LOGINKABANATA 005
Hindi agad mag-proseso sa utak ko na nasa daan na pala ako. Biglang nanlalambot ang tuhod dahil sa gulat at natumba. May lumabas sa sasakyan at galit na nilapitan ako. “Are you trying to kill yourself, huh?" galit na salita ng lalaki. Malalim at malamig ang boses nito. “S-sorry, I-I d-did—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla akong buhayin ng lalaki at pinasok ako sa kotse niya. Mas lalong lumala ang hilo ko at ang bigat-bigat ng katawan ko. Saan ba ako dadalhin ng taong ‘to? Sino ba s'ya at pinasakay sa kotse niya? Kanina galit na galit pa siya,tapos ngayon ay nasa kotse na niya? “We are here, Miss." “Pwede ba lumabas ka na?" “Tsk! I didn't come here for this?" Galit ang boses nito at hindi ko alam kung kanino siya nagagalit. May kaaway ba siya? Lumabas na ako ng kotse kahit sobrang bigat na ng katawan ko. Wala na nga akong makita dahil sa sobrang hilo. "You're too slow,” narinig ko na namang salita niya at binuhat na naman ako. Pumikit na lang ako dahil ang sarap naman sa pakiramdam na binubuhat ka. It feels so warm and comforting. Mas lalo ko pang siniksik ang sarili ko sa kanya. “You're too light for your height," salita ng lalaki. Ako ba kausap niya? “We are here. Matulog ka na," salita pa nito. Naramdaman ko na lang na nakaapak na ako sa sahig. Nasa condo ba ako ngayon ni David? Wait? Is it David? Si David ba ang nagdala sa akin sa condo? “Matulog ka na," it's David's voice. It's him. “David? Don't go, please. Stay here with me, okay. Don't you dare leave me again," bulong ko sa kanya at hinalikan siya. Alam kong mahal na mahal ako ni David. Everything was just a lie. He loves me, not Vhea. He only cares for me. I love David so much. Kaya ko siyang patawarin kung babalik siya sa akin. We can settle our problems. I can give him my body. I can please him with my body, para hindi niya ako iwan. “Don't leave me, Babe. Stay here with me, okay?" I said, when our lips parted. “Tsk. Don't be upset when you wake up tomorrow," he said. Bakit naman ako magagalit? Gustong-gusto ko naman"'to David kissed me toriddly. I am not new to this. But why does this seem so rough and aggressive? David didn't kiss me like this. David is gentle everytime he kisses me. Pero bakit kakaiba? Kakaiba ngunit nakakadala. “Ughhh…Don't bite so hard,” impit kong ungol ng kagat-kagayin niya ang labi ko. He aggressively tore my skirt and top ang tossed it away. “Shit." He cussed and carried me. His kissed is way too far from David, but I am sure David is just doing his job right now to please me. Para makabawi siya sa dinulot niyang sakit sa akin kahapon. At hindi pagdalo sa mismong kasal namin. “David, baby. I love you," I said. Bigla siyang huminto kaya idinilat ko ang aking mga mata. At nanlaki ang mga mata kong napagtanto na hindi siya David ang kasama ko. “You're not David?" I said ng magtagpo ang aming mata. The guy in front of me is not familiar. Who is he? “Miss Morgan, you seduced me first so don't let me stop.” He hissed and kissed me. I tried to process what just happened and how we ended up like this. Pero bakit hindi ako nakaramdam ng takot sa taong ‘to? Am I having a one night stand right now? “Who are you?" I said. “You will know tomorrow, for now let's enjoy the night." … KINABUKASAN ay nagising na lamang ako dahil sa tubig ng cellphone ko. Kinapa ko ang kama upang hanapin ang cellphone ko ngunit iba ang nahawakan ko. Pinisil ko pa ‘to at medyo malambot siya sa kamay kaya pinisil ko pa lalo hanggang sa bigla itong tumigas. Bigla kong naimulat ang mga mata ko at tiningnan kong ano itong nahawakan mo. And goodness gracious, I screamed, when I realized that it was a pecker. “Are you enjoying it?” salita ng lalaki na hindi ko kilala. “Aahhhhhhhhhhhhhhhhhhh…” "Shit. Shut up! Fuck. Why are you screaming!" galit na sigaw ng lalaki. Tumayo siya without anything covering his naked body. So I screamed again. He is huge. Ang laki. Malaki talaga hindi katulad kay David. “What the fuck! Stop shouting! You're naked too, do you want me to scream as well?” mataas ang tono ng boses ng kanyang pananalita. Napatingin ako sa sarili ko and saw him grinning like crazy. He is good looking. Ethereal but he is a pervert. “Pervert!" agad kong kinuha ang kumot at tinakpan ang sarili ko. Nakakahiya! Naiiyak ako sa sobrang hiya. “Stop the act, Miss. May pag-uusapan tayo." Malamig na naman ang tono niyang salita. “A-anong pag-uusapan natin? Hindi naman kita kilala," ani ko at naiyak na talaga. “Why are you crying? You wanted it to happen, so don't act." He said, annoyed. “Did we really do it?" Hindi ako makapaniwala na nagawa kong makipag-one night stand sa isang stranger. “Don't you feel anything down there? We enjoyed the night. It was the greatest sex, I have ever experienced.” He said and took out his cigarette to light it.Parang huminto ang tibok ng puso ni Xander nang sabihin ni Inigo na nasa ospital si Cathy. "Hospital? W-why? What happened? Is something wrong with Cathy and my baby?" sunod-sunod na tanong niya, kinakabahan habang mahigpit na hinahawakan ang kamay ni Inigo. Napapikit si Inigo at pilit na hindi ngumiti dahil sa ekspresyon at pag-aalala ng amo niya. "Calm down. They're fine. Mrs. Mercedez just gave birth tonight," sabi ni Inigo sa kalmadong tono. Bumuga ng malalim na hininga si Xander at niyakap si Inigo. "Thank goodness. I thought something happened," he said. "But—" "But, what?" "Before we came here, Mr. Mercedez, called..." seryosong nakikinig si Xander sa sasabihin ni Inigo. Kung kanina ay nakahinga na siya nang nasa maayos lang si Cathy. Ngayon naman ay kinakabahan na naman siya sa sasabihin ni Inigo. "And, what did he say?" Xander curiously said. "A's gang went to your home and almost kidnapped your child, good thing the Nanny hid the baby," Inigo explained.
UMUWI si Hugo sa Mansyon upang ipaalam sa pamangkin na malapit nang makakauwi na si Xander, ngunit nang dumating siya sa bahay ay wala si Cathy at ang bata. Pati na rin ang asawa niyang si Veronica. He was so frustrated and scared. Hinanap siya sa buong bahay ang dalawa, wala talaga. He keeps calling Veronica's phone pero walang sumasagot hanggang sa marinig na lang niya ang tunog ng cellphone at iyak ng bata. Dumadagundong ang kanyang puso sa kaba, takot, na baka kung ano na ang nangyari sa asawa lalo pa't manganganak na ito. Mabilis na hinanap ni Hugo kung saan nanggaling ang tunog ng baby. Medyo malapit lang ito sa kinatatayuan niya. Nasa likod siya ngayon ng bahay sa may pool area, at garden area. He keeps calling Veronica's phone, ang followed the sounds. "Shit!" bulalas niya ng makita ang anak ng pamangkin na nasa damuhan, nakabalot ng puting tela. "Poor baby," maluha-luhang sabi ni Hugo dahil sa awa n kanyang nadarama. "Where's your Mommy?" dahan-dahan niyan
MARIÁ went to Cathy’s boutique, and she found out na wedding day pala ni Cathy and Xander. Matapos niya itong malaman, labis ang inis na naramdaman niya kaya mabilis niyang tinawagan ang ama ni Xander na si Alexander Martin. Kinausap muna ni Mariá ang staff at naglakad-lakad sa loob tinitingnan ang mga naka-display. She was amazed by the displays. Kahit naiinis siya kay Cathy ay nakuha pa rin niyang bumili. "Hey, can I ask?" tanong niya sa isang staff. "Yes, Madame," magalang na wika ng staff. "Are you familiar with this brand?" Showing the bag that was not included in the display. "Yes, Madame. Fearless Femme Co. was owned by Cathy's mother. She is the famous bag designer and owner of Fearless Femme Co. Company. She also owned the Fearless Femme Hotel in Venezuela." Mariá was surprised upon hearing it. Because she is a big fan of Fearless Femme Co. Power with Kindness — quote of Fearless Femme Co. Matapos malaman na may ibubuga pala si Cathy ay mas lalo pang nagalit
Mabilis na hinawakan ni Xander ang kamay ni Cathy. Gulat ang mga mata nitong hinarap ang kanyang mapapangasawa. Hindi niya lubos maisip kung paanong humantong sa ganitong sitwasyon — kung paano pumasok sa isipan ni Cathy ang pasukin ang magulong mundong ginagalawan niya. "No! No, no, no. Hindi mangyayari ‘yan. You’re not gonna do that, Love. Ako na ang bahala sa lahat. Gagawin ko ang lahat para sa atin. Magpapakasal tayo nang hindi nila alam. Ikaw lang ang babaeng pakakasalan ko, dahil ikaw lang ang may hawak nito," mariing sabi ni Xander sabay turo sa kanyang dibdib, sa pusong tanging kay Cathy lamang tumitibok. "Biro lang. As if naman magagawa ko 'yon no. Hindi ako gagawa ng hakbang na maari mong ikapahamak. Mahal kita at handa akong maghintay sa iyo. Magpapakasal ako sa iyo." Malumanay na sabi ni Cathy, sabay haplos sa pisngi ni Xander. Malalim at puno ng pagmamahal ang mga matang nakatitig sa isa't-isa. Pagmamahal na hinding-hindi magbabago. Pagmamahal na may tiwala sa isa't
Hindi masaya ang itsura ni Xander nang makita ang hindi inaasahang bisita. Wala na siyang sinabi at tinalikuran ang Ama at ang babae na si Mariá. Aalis na sana siya nang tawagin siya ng kanyang Ama. Galit naman niyang hinarap ang mga ito. "Dad, if you're going to force me to marry that woman, I apologize for saying this, but I will cut ties with you and this family," galit na sabi ni Xander at lumabas ng bahay. Wala nang nagawa ang Ama ni Xander kundi hayaan lang siyang umalis. "He hasn't changed at all, Uncle. He is still the same," sabi ni Mariá, sabay kagat ng kanyang labi sa isang sidaktibo na paraan. Habang nakadungaw sa bintana at sinusundan ng tingin si Xander palabas ng gate ng mansion. "Still the hard-headed man who refuses to marry you. I don't know what to do, Mariá. I like you for my son," wika ng Ama ni Xander. "Don't worry, Uncle. I will try to convince him," sabi ni Mariá, puno ng kumpiyansa. "I am counting on you." "For the family, Uncle! I won't stop unt
Umuwi kami ni Xander sa bahay na walang kibuan. Nang makita kami ni Manang Susi ay sinalubong niya kami. Ngumiti si Manang at nginitian kami, kaya ngumiti rin ako pabalik sa kanya saka ako dumiretso sa kwarto namin kung saan natutulog si baby. Nasa iisang kwarto lang kami dahil ayaw kong mahiwalay sa anak ko. May sarili naman siyang higaan kaya kung iiyak man siya, madali namin siyang makita at malapitan. Hindi ko inaasahan na ganoon pala ang pamilya niya—masyadong mataas ang tingin sa sarili. Kung tutuusin, kaya ko naman silang tarayan, pero hindi ko iyon gagawin dahil hindi ako pumapatol sa mga katulad nila. Hindi man nila sabihin, alam kong mababa ang tingin nila sa akin. Because I’m just a mere designer? Hello, excuse me, sikat rin kaya ang CATHVERO PASSION sa Pinas! At sa ibang bansa dahil sa kalidad ng amping produkto. Mayaman rin kami no! Atsaka independent woman ako. "Are you okay? I apologize for my family’s behavior earlier," mahina ang sabi ni Xander nang makapasok si







