SHE locked herself in her room. Hindi na niya halos napansin na boung araw na siyang nagkulong sa kwarto. In the middle of her peaceful sleep, her phone rings. She groaned before picking up her phone.
Disturbo! Her mind shouted.
"Phoebe!" Love exclaimed.
Ang pagsigaw nito'y gumulat sa kaniya dahilan para magmulat siya ng mga mata at tiningnan ang screen ng kaniyang cellphone. Hindi naman iyon naka-loudspeaker pero sobrang lakas ng boses ng babae.
"D*mn, Love! The h*ck with you, you don't need to shout at me!"
"Kanina pa ako tumatawag, ba't ngayon ka lang sumagot?"
She groaned again. This woman really pisses her off!
"Oh." Love gasped. "A-am I, i-interrupting you guys?"
Mas lalo lamang siyang nairita sa madumi nitong utak. Her frustration to her best friend would kill her!
"St*pid." She murmured. "
HINDI siya sigurado kung dahil ba sa nangyari kaya umiiwas si Pierce sa kaniya o dahil busy lang ang lalaki nang sumunod na araw. Pagkagising niya, wala na ang binata ngunit nagbilin ito ng nilutong almusal sa kusina. Nang tanghali naman, naghatid lang ng pagkain ang driver nito. Kaya boung maghapon na hindi sila nagkita.Hindi niya gustong isipin iyon masyado pero nang maalala ang pagwalk-out kagabi pagkatapos ng nangyari ay napaisip pa lalo.Nagalit kaya ito dahil nabitin?She closed her eyes. Of course, not. Wala sa mukha ni Pierce na magiging hayok ang lalaki sa isang bagay na hindi lang naman siya ang makakapagbigay."Wait," she muttered under her breathe.Tama, gwapo at mayaman ang lalaki. Kahit sinong babae pwede nitong makuha. Kahit pa yata dalawang babae sa kama ay posible kay Pierce.Nangunot ang kaniyang noo. Naiirita sa sariling isipin.
"So you're not with him?" Ang tanong na iyon ni Love ang nagpamulat sa kaniyang mga mata mula sa pagkakapikit.Maaga pa lang nang tumawag at guluhin siya ng babae. Alas syete pa lang nang magtanong ito kung nasaan siya. Ayaw niyang pansinin ang tawag nito ngunit dahil alam niyang hindi siya titigilan ng babae kaya naman sinagot niya na lamang iyon."He's not with me, Love." She rolled her eyes."He has his own room. Bakit naman siya mapupunta sa room ko?"Natigilan ang kausap sa kabilang linya. Alam niyang isiipin nitong magkasama sila at baka nga mas malala pang mga ideya ang pumapasok sa utak nito."Kasi baka fully booked na ang hotel?" Sagot nito na halatang nang-aasar na naman."O kaya sinabi ni Pierce sa receptionist na magkasama kayo. Mag-asawa? O kaya magha-honeymoon kaya kukuha kayo ng isang room?" Dagdag pa nito."Shut up, Love.
ANG malamig na simoy ng hangin na nagmumula sa karagatan ang siyang pumuno sa baga ni Phoebe. Tahimik niyang pinagmasdan ang madilim na bahagi sa dulong Silangan at tinanaw ang mga bituin na tanging nagbibigay kislap sa madilim na kalangitan.The sea kisses the edge of the sky— she thought to herself. Napangiti siya saglit nang sumagi sa kaniyang isip ang mga alaala nang siya'y musmus pa lamang.She used to believe that a sailor is able to reach the edge of the sea where it meets the sky. Ang dulong bahagi ng karagatan ay mayaman sa ginto at dyamante dahil ang kayaman ng kalangitan ay nahuhulog sa bandang iyon.Malawak ang kaniyang imahinasyon kaya naman hanggang sa tumanda siya hindi pa rin nawawala sa kaniyang isip na kayang halikan ng karagatan ang kalangitan sa dulong Silangan. Kahit walang ginto o dyamante, ang mahalaga naaabot nito ang langit.That's magical for her.Nang maupo sa kaniyang tabi si Pierce dala ang pagkain na binili sa ka
TINAPIK niya ang kamay ni Pierce na siyang pumalis sa kaniyang luha. Mabilis ang kaniyang naging dipensa nang maramdamang bumilis ang tibok ng kaniyang puso dahil sa ginawa nito. Hindi na mahalaga kung masakit o makati ang kaniyang mga mata, gusto niya lamang takasan ang biglang pagsipa ng kaniyang puso kaya kailangan niyang lumayo sa lalaki."Tsk." She hissed deep within.Kumurap-kurap siya habang nakabaling sa dagat. Hindi na gaanong masakit ang kaniyang mga mata ngunit kumikirot naman ang kaniyang puso dahil sa pagsipa ng kung ano roon. Tahimik niyang kinalma ang damdamin.Ang luha kanina ay hindi para sa naramdamang galit kay Penelope at sa kaniyang mga magulang, dahil iyon sa buhangin na pumasok sa kaniyang mga mata. Naubos na ang kaniyang mga luha kaya hindi na niya iiyakan ang ganoong mga bagay.Lumipas na ang maraming taon. Namanhid na ang kaniyang puso sa sakit at baliwala na iyon sa k
TAHIMIK niyang pinagmasdan ang sarili sa salamin at huminga ng malalim. Halatang puyat at kulang siya sa tulog. Kung bakit ba hindi siya pinatulog ng sariling mga isipin kagabi?She told herself that she didn't give a d*mn care about that Celeste. Ngunit hindi niya maitatangi na maraming tanong ang bumalot sa kaniyang isipan nang gabing iyon. Hindi siya makatulog kahit na pilit niyang binubura ang mga walang kuwentang bagay na kaniyang iniisip."You look like some sh*t." She told herself while looking at her own reflection.Someone knocked on her room. Nagtaka siya, alam niyang wala siyang tinawag na room service. Ngayong umaga, balak niyang sa seaside kumain ng almusal kaya hindi na kailangan magdeliver ng pagkain sa kaniyang kuwarto. Kung may kakatok mang iba, paniguradong si Pierce iyon.Hindi na siya lumabas kagabi. Hindi na sila nagkita matapos niyang pumasok sa kuwarto at magkulong.Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa pinto at pinihit ang
THE night is clear and cold. The moon shines brightly at the night sky as she breathe in the fresh air coming from the sea. Ang amoy ng dagat ay nanuot sa kaniyang ilong habang tinatanaw ang maliwanag na resort sa hindi kalayuan.That smell is new. She told herself.Manila's polluted air would always fill her lungs before. Nakakapanibago na malinis at masarap na simoy ng hangin ngayon ang nalalanghap niya.She was sitting just perfectly fine at the sofa located in the bow. Nang maramdaman niyang may naupo sa kaniyang tabi nilingon niya iyon. Pierce wearing his new shirt and shorts, looking fine, smiles at her.May dala itong mga beer in can na inilapag sa maliit na mesa. Iniabot sa kaniya ng lalaki ang isa na tinanggap naman niya agad.She had fun. Kahit silang dalawa lang ni Pierce sa yate, pakiramdam niya sapat na iyon. He knows how to maneuver a yacht so they can safely
SHE drunk straight her beer and wiped the side of her lips. Muli niyang tinitigan si Pierce at sa kabila ng paninikip ng kaniyang dibdib nararamdaman niyang may kaonting saya pa rin ang bumabalot doon.She's scared for the thought that she already missed her chances. Sa huli, babagsak pa rin siya kay Pierce. Sa huli, ang tanging paraan para mabawi ang kanilang kompanya at mabayaran ang pagkakautang ng kanilang pamilya ay ang pakasalan niya ito.Pierce might be a good person. But her heart doesn'twant to take a risk. She doesn't want to learn to trust again.She doesn't want to dream for something she's not able to reach."I'll never be a perfect wife, Pierce." Malamig at mahina niyang turan."I'll never be perfect. I'm not even sure if I could be a good person to you. I'm not the best.. so, I'm afraid that, you'll regret your decisions someday." She smiled bitterly.
TRUE to his words, pumunta si Pierce sa kaniyang kuwarto at kasama niyang natulog. She would not care anymore, nakatabi na niya ito kagabi kaya baliwala na iyon sa kaniya. She even feels comfortable when he's lying next to her. Kahit may kaonting kaba sa kaniyang dibdib, hinayaan na lamang niya.Isang bagay yata na hindi mawawala sa kaniya ay ang malakas na tibok ng kaniyang puso sa tuwing nasa malapit ito.Hours passed and she could not feel but warm and comfort when Pierce pulled her slowly for a hug. Saglit siyang nagising dahil sa ginawa nito ngunit nakatulog din naman pagkaraan. She may not admit it but she likes it when someone hugs her.. just like this.Nang magising siya nang hapon, wala na si Pierce sa kaniyang tabi. Bumangon siya't hinagilap ang lalaki ngunit wala na ito. Tuluyan siyang tumayo at pumasok sa banyo para maghilamos at magtoothbrush.Pagkalabas niya'y naroon na si Pierce. May d