“ANYWAY feel comfortable here,” nakangiti pa rin sabi ni Travis. “Anything you want, you can tell my secretary. Nasa labas lang siya.”
Nagpaskil ng mabining ngiti sa kanyang mga labi si Catherine. “Thank you, and Travis sorry sa abala.” “No worries, pero mamaya na natin pag-usapan ang tungkol sa sadya mo, Cath. For now, I need to go back at the boardroom,” anito tiningnan saglit ang suot na writch watch. “We still have a meeting and I'm sure they are still waiting for me to come back there.” “Sige na bumalik ka na roon.” “Bata, kung may kailangan ka. Sabihin mo lang sa secretary ko. Okay.” “Okay,” sabi ni Catherine. “Umalis ka na,” natatawang pagtataboy niya kay Travis. Nakailang beses na rin kasi itong magpaalam pero hindi pa rin umaalis. ‘Im go ahead,” ani Travis atsaka hinakbang ang mga paa paalis dito sa loob ng opisina nito. Nang nakaalis na si Travis. Naiwan naman si Catherine dito sa loob ng opisina ni Travis. Iginala niya ang kanyang paningin sa loob ng opisina ng lalaki. Sa unang tingin pa lang ay malalaman na opisina ng lalaki. Dahil sa kulay blue na pintura ng kabuuan ng silid at ang mga gamit na nandito at naka display ay pawang panlalaki. Ilang minuto na ang nakalipas simula ng iwan siya ni Travis dito sa loob ng opisina nito. Hindi pa rin nakabalik si Travis, diyata’t hindi pa rin tapos ang meeting nito. Nakaramdam na rin siya ng pagkabagot sa paghihintay rito. Hindi rin naman puwede na umalis na lang siya na hindi nakakausap si Travis sa pakay niya rito. Kinuha ni Catherine ang business magazines na nakalapag roon sa ibabaw ng center table. Kailangan niyang magtiyaga na hintayin si Travis hanggang sa makabalik ito. Kahit na matatagalan pa ito sa meeting nito. Dahil napaka importante ang pakay niya sa lalaki. Kung kailangan niyang pakiusapan ito ng bonggang-bongga ay gagawin niya. Huwag lang sila paalisin doon sa Rj enterprises. Kung sakaling paalisin sila roon ay malaking halaga ang mawawala sa kanya. Bankrupt agad ang negosyo niya. Halos lahat ng naipon niyang pera ay ginawa niyang puhunan sa bagong branch ng bridal boutique. Wala pang isang buwan ang nakalipas. Simula ng formal niya buksan ang nasabing new branch ng bridal boutique. Kung sakaling paalisin sila ay hindi na siya sigurado na babagsak ang botique niya. Habang nagbabasa ng magazine si Catherine, panay rin ang hikab niya. Tila hinahatak siya ng antok at dinuduyan na rin. Talagang inaantok siya, naramdaman niya na rin ang pamimigat ng talukap ng kanyang mga mata. Hanggang sa hindi niya na namalayan na nakatulog na pala siya. Samantala sa loob ng boardroom. For the first time in his life. Nakaramdam ng pagkabagot si Travis, habang nakaupo at nakikinig sa mga pinag-uusapan tungkol sa investment at financial. Nakikinig siya sa mga discussion ng mga kasamahan niya. Ngunit wala rito naka focus ang attention niya at ang isip niya. Kung di sa babaeng iniwan niya roon sa loob ng opisina niya. Tiningnan niya ang suot na writch watch. Dalawang oras na sila nandito sa loob ng conference room. Ngunit hindi pa rin tapos ang meeting. Mukhang aabutin pa sila hanggang sa mahal na araw. “Pansin ko lang. Panay ang tingin mo Mr President Travis Monteiro, sa suot mong relo,” nakangisi tanong ni Andy. “Someone waiting me inside my office,” bali-walang sagot ni Travis. “Si Miss beauty,” nakangisi pa rin turan ni Andy. “Well magdusa ka. Matatagalan pa yata itong meeting natin.” Hindi pa tapos ang meeting pero lumilipad na ang isip niya. Tila may hangover pa siya. Hindi dahil sa nakakalasing na inumin kundi sa bango ng buhok ni Catherine na naamoy niya. Naa-addict yata siya rito. Sa ibang pagkakataon, nagkakaganoon siya. Kapag nakaramdam siya ng gutom at naiinip na sa pakikinig. Pero nang mga sandaling iyon, iba ang umiistorbo sa kanya. Kanina pa siya nate-tempt na lumabas diito sa conference room at puntahan doon sa opisina niya si Catherine. Kumustahin ito at tanungin kung okay lang ito habang wala siya. After an eternity, sa wakas ay natapos din ang meeting. Nakipag-unahan siya sa ibang mga naroroon. Never in his life had he ever felt the need to be the first to get out of the meeting. Palagi siyang nagpapaiwan at nag-iisip ng mga dapat gawin pagkatapos ng meeting. Pero ngayon, nagdududa siya kung may nakarehistro sa isip niya tungkol sa pinagmemetingan nila. Lahat ng kanyang oras sa loob ng conference room ay ginugol yata niya sa pag-iisip ng strategy kung paano sasama sa kanya si Catherine nang hindi nito maramdamang pinipilit niya. “Travis!” Napahinto si Travis sa paghakbang ng kanyang mga paa ng may tumawag sa pangalan niya. Pumihit siya paharap dito. Nakikita niya si Daisy na naglalakad palapit dito sa kinatatayuan niya. “Yes, Daisy?” Aniya sa pormal na boses at pakikitungo rito sa babae. “Can we talk?” ani Daisy ng tuluyan nang nakalapit dito. “Is it important, Daisy? Dahil kung hindi. Kalimutan mo na lang kung ano man ang sasabihin mo,” prangkang sabi ni Travis. “It's about what happened at the bar…” Hindi nito nasabi ang ibang sasabihin ng muling nagsalita si Travis. “Please, Daisy. Not now, not here,” humugot siya ng malalim na hininga. “This is not a right place to talk about it,” aniya sa mahinang boses. ‘Much better, kalimutan mo na lang.” “No!” Pagmamatigas sabi ni Daisy. “Kailan mo ba ako makikita bilang babae, Travis? Mahal kita.” Pinukol niya ng masamang tingin si Daisy. “Stop it, Daisy.” “Kaya mo ba ako inaayawan dahil sa babaeng iyon?” Sabi ni Daisy na medyo may kalakasan ang boses nito. Pinukol niya ng matalim na tingin si Daisy. “Shut up, Daisy! or else file your resignations later to the HR,” aniya atsaka walang lingon likod na tinalikuran si Daisy. “Anyway my dad’s birthday tomorrow, and he’s expecting you for our family dinner tomorrow night,” narinig niyang sabi ni Daisy. Ngunit hindi niya na pinansin ang babae. Tuloy-tuloy siya sa paghakbang ng kanyang mga paa. “Sally, nasa office pa rin ba siya?” Tanong niya sa secretary niya ng dumaan siya rito sa tapat ng lamesa nito. Nag-angat ng mukha si Sally, mula sa pagkakayuko nito mula sa laptop computer nasa harap nito. “Siya?” balik tanong ni Sally na nakakunot-noo. Saglit ito nag-isip. “Siya?” sabi nito ulit, tila may naalala ay pumalatak si Sally. “Si Miss pretty ba sir Travis? Yung ikinulong mo roon sa loob ng opisina mo?” Nakangisi turan sabi ni Sally. “Excuse me, hindi ko siya kinulong,” sabi ni Travis, nag-iisang linya ang makapal niyang kilay. “Binibiro lang kita sir Travis. Ikaw naman di ka na mabiro.” “Iwan ko sa iyo pawang kalokohan ka,” sabi ni Travis na akmang talikuran ang secretary niya. “Nasa loob pa rin ng opisina mo si Miss pretty, Sir Travis. Hindi ko naman siya nakita na lumabas at kung sakaling lumabas man siya. Malalaman ko rin dahil dadaan muna siya rito bago makarating doon sa elevator,” mahabang litanya ni Sally. Naiiling na lamang si Travis na tinalikuran ang secretary niya. Ngunit nakailang hakbang pa lang siya ng kanyang mga paa ay narinig niya na muling nagsalita si Sally. “Sir Travis, kailangan ko na ‘yung proposal project ni Mr. Mariano.” “Nasa office ko. Kunin mo na lang doon,” aniya hindi na siya lumingon dito. Muling hinakbang ni Travis ang kanyang mga paa. Papasok sa loob ng opisina niya. Pagbukas niya ng dahon ng pinto ng opisina niya ay nakikita niya si Catherine ng nakatulog. Maingat ang bawat galaw niya para sa gan’on ay hindi siya makalikha ng ingay. Ayaw niya rin maistorbo ang tulog ng disney princess na nandito sa loob ng opisina niya. Mukhang nakatulugan nito ang paghihintay sa kanya. “Sir Travis, yung files…” Hindi ni Sally nasabi ang ibang sasabihin nito ng suminyas si Travis na tumahimik ito. Kinuha niya ang nasabing files nakapatong doon sa ibabaw ng lamesa niya.. Atsaka ibingay ang mga iyon kay Sally. “Sally, no phone calls here inside my office and cancel my meeting and appointment for today,” aniya sa mahinang boses. “Noted, Sir Traviis,” nakangisi turan ni Sally sabay kindat. Pagkatapos walang paalam na tumalilis na itong umalis dito. Nadatnan niyang nakatulog si Catherine habang nakaupo ito. Nakayokyok din ang ulo ng dalaga. May hawak itong magazine na nakapatong sa kandungan nito. Malamang nakakatulugan nito ang pagbasa ng magazines. Kinuha niya ang magazines atsaka nilapag doon sa center table. Talagang nagulat si Travis ng bigla na lamang pumasok doon kanina sa boardroom si Catherine. Hindi niya inaasahan na naglakas loob ito na susugurin siya dito upang makausap lamang siya. “Poor girl,” aniya napapailing na lamang siya habang pinagmamasdan ang maamong mukha ni Catherine, habang natutulog ito. Kinuha niya ang throw pillowcases upang ilagay iyon sa likod ng ulo at leeg ni Catherine upang gawing suporta. Tiyak masakit ang batok ng dalaga kapag tumagal pa ito sa ganitong posisyon. Napahinto siya sa ginagawa niya ng napatingin siya sa mapupulang mga labi ni Catherine, minsan niya ng natikman. Tila gusto niya ulit tikman ang mga labi nito. Kumoyusin ng halik hanggang sa parehas nila hahabulin ang paghinga nila.“Ang aga-aga pero mukhang pasan mo ang buong mundo. Nakabusangot ‘yang pagmumukha mo. Atsaka bakit ka napasugod dito?” mahabang litanya ni Freda. Huminga ng malalim si Bella bago nagsalita. “Someone sent me a lot of flowers…Aching…!” Anak ng pating talagang nangangati na ang kanyang ilong. “Wait, tama ba ang narinig ko? May nagpadala ng mga bulaklak sa’yo?” Tanong ni Freda, tila ayaw pa nitong maniwala. Sumimangot si Bella. “Hindi ko alam kung bingi ka o talagang nagbibingi-bingihan ka lang.” Umupo ng tuwid si Freda, diretsong nakatingin sa kay Bella. “Tapatin mo nga ako, Arabella. May nanliligaw ba sa’yo na hindi ko alam?” “Nagpadala lang ng mga bulaklak. Nanliligaw na agad? Hindi ko nga kilala kung sino nagpapadala ng mga bulaklak na ‘yun sa office ko.” “So kaya ka napasugod dito sa office ko ng ganitong oras dahil sa mga bulaklak na pinadala sa’yo at hindi mo nagustuhan?” Nakataas ang isang kilay sabi ni Freda. Pinukol niya ng masamang tingin ang kaibigan niya. “Guess what?
NANG mga sumunod na araw ay nagmistulang flower shop ang loob ng office ni Bella. Nang pagbukas niya ng pinto ay tumambad sa paningin niya ang napakaraming sunflower.“Agnes!” tawag niya sa pangalan ng secretary niya. Agad naman pumunta dito. “Kanino galing ang mga bulaklak na ‘yan?” Umiling si Agnes. Halatang hindi rin nito alam kung kanino galing ang mga bulaklak.“Hindi rin sinabi ng delivery boy kung kanino galing. Basta ang sabi para po kay Miss Arabella Alcantara. Kaya tinanggap ko naman ma’am.”Biglang sumakit ang ulo niya sa napakaraming bulaklak sa loob ng opisina niya. Gusto yatang gawing flower shop ang opisna niya kung sino man ang nagpapadala sa anya ng mga bulaklak.Nagsimula na rin mangati ang kanyang ilong. Allergic siya sa sunflower, iyon ang dahilan ng pangangati ng ilong niya.“Pakitanggal ang mga bulaklak na ‘yan sa loob ng office ko,” aniya nagsimula ng mairita ang ilong niya. “Saan po ilalagay” Tanong ni Agnes, palipat-lipat ang tingin nito kay Bella at sa m
HINDI nagpatinag si Bella sa boses ng babaeng tumatawag sa pangalan ni Tristan. Mas gusto pa niya na makita sila na magkasama ni Tristan. Titingnan niya lang kung ano ang gagawin ng Mavie na iyon kapag nakita nito ang gagawin niya.Lakas loob na siya na ang unang gumawa ng unang hakbang. Ibinaba niya ang kamay niya sa harap ni Tristan na tanging khaki pants ang soot nito. Kaya ramdam niya ang matigas nitong alaga na nagreregodon mortiz. Kahit na may manipis na telang sagabal sa pagitan ng kanyang palad.“Damn it!” ani Tristan, sinundan ng mahabang buntong-hininga.Lihim napangisi si Bella, alam niyang apektado si Tristan sa ginagawa niyang paghawak sa malabukol nito.“Do you like it?” aniya sa mapang-akit na boses, sabay kindat dito.“This is you want huh,” ani Tristan atsaka walang babalang sinakop ng mapusok na halik ang mga labi ni Bella. Nagsimula na rin lumikot ang kamay nito sa katawan ni Bella. Pilit pinapasok ng dila nito ang loob ng bibig niya. Nag-eespadahan ang kanilang m
NAPABUNTONG-hininga ng malalim si Bella, bago pumihit paharap dito.“Ano ang kailangan mo?” Tanong niya kahit may ideya na rin siya kung bakit ito lumapit sa kanya. Inihanda niya na rin ang kanyang sarili sa mga maanghang na salita sasabihin ni Tristan.Hindi ito sumagot bagkos patuloy itong naglalakad palapit dito sa kinatatayuan niya. “May kailangan ka?” singaw sa ilong tanong niya ulit.“Lets talk,” nakatiim bagang sabi ni Tristan.“Tristan, nag-uusap na tayo,” pabalang sabi niya.“Huwag kang pelosopo Bella,” may iretasyon sa boses sabi ni Tristan.Lihim napangiti si Bella. Asar talo na naman ito sa kanya. “Bakit gusto mo akong makausap?”“Inutusan mo si Nica para ipahiya si Mavie, right?”Tumawa ng pagak si Bella. “Do you think gagawin ko iyon? Turuan ng masama ang anak ko? Atsaka but ko namann gagawin ‘yun?”“For your own interest, kaya ginamit mo si Nica.”“My own interest?” kusang nagtaas ang isang kilay sabi ni Bella. “Hindi ko gagamitin ang anak ko sa sariling interest sina
NARAMDAMAN na lamang ni Bella na may yumoyogyog sa balikat niya. Dahilan nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.“Mommy, Im hungry,” ungot ni Nica. Sabay hatak nito sa isang kamay niya para pumunta roon sa buffet table. Ngunit bigla na lamang ito napahinto sa paghakbang ng mga paa nito.“Baby why?” nagtatakang tanong niya.“Mom, look, iba na naman ang kasamang babae ni Daddy,” nakabusangot sabi ni Nica, hindi kayang ipinta ng magaling na pintor ang itsura nitto.Sinundan ni Bella ang direksyon na itinuro ni Nica. Si Tristan at ang kasama nitong babae. Magkatabi ang mga ito sa upuan ngunit magkadikit ang mga katawan ni Tristan at ng babae nito. Tila walang pakialam ang mga ito sa mga taong naroon. Hindi man lang naisip ni Tristan ang maaaring maramdaman ng kanilang anak.“Nica,” bulalas tawag niya sa anak ng mabilis itong lumakad. “Saan ka pupunta?”“Doon kay Daddy, mom.”“Bumalik ka dito…” Sundan niya sana ang anak. Ngunit natigil siya ng may humawak sa isang braso niya. “Hayaan mo na s
TRISTAN AND BELLA STORYILANG sandali pa ay hinakbang na rin ni Bella ang kanyang mga paa. Naupo siya sa upuan na katabi ng inuupuan din ni Nica. Ang unica hija niya.“Mommy.” anang ng sampung taong gulang na si Nica. Ningitian niya ang anak. “Hey, baby,” aniya sa mahinang boses. “Bakit ngayon lang kayo dumating, mommy? Late na kayo ni Tita Cath. Ang akala ko hindi na matutuloy ang kasal nila ni Daddy Travis,” mahabang litanya ni Nica, animo’y katulad sa matanda kung magsalita.“Nakalimutan ko kasi ang bridal boutique ni Tita Cath mo, kaya binalikan ko. Atsaka ang tagal kong napapayag ang Tita Cath mo na pumunta dito. Buti nga napapayag ko pa siya,” mahabang explanation niya kay Nica.Nang magsimula na ang seremonya ay parehas na silang natahimik na mag-ina. Ilang sandali pa ang nakalipas ay natapos na rin ang seremonya ng kasal. Umani iyon ng malakas na palakpakan at pagbati sa bagong kasal.“Mommy, what happened?” nagtatakang tanong ni Nica, nakatingin doon kay Travis sa sumigaw