"Mi Reina!"Gulat akong napalingon noong makita ko si Keith na palapit sa akin. Nakangiti ko siyang sinalubong, binuhat niya ako habang yakap."You eat a lot huh, you become more sexy."I smacked his shoulder. "Bakit hindi mo na lang sabihin sa akin na, tumaba ako?"Tumawa siya. "No. That would hurt your feelings. Hindi ko iyon sasabihin."Umikot ang mga mata ko. "Sus. Napaka bolero mo!"He chuckled. "Mabuti naman sinabi mo sa akin na puntahan kita. How are you?""I'm fine. I'm doing good."
I pushed him away. Naguguluhan siya. Gusto niya akong manatili, pero hindi tama kung mananatili ako. Hindi tama kung ipipilit ko pa. Mali ang ginagawa ko.Maybe I want him to run after me. I want him to chase me. I want him to beg on his knees just to get me back. I want to see it all.Maybe my dreams to have a small, happy family will remain my dreams. But I want to give my baby a life where it has unconditional love from me even without a father."Ate, bakit pumunta ka rito?!" Shock was evident on Zamiel's face as he approached me.Mapupungay at magulo ang kaniyang buhok; mukhang natutulog na siya noong dumating ako. Malapit nang sumikat ang umaga.
I started at the selling for a while. Weighing my feelings because Orwell words was like a sharp object who dig inside my heart until it bleeds more. Until I can no longer feel how it hurts me.Asawa niya si Zariah na kapatid ko. May anak silang dalawa, anak niya ang dinadala ng kapatid ko, anak nilang dalawa. Pupuntahan niya ang bata because I know he is excited to see their baby, it was more important than me kaya nagawa niya akong iwan.Hindi ko alam ngunit parang pinipiga ang puso ko sa mga ideyang pumapasok sa isip ko. Hindi mapigilan ang pag-agos ng bawat luha ko. Nakita na niya ang bata, paano kung hindi na siya bumalik? Paano kung hindi niya na ako mahal? Hindi ko alam kung ilang oras na ang lumipas, ilang oras na akong umiiyak, hanggang sa makatulog.Noong magising ako hating gabi na. Walang umuwi. Hindi bumalik si Drake. Wala sa sarili akong tumayo, parang hinila ang aking mga paa palabas. Hindi ko alam kung saan pupunta."Ma'am gabi na po, hindi kayo pwedeng lumabas."Malak
Porsia and Ysabell exchange a meaningful glance as soon as I step at the stairs. Kahit malayo alam ko ang mga tingin nila.Mabagal ang aking hakbang, kahit ngayon nanghihina pa rin ang tuhod ko. Lumulutang pa rin ang isipan ko. Paano ko nagagawang lokohin ang taong totoong nagmamahal sa akin.Napapikit ako.Kanina pa bumaba si Drake, dahil kailangan niyang umalis dahil may importante silang gagawin ni Orwell. Nakatulong din ang pag-alis niya dahil may pagkakataon akong pakalmahin ang sarili ko habang nasa loob ng kwarto.Noong makalapit ako ng tuluyan sa kanilang dalawa kaagad na yumakap si Porsia sa akin. Sumunod na yumakap si Ysabell, humi-hikbi ito sa balikat ko.
Gamit ang aking buong lakas, tinulak ko siya palayo sa akin. Naningkit ang aking mga mata. He moved an inch. Tinukod niya ang sarili para umangat pero hindi pa rin umaalis sa ibabaw ko."I already told you I'm not pregnant. I thought you believed me. Orwell is just assuming things. The last time we did it was maybe 3 months ago."Tumaas ang isang kilay niya. "Why are you so defensive if you're not pregnant? How would I know if you really are maybe four or three months pregnant with my child? Take a pregnancy test in front of me."I gritted my teeth. "I'm not. I got my period last month."Nagkibit balikat siya. "I didn't see it!"I glared at him. You should think of a more effective reason, Zaraya, because I'm pretty sure he won't buy it.I'm almost five months pregnant, you asshole. Thanks to that I have a little baby bump that looks like my bloated tummy. I gain weight because he loves spoiling me."It was a girl thing; I don't want to share it with you. Tatlong araw lang iyon at hin
"Is everything okay, Droplets?" Drake eye me suspiciously while I was doing my skin care routine. Nakahilig siya sa hamba ng pinto habang nasa harapan naman ako ng salamin naglalagay ng cream.Saglit ko siyang nilingon, bahagyang kumunot ang noo. "Yes, why?" He shrugged off his shoulder. "I can see something in your eyes. Do you want something? Gusto mo ba na lumabas o kaya naman makita si Porsia?" "Bakit mo naman naisip iyan?" "I am being too much?" Mabilis akong humarap sa kaniya, bakas ang gulat sa mukha. Walang pagdadalawang isip akong umiling. "No, your not Drake. Stop saying that. I don't have a problem and we are okay. I was comfortable being with you." Malalim na tumitig ang kaniyang mga mata, parang nanantya ito kung totoo ba ang sinasabi ko. Naglakad ako palapit sa kaniya. Noong nasa harapan niya na ako kaagad ko siyang niyakap. Hinilig ko ang aking ulo sa kaniyang dibdib pinapakingnan ang tibok ng puso niya. Hindi naging maganda ang usapan namin ni Daddy. Mas pinan