Chaptet 22

Dahan-dahang itinulak ni Zach ang pintuan ng silid ni Katie. Hindi niya gustong abalahin ang dalaga. Alam niyang natutulog pa rin ito sa mga sandaling iyon.

Maingat siyang humakbang palapit sa kinahihigaan nito. He stared at her angelic face as she sleeps. She really looks like an angel. An angel that was brought upon him.

He slowly sat on the bed. Masuyo niyang hinawi ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa mamula-mula nitong pisngi. Walang mababakas na kalungkutan sa mukha nito na madalas niyang nakikita sa tuwing pinagmamasdan niya ang babae. He always wondered the reason behind it. Pero iisa lang naman ang rason na laging pumapasok sa kaniyang isipan.

It was because of her parents.

Wala naman ng iba pang dahilan bukod doon. Kaya nga disidido rin siyang matunton ang may dahil noon, bukod sa sarili niyang dahilan. Alam niyang isa rin iyon sa rason kung bakit nanatili ito sa loob ng kampo—kung bakit ito naging isang sundalo, gayong maganda naman ang karerang naghihintay rito sa