MARY LYNELLE
Galit na galit ako kay kuya John noong araw ding iyon nagpaliwanag siya na kahit siya ay walang alam at hindi ako naniniwala.Pakiramdam ko na may kinalaman sila ni Eloisa sa nangyari.Pakiramdam ko noon pinagkaisahan ako ng lahat. Ang masakit kasama ng best friend ko nawala din siya sakin dahil kay John. Niloko ko daw siya ako pa na ang turing sa akin ay parang kapatid." Well, ang cheap mo pala dalawa ang pinagsabay mo!" Sa sobrang galit ko sa kanya sinabuyan ko siya ng tubig sa mukha. Nagtitinpi ako sa babaeng ito kahit di niya aminin siya ang may kagagawan nito. "How dare you stupid?" wika niya ng mabasa siya.“Kulang pa iyan sa iyo babae ka. Pag nalaman ko na may kinalaman ka dito kakalbuhin kitang babae ka.” Laban ko sa kanya.Iyon ang tagpong naabutan ni Ma'am Jhessa nag paawa pa ito sa ginang.Dumaan pa ang dalawang linggo na hindi ako pinapansin ni Henry hindi ko alam kung ano ang sinabi niMARY LYNELLEIngay ng alarm clock ang nagpagising sa 'kin. Kaarawan ko nga pala ngayon pero wala man lang mga pagbati na natatanggap.Dati maaga palang si Nanay ay nambubulahaw na sa pagtawag para mauna itong bumati sakin. Ngayon kahit ni isa ay wala man lang nakakaalala. Kibit balikat ko na lamang ang tampo ko sa kanila. ‘Siguro mga busy lang.’ Anang isip ko.Pinasadahan ko lang ng kamay ang magulo kung buhok at tsaka bumangon at pinuntahan ang kwarto ng kambal. Napailing ako na parehong naghihilik pa.Pumasok ako na mga tulog pa ito. "Gising na mga anak, nang hindi tayo magahol sa paghahanda sa pag pasok." Wika ko sa kanila.Naunang magising si Hendrix. Mabilis itong gisingin, hindi katulad kay Helena na tulog mantika pag hindi ko pa ito buhatin, hindi ito babangon."Morning Mom." Pagbati ng gwapo kong anak na nagkukusot pa ng kanyang mga mata at sabay na naghikab."Mauna kana sa baba kuya susunod kami ng kapatid mo."
MARY LYNELLEPatungo ako ngayon sa meeting place na napag-usapan ng "COO, ng Trina Clothing INC," o mas kilala sa tawag na TC, brand na makikita sa iba't ibang sangay ng mga mall sa Maynila. Lahat ng klase ng Apparel ay mayroon sila.Napag isipan ko na tama! Hindi na ako ang dating Lynelle na mahina kailangan kong ipakita sa kanila na kaya kong umangat sa sarili kong pagsisikap.Pumasok ako sa restaurant na reserve ng sekretarya ng COO sa TC. Sinalubong ako at binati ng receptionist na may paggalang at ngiti sa labi. "Good Morning, Welcome to Kamayan Restaurant! Do you have a reservation Ma'am ?" wika niya sa 'kin at matamis na nakangiti."Yes..in the name of Mr Lim." Wika ko sa kanya at nginitian ito."This way Ma'am." sagot ng receptionist at hinatid ako sa naka- reserve na table at magalang na umalis pagkatapos magtanong ng mga kailangan ko.Habang inaantay ko ang pagdating ng kikitain ko. Inabala ko ang sarili sa pagmam
MARY LYNELLEPagkatapos namin kumain nag punta naman kami sa mall. Ang saya ng dalawa tila ba walang kapaguran sa paglalaro.Pinasyal ko sila sa Kids Play Zone sikat na palaruan ng mga bata sa mall. Dahil nga sa loob ng isang buwan ay isang beses lang kami nakakapasyal kaya naman sinusulit nila pag nagpupunta kami dito.Nang mapagod sa pagsakay sa mga ride pinalitan ko muna silang dalawa ng damit na laging baon sa kanilang bag na dala-dala sa eskwelahan.Nag-aya naman si Helena sa Toys Store at bibili ulit ng paborito niyang Barbie dolls walang kasawa-sawa sa mga collection niyang Barbie.Ang kuya naman niya ay mahilig sa mga airplane na laruan kaya bawat isa ay pinasadya kong pagawaan ng lalagyan na kabinet para di makalat pagkatapos nilang maglaro ay marunong sila magligpit. Ganoon palagi ang turo ko sa kanila, kahit may kasama sa bahay.Pagkatapos nilang makapili ng laruan binayaran ko kaagad ito sa cashier. Dahil Ala-Sais na
JUDE HENRY"Morning Sir Henry!" bati ng mga nakakasalubong kong empleyado sa aming kompanya.Wala akong tinapunan ng tingin kahit isa man sa kanila. Sabihin ng masungit at walang puso sa kanila, ayaw ko na ulit maging mabait sa iba ng sa ganoon hindi inaabuso.Pagdating sa aking opisina binati ako ng aking sekretarya. "Good morning Sir." Magalang na wika nito.Isang tango lang ang naging tugon ko sa kanya. Pumasaok ako sa loob at naupo sa aking swivel chair. Binuksan ko kaagad ang aking laptop at binuksan ko ang gamit ko na email address.Ilang taon na ako sa pag babakasakali na may update saking pinahahanap. Sa loob nang nakalipas na taon tila mailap sa 'min ang magkita. Kahit nangako na ang 'king Ina na hindi na ito manghihimasok sa 'king mga plano.Napahilot ako sa aking ilong nang makita ko na wala pa rin itong progress sumagi sa isipan ko ang huli naming usapan ng inupahan na private investigator.Bumalik sa alala
JUDE HENRYNasaan kana ba ngayon Mary Lynelle? Ang sakit mo naman magbigay ng parusa sa'kin love.Miss na miss ko na siya hindi ko maiwasan ang sumagi sa aking isipan ang napakaganda niyang mukha kung paano ito mahiya sa tuwing nilalambing at tinutukso ko. Kahit maghapon kong titigan ang kanyang mukha sa paningin ko ay lalong nagiging maganda.F*ck! pag na-aalala ko ang mga mainit na aming pinag-saluhan hindi ko maiwasan ang mag mariang palad pag nakakaramdam ang alaga ko ng paninigas. Ito ang kasa kasama ko sa pag-papaligaya pag naalala ang aming mga mainit na sandali.Kung noon, mabilis lang ako makahanap ng babae na handang magpaligaya sa 'kin isang ngiti ko lang sa kanila mabilis ko makukuha ang nais ko. Parusa nga talaga sa 'kin 'to at ayaw na ng Ibang putahe tumikim itong alaga ko. Daig ko pa ang isinumpa sa loob ng nagdaang taon na tanging siya lamang ang makakalunas nito.Katok ng aking sekretarya ang nagpabalik sa aking katinuan.
MARY LYNELLE“Mga anak, bilisan ang kilos at mahuhuli na kayo sa klase.” Tawag ko sa dalawang bata. Hindi nagtagal bumaba na sila kaagad na nag-papaligsahan sa pagtakbo pababa sa hagdanan."Careful babies baka malaglag kayo," wika ko sa kanilang dalawa. Si Ate Inday ang maghahatid sa kanila pag pasok ng school, at sobrang tambak ng mga gagawin kong design na kailangan matapos sa deadline."B-bye mga babies, ingat kayo sa pagpasok okay! Babawi si Mommy sa susunod pag natapos ang rush na gawain." Hin*likan ko sila pareho bago pinaalis ang sasakyan.Nang hindi ko na matanaw ang kanilang sinasakyan na taxi, ako naman ang tumulak papuntang trabaho. Subsob ako sa maghapon na gawain dahil sa daming deadline na nagkasabay, at kailangan tapusin.Napatingin ako sa aking kamay kung saan nakalagay ang aking relo, alas- otso na pala ng gabi.Hindi ko ito napansin. Napahilot ako sa aking noo, naalala ko kanina pa pala nag paalam ang
JUDE HENRYWala akong nagawa ng tuluyan siyang umalis labis man akong nasaktan sa mga narinig ay maluwag na tinanggap ko ito.Pero pinangako ko sa sarili na hindi ko siya, sila susukuan hindi ako si Jude Henry para sa isang rejection ay susuko agad. Kahit araw-araw ang panunuyo sa kanya ay gagawin ko masiguro lamang na babalik siyang muli sa buhay ko kasama ng dalawa kong anak.Ilang sandali pa at nagpakalma ako bago nagpaalam kay kuya guard bago umalis, sa Helena boutique.Tumutuloy ako sa isang pag-aari na hotel ng aking kaibigan. Pagkapasok sa suit ko. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ng maong pants na suot ko.Hinaplos ko ang naka save na wallpaper ko. Picture nila itong tatlo, ang sarap pagmasdan ng mga ngiti nila sa larawan.Nagpaalam ako sa anak kong babae ng makita ko itong nakadisplay sa sala nila. Picture nilang naka frame kinuhaan ko ito ng larawan. Napangiti ako ng umilaw na tanda na may bago massage. Marahil
MARY LYNELLEHindi pumayag si Henry na hindi ang kanyang sasakyan ang gamitin namin. Umungot pa si Helena na sabay na kami pagpasok.Syempre tuwang tuwa ang kanilang Ama dahil naisahan ulit ako nito.Binuksan niya ang backseat para sa mga bata. Akmang sasakay na sana ako ng isarado na niya ito. Sinamaan ko siya nang tingin."Aangal pa, doon po kayo sa tabi ko Mahal na Reyna." wika niya at pinagbukas ako ng pinto.Wala na ako magawa, pag makipagtalo pa ako makita ng mga anak ko. Pag kasakay niya sa driver seat inirapan ko ito na ginantihan lang ako ng kindat. ‘Tsk! akala niya madadala ako.’ Anang isip ko.Ang sigla ng mga bulilit sa likod iba talaga kapag buo ang pamilya. Napasinghap ako sa bigla kong naiisip baka mapalitan ng lungkot ang kasiyahan ng mga anak ko. Yon ang iniiwasan kong mangyari ang panadalian na saya lalo pa at mga anak ko ang involved. "Daddy, next week sama ka, we are going to manila.!" lihim akong na