Chapter: Chapter 17: The Second KissPagkatapos ng pag-amin ni Enzo, nagbago ang lahat. Hindi na mapakali si Adira, at parating nag-iisip kung ano ang susunod na mangyayari. May tiwala siya kay Soren, pero hindi niya mapigilan ang mag-alala. Alam niyang hindi basta-basta ang nangyari, at maaaring may malalim pang dahilan kung bakit ginawa ni Enzo iyon.Sa mga sumunod na araw, sinikap ni Soren na maging malapit kay Adira. Inalagaan niya ito, at siniguradong ligtas ito. Pero ramdam ni Adira ang tensyon sa pagitan nila. Hindi nila pinag-uusapan ang nangyari, pero alam niyang pareho silang apektado.Isang gabi, habang nag-uusap sila sa kanilang silid, biglang sumiklab ang tensyon sa pagitan nila. Hindi nila alam kung paano nagsimula ang lahat, pero nauwi ito sa isang mainit na pagtatalo."Bakit mo ginawa iyon?" tanong ni Adira, na puno ng galit. "Bakit mo sinuntok si Enzo?""He was trying to take you away from me!" sagot ni Soren, na puno rin ng galit. "Hindi ko hahayaan na mangyari iyon.""Hindi mo ako pwedeng kontrolin," s
Terakhir Diperbarui: 2025-12-10
Chapter: Chapter 16: Enzo's Confession
Pagkatapos ng gabing iyon, ramdam ni Adira na may nagbago kay Soren. Tila mas naging malapit ito sa kanya, at mas nagtitiwala. Ngunit hindi pa rin nawawala ang kanyang pag-aalala. Alam niyang may panganib na nagbabanta sa kanila, at kailangan niyang maging handa.Sa mga sumunod na araw, sinubukan ni Adira na maging matatag. Inalagaan niya si Soren, at siniguradong ligtas ito. Ngunit hindi niya maiwasan ang mag-isip tungkol sa baril na natagpuan niya sa kanyang silid. Sino kaya ang naglagay nito doon? At bakit?Isang hapon, habang naglalakad si Adira sa hardin, bigla siyang nilapitan ni Enzo, ang kanang-kamay ni Soren. Seryoso ang mukha nito, at tila ba mayroon itong gustong sabihin."Adira, pwede ba tayong mag-usap?" tanong ni Enzo."Sige," sagot ni Adira, na nagtataka.Dinala ni Enzo si Adira sa isang tahimik na sulok ng hardin, kung saan walang makakarinig sa kanila. Pagdating nila doon, humarap si Enzo kay Adira, at sinabing, "Tutulungan kitang umalis dito."Nagulat si Adira sa kan
Terakhir Diperbarui: 2025-12-08
Chapter: Chapter 15: A Dance with the Devil Pagkatapos niyang matagpuan ang baril sa ilalim ng kanyang unan, hindi mapakali si Adira. Alam niyang may panganib na nagbabanta sa kanya, at kailangan niyang maghanda. Sino kaya ang naglagay ng baril doon? Si Brownette ba? O may iba pa na nagtatangka sa kanyang buhay?Sa mga sumunod na araw, sinikap ni Adira na maging normal. Inalagaan niya si Mr. Velarde, at siniguradong komportable ito. Pero sa kanyang puso, palagi siyang nag-aalala. Hindi niya pwedeng sabihin kay Soren ang tungkol sa baril. Ayaw niyang mag-alala ito, at baka lalo pa itong mapahamak. Kailangan niyang mag-isang harapin ang panganib na ito.Isang gabi, sinabi ni Soren kay Adira na may pupuntahan silang isang importanteng party. "It's a mafia gala, Adira. I need to show them that you're my wife," sabi nito.Nagulat si Adira sa kanyang narinig. "A mafia gala? Kailangan ba talaga akong sumama?" tanong niya."Yes. It's important," sagot ni Soren. "I need to show them that you're mine, and that no one can touch you."Hind
Terakhir Diperbarui: 2025-12-06
Chapter: Chapter 14: The Lover's ReturnPagkatapos ng mga pangyayari, hindi na mapakali si Adira. Ramdam niya ang panganib na nakapaligid sa kanila ni Soren, at hindi niya alam kung paano ito haharapin. Sinubukan niyang maging matapang, pero sa kanyang puso, natatakot siya.Sa mga sumunod na araw, naging abala si Soren sa kanyang mga gawain. Madalas itong umalis ng mansyon, at bumabalik lamang sa gabi. Hindi alam ni Adira kung saan ito pumupunta, pero alam niyang may kinalaman ito sa banta sa kanilang buhay.Sinikap ni Adira na maging suporta kay Soren. Gusto niyang malaman na hindi siya nag-iisa sa laban na ito. Ngunit, hindi niya maiwasang kabahan sa posibleng mangyari.Isang hapon, habang naglalakad si Adira sa hardin, may nakita siyang babaeng nakatayo sa harap ng mansyon. Maganda ito, at halatang mayaman, pero tila ba mayroon itong itinatago.Lumapit si Adira sa babae, at nagpakilala. "Ako si Adira," simpleng bati niya.Ngumiti ang babae, ngunit hindi ito umabot sa kanyang mga mata. "Brownette," sagot nito, "I'm an old
Terakhir Diperbarui: 2025-12-05
Chapter: Chapter 13: The FeverMatapos ang tawag, bumalik sila sa mansyon. Pagdating nila, abala na ang mga tauhan ni Mr. Velarde sa paghahanda. Alam ni Adira na may malaking mangyayari, pero hindi niya alam kung ano.Tahimik lang si Mr. Velarde, at tila ba malalim ang iniisip. Hindi niya ito kinakausap, pero ramdam ni Adira na nandiyan lang ito para sa kanya.Sa mga sumunod na oras, naghanda rin si Adira. Nag-ayos siya ng kanyang mga gamit, at siniguradong handa siya sa anumang mangyari. Gusto niyang ipakita kay Mr. Velarde na kaya niyang tumulong, at hindi siya pabigat.Ngunit sa kanyang paghahanda, bigla siyang nakaramdam ng panlalamig. Sumakit ang ulo niya, at nanghina ang kanyang katawan.Hindi niya pinansin ang kanyang nararamdaman, at patuloy pa rin siya sa kanyang ginagawa. Pero habang tumatagal, lalong lumalala ang kanyang kondisyon. Nilagnat siya, at nagsimula siyang manginig."Adira, are you okay?" tanong ni Mr. Velarde, nang mapansin ang kanyang kalagayan.Sinubukan ni Adira na ngumiti, pero hindi niya
Terakhir Diperbarui: 2025-12-04
Chapter: Chapter 12: The ThreatPagkatapos ng gabing binantayan ni Adira si Mr. Velarde, parang may nabago sa kanya. Hindi na siya masyadong seryoso, at minsan pa nga ay ngumingiti na rin. Pero ramdam pa rin ni Adira na may itinatago itong problema.Sa mga sumunod na araw, sinikap ni Adira na maging mas malapit kay Mr. Velarde. Inalagaan niya ito, pinakain, at siniguradong komportable ito. Kinumusta niya ito, at nakinig sa mga kuwento nito. Gusto niyang malaman kung ano ang bumabagabag dito.Pero sa kanyang pagtatangka na mapasaya ito, hindi niya napansin na may panganib na palapit sa kanila.Isang umaga, habang nag-aalmusal sila ni Mr. Velarde, biglang dumating si Enzo. May dala itong cellphone, at ipinakita ito kay Mr. Velarde.Tiningnan ni Mr. Velarde ang cellphone, at biglang nagdilim ang mukha nito. Ipinakita ni Enzo kay Adira ang cellphone.Sa cellphone, may isang video. Sa video, nakita ni Adira ang kanyang sarili na naglalakad sa labas ng mansyon. Pero ang hindi niya alam, may sniper na nakatutok sa kanya, h
Terakhir Diperbarui: 2025-12-03
Chapter: THANK YOU Hello! This is Miss R bago ang lahat gusto ko pong magpasalamat sa lahat ng bumasa at sumubaybay sa kwento nina Gianna at Francis mula noong una hanggang ngayon sobra ko pong na-appreciate ang mga comment at mga likes ninyo. Hindi ko po aakalaing ang una kong libro dito sa Goodnovel ay makakatanggap ng maraming supporta. Sobrang thank you po sa inyo hanggang sa muli. Dito na po nagtatapos ang kwento nina Gianna at Francis. Pwede nyo na ring mabasa ang kakasimula ko pa lamang na pangalawang libro na MAID OF A MILLIONAIRE fast-paced po sya at 25-30 lang ang magiging chapters nya kaya mabilis taposin. Title: MAID OF A MILLIONAIRE Genre: Comedy, Drama Synopsis: Ipinanganak sa mahirap na pamilya si Ella Balona kaya't pagkatapos gr-um-aduate ay kailangan nitong makahanap ng trabaho. Nagbakasakali naman ito sa Maynila at nakahanap ng trabaho bilang personal maid ng anak ng isa sa kinikilalang tao sa bansa. Nakilala nito ang arugante at mayabang nitong boss na si James David Lauren. Ala
Terakhir Diperbarui: 2025-10-05
Chapter: EPILOGUEGianna's POVNakatayo ako sa harapan ng simbahan at nakasuot ng wedding dress at may hawak na pulang rosas. Hindi ko alam kung bakit ako nandito dahil nadatnan ko na lang ang sarili ko sa ganitong sitwasyon. Umangat ang tingin ko nang marinig ang pamilyar na tunog sa loob ng simbahan at bumukas ito sa harapan ko.Walang tao, walang laman ang simbahan at tanging si Francis lang na nakatayo sa harapan ng altar ang nakikita ko. At bigla na lamang naglakad ang mga paa ko papasok na para bang may komokontrol dito. Hindi ko mapigilan ang mga paa ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa altar kung saan naghihintay si Francis.Nakangiti ito sa akin at may luha pa sa mga mata. Napangiti rin ako. Hindi ko alam ang mangyayari pero masaya ako dahil pinangarap ko ito, ang ikasal sa lalakeng mahal na mahal ko. "Stop the wedding!" Natigilan ako at napalingon dahil may biglang sumigaw sa may pintuan. Paglingon ko ay nagulat ako at napaatras sa takot dahil si Rachelle 'yon na may hawak na baril
Terakhir Diperbarui: 2025-10-05
Chapter: ...Last chapter na lang😭 Grabe na ilang months ko itong sinulat at ngayon malapit na syang matapos. EPILOGUE na happy ending kaya? Syempre naman! Abangan!
Terakhir Diperbarui: 2025-10-04
Chapter: [S2] CHAPTER 57: THE LAST CHAPTER Gianna's POVPaano mo ba malalaman kung mahal mo pa? Seguro kapag hindi mo pa rin sya makakalimutan kahit ilang taon na ang nakakalipas. Seguro kapag hinahanap mo pa rin sya sa lahat ng taong kumakatok sa puso mo. Seguro kapag nasasaktan ka pa rin at sya ang dahilan. O dahil seguro alam mong sya ang una sa lahat-lahat sa'yo. Pero bakit hindi mo pa rin makalimutan? Bakit kahit nasasaktan kana pinili mo pa rin? Bakit kahit alam mong mali na pinaglaban mo pa rin? Dahil ba mahal mo? O dahil hindi mo kayang mawala sya? Sa kasalukuyan iyan ang mga tanong na nasa isip ko. Hindi ko alam ang sagot o baka ayaw ko lang sagotin. Mahal ko pa nga ba sya? Pero sinaktan nya ako. Pagkakatiwalaan ko pa nga ba sya? Pero sinira na nya ang tiwala ko. Handa na nga ba akong tanggapin sya ulit? Pero...pero natatakot ako. Natatakot akong baka maling desisyon na naman ito. Baka gawin nya ulit ang ginawa nya noon. Baka iwan nya ulit ako at ang mga anak namin. Baka magsawa sya sa akin. Takot na takot ako.
Terakhir Diperbarui: 2025-10-04
Chapter: [S2] CHAPTER 56: Win her trustGianna's POVMagkasama kaming namalengke nina Francis kasama ang dalawang bata. Sobrang exited nila dahil first time raw na kompleto kami. Lihim na napangiti ako sa komento nila. Sumakay kami ng tricycle dahil medyo may kalayuan ang palengke at pagkarating namin ay dumeritso ka agad kami sa wet market para mamili ng karne ng baboy at isda."Magkano?" tanong ko kay Manong na nagbebenta ng karne ng baboy. "300 isang kilo," Mabilis nyang sagot. Nagulat naman ako. Ang mahal naman. Akala ko sa Manila lang medyo mahal dito rin pala. "Dalawang kilo nga," sabi ko na lang. Pero nang kunin ko na ang pera ay biglang naglabas ng ATM card si Francis. "Ano 'yan?" Bulong ko sa kanya. "Payment," simple nyang sagot. "No ATM. Only cash. Only money," Biglang salita ni Manong. In-english nya pa si Francis akala yata nito ay dayuhan. Mukha naman kasing dayuhan ang lalakeng 'to. "Oh. Sorry. I don't have any cash," sagot nito kay Manong. Pumagitna na ako. "Ako na. May pera ako. Ito ho," ibinigay ko na lang
Terakhir Diperbarui: 2025-10-02
Chapter: EPILOGUE 3 years later…Ella’s POVTatlong taon na ang nakalipas simula nang umalis ako sa bahay na iyon. Marami na ang nangyari sa buhay ko. Umuwi ako sa probinsya at doon na lang nagtrabaho. Nalaman ko na rin na naging okay na ang kalagayan ni James simula nang pag-alis ko. Pero hindi na daw siya umuwi pagkatapos. Walang nakakaalam kung nasaan siya ngayon.“Alam mo, Ella… bata ka pa naman at paniguradong may makukuha kang trabaho sa Maynila,” ani ni Tita Jessy nang sabihin niyang bumababa na ang sweldo ko sa pinagtratrabahuhan ko. Bigla akong hindi mapakali nang banggitin niya ang Maynila.“Ayaw ko na dun. Tsaka pagtiyagaan ko na lang sigurong mamuhay dito, tsaka malaki na rin yang kapatid ko,” pagdadahilan ko.“Ay, ewan ko na lang sa’yo… dapat ngang maghanap ka na ng mas malaking sweldo na trabaho kasi magko-kolehiyo na yang kapatid mo. Mas madami ang gagastusin,” sabi niya pa.Hindi ako nakasagot dahil sa sinabi niya. Tama din naman kasi siya—magko-kolehiyo na ang kapatid ko at kulang tala
Terakhir Diperbarui: 2025-10-31
Chapter: LAST CHAPTER ° Ella’s POV °Alam mo ‘yung feeling na para kang nasasakal dahil feeling mo walang hangin, ‘yung feeling na katapusan mo na at wala ng tutulong sa’yo? Akala ko katapusan ko na. Akala ko huling sandali ko na lang ang natitira. Akala ko hindi ko na masisilayan pa ang liwanag.Pero lahat ng akala kong ‘yun ay napalitan. Napalitan ng pag-asa—ang masilayan ko muli ang liwanag at marinig ang mga boses na akala ko hindi ko na muli pang maririnig.“James… James… please wake up… please… son… I’m so sorry.”Iba’t ibang klaseng boses ang naririnig ko. Merong umiiyak, merong nangangamba, at meron ding mga hingal na hingal.“1… 2… 3! Clear? Clear! One more… 1… 2… 3! Clear…”Hindi ko magawang maimulat ang mga mata ko. Parang kaya ko na lang makarinig ng iba’t ibang tunog at makaramdam. Makaramdam na parang isang mainit na bultahe ang pinapaso sa dibdib ko. At ang masakit na naka-baon sa balat ko, para silang karayom na sobra ang dami na naka-kabit sa akin.Subrang saya ko nang masilayan ang pag-as
Terakhir Diperbarui: 2025-10-31
Chapter: CHAPTER 32: DIE WITH MEJames’ POVSabi nila, kapag mahal mo, ipaglalaban mo. Pero sa sitwasyon ko, hindi ko ‘yun nagawa. Hindi ko man lang siya pinaglaban sa lahat ng nang-aapi sa kanya. Hindi naman ako ganito dati eh—lahat ng gusto ko, nakukuha ko. Lahat ng babae, kaya kong paibigin.May mga laban na kaya mong ipanalo, pero hindi mo kayang ipaglaban—sabi nila. Kung maibabalik ko lang sana ‘yung oras, ano kaya ang magiging kahihinatnan noon?“Are you okay, son?” Pilit na ngiti na lang ang sinukli ko sa tanong ni Mommy. Hindi ko magawang ngumiti, lalo na’t dalawang araw na lang ay gaganapin na ang bangungot ng buhay ko—ang ipakasal sa babaeng hindi ko na gusto, at ang malayo sa babaeng iniibig ko.Kusa na lang bumagsak ang luha sa kaliwang mata ko. Sabi nila, kapag umiyak daw ang lalaki, bakla. Nakakabakla man, pero gusto kong umiyak. Masakit. Hindi lahat ng lalaking umiiyak ay bakla na. Subukan mo kaya'ng tanungin kung ano ang problema nila—baka sakaling maintindihan mo kahit isa.“Bro! Huwag ka namang masy
Terakhir Diperbarui: 2025-10-30
Chapter: CHAPTER 31: LET YOU GOElla's POVKakatapos ko nang linisin ang dining room at diligan ang mga tanim at bulaklak sa garden. Isa na lang ang hindi ko pa naasikaso, ’yung paglilinis sa kwarto ni James.Ayaw ko sana pero wala akong magagawa ngayong araw, ako ang maglilinis nu’n.Kinuha ko na ang walis at dustpan, at puwede na akong umakyat sa kwarto niya para linisin ito.Tatlong araw, tatlong araw na lang ang titiisin ko sa bahay na ’to. At pagkatapos nu’n magiging malaya na ako. Pagbalik ko sa probinsya, plano ko ay ipagpatuloy ang pangarap kong maging isang reporter o, kundi naman kaya, ay maging doktor. Kahit ano na lang sa dalawang pangarap ko ang sana ay matutupad man lang.Hindi ko napansin na nandito na pala ako sa harap ng kwarto niya. Bahagyang naka-bukas ito kaya sinilip ko ang loob—walang tao, tama lang ito. Pumasok na ako at inilagay ko muna ang walis at dustpan sa gilid para linisin ang mga naka-kalat na damit at iba pang gamit.Ibinalik ko muna sa cabinet ang mga damit at inayos ko na rin ang hi
Terakhir Diperbarui: 2025-10-29
Chapter: CHAPTER 30: LAST WEEK Ella's POVKumuha ako ng makakain at naupo. Matapos kumain, hinugasan ko naman ang mga pinggan.Teka nga, bakit ako lang mag-isa dito sa kusina? Saan na yung iba?Habang nag-huhugas ako, naramdaman ko ang presensya ng tao sa likuran ko. Dahan-dahan kong kinuha ang sandok at humarap—pang-depensa iyon. Laking gulat ko nang mapagtanto kung sino siya. Ang lapit ng mukha niya sa akin!Biglang bumilis ang tibok ng puso ko; parang nag-de-dehydrate ako.“James?” Wala sa sarili akong sambit. Mas lumapit pa siya. My ghad, parang awa muna… lumayo ka!! T*ngina! Halos lahat ng hindi magandang sasabihin ay nabigkas na lang sa isip ko.“E-Ella…” bahagya pa siyang lumapit. Tangina… hahalikan niya ba ako??“H-huwag kang lalapit!” banta ko. Tumingin siya sa mga mata ko, at sinabayan ko rin ang tingin niya. Parang nanlulumo na, nahihirapan… durog ang mga mata niya. Umiwas ako ng tingin.Ready na ang sandok na pamalo ko sakaling ituloy niya ang gagawin niya.“Ella—” Nagulat ako nang biglang natumba siya.
Terakhir Diperbarui: 2025-10-28
Chapter: CHAPTER 29: FIGHT FOR YOUElla’s POVIlang beses ko nang sinubukang layuan siya, pero para kaming magnet na pinaglalapit sa isa’t isa. Pero hindi ko alam ang magiging kahihinatnan kapag sinunod ko ang puso ko.“Ella… may problema ba tayo?” tanong niya, sabay hawak sa kamay ko.“May trabaho pa ako,” sabi ko, sabay iwas ng tingin. Pero hindi niya ako binitawan.“Tumingin ka sa akin at sabihin mo kung anong problema,” pakiusap niya.“Gusto mong malaman?” seryoso kong tanong. Nagtaka siya sa naging reaksyon ko.“Gusto kong layuan mo na ako. Dahil hindi na ako pwedeng lumapit pa sa’yo,” matigas kong ani. Humigpit ang hawak niya sa akin.“What do you mean?” Bakas sa mata niya na nasaktan siya sa sinabi ko.“What do you mean?… Ella… I—”“Pinagpalit kita, James!” Hindi ko na napigilan ang sarili kong umiyak sa harap niya.“Ella… ano bang sinasabi mo?” tanong niya.“Tinanggap ko ang alok ng mommy mo… pinagpalit kita sa pera! Kaya please… layuan mo na lang ako,” sabi ko.Naramdaman kong unti-unting tinanggal niya ang ka
Terakhir Diperbarui: 2025-10-27
![MY SECRETARY HATES ME? [ ENGLISH VER. ]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
MY SECRETARY HATES ME? [ ENGLISH VER. ]
Gianna had tirelessly searched for employment, driven by the need to earn a living, and finally secured a position at one of the largest beverage companies in the Philippines. However, in an unforeseen twist of fate, she discovered that her new boss was none other than the man she vehemently despised: Francis Locan, the CEO and President of The Golden Scenery, one of the most renowned wine companies in the Philippines. He was known for his cold demeanor and his aversion to those who sought him out solely for his wealth. But beneath his icy gaze lay a secret he had guarded for a long time. He suffered from a rare condition called monochromacy disorder, which rendered him unable to perceive color and also significantly impaired his vision compared to that of a normal person.
Yet, upon meeting Gianna, he couldn't explain why he could perceive the colors surrounding her, a phenomenon that defied all medical understanding. Driven by a desperate hope for a cure, he devised a plan to use Gianna, believing that somehow she held the key to his healing. However, as time passed, his feelings for the young woman became increasingly genuine, despite his repeated attempts to dismiss them. Though he resisted acknowledging it, he found himself ensnared in his own carefully constructed trap.
What would Gianna do when she discovered that all the affection and attention she had received from the man she had grown to love had been meticulously planned and orchestrated? Would she be able to forgive him for his deception, or would she choose to walk away, her heart shattered by his betrayal?
Baca
Chapter: CHAPTER 35GAEL’S POVI had just gotten home from work and decided to stop by Manong Kaloy’s bakery for a quick snack. Their pandesal was too good to pass up, so I found myself in line, waiting to buy some.Should I invite Gianna to eat here? Lately, it felt like we hardly went out together anymore. Life had been so busy; we rarely even left work at the same time. Sometimes she had to stay behind, and I’d leave without her.But what really puzzled me was why Sir Locan had personally picked her up in his car during the company anniversary. I thought he was just dropping her home, but according to people at her apartment, she hadn’t gone back. Where did they go?I could feel it—she was hiding something from me.I was lost in thought when a small tap on my shoulder brought me back to reality. I looked down to see a little girl tapping me. I raised an eyebrow in recognition. Where had I seen her before?“Can you move aside?” she said, in perfect English. Wow, her parents must be rich.“Are you deaf?
Terakhir Diperbarui: 2025-12-15
Chapter: CHAPTER 34One week later…“Coffee?”I set the cup I’d prepared down in front of him. He gave me a small smile before taking a sip. I just stood there, smiling like an idiot while watching him drink.“Stop it, babe.”His sudden comment snapped me back to reality. I straightened up quickly.“H–huh?” Why was my voice suddenly shaking?He smirked, placed the cup on the table, leaned back in his chair, crossed his arms, and looked at me—still smiling.“Why? You don’t like it? Babe?” he repeated.“S–stop that!” I hissed—not because I was angry, but because I wasn’t used to him calling me that. And I could feel my cheeks heating up.He laughed, which only irritated me more. Then I practically jumped when he suddenly pulled me onto his lap. I tried to get up, but he wrapped his arms around me, trapping me there.“Babe…” he whispered.My face burned, so I smacked his arm. “Stop it!” I warned, but he just laughed harder. Damn this man. Can’t he see I’m already blushing?“What? You don’t want me calling y
Terakhir Diperbarui: 2025-12-14
Chapter: CHAPTER 33It was almost morning, and the party was finally winding down. I was about to step out of the entrance, planning to look for a ride home—if any was passing by.I followed with my eyes a black car approaching my spot. It stopped right in front of me, and the door swung open. A hand extended toward me, offering a ride. I smiled and accepted. The car started moving shortly after.Sleep was already tugging at me, so I closed my eyes. I felt his warm hand brush against mine.“Would you mind crashing at my place?” he asked.I just nodded. The combination of sleepiness and a little alcohol I’d had made my eyelids heavy, and I soon drifted off.Minutes later, I woke up, sensing the door opening, but I had no strength to open my eyes. I felt him get down from the car, followed by the sound of another door opening nearby.“Wake up, sleeping beauty,” his calm voice commanded, but I didn’t move. I felt his arms lift me, and when I finally opened my eyes, we were already on the stairs. I glanced a
Terakhir Diperbarui: 2025-12-12
Chapter: CHAPTER 32The celebration continued well into the night.I ate quietly at the table with Francis and a few others, taking in the atmosphere around me. The mood was light—until suddenly, a man appeared. He was older, with an aura that demanded attention. The energy he radiated was almost overwhelming.“My nieces and nephews… it’s been a long time, eh?” he greeted.Everyone froze mid-bite, and I could see the spark of enthusiasm vanish from their faces. Sir Asher was the first to stand, extending his hand.“It’s good to see you, Tito Jim. Welcome back,” Sir Asher greeted warmly.Ah, so this must be the Mr. Jim everyone had been talking about. He was nothing like I had imagined—no bald head, no mafia-like seriousness, and definitely not a foreign accent. The man in front of me had hair with streaks of gray, carried a cane, and wore a constant, welcoming smile.I couldn’t understand why everyone seemed so intimidated by him.“Thank you. Oh! My Francis, my favorite!”He extended a hand to Francis, w
Terakhir Diperbarui: 2025-12-11
Chapter: CHAPTER 31I couldn’t help but smile widely at the result of our efforts throughout the afternoon. I could see it reflected in the eyes of my colleagues as well—they seemed to like what we had accomplished. There were at least 150 employees here tonight, and it was clear that a lot of preparation had gone into this event. Their elegant attire spoke for itself. We wanted to feel that, amidst all the work we put into this company, we could still enjoy ourselves—even if only occasionally.Even though we came from different teams, everyone mingled, making an effort to get to know each other better. After all, we all worked for the same company. I also noticed some important figures here, and it was nice to see them interacting with the employees. It felt... good.“Good job.”I turned around at the sound of a familiar voice. Francis was there, dressed in office attire, holding a glass of wine in his left hand. He approached me with a smile. Why did he look so handsome tonight? Shit.“You look gorgeou
Terakhir Diperbarui: 2025-12-10
Chapter: CHAPTER 30I woke up early because the company was holding an anniversary party today. It’s the one day of the year when everyone gathers to eat, celebrate, and pretend we aren’t all stressed for the rest of the year. There’s even a raffle, so the atmosphere is supposed to be fun.When I arrived at the company, people were already walking around everywhere, carrying boxes—probably decorations meant for the 5th floor. Since the party was happening tonight, everyone had been busy since morning. I was assigned to help with the food preparations, so my hands were full, too.I checked every item on the catering list to make sure nothing was missing. Once everything looked good, I headed toward Gael’s area to see how they were doing. They were busy inflating balloons—white balloons everywhere because the theme was mostly white.“How’s everything here?” I asked as I approached.“Help me with this one. The balloon is too thick, it’s hard to inflate,” my cousin complained.Since my part was already sorte
Terakhir Diperbarui: 2025-12-08
Masuk
