ต่อ
“ใบข้าวค่ะ”“งั้นเพื่อเป็นมิตรภาพที่ดีที่เราได้เจอกัน ผมขอสั่งเครื่องดื่มให้คุณสักแก้วได้ไหมครับ แล้วผมจะเลิกเซ้าซี้คุณเลย”
“ได้ค่ะ แค่แก้วเดียวนะคะ” ฉันตอบกลับทันที แค่แก้วเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้งตอนนี้ก็เริ่มมึนมากแล้วเพราะฉันก็ดื่มในส่วนของฉันไปเยอะเหมือนกัน
“ครับ”
“น้องครับเอา มาร์ตินี่ให้พี่แก้วหนึ่งสิ” อาเธอร์ให้ไปสั่งเครื่องดื่มก่อนจะส่งซิกให้กับบาร์เทนเดอร์ที่เขานัดแนะไว้ ซึ่งไม่มีใครได้เห็นแน่นอน
“นี่ครับเครื่องดื่มที่เหมาะกับคนสวย ไม่ได้แรงมากเพราะยังไงคุณก็ดื่มไปเยอะแล้ว”
“ขอบคุณค่ะ”
พรวด ฉันที่ยกแก้วนั้นมาดื่มที่เดียวให้หมดในทันทีก็ถึงกับเบ้หน้าออกมาทันที เพราะแก้วนี้ที่เขาบอกว่าไม่แรงมาก มันทำให้ฉันแสบร้อนจากคอไปถึงท้องได้ในทันที
“หึ” ทันทีที่ฉันดื่มหมดก็ได้ยินเหมือนเสียงหัวเราะจากคนข้างๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะตอนนี้ฉันอยากจะกลับไปห้องเต็มทนแล้ว
“ฉันดื่มหมดแล้วงั้นขอตัวก่อนนะคะ” ฉันทีกำลังลุกขึ้นก็โดนมือของเขารั้งไว้ก่อน
“เดี๋ยวสิครับนั่งเป็นเพื่อนผมสักแปปก่อนได้ไหมครับ เดี๋ยวดื่มแก้วนี้หมดผมก็จะไปแล้วเหมือนกัน” ฉันไม่ตอบอะไรแต่ก็กลับลงไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม สักพักฉันก็รู้สึกร้อนไปทั้งตัว ครั่นเนื้อครั่นตัวไปหมด
“คุณดื่มหมดแล้วงั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”
“หึ งั้นให้ผมไปส่งคุณไหมครับ เผื่อคุณจะกลับไม่ไหว” อาเธอร์ที่เห็นว่าเหยื่อของเขานั้นเริ่มไม่อยู่สุขก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นทันที แล้วก็เสนอไปส่งเผื่อที่จะได้กินเหยื่อที่หมายตาตั้งแต่เข้ามาในคลับนี้ได้ทันที
“ไม่ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” ฉันปฏิเสธเขานั้นทีพร้อมกับวางเงินไว้แล้ววิ่งออกมาทันที
อาเธอร์ที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร เขาวางเงินให้บาร์เทนเดอร์ก่อนที่จะหมุนตัวกลับไปเดินตามเหยื่อของเขาที่วิ่งเห็นแต่หลังไวไว แต่ตามได้ไม่นานก็ต้องหยุดชะงักทันทีเพราะมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนที่เขาก่อน ทำไมเขาจะไม่รู้หล่ะว่าหล่อนแค่แสร้งทำเป็นเดินชนเขาแค่นั่นแหละ
“ขอโทษนะคะ พอดีฉันเดินไม่ระวังเลยเดินสะดุดเข้านะคะ”
“...........” อาเธอร์ที่ไม่ได้ตอบหล่อน ก่อนจะเบนสายตาไปตามทางที่เขากำลังเดินตามคนคนหนึ่งไปซึ่งตอนนี้กลับไม่เห็นเธอแล้ว ซึ่งเขาก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะถึงเขาจะพลาดเหยื่อชิ้นนั้นไปเขาก็ยังได้เหยื่อชิ้นใหม่ที่เดินมากินเบ็ดด้วยตัวเองอยู่
“ไม่เป็นไรครับ คุณไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหนใช่ไหมครับ ให้ผมดูให้ไหมครับ” หึ เหยื่อเดินมาหาขนาดนี้ เขาคงไม่พลาดโอกาสอีกเป็นครั้งที่สองแน่
“เจ็บที่ขานิดหน่อนนะค่ะ คุณช่วยพยุงฉันไปที่ห้องได้ไหมคะ พอดีฉันพักอยู่ที่โรงแรมนี้”
“หึ ได้สิครับ” ได้เมื่อเธอสนองมา ทำไมเขาต้องปฏิเสธด้วยละ
ทางด้านใบข้าว
ตอนนี้ฉันรู้สึกร้อนไปทั้งตัว อีกทั้งยังรู้สึกมึนๆ กับแอลกอฮอล์ที่ได้กินไปก่อนหน้าอีก ทำให้เธอเดินเซไปที่ข้างกำแพงที่อยู่ข้างๆ ลิฟต์ เมื่อเธอตั้งตัวได้ก็กดที่ลิฟต์ตัวที่เธอเดินไปหาทันที ลิฟต์ตัวนี้เปิดออกเธอก็เดินเขาลิฟต์ไปในทันที ก่อนจะกดลิฟต์ไปที่ชั้นตัวเอง แต่เหมือนเธอจะกดชั้นพลาดทำให้ไปโดนปุ่มชั้นบนสุด เมื่อรู้อย่างนั้นก็กดอีกปุ่มที่เป็นเป้าหมายของตัวเองอีกทันที เมื่อกดเสร็จแล้วก็เอนตัวไปที่ผนังลิฟต์ทันทีเพราะตอนี้เริ่มจะทรงตัวไม่อยู่แล้ว อีกทั้งยังรู้สึกร้อนไปหมด รู้สึกร้อนมากจนแทบอยากจะถอดชุดของตัวเองออกให้หมดในทันทีติ้ง
ทันทีที่เธอได้ยินเสียงลิฟต์ที่บ่งบอกว่ามาถึงจุดหมายแล้ว เธอก็ดีดตัวออกจากผนังลิฟต์ทันทีโดยที่ไม่ได้มองเลยว่าลิฟต์ตัวนั้นเปิดที่ชั้นไหน เมื่อเดินมาได้สักพักรู้สึกขาเริ่มที่จะไม่มีแรงแล้วก็ล้มลงทันที เมื่อตเธอตัดสินใจแล้วที่จะทิ้งตัวลงกับทางเดิน ก็หลับปี๋รอรับความเจ็บที่กำลังจะตามมาทันที“เอ๋ ไม่เจ็บนี่น่า” ฉันบ่นอุบขึ้นมาทันทีก่อนที่สติจะดับไป
“เธอ เธอ เธอ เฮ้ เธอ เฮ้อ เอาไงดีว่ะเนี่ย เสียอารมณ์ชะมัด” มีใครคนหนึ่งกำลังสบถกับตัวเองอยู่เบาๆ
ลูคัส
ผมที่เดินออกจากห้องมาได้ไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงลิฟต์เปิดออกมาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินโซซัดโซเซออกมา เขาก็ไม่ได้คิดจะสนใจหรอก เพราะเขาก็จะมุ่งไปที่ที่เธอออกมา นั่นก็คือคลับด้านล่างนั่นเอง แต่เธอเดินมาได้ไม่ทันไรเขาก็รู้สึกว่าเหมือนเธอจะทิ้งตัวลงที่พื้น เห็นดังนั้นเขาก็รีบวิ่งไปรับตัวเธอได้ในทันที ก่อนที่ตัวเธอจะถึงพื้น เมื่อวิ่งไปรับตัวเธอไว้ในอ้อมกอดแล้วก็ก้มหน้าไปมองคนในอ้อมกอด ที่ตอนนี้เธอทำท่าหลับตาปี๋เหมือนจะรอความเจ็บอยู่นั่น เขาก็ยิ้มออกมาทันที เบ๊อะจริงๆ เลยน่ะรู้ว่าจะเจ็บก็ยังจะทิ้งตัวอีก เขาคิดในใจได้ไม่นานเท่าไหร่ก็ได้ยินเสียงเธอพึมพำๆ“เอ๋ ไม่เจ็บนี่น่า” เขาที่กำลังจะบอกเธอไม่เป็นไรแล้ว ก็ต้องเปลี่ยนความคิดทันที เพราะผู้หญิงคนนี้หลังจากที่บ่นพึมพำๆ เสร็จก็สติดับคอพับไปในทันที
“เธอ เธอ เธอ เฮ้ เธอ เฮ้อ เอาไงดีว่ะเนี่ย เสียอารมณ์ชะมัด” เขาสบถออกมาคนเดียว ก่อนจะมองไปที่ร่างบางในอ้อมกอดอีกครั้ง
“เอาไงดีว่ะ ว่าจะลงไปผ่อนคลายทำไม่ต้องเป็นอย่างงี้ด้วยเนี่ย นี่ นี่ นี่เธอ ตื่นสิ เฮ้” ได้แต่ถอนหายใจให้กับคนในอ้อมกอด
ทำไงได้ล่ะ ก็คงต้องกลับห้องไปอีกครั้งนี้แหละ ก็คุณเธอเล่นสลบไปปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ช้อนตัวหญิงสาวขึ้นในท่าเจ้าสาวก่นอจะเดินตรงมาที่ห้องของตัวเองทันที ออกมาไม่ถึงห้าทีก็กลับเข้ามาเหมือนเดิม
พรึบ
วางหญิงสาวลงบนเตียงก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เรื่องที่จะลงไปคลายเครียดที่ด้านล่างนั้นต้องพับความคิดนั้นเก็บเข้าไปก่อน ก่อนที่จะหมุนตัวเข้าไปในห้องน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสบายๆ มองไปที่หญิงสาวบนเตียง เมื่อไม่เห็นท่าทีที่จะรู้สึกตัวของหญิงสาวก็เดินไปหยิบไอแพดแล้วเดินออกจากห้องไปทันที ในเมื่อทำอะไรไม่ได้เขาก็กลับมานั่งที่โซฟาก่อนจะเปิดไอแพดที่หยิบออกมาทำงานไปพลางๆสามชั่วโมงผ่านไป
เขาที่ทำงานไปเป็นเวลานานก็รู้สึกง่วงขึ้นมาในทันที จึงปิดไอแพดและเดินเข้าห้องมา เมื่อเห็นหญิงสาวที่นอนไม่ได้สติเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรก่อนจะล้มตัวนอนไปข้างๆ เธอ เขาก็ไม่ใช่สุภาพบุรุษอะไรขนาดนั้น จะให้ไปนอนโซฟาก็ใช่เรื่อง เพราะยังไงที่นี่ก็คือห้องนอนของเขา เขามีสิทธิ์ที่จะนอนตรงนี้ เมื่อนอนได้แปปเดียวก็รู้สึกว่าคนข้างๆ จะเริ่มขยับตัว ก่อนที่อีกไม่กี่วินาทีถัดมาเขาไม่คิดว่าเธอจะเอาทั้งขาและแขนมาพาดเขาไว้เหมือนลูกลิงขนาดนี้ ด้วยชุดของเธอที่เป็นกระโปรงตัวสั้นๆ เธอที่พาดขามาที่เอวของเขานั้นทำให้กระโปรงตั้วนั้นมันร่นขึ้นไปอีกก่อนที่จะเห็นขอบแพนตี้สีดำวับๆ แวมๆ เมื่อเห็นดังนั้นก็เริ่มหายใจไม่ทั่วท้องทันที เขาก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนน่ะ ยิ่งเธอกอดรัดเขาเพิ่มขึ้นทำให้ก้อนซาลาเปาสองลูกนั้นบดบี้อยู่ที่แขนเขาเพิ่มไปอีก ตอนนี้เหงื่อของเขาเริ่มที่จะผุดขึ้นมาตามกรอบหน้า ตัวตนภายในกางเกงที่สวมใส่สบายๆ ก็เริ่มที่จะคับแน่นนูนเด่นออกมาจนตะเข็บกางเกงแทบจะปริแตก“อ๊าาาาส์ นี่เธอแกล้งหรือตั้งตังใจกันแน่” เขาได้แต่พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะผลักตัวของเธอออกไปให้พ้นจากร่างกายของเขาก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดไปมากกว่า
เมื่อผลักเธอออกจากเขาได้สำเร็จ ก็พยายามข่มตาเพื่อจะให้ตัวเองหลับในทันที แต่ก็คงไม่ได้เป็นอย่างที่ใจคิดเพราะหญิงสาวข้างกายของเขานั้นมีกลิ่นที่เฉพาะตัวมาก ยิ่งได้กลิ่นจากตัวเธอมากเท่าไหร่ ตัวตนภายในของเขาก็เริ่มปวดตุบๆ มากขึ้นไปเท่านั่น เมื่อได้ข้อสรุปว่าเขานอนไม่ได้แน่ๆ หากยังเป็นอย่างนี้อยู่ เขามองไปที่หญิงสาวอีกครั้งก่อนจะถอนกายใจออกมาเบาๆ
“เออ ให้มันได้อย่างนี้สิว่ะ ตัวก่อปัญหาหลับสบายใจอยู่คนเดียวเนี่ย” เขาก็ได้แค่พูดนั่นแหละ เขาไม่ได้มีรสนิยมเอากับคนที่ไม่ได้สติ หรือไม่สมยอมหรอก มีทางเลือกเดียวในตอนนี้คือเขาต้องรีบเอาสิ่งที่ร้อนรุ่มอยู่ภายในกายของเขาออกไวๆ เมื่อคิดได้อย่างนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำในทันที ทันทีที่ปิดประตูห้องน้ำเสร็จก็ถอดกางเกงออกในทันที แก่นกายที่ใกล้จะปริแตกของเขาก็ดีดผึ่งขึ้นมาทันที
“อ๊าสสส์”"ปะป๊า!!!""ปะป๊า!!!""ปะป๊า!!!""ปะป๊า!!!" ประตูห้องทำงานชั้นบริหารถูกผลักเข้ามาอย่างรุนแรงพร้อมกับเสียงอันทรงพลังและฝีเท้าทั้งสี่ที่วิ่งตรงมาที่โต๊ะทำงานของลูคัสที่กำลังนั่งทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่ผู้ที่เปิดประตูห้องยังไม่ได้รับอนุญาตจากลูคัสคนแรกประเดิมด้วยพี่ใหญ่อย่างน้องลิต้า เด็กหญิงขวัญข้าว โบลโซเวอร์ พี่คนที่สองอย่างน้องลินา เด็กหญิงอารียา โบลโซเวอร์ พี่คนที่สามอย่างน้องลิสา เด็กหญิงอลิชา โบลโซเวอร์ และน้องสุดท้องอย่างน้องลูติน เด็กชายอชิรา โบลโซเวอร์ ตามลำดับไม่ต้องสงสัยว่าทำไมนามสกุลของน้องลิต้าถึงเปลี่ยนจากนามสกุลปัทมกุล มาเป็นนามสกุลโบลโซเวอร์ เพราะวันที่มัมของเขาได้คิดชื่อให้เด็กทั้งสามคนเสร็จแล้วก็เรียกคนจากอำเภอให้มาเปลี่ยนชื่อนามสกุลของทั้งใบข้าวและน้องลิต้าให้เสร็จสมบูรณ์ เพื่อที่จะได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างไม่มีข้อแม้ ซึ่งใบข้าวก็ไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใดจึงทำให้ทั้งสองได้เปลี่ยนนามสกุลมาเป็น โบลโซเวอร์ แต่โดยดี"โอ้โห~ คิดถึงจังเลยครับมาให้ปะป๊าหอมหน่อยเร็ว " เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนผลักประตูเข้ามาลูคัสก็วางงานตรงหน้าลงทันทีพร้อมกับลุกจากเก้าอี้มานั่งยองๆรอเด็
"คุณแม่!!! ปะป๊า!!!" "ชู่ววว เบาๆลูกเดี๋ยวน้องๆหนูตกใจนะ" ตอนนี้เธอกำลังให้นมลูกคนสุดท้ายอยู่บนเตียงคนไข้ อยู่ดีๆประตูก็ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของน้องลิต้าและเสียงตะโกนดังโหวกโวยวายที่มาก่อนตัวนั้นทำให้เธอที่กำลังตั้งใจให้นมลูกอยู่ก็แอบสะดุ้งโหยงอยู่เหมือนกัน "ไหนน้องหรอคะคุณแม่" ลิต้าที่ได้ยินว่าน้องกำลังหลับอยู่ก็รีบวิ่งตรงไปที่เตียงของใบข้าวพร้อมกับเขย่งเท้ายืดคอพยายามมองน้องที่กำลังดูดนมจากเต้าของใบข้าวอยู่"นี่จ้ะ หนูเห็นไหมลูก" ใบข้าวก็พยายามที่จะก้มให้น้องลิต้าดูใบหน้าของเด็กชายตัวน้อยที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาดูดนมจากเต้าของเธอยังไม่ได้สนใจใคร"ลิต้ามาดูน้องๆกับพ่อสิครับ มานี่มาน้องอยู่นี่ตั้งสองคน" เพราะว่าเห็นเมียตัวเองฝืนร่างกายพยายามที่จะก้มเอาตัวลูกชายให้น้องลิต้าดูก็กลัวว่าเมียจะเจ็บแผลเลยต้องรีบเรียกให้น้องลิต้ามาดูน้องๆทั้งสองคนที่ตัวเองกำลังเอานอนบนรถเข็นอยู่ แทนที่จะให้ใบข้าวฝืนก้มลงมาต่อเพราะกลัวจะเป็นอันตรายกับแผลที่พึ่งจะผ่าคลอด"ค่าาาาาา" เมื่อเห็นว่าทางของปะป๊าของตัวเองมีน้องอยู่ตั้งสองคน น้องลิต้าก็รีบวิ่งมาดูน้องๆที่ตรงโซฟาของญาติผู้ป่วยทันที ทำให้ใบข้าวหันกลับไปสนใ
"อื้อ~" "เป็นยังไงบ้างครับที่รัก หนูโอเคไหม" ลูคัสที่นั่งรอเมียคนสวยตื่นจากการคลอดสามแฝดอยู่ตรงโซฟาก็รีบเด้งตัวออกจากโซฟามาหาใบข้าวที่เตียงผู้ป่วยทันที ตั้งแต่ออกจากห้องคลอดใบข้าวก็ยังหลับอยู่ต่อประมาณสามชั่วโมง ซึ่งช่วงนี้ก็เริ่มเย็นแล้วส่วนน้องลิต้าพ่อกับแม่ของเขาเป็นคนอาสาออกไปรับให้เอง"แค่กๆ ลูกล่ะคะเฮีย ลูกเราเป็นยังไงบ้าง" ทันทีที่ใบข้าวตื่นมาก็ร้องเรียกหาลูกน้อยที่ตัวเองเพิ่งคลอดออกจากท้องไปทันที เพราะหลังจากที่เธอคลอดสามแฝดเสร็จแล้วเธอก็รู้สึกเหนื่อยรู้สึกเพลียจนตัวเองเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เจอแต่เพดานสีขาวและเฮียลูคัสที่นั่งรอเธออยู่บนโซฟาโดยที่ทั้งห้องไม่มีแม้แต่เสียงเด็กร้อง เธอจึงรีบถามหาลูกแฝดทั้งสามของตัวเองทันที"ลูกๆของเรายังอยู่ที่ห้องเด็กแรกเกิดครับที่รัก เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะมาส่งลูกๆของเราแล้วล่ะ" เพราะก่อนหน้านี้พยาบาลเปิดมาดูอาการของใบข้าวก็พบว่าเธอยังไม่ตื่นจากฤทธิ์ของยาสลบ เลยบอกว่าถ้าใบข้าวตื่นให้กดกริ่งเรียกได้เลยเดี๋ยวพยาบาลจะนำลูกแฝดทั้งสามมาส่งให้ที่ห้องเองเพราะว่าต้องเอาเด็กๆเข้าเต้าคุณแม่ก่อน"งั้นหรอคะ~" ใบข้าวหน้าจ๋อยลงทันทีที่
ตึก ตึก ตึก ตึก"ตาลูค!!! หนูข้าวคลอดหรือยังลูก" คุณหญิงดารารัตน์และคุณเอเธนส์รีบต่อเครื่องตรงมาที่กรุงเทพฯทันทีหลังจากที่ได้รับสายโทรศัพท์จากลูกชายสุดที่รักว่าหนูใบข้าวจะคลอด เมื่อมาถึงสนามบินคุณหญิงก็ไม่รีรอที่จะเรียกรถให้ตรงมาที่โรงพยาบาลทันทีโดยไม่ได้แวะพักที่ไหน เมื่อมาถึงก็เห็นลูกชายตัวโตของเขานั่งกุมหัวเครียดอยู่หน้าห้องคลอด"ยังเลยครับมัม แต่ว่าเมียผมเข้าไปนานแล้วไม่รู้ว่าด้านในเป็นยังไงบ้าง ผมเป็นห่วงเมียกับลูกผมครับ" ตอนนี้ลูคัสรู้สึกกังวลไปหมดทุกสิ่งอย่าง เพราะด้วยครรภ์ที่เมียตัวเองตั้งนั้นเป็นครรภ์แบบที่ต้องดูแลพิเศษ ซึ่งต้องผ่าคลอดเพราะว่าถ้าคลอดธรรมชาติคุณหมอที่ทำคลอดก็กลัวว่าคนเป็นแม่จะหมดแรงก่อนที่ลูกจะออกมาครบหมดทุกคน "อย่ากังวลไปเลย เมียแกและลูกแกจะต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน ไว้ใจหมอและปล่อยให้หมอทำให้ดีที่สุดเถอะ" คุณเอเธนส์คนเป็นพ่อรีบเข้ามาปลอบลูกชายที่กำลังทำหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าห้องคลอด ซึ่งเขาผ่านการเป็นพ่อคนมาก่อนเขารู้ดีว่าในใจของลูกชายตอนนี้นั้นมันกลัวและกังวลมากแค่ไหน เพราะมันไม่ต่างจากตอนที่เขามานั่งหน้าเครียดอยู่หน้าห้องคลอดในเมื่อก่อนเหมือนกัน "แต่ผมอยาก
' ข้าพเจ้า ลูคัส บลูโซเวอร์ ขอรับคุณ ลลิตา ปัทมกุล เป็นภรรยาและขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่ข้าพเจ้า ลลิตา ปัทมกุล ขอรับคุณ ลูคัส บลูโซเวอร์ลลิตา ปัทมกุล เป็นสามีและขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่ '"เฮียเมื่อไหร่จะเลิกดูคลิปนี้กันคะ" ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วก็เดินตรงมาที่เตียง ก็เห็นเฮียเขากำลังนั่งดูคลิปวีดีโองานแต่งงานของเราทั้งสองคนที่จัดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว "ที่รักเฮียอยากแต่งงานอีกรอบจังเลย เราแต่งงานกันไหมครับ" ลูคัสเงยหน้าขึ้นจากไอแพดที่กำลังเล่นวีดีโองานแต่งงานของทั้งสองมาพูดกับใบข้าวด้วยใบหน้าจริงจัง"พอแล้วค่ะเฮีย แต่งครั้งเดียวก็พอมันเปลืองเงิน" นั่นแหละหลังจากที่ผ่านวันนั้นมาเขาก็ขอเธอแต่งงานแทบจะทุกวัน ไม่รู้ไปติดใจอะไรกับงานแต่งงานนักหนา"หงึ~" เมื่อโดนฉันปฏิเสธไปเฮียเขาก็สะบัดหน้าหนีฉันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"ถ้าเฮียงอนข้าว เฮียก็อดกินมะม่วงดองนะคะ" ฉันพูดเสร็จก็ทำท่ายกจานมะม่
"งั่มๆๆๆๆ ปะป๊าขอกุ้งอีกค่าาา~" นี้พวกเราทั้งสามคนมานั่งกินอาหารซีฟู้ดกันที่ร้านอาหารริมทะเลแห่งหนึ่ง โดยที่ลูคัสคุณพ่อลูกสี่ต้องคอยบริการเจ้าหญิงทั้งสองคน คนหนึ่งก็จะกินกุ้งอีกคนหนึ่งก็จะกินปู จนเขานี้แทบจะแกะไม่ทันตามความต้องการของทั้งสองแล้ว "แป๊บนะครับลูก ปะป๊าขอแกะปูตัวนี้ให้คุณแม่ก่อนนะครับ" "โอเคค่า~ งั่มๆๆ" เมื่อทำท่าโอเคใส่คนเป็นพ่อเสร็จแล้วน้องลิต้าก็ลงมือกินข้าวผัดตรงหน้ารอกุ้งไปก่อน "เฮียไม่ต้องแกะแล้วก็ได้ค่ะ ถ้าเฮียเอาแต่แกะให้พวกเราทั้งสองคนนี้เฮียจะไม่ได้กินข้าวนะคะ" ที่จริงเธอก็ขอเป็นคนแก่ปูเองตั้งแต่แรกแล้ว แต่ก็เป็นเขานั่นแหละที่ไม่ยอมให้เธอทำ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขายังจะไม่ได้กินข้าวสักคำเลยด้วยซ้ำ "โอเคครับเดี๋ยวเฮียจะแกะตัวนี้เป็นตัวสุดท้ายแล้วครับ" ถ้าเขาขัดใจเมียไปเดี๋ยวก็ได้งอนกันอีก เธอจำเป็นต้องละเมอจากการแกะปูแกะกุ้งให้ทั้งสองก่อน และเรียกเด็กเสริฟร้านมาแกะให้พร้อมกับทิปแบบจัดหนัก "กินนี่สิคะ" ใบข้าวที่ทนรอให้สามีตัวเองกินข้าวช้าไม่ไหว ก็ตักข้าวผัดที่มีเนื้อปูที่เขาแกะให้เธอใส่ช้อนพร้อมกับยื่นไปจ่อที่ปากของเขาเป็นแกมบังคับ "กินสิคะเฮีย เฮียไม่รักข้าวแล้