Chapter 42: Leave

NARIRINIG niya ang kaguluhan sa loob ng silid hanggang sa marating niya ang hagdan. Mabilis ang bawat niyang hakbang. Mabilis din ang tibok ng kaniyang puso dahil sa pinaghalong galit at pagkabigla.

She gritted her teeth and her hands fisted.

Nasalubong niya ang driver na agad gumilid nang makita ang madilim niyang mukha.

Ayaw niyang umiyak ngunit hindi pa man tuluyang nakakalabas ng bahay ay nagsitulo na iyon. Mabilis ang pagbuhos ng luha na pilit niyang pinaglalabanan. Sa tuwing pinupunasan niya'y mayroon na namang bago.

Nanginginig ang kaniyang mga kalamnan, gusto niyang manakit ng mga oras na iyon ngunit ayaw niyang maging marahas.

"Phoebe!" Umalingawngaw sa boung kabahayan ang malakas na boses ni Pierce.

Hindi siya nagpaawat. Tuloy-tuloy ang lakad niya hanggang sa makalabas siya ng bahay. Hindi siya lumingon kahit na naririnig niya ang yabag nito na sumu