pang iba ang doctor tungkol kay Abby at sa mga kondisyon niya hanggang sa nanghingi ng tubig ang dalawa sa akin kaya napilitan akong iwan sila sa opisina ng doctor at lumabas muna upang bumili ng tubig Binuksan ko ang pintuan upang sana lumabas sa hospital ng bigla kong makasalubong ang taong hindi ko inaasahan "Gichelle?" Tawag ko sa pangalan nito dahil sa pagkabigla Nagtagpo ang mga mata namin at agad na lumuha ito, nagulat pa ako ng dambahin niya ako ng yakap "S-stepp" tawag nito sa pangalan ko at umiyak Hindi ko napigilan ang sarili at niyakap din siya pabalik habang lumuluha na Ilang minuto lang ay natagpuan namin ang sarili na naglalakad sa kung saan Kwinento ko sa kaniya ang buong pangyayari upang maliwanagan siya mula umpisa kung saan sumali ako sa bidding at binenta ang sarili "Ilang beses kong sinubukan na tawagan ka pero mukhang nagbago ka na ng number" pagkwento ko habang naglalakad kami "Hindi mo alam kung gaano ako natakot noon lalo na ng malaman ko na hinahanap ka nung Lucian, ang akala ko pa nuong una ay Boyfriend mo pero mukhang may masamang binabalak kaya nagpalit ako ng number para hindi ka na makatawag saakin dahil kung sakali man na tumawag ka saakin alam kong malalaman niya yun" ani nito "Kamusta ang lola?" Tanong ko sa mahinang boses "Ok parin naman siya, nilipat ni Lucian sa mas mamahaling hospital si lola, nagbabakasali yun na baka bibisitahin mo si lola para mahuli ka niya kaya ganon. Mabuti nalang at hinahayaan niya akong dalawin si Lola kahit kailan" pagkwento din nito "Ikaw kamusta ang buhay mo sa probinsya?" Tanong nito at saka ko naalala ang mga anak ko Ngumiti ako at hinila siya papunta sa opisina ng doctor kung saan naroon ang kambal "May kambal na ako" aniko at pinagmasdan ang mukha niya "Hahhahaha, alam kong gustong gusto mong magka anak nuon pa man pero hindi mo ako maloloko" ani nito kaya natawa ako at natigilan siya doon "Huy masama ang magbiro Stephanie, baka mamaya magkatotoo" ani nito Imbes na sagutin ay hinila ko siya sa may pintuan at binuksan iyun, agad na lumingon ang kambal ng makita kami "Mommy" sigaw nilang dalawa at ngumiti Nagulat ako ng biglang matumba sa harapan ko si Gichelle.
Latest chapter
Lucian's Obsession End of story
Eto na po yung end of the story, sana po ay na enjoy ninyo ____________________________________________________________________Ang simbahan ay puno ng puting mga bulaklak at mahahabang ribbons na kumikislap sa liwanag. Ang hangin ay tahimik at puno ng kaligayahan, at ang mga bisita ay dahan-dahang pumapasok. Ang mga bintana ng simbahan ay may makulay na salamin na naglalabas ng malambot na liwanag, parang isang eksena mula sa panaginip. Ngayon na ang araw na matagal nang pinakahintay nina Abby at Rafael—ang araw ng kanilang kasal.Si Abby ay nakatayo sa gilid ng altar, ang puso niyang mabilis ang tibok. Hindi niya kayang ipaliwanag ang kaligayahan na nararamdaman. Matapos ang lahat ng nangyari—ang mga pagsubok at sakit—narito siya, nakatayo, at handa na pakasalan ang lalaking hindi iniwan siya, si Rafael.Ang puting gown ni Abby ay kumikislap sa liwanag, tamang-tama sa katawan niya. Ang buhok niya ay nakaayos nang maayos, at ang simpleng belo na bumabagsak sa kanyang likod ay nagbiga
Lucian's Obsession 42
Abby’s POVBumangon ako mula sa pagkakahiga, nararamdaman ko pa rin ang sakit sa katawan ko, pero mas magaan na ang pakiramdam kumpara sa mga unang araw ng aking paggaling. Nakaharap ako sa bintana ng kwarto, ang liwanag ng araw ay tila nagpapasigla sa aking puso. Nasa tabi ko si Rafael, tahimik na nag-aalaga at tumutulong sa lahat ng kailangan ko. Minsan, tinatanggal niya ang mga ulap ng takot at pangarap ko, pinapalitan ito ng mga pangako ng pagmamahal at proteksyon.“Puwede na akong maglakad, Rafael,” sabi ko habang nagbabalik-loob sa sarili kong lakas. “Hindi na ako laging nakahiga.”Tumingin siya sa akin ng may alalahanin sa mata, pero ngumiti rin. "Are you sure?." Ngunit nang makita niyang tumayo ako nang maayos, wala siyang magawa kundi ngumiti at magbigay ng suporta. "Baby you still need to rest"Kahit na may kahirapan, unti-unti kong natutunan kung paano maglakad ng mag-isa, at sa bawat hakbang, mas naramdaman ko ang kagalakan na muling magpatuloy sa buhay. Sa tuwing ako’y nag
Lucian's Obsession 41
Abby’s POVAng bigat ng talukap ng mga mata ko, parang hinihila ako pabalik sa dilim. Pero sa likod ng kadiliman, may naririnig akong boses. Isang pamilyar na tinig—malalim, puno ng emosyon, at pilit na pinipigil ang paghinga.“Abby... please... gising ka na...”Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata. Sa una, malabo ang paligid, pero unti-unting luminaw ang kwarto. Ang puting kisame, ang ilaw sa gilid ng kama, at ang mukha ni Rafael—halos hindi ko maipaliwanag ang ekspresyon niya.“Rafael...” mahina kong sambit, halos isang bulong lang.Parang biglang huminto ang oras. Kitang-kita ko ang pagbabago sa mukha niya. Ang takot, pagod, at bigat na kanina’y nakaukit sa kanyang mga mata, napalitan ng matinding pagluwag. Agad siyang yumuko, hinawakan ang kamay ko nang mahigpit na para bang natatakot siyang mawala ulit ako.“Abby...” boses niya’y nanginginig. “You’re awake... you’re okay...”Ngumiti ako nang mahina. “Buhay pa ako, Rafael. Hindi mo ako basta-basta matatalo.”Bigla siyang napabun
Lucian's Obsession 40
Habang nakaupo sa waiting area ng ospital, hindi mapakali si Rafael. Palakad-lakad siya, paulit-ulit na kinukusot ang kanyang mga palad habang ang malamig na pawis ay bumalot sa kanyang noo. Sa bawat segundo na lumilipas, tila lalong bumibigat ang kanyang dibdib. Ang imahe ni Abby na duguan at walang malay ay paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isipan. Hindi niya inaasahan na tinamaan din ng baril ni Dana si Abby kanina, ang akala niya ay napigilan nila ito pero nahuli sila“Abby… please be okay,” bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ng sino man sa paligid.Nang biglang bumukas ang pinto, tumambad si Lucian, mabilis na pumasok sa waiting area. Nasa likuran niya si Stephanie at Ally, parehong halata ang kaba at pag-aalala sa kanilang mga mukha. Subalit si Lucian ang pinakamapanganib sa itsura. Ang kanyang mga mata ay nag-aapoy sa galit habang ang kanyang mga kamao ay nakatikom, halatang puno ng hinanakit.“You promised me, Rafael,” ani Lucian, malalim at puno ng galit ang boses.
Lucian's Obsession 39
Habang binubuhos ang malamig na tubig sa kanyang ulo, ramdam ni Abby ang panghihina ng kanyang katawan. Nanginginig siya sa lamig, at ang sakit sa kanyang mga binti ay parang tinutusok ng libo-libong karayom. Sa kabila nito, patuloy niyang pinipilit na manatiling mulat. Para kay Biah.“Dana, tama na... gawin mo na lahat sa akin, pero huwag mo nang idamay ang anak ko,” bulong ni Abby, halos hindi marinig sa kahinaan ng kanyang boses.Ngunit tila bingi si Dana. Lumapit ito kay Abby at hinila ang kanyang mukha para magkatitigan sila. “Nakakainis, Abby. Kahit na anong gawin ko, para kang laging martir. Naiinis ako sa tapang mo, sa pagmamahal mo sa anak mo! Pero tignan natin kung hanggang saan mo kaya.”Muling iniabot ni Dana ang timba, pero biglang nagsalita si Biah, halos pasigaw. “Please po! Tama na po! Tita Dana, huwag mo nang saktan si Mommy! Ako na lang po ulit!”Napatingin si Abby sa anak. Sa kabila ng takot sa mga mata nito, kitang-kita niya ang pagmamalasakit at pagmamahal ng kany
Lucian's Obsession 38
Habang abala sina Rafael at ang team ng ama ni Abby sa paghahanap ng impormasyon tungkol kay Biah, biglang tumunog ang cellphone ni Abby. Nasa gitna siya ng sala, nakatitig sa isang blangkong pader habang pinipilit kontrolin ang kaba sa kanyang dibdib. Agad niyang kinuha ang telepono at binasa ang natanggap na mensahe.“Kung gusto mong makita ang anak mo, pumunta ka sa address na ito. Mag-isa ka lang. Kapag may sumama sa’yo, papatayin namin siya.”Parang natuluyan nang nagdilim ang mundo ni Abby. Ang mga kamay niya’y nanginginig habang hawak ang telepono. Ramdam niya ang bigat ng banta. Hindi siya makapagsalita. Niyakap niya ang sarili, pilit na nilalabanan ang takot."Abby, anong nangyari?" tanong ni Rafael, napansin ang pagbabago sa ekspresyon ng mukha niya. Lumapit ito, halatang nag-aalala.“Wala… wala,” mabilis na sagot ni Abby, pilit na pinapakalma ang boses niya. Tumayo siya, mabilis na nilihis ang tingin para maitago ang lungkot at kaba. “Kailangan ko lang umakyat sa kwarto. Sa
Lucian's Obsession 37
Pagkarating nila Rafael at Abby sa bahay, umaasa si Abby na magkakaroon sila ng isang tahimik na lunch kasama si Biah. Ngunit pagkapasok nila sa pinto, isang hindi inaasahang tanawin ang sumalubong sa kanila—ang mga kasambahay na karaniwang kalmado ay kitang-kitang nag-aalala, ang mga mata nila'y puno ng takot."Ano'ng nangyari?" tanong ni Rafael, ang boses ay matalim, puno ng utos.Nagmadaling lumapit ang head maid, kitang-kita ang kaba sa kanyang mukha. "Sir, Ma'am... Si Biah... nawawala po siya. Nandiyan lang siya kanina, pero nung marinig namin ang sigaw niya, tinanong namin siya... at wala na siya. Isang sasakyan po ang dumaan at... at tinangay siya bago pa kami makarating."Ang mundo ni Abby ay biglang nabulabog. Ang mga salitang iyon ay parang dagok sa kanyang dibdib. Nawawala si Biah? Parang ang lahat ng hangin ay nawala sa kanyang katawan. Lahat ng kanyang mga pandama ay parang huminto. Hindi makapaniwala na mangyayari ito sa kanila. Ang kanilang anak, ang kanilang prinsesa,
Lucian's Obsession 36
Habang nag-aalala si Abby kung anong gagawin, lumapit si David at nagtanong, "May kailangan ka po ba?" Tiningnan siya ni Abby, at hindi niya maiwasang mag-isip kung anong klaseng galit ang maaaring ipadama ng mga tao sa paligid ni Rafael sa kanya. Alam niyang busy siya at hindi siya nais makialam sa trabaho ni Rafael, kaya nagdesisyon na lang siyang ipasa na lang kay David ang lunch na dala niya para kay Rafael."Ah, kung okay lang , maaari niyo na lang pong dalhin ang packed lunch kay Rafael," sabi ni Abby, medyo nahihiya pa. "Siguro masyadong busy siya sa trabaho at ayokong mag-abala."David, na may malumanay na ngiti, ay tumango. "Walang problema. I’m sure he’ll appreciate it." Tumingin siya kay Abby, at nagtanong ng hindi inaasahan, "I just have to ask, what’s your relationship with Mr. Rafael?"Sumabog ang katahimikan sa tanong na iyon, at si Abby ay medyo nagulat. Hindi niya naisip na magiging ganito kabilis ang pagtatanong ni David tungkol kay Rafael, ngunit nagdesisyon siyang
Lucian's Obsession 35
Nagising si Abby sa malumanay na halik sa kanyang pisngi at leeg. Hindi pa siya makapagmulat ng mata, ngunit naramdaman niyang nakayakap si Rafael sa kanya. Habang binabati siya ng mahinang, "Baby, I'm going to work now. I know you're still asleep, but I want to kiss you before I go," unti-unting nawala ang antok ni Abby at ngumiti sa nararamdaman niyang pagmamahal. "Love you," sabi ni Rafael bago siya lumabas ng kwarto. Si Abby ay bumalik sa pagtulog, at dahil sa pagod, ilang oras pa bago siya muling magising. Pagkagising niya, agad niyang narinig ang ingay mula sa sala, at sa tunog ng mga tawa at boses ni Biah, agad niyang naisip kung ano ang nangyayari. Nagtungo siya sa banyo at nag-ayos, ngunit hindi siya makapaniwala nang makita ang dami ng mga sling bags na nakakalat sa sala. "Ate, saan galing ang mga 'to?" tanong ni Abby, nakatingin sa mga sling bags na abot sa mga daliri ng anak niya. Ang mga ito ay puno ng kulay at mukhang para kay Biah. Tinatantiya niyang nasa dalawampu't p
You may also like
THE BILLIONAIRE'S INNOCENT BRIDE
febbyflame287.9K viewsJust One Night [Tagalog]
Mairisian967.4K viewsArranged Marriage with the Ruthless CEO
Lin Kong3.3M viewsHer Hidden Billionaire Husband
Bb. Graciella Carla778.7K viewsSeduced By My Brother-in-law
Jabibry135 viewsSECRET VENGEANCE of Young Maid Childhood Friend series 2
Bing Tadeo270 viewsWe Touch, We Kiss, We Sin.
Ssam_grl15.9K viewsThe Secret Heirs
Purple Princess20 views
