117.

[Alena]

Kailangan ba talaga na magtabi pa silang mamayang gabi?

“Alena anak, ayos ka lang ba?”

Wag na lang kaya? Pero ano naman ang idadahilan niya sa mga anak nila? Hindi naman pwede na sabihin niya na naiilang lang siya. Masyado pang mga bata ang kambal kaya tiyak na hindi siya maiintindihan ng dalawa.

“Alena!” Malakas na siyang tinampal sa mukha nang nanay niya. “Kanina ka pa namin tinatanong ni Apol kung ayos ka lang ba. Aba pulang-pula ang mukha mo. Masama ba ang pakiramdam mo?”

Napahawak siya sa mukha. Siya namumula? Wala naman siyang iniisip maliban kay Kairo.

“Umuwi na lang tayo kung masama ang pakiramdam mo, Ate. May next time pa naman.” Ani Apol.

Narito sila ngayon sa isang department store. Gusto kasing bumawi ng mga ito sa kanya dahil matagal siyang nawala. Lahat daw ng gusto niya ay bibilhin ni nanay at Apol. Hindi na siya tumanggi dahil ang totoo ay namiss niya rin ang ganito, ang magkakasama silang tatlo.

“Ate, mukhang bagay ‘to sayo. Sigurado na hindi ka titigilan ni Ku