77.

(Kiray pov) Inayos ko ang suot kong mask at sumbrero. Nang masiguro ko na hindi ako nakikilala sa suot ko ay napangiti ako.

Aalis ako ngayon ng hindi alam ng asawa ko.

Wala naman magagawa ang pag iyak ko. Hindi no’n maaalis ang takot at pag aalala ko. Nakapagdesisyon na ako—aayusin ko ang problema ko. Aalisin ko ang balakit sa landas ko at buhay namin ng anak ko. Hindi ako mauupo lang at hihintayin na mawasak ang pamilya ko.

Ako mismo ang aayos nito!

Hindi ko alam kung paano nangyari na buhay si Rayana. Masaya man ako na buhay ang kaibigan ko. Pero mas nangibabaw ang takot sa puso ko para sa amin ng anak ko.

Nagkaro’n ng emergency meeting ngayon si Laxus dito sa Cebu. Ang alam nito ay aalis ako kasama si Mariz. Pero iba ang plano ko.

Tinawag ko ang mapagkakatiwalaan kong mga tauhan.

Oo mayro’n akong mga tapat na tauhan. Kinuha ko sila para magsilbi sa akin at gumawa ng mga utos ko. Si Jayson ang mga naghanap ng mga tauhan na ito sa akin.

“Hello, nasa’n ka na?”

“Nan