BINABA ko ang tawag ni Mikee at natutulala bigla sa harapan ko. Napakagat ako saaking labi at parang biglang sumakit ang ulo ko sa nalaman ko.
"What happened?" nagaalalang tanong ni Roks kaya napasulyap lang ako ng mapungay pungay na mata.
"Do you know Abigail 'diba? 'Yung partner sa party?" smabit ko saka bumuntong hininga dahil hindi ako makapaniwalang patay na siya. Parang noong isang araw lang tinatawag ko pa siyang 'Unpleasant woman dog' tapos ngayon wala na siya. What the hell.
"Yes, why?" kunot noong tanong nito.
"She's dead now, natagpuan siyang patay
Atarah's POVHALO halo ang emosyon ang nararamdam ko habang pasakay ako sa kotse ni Roks pero mas nananaig ang pagkamuhi at galit ko sa katawan na mas ginising nang marinig ko ang sinabi ni Roks na nahuli na daw nila si Dra. Florely Daez."Klyte, you sure? We'll leave Ranch to your friends?" seryosong tanong nito habang pinagbubuksan ako ng pintuan sa front seat."Yes, I trust them and besides marami namang body guards eh, mas hassle kung pababalikin pa natin si Aida.." saad ko dahil iniwan nga namin ni Ranch kay Mikee at Kristan dahil alam kong mapagkakatiwalaan ko sila bg tunay saka isa pa gustong gusto ko na talaga malaman ang lahat ng katotohanan ngayon mismo."
Atarah's POVLUMABAS na ako sa kwartong 'yun na medyo magaan na ang dibdib ko kumpara sa kaninang pagpasok ko pero dissapointed pa rin ako dahil hindi ko nalaman kung sino talaga ang manipulator.Napalinga linga ako sa paligid at nakuta ko ang napakaraming guards na nakaoalibot sa kwartong pinaglabasan ko. "Nasaan si Roks?" pormal kong saad sa lalaking nasa kaliwa ko.Lahat sila nakablack na polo at itim na slacks. May mga suot na malalaking baril sa kanilang balikat."He's in the conference room madam." pormal naman nasagot nito habang diretso ang tingin sa harapan niya."Sabihin mo aalis na ako." sambit ko at akmang lalakad na palayo pero hinarangan ako ng maraming guards.
Atarah's POVKANINA pa ako nakatitig sa mga mensahe na natangap ko kay President Costallio. Nagawa ko na siyang tawagan bago pa kami umalis ng mansyon ng Dela Veja para kumpirmahin kung siya ba ang nag t-text at tama nga ako at siya nga 'yun.Adier wants to talk to me according to President Costallio, Aider want's to fix everything, gusto n'yang ayusin ang pagkakamali niya bago siya mamaalam. He'svery weak and ang huling hinihiling nito ay makausap ako. Alam kong mahihirapan akong harapin siya lalo pa gano'n ang kalagayan niya. I'm at mad him dahil nakipagsabwatan siya sa Manipulator pero mas lamang ang awa na nararamdaman ko sakaniya ngayo.Bukas ng alas nuebe ay susundiin ako ng mga tauhan ni President Costallio dahil para narin sa seguridad ko at ng mga Costallio. Sinabi kasi ni President na ilang beses ng pagtangkaan patayin si Adier dahil sa may kung anong alam
Atarah's POVKINABUKASAN ay hinihintay namin mismo sa labas ng hospital ang susundo saaming van. Naiwan sina Mommy at Daddy sa hospital at mamaya bibisita ulit ang iba kong pinsan at mga Tita saka Tito ko.Samantalang hindi na muna bibisita sina Aida dahil binabantayan niya si Dawina na iyak ng iyak kapag wala siya. Samantalang si Kee at Tan ay mamaya bibista pero hindi na kasama si Kenji lalo pa't nandito ang pamilya ko."Roks makakapagtaka na hindi pumupunta si Amirah ngayon dito.." saad ko dahil 'di siya nag r-reply sa
Rare's POVI WAS looking at my Atarah's picture cherishing each memory. I'm struggling to let go of the our precious memories.She is every man's dream.It's really hurt to leave her but I know I will hurt her more if she stays with me. I should admit that I couldn’t make her happy anymore.Letting go of someone you trulylove is one of the most difficult things in the world.Thepain of a lost love lingering like a subtle poison. I can’t be the best for her anymore, Someone better is waiting for her.She deserve to be happy with the right one. A useless guy like me did not deserve a girl like her. She was the first girl I fell in love with, I grew in love with. She made me believe in love. I loved her more than I could possibly imagine loving someone.My life is sweet because she's part
Atarah's POVHINDI ko inalis ang tingin ko kay Rare habang iyak pa rin ako ng iyakpero hindi ko naman siya magawang lapitan. Natatakot ako lalo na't sobrang frustrated niya at umiiyak habang kausap niya si Kenji.Gustong gusto ko siyang yakapin dahil pareho naming kailangan ang isa't isa sa mga oras na 'to pero nanghihina akong lumapit sakaniya.Wala akong pakialam kung paano n'ya nalaman ang tungkol saamin ang mahalaga ay alam n'ya na buhay ang anak namin. Alam kong galit siya, dahil kanina nang unang magtama ang mga mata namin ay sari saring emosyon ang nakita ko sa mga mata niya pero galit at lungkot ang nababasa ko ang pinaka nababasa ko."Anak. Mauwi na tayo.." pagod akong tumingin kay Mommy. Nandito pa rin kami sa labas ng hospital dahil ayaw ko pang umuwi hanggat hindi nakikita ang anak ko.
Atarah's POVKINABUKASAN, ay uuwi na ako nang mansyon dahil ok naman daw ako sabi ng doctor ko. H'wag lang daw ako magpaka stress at dapat h'wag masyadong mapagod.Kanina pa ng madaling araw nagsimula ang engkwentro nina Roks sa mga tauhan nina Presh. At hanggang ngayon ay wala pa kaming balita sa mga nangyayari sakanila.God, sana walang masaktan sakanilang lahat lalo pa't kasama si Roks, Kenji at Rare na pumunta doon.Papunta kami sa ICU ngayon para sumilip sa kalagayan ni Tan, naging maayos naman ang operation pero comatosw daw ito at maaring hindi na magising pa dahil halos makina nalang ang bumubuhay sakaniya ngayon. "Mabuti nalang talaga
Atarah's POVHINDI ako makasagot sa sinabi niya dahil parang biglanalang akong napipi na animo pinutol ang dila ko dahil sa nakikita ko ngayon kung gaano siya ka miserable.Nakakapangsisi na sinisi ko s'ya sa lahat na nangyari saamin ng anak ko noon. Ang sama sama ko na pinagbintangan ko siyang manloloko at papatay sa anak ko. Kasalanan mo talaga lahat 'to Atarah, galit na galit ang puso mo noon habang siya durog na durog."Sorry.." lagi nalang sorry ang tinutugon ko kahit alam ko namang hindi sapat ang sorry ko sa lahat ng sakit sakaniya. Ang akala ko pinaka masakit at mahirap na ang pinagdaanan namin pero mali ao dahil saaming dalawa ni Rare ay siya ang mas nahirapan pero hindi 'to sumuko."I've always been good at fixing and healing things or people. I fixed you, I heal your broken heart every time it shattered into pieces and once I