Warning: R18+
Hindi ko alam kung tama bang pumayag ako sa gusto niya. Natatakot ako sa susunod na mangyayari. Natatakot akong tuluyang mahulog ang puso ko kay Arc.He’s my step-brother for damn sake! I’m having a secret affair with my step-brother.Pumasok ang liwanag mula sa siwang ng kurtina kaya napagtanto kong umaga na. Ni hindi ko nagawang pumikit man lang. Habang si Arc ay tulog na tulog sa tabi ko. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Bahagyang nakakunot ang noo niya na para bang kahit sa panaginip ay may kaaway siya.Sobrang tangos ng ilong niya at ang kanyang mga labi, sobrang pula at lambot.Gustuhin ko mang manatili pa sa tabi niya, kailangan ko nang bumangon. May pasok ako ng ten o'clock kaya maghahanda na ako. Dahandahan kong tinanggal ang braso niyang nakayakap sa beywang ko. Malalim ang tulog niya kaya nagawa kong kumawala sa kanya nang walang hirap.Isinuot ko ulit ang damit ko bago ako lumabas ng kwarto niya. Nagtungo ako sa kwarto ko para maligo at makapag-ayos bago ako bumaba sa kusina. Naabutan kong nagluluto si Manang Aida ng almusal.“P’wede po ba akong tumulong? Ano po ba’ng niluluto n’yo?” tanong ko.“Iba-iba, iha. Sausage, ham, pritong itlog, at toasted bread. Ang aga mo yatang nagising. Sanay kasi ako na alas otso nag-aalmusal sila sir.”Ngumiti ako. “Sanay lang din po akong magising nang maaga. Gusto ko pong gumawa ng pancakes. P’wede po ba?” tanong ko.Tumango siya. “Oo naman. Kumuha ka lang ng mga kailangan mo.”Noong nasa dating bahay pa kami ni mama, madalas ako ang nagluluto ng almusal. Paborito namin pareho ang pancakes. Lalo na kung may honey syrup.Mabilis kong ginawa ang mga pancakes para sa aming lahat. Nang matapos akong magluto ay saktong bumaba sila mama at Tito Rayver. Tinulungan ko si Manang Aida sa paghahain ng almusal.“Good morning, mama, Tito Rayver,” bati ko sa kanila.“Good morning, Lian,” si mama.“Good morning, iha. Ang aga mong nagising. Tumulong ka pa sa paggawa ng almusal,” sabi ni Tito Rayver.Ngumiti ako. “Papasok din po kasi ako sa school kaya maaga po akong nagising. Gusto ko rin po kayong ipagluto ng almusal pero pancakes lang po ang niluto ko sa mga ‘yan. Si Manang Aida na po ang iba.”“Pancakes. Mabuti pa, akyatan mo ng pancakes ang kuya mo. Kailangan niya na din gumising dahil pupunta pa siya sa office.”Natigilan ako sa sinabi ni Tito Rayver. “Po? Aakyatan ko ng pancakes si Kuya Arc?”Tumango siya. “Tell him that you were the one who made the pancakes. For sure, he’ll like it.”Napalunok ako bago pumayag sa gusto niya. Naglagay ako ng tatlong pancakes sa plato at dinala ko rin ang lagayan ng honey syrup bago ako umakyat. Kumatok ako sa kwarto ni Arc pero alam ko namang tulog pa siya kaya pumasok na ako sa loob.Binuksan ko ang kurtina para lumiwanag ang buong kwarto bago ako naupo sa kama ni Arc. Kung paano ko siya iniwan kanina ay gano’n pa rin ang posisyon niya ngayon.“Arc, gising na,” sabi ko habang inaalog ang balikat niya. “Papasok ka pa sa office kaya bumangon ka na diyan.”He groaned then slowly, he opened his eyes. Napangiti kaagad siya nang makita ako.“Gumawa ako ng pancakes. Sabi ni Tito Rayver dalhan daw kita dito. Ito o,” sabi ko at kukunin sana ang plato na nasa mesa pero hinila na naman ako ni Arc.Pumaibabaw siya sa akin kaya napasinghap ako.“You left while I was sleeping. I want to punish you because of that,” he said.“P-Pero kailangan ko nang maghanda dahil may pasok pa ako,” sagot ko.“Ahuh,” he mumbled then I felt his hand caressing my bare thigh.Nakasuot na ako ng uniform ko ngayon dahil balak ko na sanang umalis nang maaga. Stockings at sapatos na lang ang isusuot ko mamaya bago umalis.“Arc, nakaligo na ako,” sabi ko.Inangat niya ang palda ko hanggang sa ma-expose ang underwear ko. His hand touched my folds above my underwear. Just a few stroke and I’m soaking wet again.“Then let’s shower together later,” he whispered before inserting his hand underneath my panty.I whimpered when he started caressing my folds in a slow motion. When I was wet enough, he inserted one finger in my hole that made me moan.“I want to try something,” he said that made me confused.Lumuhod siya sa sahig at walang pasabing hinubad ang panty ko. Kagat ko ang aking labi habang naghihintay sa susunod niyang gagawin. Tumayo siya at kinuha ang lagayan ng honey syrup.“A-Arc...what are you going to do?” I asked.He smiled. “Trust me.”I was nervous yet excited at the same time. Lumuhod siya sa harap ko at dahandahang nilagyan ng honey syrup ang aking pagkababae. Napapikit ako sa kiliting dulot no’n sa akin.He started licking and sucking my folds like it was his favorite dessert. Kahit ilang beses niya na itong ginawa sa akin ay hindi pa rin ako nasasanay. He never failed to make me moan every time he flicked his tongue to my entrance. And when I came, it felt like the first time all over again.“Sweet and delicious,” he said.“Are you done? I need to wash up,” I told him.He helped me sit up while he was smiling from ear to ear.“Do you want me to help you?” he asked.Umiling ako kaagad. “Ako na lang. Mag-almusal ka na.”Alam kong hindi ako matatapos kaagad kapag sumama pa siya sa banyo. Doon na ako naghugas sa banyo ni Arc at nag-ayos na rin ako ulit.Ibang klase talaga siya. Bakit ba gustong-gusto niyang gawin ‘yon sa ‘kin? Do I taste that good? I blushed with my own thoughts.Lumabas ako ng kwarto at naabutan ko siyang may kausap sa phone. Kumakalam na ang sikmura ko kaya bumaba na ako ulit para mag-almusal. Wala na sina mama at Tito Rayver sa hapag pagkababa ko.“Umalis na sila, Miss Lian. Sabay na daw silang papasok sa trabaho,” sabi ni Manang Aida nang makita niya ako.Inililigpit niya na ang pinagkainan nila habang ako ay magsisimula pa lang kumain. Buti pa iyong lalaki sa itaas, nakapag-almusal na! Ang usapan kasi hatiran ko lang ng pagkain pero ako naman ang kinain!Kumuha ako ng sausage, itlog, at ham. Kagabi pa pala ako walang kain kaya gutom na gutom na ako ngayon. At malamang kagabi pa busog na busog si Arc!“Sir Arc, gising ka na pala. Nag-almusal ka na ba?” tanong ni Manang Aida.Hindi ko nilingon si Arc pero umupo siya sa tabi ko. Nag-focus ako sa pagkain ng almusal.“Opo, manang. Dinalhan ako ni Lian ng pancakes. Sobrang sarap nga po, e.”Nasamid ako sa narinig. Inabutan kaagad ako ni Arc ng tubig at agad ko iyong ininom. Nang mahimasmasan ay sinamaan ko siya ng tingin.“Talaga? Hindi ba hindi ka mahilig sa pancakes? Kapag gumagawa kami no’n, hindi ka kumakain,” sabi ni Manang Aida.Magsisinungaling pa ang isang ‘to. Alam ko naman kung anong pancakes ang tinutukoy niya. Iniisip ko tuloy kung tinapon niya ba ang pancakes na niluto ko.“Manang, that was before. But when I ate Lian’s pancakes, I realized that it's tasty. So, from now on, isa na ‘yon sa paborito kong kainin,” nakangising sabi niya.Sobrang init na ng pisngi ko sa pinagsasabi niya. Hinintay kong umalis si manang bago ko siya sinipa sa binti.“Bakit mo ‘ko sinipa?” tanong niya.Kinurot ko siya sa braso. “Nakakainis ka! Bakit naman gano’n ang pinagsasabi mo kay manang?”“What’s wrong with that? Kinain ko naman talaga ang pancakes na niluto mo. But I’ll admit, I love your pancake even more,” he whispered the last words sensually.Inirapan ko siya at nagpatuloy ako sa pag-aalmusal. Eight-thirty na ako natapos sa pagkain. Bumalik ako sa kwarto para kunin ang gamit ko. Nang masigurong maayos na ang itsura ko ay bumaba na ako.Palabas pa lang ako ng mansyon nang makita ko si Arc na nakasandal sa kanyang kotse. Mukhang hinihintay niya ako dahil umayos siya sa pagkakatayo nang makita ako.“Let’s go?” he asked and my forehead furrowed. “I’ll bring you to school.”“Huwag na. Baka ma-late ka sa trabaho mo,” sabi ko.Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa braso. Iginiya niya ako papasok sa front seat ng sasakyan niya. Pagkasarado niya ng pinto ay umikot na siya papuntang driver's seat.Napaatras ako nang bigla siyang lumapit sa akin.“Seatbelt,” natatawang sabi niya at kinabit ang seatbelt ko.Huminga ako nang malalim pero nabigla ako nang halikan niya ako. Mabilis lang iyon pero sobrang kabado ako dahil baka may makakita sa amin. Tumingin ako sa labas at mabuti na lang ay walang tao.“Relax, my car is heavily tinted.” Kaya naman pala malakas ang loob niyang gumawa ng kalokohan.Pinaandar niya ang kotse at buong biyahe siyang nakahawak sa kamay ko. Pagdating pa nga namin sa campus ay halos ayaw niya pang bitiwan ang kamay ko.“Bababa na ako. Mag-iingat ka sa biyahe,” sabi ko.Ngumiti siya. “Anong oras ka uuwi?”Nag-isip ako saglit. “Before eight. May pasok pa ako sa trabaho.”“Okay. Uuwi din ako nang maaga.”Bumaba ako mula sa kotse niya at pinanood siyang umandar palayo. Nang hindi ko na siya nakikita ay naglakad na ako papunta sa building namin. Pero bago pa ako makarating doon ay nasalubong ko na si Lovely.“Lian! Buti nakita kita. Tara, samahan mo muna ako kumain tutal maaga pa naman,” pag-aya niya sa akin.Hinatak niya na ako kaagad papunta sa canteen. Mukhang hindi na naman nag-almusal ang babaeng ‘to.“Kanina ka pa tahimik. Parang ang lalim pa ng iniisip mo,” puna ni Lovely sa akin.Bumuntonghininga ako. “Lovely, naalala mo no’ng nag-bar tayo noong naghiwalay kami ni Anton?”Tumango siya habang kumakain ng spaghetti. “Bakit? Sa wakas ba gusto mo nang ikwento kung bakit nawala ka bigla?”“Ang totoo... nakipag-one night stand ako.”Nasamid siya at napainom ng tubig. Nanlalaki ang mga mata niyang napatingin sa akin.“A-Ano? So you mean...naisuko mo na ang bataan?” gulat niyang tanong.Tumango ako. “Alam mo namang lumipat na kami sa bahay ng fiance ni mama, ‘di ba?”Alanganin siyang tumango. “Ano ba talagang gusto mong sabihin? Kinakabahan na ako sa naiisip ko, ha.”“Ganito kasi...‘yung anak ng fiance ni mama...siya ‘yung naka-one night stand ko.”Natigilan si Lovely sa narinig. As in literal siyang hindi gumalaw nang ilang segundo at nakanganga pa ang bibig niya.“Lovely? Okay ka lang?” tanong ko.Natauhan naman siya kaagad pagkatapos ay uminom na naman siya ng tubig. Kung gulat na gulat siya sa sinabi ko, mas lalo naman ako noong nakita ko si Arc sa kwarto.“Seryoso ka ba?” hindi makapaniwalang tanong ni Lovely. Tumango ako. “Gosh! Grabe naman pala ‘yang nangyari sa ‘yo. Sa romance novel ko lang ‘yan nababasa noon. Ano ba’ng itsura niya? Gwapo ba?”I bit my lower lip before answering. “Oo. Siya ‘yung tipong gwapo na sisira sa buhay mo.”“Huh? Baka naman gwapong sisira sa pagkababae mo.”Sabay kaming natawa sa sinabi niya. Siraulo talaga siya kahit kailan. Walang preno ang bibig. Napalingon tuloy ako sa paligid kung may nakarinig ba. Buti na lang malayo iyong ibang estudyante sa amin.“Kidding aside. Ano ba’ng pinoproblema mo? One-night stand lang naman, ‘di ba? P’wede n’yo namang kalimutan ang nangyari no’ng gabing ‘yon,” seryosong sabi niya.Napabuntonghininga na naman ako. “Iyon na nga, e. Imposibleng mangyari ‘yon dahil tuwing nagkakasama kami, may nangyayari.”Tinitigan niya ako na parang tinubuan ako ng sungay. Nahihiya akong napayuko.“Kaya naman pala may kakaiba sa ‘yo ngayon. Ang blooming mo! Na-curious tuloy ako sa itsura ng step-brother mo. Baka siya ‘yung tipo ng lalaki na kapag nakita mo kusang mahuhulog ang panty m—Aray!”Hindi niya natapos ang sasabihin dahil hinila ko ang buhok niya. Nakakahiya na talaga ang lumalabas sa bibig niya.Napaisip tuloy ako kung tama bang sinabi ko sa kanya ang nangyayari sa buhay ko. Pero wala naman akong ibang magpasabihan. Siya lang ang bestfriend ko.“I don’t know what to do anymore, Lovely.”Inayos niya ang buhok niya at saka ako tinitigan. “Alam mo, madali lang ang solusyon diyan. Sabihin mo sa kanya na gusto mong maging magkapatid na lang kayong dalawa—”“I already did. Ako pa nga ang sumira sa usapan.”Naalala ko ang nangyari kagabi. Tama si Arc. Ako ang nagmakaawa para ma-satisfy ang sarili ko. Sobrang hina ko!Nasapo niya ang kanyang noo. “That’s a hopeless case, Meylie Anette. Ikaw mismo hindi mo kayang pigilan ang sarili mo kaya paano siya magpipigil? Mabuti pa, enjoy-in n’yo na lang ‘yang secret sexcapade n’yo. At kapag nahuli kayo, edi lagot.”Hello, readers! Ang novel na ito ay opisyal na pong natapos. First of all, gusto kong magpasalamat sa aking Editor sa pagbibigay ng opportunity na i-publish dito ang novel ko. Salamat po! Second, salamat po sa mga readers na sumuporta, nagbasa, nagbigay ng gems, at nagcomment! Sobrang na-a-appreciate ko po lahat. Maraming-maraming salamat po! Ito po ang unang novel na natapos ko dito sa Goodnovel at dahil po iyon sa inyong suporta. Salamat po sa pagsama sa journey nila Arc at Lian. Huwag kayong mag-alala, mag-pu-publish po ako ng susunod na novel dahil series po ito. Although, iba naman ang characters doon. Salamat po nang marami! Till the next story, this is not a goodbye.Yours truly,Eternalqueen
“I didn’t had sex with anyone last night. Umuwi ako dito sa condo. Whether you believe me or not, that's the whole truth. Now, I guess it’s your turn to explain.”Damn! I never imagined myself that I would do something crazy like this for her. Really, Arc? Explaining to a woman? Just to make sure that she won't misunderstood anything? “Tungkol sa nakita mo, si Leo ang humalik sa ‘kin. He confessed that he likes me. Ayaw ko namang ma-offend siya kaya sabi ko pag-iisipan ko.”“Reject him,” I said.I hate to admit this but I don't want another man pursuing her. I don't want to see her being touched and kissed by someone. It makes me...mad.Mabuti na lang at madali siyang kausap. Dahil kung hindi niya i-re-reject ang lalaking ‘yon, ako mismo ang maglalayo sa kanya. After our argument, I decided to cook for her. It was years ago when I learned my love language. It was act of service and physical touch with a little words of affirmation. I love to spoil the person that is special to me. M
I was so sure that I didn't want to see her again after that night. But even though the days passed by like a blur, she still bombarding my mind.Malaking pagkakamali para sa akin na hindi ko kinuha ang number niya. I didn't even ask her name! Hindi ko naman talaga ugaling tanungin ang pangalan ng mga babaeng nakakasama ko, pero pagdating sa kanya, parang gusto kong alamin pati ang address niya.I tried to find another girls after her but I just couldn't take her off my mind. Is she a witch? Did she bewitch me?Kailangan ko siyang alisin sa isip ko. Kailangan kong patunayan sa sarili ko na wala siyang epekto sa akin. But I just couldn't. The image of her underneath me kept on replaying in my mind. Her smell and her taste...damn! Hindi ko na ba talaga siya makikita?As embarrassing as it was, but I tried to go back to that bar where I first met her. But she never went there again. It was even worst than a Cinderella love story. At least sa kwentong ‘yon, may naiwang sapatos si Cindere
The music was banging in my ears and the lights were blinding my eyes but it didn’t bother me. I gulped the alcohol in my glass before I leaned on the steel bar and watched the people dancing.My attention was caught by a girl dancing in the middle of the crowd. She was swaying her hips throughout the beat of the music while raising her arms in the air. Her hair were moving against her slim body.I felt something ignited inside me. I tried to look away but all I could do was stare at her while my forehead knitted.Suddenly, she opened her eyes and caught my stares. The lights reflected in her eyes and she looked like a goddess of the dancefloor. I felt my member twitched. This is not good.I need to go to the comfort room and freshen up. But I didn't expect to see her outside. And when she suddenly approached me and touched my arm, my buddy became hard. Hindi ko alam ang nangyayari pero hinayaan ko siya. Sa tingin ko ay kinukulit siya ng lalaking kausap niya. “Siya ang ipinalit mo
“Your mom...is dead.”At such a young age, I became aware of the concept of death. The feeling of permanently losing a special someone. The feeling of being alive but half of you is lifeless. As a kid, I had so many questions in my mind. Questions that were increasing as time passed by. I had so many why’s and what ifs. But none of them had an answer. No one told me the answer and no one...made me understand why death isn’t something you can escape of.I was curious why someone had to die. As curious as why tears kept on falling from my eyes as I stared at the coffin in front of me. I glanced at the portrait of my mother. She was smiling. As if telling me that everything will be fine. “Arc, gusto mo bang silipin ang mommy mo?” tanong ni dad.Umiling ako. I don't want to see her cold and lifeless body inside that coffin. I don’t want to remember her face that way. Ang gusto kong huling imahe niya sa isip ko ay ang nasa portrait na nasa harapan ko.As a child, it was hard for me to a
NOTE: This is going to be the last chapter written in Lian’s POV. Thank you so much for joining the journey of their love story. I will publish the next parts in ARC'S POV so stay tuned!WARNING: R18+“Hey, look at me.”Umiling ako at mas itinago ang mukha ko. Pero bumangon siya kaya wala na akong magawa. Nakita ko ang multo ng ngiti sa labi niya na para bang natatawa siya sa itsura ko.“You really want to eat balut now?” he asked and I nodded. “Okay fine, let’s go out and look for it. Huwag ka nang umiyak.”Pinunasan niya ang luha sa mata ko bago ako tinulungang bumangon. Nagsuot lang ako ng blazer sa ibabaw ng pantulog ko dahil tinatamad na akong magbihis. Madilim sa loob ng bahay dahil tulog pa ang lahat ng tao. Tahimik kaming lumabas ng bahay at sumakay sa kotse niya. Nagmaneho si Arc palabas ng subdivision at nagsimulang maghanap ng balut sa highway. Nakasilip ako sa bintana para walang makalampas na tindahan sa akin.Inabot yata kami ng halos isang oras bago kami nakakita ng is