Prologue

“Lian, bakit ba ayaw mong maniwala? Nakita ko nga si Anton may kasamang babae.”

Napailing ako sa sinabi ng kaibigan kong si Lovely. Kanina pa niya ako kinukulit tungkol sa walang kwentang bagay. Hindi ako naniniwala sa sinasabi niyang may ibang babae ang boyfriend ko.

“Baka naman kaibigan lang,” sabi ko at ipinagpatuloy ang pagpupunas sa mesa.

“Kaibigan? Pero magkahawak ng kamay habang naglalakad?” nanggagalaiting sabi ni Lovely. “Hindi ko lang kasi na-pictur-an dahil nagmamadali na ako.”

Natigilan ako sa aking ginagawa. Sa isip ko ay tumatakbo ang imahe ng boyfriend ko habang may ibang babae. Pakiramdam ko ay pinipiga ang puso ko.

‘Hindi totoo ang sinasabi niya. Walang ibang babae si Anton. Hindi magagawa ni Anton na mambabae. Apat na taon na ang relasyon namin, e. Kuntento siya sa akin at wala na siyang panahon para humanap ng iba.’

“Lovely, kung ako sa ‘yo tatapusin ko na ang trabaho ko. Lagot tayo kay madam kapag naabutan niya tayong nagkukwentuhan,” sabi ko kay Lovely bago ako pumasok sa kusina.

Pinilit kong huwag isipin ang narinig mula sa kaibigan ko. Marami pa akong trabahong dapat tapusin kaya mas uunahin ko iyon kaysa mag-isip ng mga bagay na imposibleng mangyari.

As a working student, I need to use my time efficiently. I am now a fourth year tourism student. Graduating student na ako at sa wakas ay magkakaroon na ako ng regular na trabaho. Matutupad ko na rin ang pangarap naming mag-ina na mag-travel sa iba’t ibang lugar sa bansa.

Ulila na ako sa ama. Bata pa lamang ako nang mamatay ang papa ko dahil sa malubhang sakit. Tanging si mama na lang ang naiwan para itaguyod ang pag-aaral ko. Isang model si mama. Sikat siya noong kabataan niya ngunit nang magka-edad na ay paunti-unti na lang ang nakukuha niyang project sa modeling.

Kaya naman nang tumungtong ako sa college ay naghanap kaagad ako ng trabaho. Part-time job lang muna dahil hectic din ang schedule ko sa school. So far, kayang-kaya ko namang pagsabayin ang lahat. Kung minsan ay tinutulungan ako ng boyfriend kong si Anton.

Sobrang bait at responsableng tao ni Anton kaya nahihirapan talaga akong maniwala na magagawa niya akong lokohin.

“Hindi ka sinundo ni Anton?” tanong ni Lovely nang makitang nag-aabang ako ng jeep mag-isa.

Nagkibit-balikat ako. “May lakad kasama ang mga kaibigan niya.”

“Ay naku, Lian! Sinasabi ko sa ‘yo, kasama niya lang ang babae niya. Gusto mo ba puntahan natin?”

Nakukulitan na ako sa kaniya. Ayaw kong pagdudahan si Anton. Ayaw kong masira ang tiwala ko sa boyfriend ko. Sa loob ng apat na taon naming relasyon ay ni minsan hindi siya gumawa ng ikaseselos ko.

“Teka, sabi mo kasama ang mga kaibigan, ‘di ba? So, kasama niya sila Enrico?” tanong na naman ni Lovely.

Bumuntonghininga ako. “Siguro. Bakit ba?”

“Alam ko kung nasaan sila ngayon. Puntahan natin? Kapag wala kang nakita, edi hahayaan na kita. Pero kapag may nahuli tayong babae niya, ako mismo sasabunot?”

Hindi pa ako nakakasagot ay hinatak na ako ni Lovely papunta sa sakayan. Kahit hindi ako naniniwala sa kaniya ay hindi ko pa rin maiwasang kabahan sa maaari kong datnan.

‘Paano kung tama siya? Paano kung may babae nga si Anton? Ano nang gagawin ko? Susugurin ko ba? Makikipaghiwalay ba ako kaagad?’

Sa sobrang daming iniisip ay hindi ko namalayan na nandito na pala kami sa madalas tambayan nila Anton. Hindi ako pumupunta dito kapag hindi sinasabi ni Anton dahil hindi ako komportable sa mga kaibigan niya. At ito ang unang beses na pupunta ako dito nang hindi niya alam.

May nagkakantahan sa loob ng maliit na bahay, boses babae.

Baka girlfriend ng kaibigan niya.

Hinatak na naman ako ni Lovely papasok sa loob pero sa pintuan pa lang ay napahinto na ako. Natuon ang paningin ko kay Anton na tumatawa habang may nakakandong na babae sa kaniya. Habang ang mga kaibigan niya naman ay naghihiyawan at nagkakantsawan.

“Grabe, pre! Si Lian ba kumakandong man lang sa ‘yo? Parang hindi mo pa yata nahahalikan ‘yon, e!” sabi ng isa at nagtawanan na naman silang lahat.

Ikinuyom ko ang kamao ko habang pinagmamasdan sila.

“Nahahalikan ko naman. Pero wala pang nangyari sa amin. Nagsasawa na nga ako,” sagot ni Anton.

“Apat na taon mong syota pero walang nangyari? Ang hina mo naman!”

Hindi ko namalayang humakbang na pala ang mga paa ko at ngayon ay nasa harapan na ako ni Anton. Pareho silang gulat na gulat ng babae niya. Lalo na nang damputin ko ang lalagyan ng yelo at ibinuhos sa kanila ang laman no’n.

“Lian!” sigaw ni Anton bago tumayo habang nagpapagpag ng basa niyang damit. “Anong ginagawa mo dito? Tangina naman! ‘Di ba sabi ko huwag kang pupunta dito nang hindi ko sinasabi!”

“Putangina mo rin, Anton! Gago ka! Paano mo nagawa sa akin ‘to! Manloloko!” sigaw ko habang dahandahang umaagos ang luha mula sa aking mata.

Umiling siya. “Hindi ko siya babae—”

“Damn you! Balak mo pa akong paikutin sa kasinungalin mo? Ano ba’ng nagawa ko sa ‘yo! Paano mo ako nagawang saktan! Walang hiya ka!”

Humikbi ako. Nasasaktan ako. Nagagalit. At naaawa sa sarili ko. Gaano katagal niya na ba ako niloloko? Gaano kadalas ba nila ako pag-usapan ng mga kaibigan niya? Ni hindi man lang niya ako pinagtatanggol.

“Anong nagawa mo? Wala kang ginawa, Lian. Ni hindi ka nga pumapayag na makipag-sex sa akin, ‘di ba? Sa totoo lang, ang boring mong maging girlfriend. Walang lalaking magtatagal sa katulad mo...”

I slapped him. I slapped him hard that my palm left a print on his cheek.

“You will regret this, Anton.” Those were my last words for him before I left.

Pinunasan ko ang luhang umaagos mula sa mata ko. Hindi ko siya dapat iyakan. Ang mga taong hayop kung umasta, hindi karapat-dapat sa luha ko. Nagloko siya? Edi magsama sila!

“Lian, kinakabahan ako sa ‘yo. Kanina ka pa nakatulala diyan pero hindi ka naman umiiyak,” sabi ni Lovely.

“Gusto kong uminom,” sabi ko. “May alam ka bang lugar? Gusto kong malasing.”

Mukhang nagulat siya sa sinabi ko. Hindi ako mahilig uminom dahil madali akong malasing. Umiinom ako kapag may mga okasyon pero hanggang dalawang baso lang. Pero ngayon gusto kong magpakalasing.

“Marami akong alam na bar pero magbihis naman tayo. Ayaw kong pumunta doon nang ganito ang suot,” sabi niya habang sinisenyas ang suot niyang blouse at pantalon.

Bahagya akong natawa bago tumango. Magkalapit lang ang bahay namin kaya umuwi na lang din muna ako sa bahay para magbihis.

Hindi pa nakakauwi si mama galing trabaho kaya madilim pa ang bahay. Nasa photoshoot siguro siya ngayon. Hindi gaanong malaki ang sweldo niya doon pero nakakaraos pa naman kami.

Binuksan ko ang closet ko at naghanap ng maisusuot. Marami akong damit dito na hindi ko pa nagagamit. Kadalasan ay iyong mga binibili ni mama para sa akin. Masiyado kasing revealing at pang-club lang yata ang mga outfit na iyon.

But for tonight, I chose to wear a red backless dress. It ended on my mid thigh, exposing my long flawless legs. I smiled in satisfaction when I saw that it really fits me.

I proceeded on putting some makeup. I just brushed my eyebrows and put on a dark eyeshadows. After putting some blush on, I picked a red lipstick for tonight. And I’m done.

Mas lalo kong naging kamukha si mama. Namana ko ang height ni dad pero ang buong mukha ko ay halos nakuha ko sa mama ko.

I let my waist length wavy hair down then I sprayed some perfume before slipping on a black heels.

Alas sais na nang matapos ako at saktong nag-text si Lovely na nasa labas na raw siya ng bahay namin. Lumabas ako at nakitang nakakuha na rin siya ng taxi.

“Woah! Ibang-iba ka ngayon, Lian. Kung makikita ka ni Anton, mare-realize niya kung ano ang sinayang niya,” sabi ni Lovely.

“At hanggang panghihinayang na lang siya. Dahil kahit umiyak pa siya, hindi na ako babalik sa kaniya.”

Sinabi ni Lovely sa driver kung saang bar kami magpapahatid. Mabilis lang ang biyahe at pagdating doon ay medyo marami na ang tao. Sumunod lang ako kay Lovely papunta sa bar counter.

“Hi, beautiful ladies,” the bartender greeted us.

I smiled a little before I looked around. Malumanay pa lang ang tugtog at hindi rin masiyadong nakakasilaw ang mga ilaw. May mga nakikita akong magbabarkada sa iisang mesa, meron din namang sa tingin ko ay magkarelasyon.

Hinayaan ko si Lovely na um-order ng inumin naming dalawa. Sa unang lagok pa lang ay naramdaman ko kaagad ang init ng alak sa lalamunan ko. Mapait sa umpisa pero kalaunan ay may nalasahan akong tamis.

Nagkwentuhan kami ni Lovely tungkol sa kung ano-anong bagay. Masaya rin pa lang pumunta sa ganitong lugar kasama ang bestfriend mo. Sabay kayong iinom tapos mag-uusap na parang mga baliw kapag nalasing na.

Hindi ko alam kung ilang oras na ba ang lumipas pero unti-unti nang lumalakas ang tugtog. May nga nagsasayawan na rin sa dancefloor at halatang mga lasing na sila.

Ako? Sa tingin ko nakakasampung shots pa lang ako. Medyo nahihilo na ako pero kaya ko pa namang tumayo at maglakad nang diretso.

“Lian, doon tayo sa dancefloor!” sigaw ni Lovely bago ako hinatak.

Muntik pa akong mapatid sa upuan niya buti na lang hindi ako sumubsob sa sahig.

I don’t know if it was me or just the effect of the alcohol but I felt myself dancing through the rhythm of the music. My hips were swaying while I held my hands up. The crowd of people were making me dizzy that’s why I closed my eyes.

Ilang minuto rin akong sumayaw, kumanta, sumigaw, at tumalon-talon sa dancefloor hanggang sa napagod ako. Nakakabilib sila. Parang hindi man lang sila napapagod.

Dumilat ako at saktong napansin ko ang isang lalaking nasa itaas. Madilim sa pwesto niya pero ramdam ko ang paninitig niya sa akin.

Baka nainis siya kasi hindi ako marunong sumayaw. Bahagya akong natawa sa naisip ko. Inayos ko ang buhok ko at muling tumingin sa lalaki pero wala na siya doon. Mukhang napikon nga yata.

I shrugged and just left the dancefloor. Pabalik na sana ako sa bar counter pero nakaramdam ako ng tawag ng kalikasan.

“Excuse me, nasaan ang restroom?” tanong ko sa bartender.

Isinenyas niya ang nasa dulong pintuan. Tumango at nagpasalamat ako bago pumunta doon. Walang tao sa loob kaya mabilis lang akong natapos. I washed myself before I went out and retouched my makeup.

Nang matapos ay lumabas na ako para balikan si Lovely pero may nakabungguan ako. At mukhang hindi talaga para sa akin ang gabing ‘to dahil nakita ko ang walang kwenta kong ex-boyfriend.

“Lian? Bakit nandito ka?” gulat niyang tanong at pinasadahan pa ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

Natawa ako. “At bakit? Bawal ba ako dito? Ikaw, bakit ka nandito? ‘Di ba nagkakasiyahan na kayo doon sa cheap ninyong tambayan kasama ang cheap mong babae?”

“Akalain mo nga naman. Kaya mo naman pa lang maging sexy, bakit hindi mo ginawa no'ng tayo pa?”

Aba’t gago pala talaga siya! Ang kapal ng mukha! Sa sobrang kapal sa tingin ko kapag nilampaso ko siya sa sahig, hindi man lang siya masasaktan.

Balak ko na sana siyang sagutin pero naagaw ang atenyon ko ng lalaking lumabas mula sa men’s restroom. Siya iyong lalaking nakatingin sa akin kanina.

“Well, I don’t like you enough, Anton. Besides, I’m here with my new boyfriend,” I said.

“New boyfriend?”

Nilapitan ko ang lalaking naka-eye-to-eye contact ko kanina. Kumapit ako sa braso niya at hindi naman siya mukhang nagulat.

Ngayong natitigan ko na siya, masasabi kong guwapo siya. Makapal ang kilay, matangos ang ilong, at ang labi...mukhang malambot. Matangkad din dahil hanggang balikat niya lang ako. At ang katawan...sobrang matipuno.

May lalaki pa lang ganito ka-perfect? Tao ba talaga siya?

“Siya ang ipinalit mo sa akin?”

Sabay kaming napatingin nang magsalita si Anton. Bakas na bakas ang gulat at pagkalito sa mukha niya. Gusto kong matawa pero nanatili akong seryoso.

“Oo. Hindi hamak naman na mas guwapo siya sa ‘yo. Kaya huwag ka nang umasa na babalikan pa kita. Magsama kayo ng babae mo,” mariing sambit ko.

Umiling-iling siya bago natawa. “Imposible. Ginagawa mo lang ‘to para gumanti sa akin. Hindi ako naniniwala.”

Magsasalita pa sana ako ulit nang tanggalin ng lalaki ang kamay ko sa braso niya. Kinabahan ako dahil akala ko aalis siya at mapapahiya ako kay Anton. Pero nagulat ako sa sunod niyang ginawa.

He snaked his arm to my waist and pulled me closer to him. My heartbeat went wild when he sniffed my neck.

“Sweetheart, are you done talking to him? I badly want to leave this place right now and be with you the whole night,” he whispered.

Parang biglang nanghina ang tuhod ko sa boses niya. Tumayo ang balahibo ko at halos hindi ko magawang magsalita dahil nanuyo ang lalamunan ko.

What is this feeling?

“W-We can leave now. He’s not even important,” I stuttered.

Nakita kong padabog na umalis si Anton at naiwan kaming dalawa ng lalaking hindi ko kilala. Unti-unti niya akong binitawan at hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng kakaiba.

When his hand left my waist, I suddenly felt cold.

“You made me act as your boyfriend. How are you going to pay me? Mahal ang talent fee ko, miss,” nakangising sabi niya.

Napalunok ako. “Magkano ba?”

He chuckled and the butterflies in my stomach went wild again. He’s so handsome for fucking sake!

“I want a kiss and your number.”