CHAPTER FOURTY-SEVEN - UNIDENTIFIED

KATE'S POV

       "Mabuti naman at naalala mo pang umuwi?" sarkastikong sabi ng kaibigan, na humalukipkip pa ang mga braso sa harapan ng dibdib nito. Saka s'ya agad na pinasadahan ng tingin, mula ulo hanggang paa. Na tila ba sinusuri pa s'ya ng mabuti. "Hindi rin biro iyong ilang araw mong wala, 'ha? Ilan na nga ba?" anito na sabay nag bilang sa mga daliri. "Oh! It's more than a week, 'huh? Saan ka ba kasi nag suot, at mas mukhang nag enjoy ka pa yata na nawala ka?" taas kilay na muli nitong sabi, at inikutan s'ya habang tinititigan.

       Napa pikit si Kate sa inasta nito. Daig pa nito ang isa s'yang kriminal, na nag tago sa lungga sa 'kung saan. Ni hindi nga niya ito nakitaan ng pag ka- concern para sa kanya. Ni hindi nga nito natanong kung ayos lang ba s'ya, o kung ano ang nangyari matapos na mawala s'ya. Nakaka lungkot lang isipin, na mukhang tama nga ang iba na ginagamit lang s'ya nito.

    &n