Atarah Klyte
"WAIT a minute baby I'll kick his d-mn ass out of my house." Inis na wika ni Rare. Sobrang badtrip niya dahil nga siguro nabitin siya, ako rin naman ih nabitin pero mabuti na rin na hindi natuloy 'yung dapat mangyari.
"Hey no. Hayaan mo na baka may kailangan siya sayo."sambit ko habang inaayos ang sarili ko. Grabe! Nakakahiyang naabutan kami ng pinsan niya sa gano'n eksena parang biglang gusto ko nalang magpakain sa lupa o kaya maging isang hotdog nalang lol.
"Hayz. Fine. What should I wear? Hanapan mo ako ng susuotin baby." Napairap nalang ako at hindi siya tinitignan dahil still hubot hubad parin ito.
Dumare
Atarah's POV"LET'S go back to Philia Cathalida home, mag didilim na at tyak ginahanap na tayo nina Mother and Sister." sambit ni Rare sa mga Bata na agad din namang sumangayon dito.5:30 na ng hapon, At wala naman kaming ginawa rito sa buong oras kung hindi maglaro,magkwentuhan at kumain lang.Tinapunan ako ng tingin ni Rare at pagkatapos ay nilapitan niya ako't hinawakan sa kaliwang kamay samantalang sa kaliwang kamay niya ay hawak hawak niya si Blessy Ang babae na kulot, Samantalang sa kanan kamay ko naman nakahawak si Jiro ang kakambal ni Blessy. Namemorize ko na ang lahat ng pangalan ng batang ito dahil ilang oras na rin kami magkasama.Sinasabi nila marami pa raw bata sa Philia Catha
Atarah's POVNAGB-BREAKFAST na kami at naguusap sila samantalang ako ay tahimik lang na nakikinig sakanila. Hindi ko maiwasan na mapasulyap kay Charl na nakangiti habang nakikipagkwentuhan kina Mom, Dad and Ate.Parang ibang Charl ang nakita ko kagabi, Mata niyang kakaiba, makikita mo ang sakit na nadarama niya. Ano bang Problema nito?Atarah? Ano ba pake mo sakanya. Hayaan mo na siya, Ok. Wala kang pake kung may problema ito at nasasaktan man siya. Kailangan nga mas matuwa ka eh para ganti na rin sakanya 'yun.Kaso sa nakikita ko ngayon parang wala namang problema sakanya kasi nababasa ko sa mata niya na masaya naman siya. Siguro nga guni guni kolang ang nakita kong luha na pumatak mula sa kanyang mata.Uminom ako ng tubig at tumingin sa Orasan. "Mom, Dad. Gotta go." sambit ko sakanila kaya napatingin din saakin si Charl and Ate.
Atarah's POVKUNOT noo kong binuksan ang text niRare. Ano meron at bakit tinadtad niya ako ako ng messages at call. Naka silent kasi phone ko simula kagabi 'di ko naman na chineck ang phone ko nun.| Where r u?||Baby?||Answer my calls||Master ko? We need to talk|| Otw in ur condo||I'm here na, Open this goddamn door.||Hey baby? Natutulog ka na ba?||Baby?||Atarah?|Iilan lang '
Atarah's POV"NEXT time, Learn to tie your shoes properly baka mamaya masubsob ka pa." Sambit nito saka dahan dahang tumayo sa pagkaluhod nito.Napatingala naman ako sakanya dahil matangkad siya siguro mga 5'11 or 6 din siya kagaya ni Rare.And gad, 'di ko mapagkakailang napaka gwapo nga niya. Ang cool ng awra niya. Imbes na matakot ako dahil may dala itong malaking baril na nakasabit sakanya ay mas nanaig ang ka astigan ng dating niya.Nagtama ang paningin namin at parang nanghihigop ang mata niya at 'di ko maiwas ang paningin ko sakanya. Kitang kita ko ang kabuuan ng mukha niya moreno siya pero 'yung lips niya ay mapula and may hati ito sa labi. Kulay gray din ang kulay ng mata niya na nag pa cool lalo sa dating niya."Than
Atarah's POV"HOY Jacquez ikaw ang lalaki, bantayan mo 'tong si Atarah ha." Sambit ni Dra. Anna Kaye kay nurse Jacques na kanina pa naririndi sa mga boses mula sa mga kasamahan namin.Pangalawang araw na namin dito sa Marawi at ngayon na assign kami na sumama sa mga sundalong manlilikas ng mga sibilyang natira pa sa kani- kanilang mga bahay dahil malayo sa kabihasnan ang mga lugar kung saan nakatayo ang nga bahay nila.Sinama kami para kami ang gumawa ng paunang lunas sa mga sibilyang may sakit, sugat at kung ano ano pa."Oo na paulit ulit. Safe
Third Person's POVPUTUKAN ng mga bomba at baril mula sa dalawang grupo ang umaalingawngaw sa maliit na barangay na ito sa Marawi.Rebelde laban sa mga tauhan ng gobyerno. Maraming duguan, walang malay at walang buhay ang nagkalat sa daanan nito.Galit na galit ang mga rebelde sapagkat marami sa kanilang kasama ang nasugatan at namatay pero mas galit ang mga sundalong walang hangad kung hindi ang kapayapaan at kaayusan ng lugar.Nagkakagulo at nagpapanic ang lahat, May mga umalis na mga military truck sakay ang mga sibilyan para ilikas. Pinasakay na rin sa mga military truck ang mga sugatang sundalo.Samantalang sa isang mas secured na military truck inilagay ang ibang bangkay ng mga rebelde na napatay ng mga sundalo.Patuloy ang pagpapaputok ng baril si Captain Roks Montego. Galit na galit siya at nanlilisik ang mga mata niyang kulay abo. Magaling s
Atarah's POVNAPAHAWAK ako sa batok ko habang matapang ang mukha na nakaharap sa pinuno ng IXIX na 'to ayon sa pagkakarinig ko sa mga pesteng IXIX na 'di naliligo na 'to, parang siya lang ang may hawak or lider ng IXIX na ang sakop ay Pilipinas. Kada bansa ay mayroong mga rebelde na iba iba ang leader pero di umano may pinaka namumuno talaga sa mga 'to.Matalim ko siyang tinignan mata sa mata. Mukha siyang arabo na 'di ko ma explain. Ang kapal ng kilay, matangos masyado ang ilong, may makapal na bigote at balbas, bilugan ang mga mata, medyo brownish ang kulay ng balat inshort mukhang mabaho."Tama nga ang naririnig ko na masyado kang matapang." nakangisi niyang sambit habang naka indian seat at pinupunasahan ang hawak niyang baril
Atarah's POVNAMAMANHID ang katawan ko nang idinilat ko ang aking mga mata. Napangiwi ako at nabaling nalang ang tingin ko sa mga naguusap.Napagtanto ko na nasa isang simpleng kwarto ako at hindi ito hospital pero may dextorse pa rin naka saksak sa kaliwang kamay ko at may benda na nakalagay sa binti ko."Atarah!" dahan dahan akong umupo sa kamang hinihigaan ko at napanguso ako nang mapansin ko sina nurse Mae, Dra.Aira, nurse Eria, nurse Sati, Dra.Ana Kaye at si Dra. Elaiza.Nauna nang lumapit saakin si nurse Mae at niyakap ako ng mahigpit. Sunod ay sina Dra. Aira at ang iba pa.Chineck ni Dra. Elaiza ang dextrose ko habang patuloy sila sa pagdadaldal saakin."Pinagalala mo kami!" nakapout na sambit ni nurse Mae habang nangingilid ang mga luha.Masaya ako