CHAPTER 4: TAKE CARE

Ella's POV

Kausap ko sa telephono si Madam, ang Mommy ni James. Nanganga musta lang naman. "Wala ba syang ginawang kung ano r'yan?" tanong nito. Strikta talaga kahit 'yong tono ng pananalita. "Wala naman po, Ma'am," sagot ko. "Good. Seguradohin mong mababantayan mo ang bawat kilos nya. Don't let him do something useless again. And one more thing...do me a favor, Ella, tingnan mo sa lahat ng bags na dala nya if may makita kang drawing book or kahit anong bagay na related sa stupid arts. Burn them for me." Natigilan ako sa iniutos nito. "S-sige po, Madam," sabi ko at ibinaba ko na ang telephono.

Bakit pinapasunog nya? Against ba sya do'n? May kinalaman kaya ito sa dahilan kung bakit pinadala sya sa probinsya?

Minabuti ko nang bumaba at ka agad na hinanap ang boss ko. "Manang Selma, na saan po si sir James?" tanong ko sa kanya. Tumingin ito sa akin at agad na ibinalik ang atensyon sa kanyang hinihiwa. "Lumabas. Magjo-jogging daw eh." Tumango na lang ako at lumabas ng bahay.

***

Tumingin ako sa aking cellphone, 8:28 am na wala pa rin sya? Grabe naman kung mag-jogging 'yong isang 'yon.

Hindi ako mapakali, ilang beses na akong nagmamasid sa cellphone ko pero wala pa rin syang text o tawag manlang. Baka kung ano na ang nangyari sa kanya roon.

"Ella, bakit wala pa ang sir mo? Tumawag na ba?" Alalang tanong ni manang Selma sa akin. Mabilis akong umiling bilang sagot. Bumalik ito sa loob at ako na lang ngayon ang natira dito sa labas. Hinihintay ko syang dumating.

Mas lalo akong naging balisa nang makita ko kung anong oras na. 10:45 Am. Saan naba kasi sya. Baka naligaw na 'yon? Hindi nya kabisado ang lugar na 'to.

Ilang beses kong sinubukang tawagan o mag-message manlang sa kanya pero hindi nya sinasagot.

"Manang Selma! Manang Selma!" Mabilis kong binuksan ang gate ng marinig ko na may tumatawag sa labas. Nanlaki ang mga mata ko kung sino ngayon ang bitbit ng tatlong tao. Bakit ganyan ang itsura nya!?

Agad namin itong pinasok sa loob at ginamot ang mga sugat nya. Binugbog sya.

"Ano ba ang nangyari sa kanya? Bakit ang dami nyang pasa?" Alalang tanong ko.

"Na pagtripan sya ng mga lasing sa daan kanina. Nakita na lang namin syang nakahandusay sa daan. Mauna na kami." Tumango na lang ako at isinarado ang pinto.

Ngayo'y pinupunasan ko sya ng maligamgam na tubig para gumaan ang kanyang pakiramdam. Kung makita mo lang ang pasa nya ngayon, ewan ko lang kung hindi ka maawa.

Pa simple akong natawa dahil sa mukha nya habang natutulog. Ang lakas pala nyang humilik.

Marahan kong ginalaw ang buhok nyang naka-takip sa kanyang mukha. Natigilan naman ako noong mapalapit ang mukha nya sa akin. Ang cute nya pala kung sa malapitan.

"Baka matunaw na 'yan sa kakatingin mo." Bigla akong napatayo dahil sa gulat. Kainis naman si Lyn oh. Si Lyn De Serra ang kakambal ni Vince De sera na anak ni manang Selma De sera.

"Ayeiii! Crush mo 'no?" Tukso nya sa akin. Nakangiting umiling lamang ako. Baliw talaga ang putcha.

Umupo ito sa tabi ko habang pinagmamasdan si James.

"Alam mo ate Ella, ang gwapo pala ni kuya James kapag natutulog," Manghang saad nito. "Crush ko sya!" Dugtong nito. Napatingin naman ako sa kanya. "Ang bata mo pa para magka-crush," sabi ko.

"Anong bata? For more information 17 na ako noh!"

"Hay nako! Ewan ko sa'yong bata ka."

"Fiona? Fiona!" Rinig naming sigaw ni Manang Selma. "Aalis na ako ate. Take your time with him...yeiii!" Mahina ko itong pinalo sa balikat. 'Tong batang 'to, kung ano-ano ang sinasabi.

Naramdaman ko ang pagbigat nang aking Mata. Inaantok na ako. Makatulog nga.

1 hour later...

"Ella? Ella!"

"Ano ba? Natutulog 'yong tao eh!"

"Ella!"

"Natutulog pa. Maya na!"

"Stupid, ano ba?!"

"Sinabi nang natutu--- ay sir gising na pala kayo."

"Ay hindi tulog pa! Kita mo namang mulat na mata ko 'diba?" Kahit kailan talaga napaka pilosopo nito. "Sabi ko nga gising na kana. Nagugutom ka ba? Gusto mong kumain? May-masakit ba say--"

"Can you please make your mouth shut kahit ngayon lang?" Putol nya sa sinasabi ko. Concerned lang naman 'yong tao eh.

"Ay sorry! Gusto mong kumain?" tanong ko. Tumango lang ito kaya mabilis kong kinuha ang nakahandang pagkain.

Kumuha ako ng kunting kanin at ulam sabay subo sa kanya pero lumaban ito. Ayaw magpasubo.

"I can handle myself."

"Kahit na. Alam kong masakit 'yang mga sugat mo kaya nga-nga! Ah? Nganga!"

"Ayuko nga sabi eh!"

"Ayaw mo?"

"Aya--- ahhh! Ouch! It's hurt!" Daing nito nang hawakan ko ang balikat nyang may bandage. "Ano ayaw mo?" Pagbabanta ko.

"Oo na! 'Wag mo ngang hawakan ang sakit!" Inis nitong reklamo. Wala naman na syang magawa. Pa ulit-ulit ko syang sinubuan hanggang sa malapit nang maubos ang pagkain nito.

"Ano ba kasing nangyari sa'yo?" tanong ko pagkatapos syang subuan. "None of your business." Mabilis nyang sagot. "Of course it's my business kasi kailangan kong sabihin lahat nang nangyayari sa'yo sa Mommy mo," sagot ko naman. Sumeryuso ang mukha nito. "Yeah, right. Tell her everything." Kahit hindi nya sabihin ay alam kong sarkastiko iyon.

"Alam kung wala akong karapatang magtanong pero--"

"Then don't ask."

"Wala pa nga eh. Pero kasi curious ako--"

"Curiosity will kill you, Ms. Balona."

"'Wag na nga. Nambabara ka eh," Suko ko. Natahimik na kami pagkatapos no'n. Confirm mukhang hindi nga sila ok ng Mommy nya.