Chapter 2: LAST OPTION

THIRD PERSON P.O.V

"I'm sorry Mr. Engraver but you can't be her donor. Hindi kayo magka-match ng anak mo."

Simula pa lang ay alam na ni Castiel ang magiging resulta ng test. Parents have 5 percent possibility na magka-match sa anak nila. But siblings have 100 percent possibility na maging cell donor sa kapatid nila because they share the same genetic from both parents.

Halos isang linggo ng nakabantay si Castiel sa anak niya. Hindi siya umaalis ng bahay ni Luis at isinasantabi muna niya ang paghahanap sa chip kahit nakasalalay ang posisyon niya rito. He wanted to spend more time to his daughter. Ayaw na ayaw niyang nawawala sa paningin niya ang anak.

"Mmm," simpleng sagot niya sa Doctor habang nakaupo sa gilid ng kama ni Ericka at hawak-hawak ang kamay nito.

"IVF is our last opti..."

Before the Doctor even finished his sentence, Castiel cut him off because he already knew what he was about to say.

"I already told Dr. Smith about that before you got the result," aniya nang hindi tumitingin sa Doctor.

3 days after malaman ni Castiel ang kalagayan ni Ericka ay agad niyang tinawagan ang fertility doctor nila sa California para i-process ang IVF. He already hired a surrogate mother na magdadala ng anak nila ni Amara. He already planned it all. Lahat ng kakailanganin ng magiging surrogate mother ay pinaubaya niya na kay Luis. Condo, money, cloth at iba pa. Plano niya kasing dito patirahin muna sa Pilipinas pansamantala ang Californian surrogate mother na kinuha niya sa isang agency para hindi maging komplekado at hindi madisgrasya ang ipinagbubuntis nito. Since, hindi ito puwedeng magka-miscarriage dahil isang egg cell lang ni Amara ang na iwan sa kanila.

Nakahanda na rin ang sampung milyon na pera at isang contrata na kailangan na lang ng pirma ng surrogate mother na kinuha nila.

Just as the Doctor was about to speak, someone suddenly crashed through the door with a bang. The Doctor was shocked speechless by the one who barged in, yet Castiel didn't seem bothered at all, though he is seemed as calm as ever. The one who kick the door and barged in was a young lady who possessed an ethereal beauty.

"Hinahanap ka ni grandpa at ng buong commission," agad na balita niya at pabagsak na umupo sa couch. Nagsindi ito ng mamahaling sigarilyo at tumingin kay Ericka na nakahiga sa kama at walang malay bago umirap at ipinatong ang mga paa sa lamesa na nasa harap niya.

Napansin iyon ng Doctor at agad siyang nilapitan para patigilin ito dahil nakakasama ito sa kalagayan ni Ericka ngayong hindi pa maganda ang condition niya.

He spoke in a calm voice, "Miss you can't do that here. Nakakasama sa bata ang usok ng sigarilyo."

Hearing this, the girl expression changed and annoyance was clearly seen through her face. Right after she looked at him head to toe, she smirked bitterly.

"Does your degree didn't teach you not to poke your nose into other people’s business? Your job is to treat people who are suffering from illness, while my job is to cause that suffering. And One more time, if you want to talk to me, as much as possible lower your head and don't look at me directly in the eyes. Why? 'Cause I didn't like the way you look at me right now. It makes me want to dig out your eyeball and feed it to my dog," aniya habang humihithit ng sigarilyo.

The doctor felt as though he had been struck with thunder. His entire body was shocked by her words and way of talking to him. Dahil sa hiya ay naiyuko niya ang kaniyang ulo at hindi na nagsalita pa. He didn't dared to say a word at all, though he has something to say but he choose to swallowed it.

Castiel, who is seemed as cold as ever suddenly spoke with a cold voice, "Get out," he spoke the two words one at a time through clenched teeth.

Wala siyang tinutukoy na pangalan ngunit bigla na lang tumayo ang bagong dating na babae at ipinagtutulakan ang Doctor na lumabas.

"Umalis ka daw hindi mo ba narinig ang sinabi ni Castiel? Alis!" sabi nito at walang karespe-respetong itinulak ang mas nakakatanda sa kaniya at binugahan pa ito ng usok sa mukha. Walang nagawa ang doctor kung hindi ang lumabas ng silid ni Ericka. Masyadong magaspang ang ugali niya para sa edad niyang dalawampu't lima.

"F*ck them all!" Bulalas niya at humithit pa ng sigarilyo bago ito itinapon sa sahig at inapakan.

Hindi nakatiis si Castiel at tumayo siya sa kinauupuan niya at walang pag-alinlangan niyang kinaladkad ang pinsan niya palabas ng silid.

"Don't you dare come here again," he spoke one syllable at a time, as though his words became knife that could potentially pierce through her body.

Her brows immediately furrowed. "As if naman hindi labag sa loob kong pumunta dito, Castiel. Napilitan lang ako dahil hinahanap ka na ng mga board members ng organisasyon natin. Matagal na panahon na ang ibinigay namin sa 'yo pero hindi mo pa rin nahahanap ang chip. Ano? hihintayin mo pang makuha ng mga kalaban natin ang chip at pabagsakin tayo?"

"Kung gano'n kayo kadesperadong mahanap ang chip bakit hindi kayo ang gumawa?" seryosong tanong niya na ikinatawa ng mapakla ng pinsan niya.

"You know what kung hindi lang kinuha ng baliw mong asawa ang chip, hindi sana tayo magkakaproblema ng ganito. At kaya hindi kami nakikisali sa paghahanap dahil pinagbawalan kami ni Black widow, ng lolo natin. Gusto niyang makita kung hanggang saan mo kayang protektahan ang trono mo at ang organisasyon natin. And speaking of trono parami nang parami na ang nagkaka-interest sa posisyon mo kaya kung ako sa 'yo insan uunahan ko ng putulin ang mga kamay ng mga taong hahadlang sa daan ko bago pa nila mahablot ang trono na nagbibigay sa akin ng kapangyarihan. Marami sa mga board members ang gustong palitan ka kaya umayos ka dahil nakasalalay sa kamay mo ang hustisyang gusto mong makamit," mahabang lintanya niya.

"Walang magtatangkang agawin ang trono ko, Vanessa. Dahil kung meron man sisiguraduhin kong hindi lang kamay ang puputulin ko sa kanila. Buong angkan nila ang gagawin kong kabayaran sa pagtatraydor nila sa akin at wala akong ititirang buhay." After he spoke, he cast a sharp look at her before turning around to leave.

However, Seeing Castiel was about to leave, Vanessa spoke again in a provoking way, "Hindi lang naman ako nandito para sabihin sa 'yo iyon."

Castiel turned around. She fixed his collar kahit maayos naman ang pagkakasuot nito. "As the current CEO of the company you have the rights to know kung ano ang mga nangyayari sa loob ng companya mo." She paused for a slightest moments before speaking again,  "I am the new executive director of your company." 

Kumunot agad ang noo ni Castiel nang marinig ang sinabi niya, "What did you say?"

"Well, Grandpa personaly gave me the executive director position and maybe kapag nagtuloy-tuloy ka pang pabayaan ang companya, which is I really wish you to do that ay ililipat niya na ang position mo sa akin. Konting push pa at mapapasaakin na talaga ang companya mo," nakangising sabi niya kay Castiel na ikinadilim ng mukha nito.

Ang ayaw na ayaw niya sa lahat ay ang pinapakialaman ng iba ang takbo ng companya niya. Alam niyang matagal nang nagkakainterest si Vanessa sa companya na ipinamana sa kaniya ng lolo niya at matagal na panahon niya rin itong napapabayaan.

Hinablot agad ni Castiel ang kaliwang kamay ni Vanessa at hinawakan ito nang mahigpit. Kitang-kita sa mukha ni Vanessa ang sakit dahil sa paraan ng pagkakahawak ni Castiel sa kamay niya. Nagpupumiglas itong kumawala sa kamay ng pinsan niya ngunit hindi nangangalahati ang lakas niya kumpara kay Castiel na alaga sa pagwo-workout ang katawan . Wala siyang nagawa kun'di tapunan na lang ng masamang tingin si Castiel.

Castiel spoke, "You said I should cut down those people arms who wanted to snatch my posistion." He paused and looked at her left hand. "Do you want to go first?" his tone sounded cold, but within his eyes is an unknown flames that seemed to burn someone right now. His hand tightened, almost causing her wrist to break.

Vanessa, who is been straightforward and not thinking twice about anything, somehow felt a tinge of fear when she look at his burning eyes out of anger. Parang anytime ay mapapatay siya ni Castiel kapag hindi pa siya kumawala sa kamay nito. Kahit mahirap ay pinilit niyang kumawala sa higpit ng pagkakahawak sa kaniya.

"Easy, kalma ka lang. Hindi ako ang kalaban dito," agad na sabi niya nang makawala siya sa kamay ni Castiel at itinaas pa ang dalawang kamay nito na parang sumusuko. Umayos siya ng tindig.

He sighed in silent. "I-Im just here to give you one last warning and one last chance. Find the chip within a month and your posistion will be safe, but if not..." Tumalikod siya kay Castiel at naglakad papunta sa hagdan. "Itatakwil ka ni Black widow at ng buong organisasyon."

Bago siya bumaba ay lumingon muna siya kay Castiel na walang ka emo-emosyon ang mukhang nakatingin din sa kaniya.

"At hindi lang 'yon, napagdesisyonan din namin na ikulong ka ng limang taon sa underwater prison bilang kaparusahan sa ginawa ng asawa mo. Alam mo naman siguro kung gaano kahirap mapunta doon, 'di ba? It's more horrifying that hell," aniya ng may halong pananakot bago bumaba ng hagdan. Matiim na tumingin si Castiel sa ibaba at nakita niyang kumakaway nang patalikod ang pinsan niya.

Ngunit bago makalabas ng bahay si Vanessa ay nagsalita pa ito, "Your daughter quite pretty and it looks like she will be the reason why you will be thrown in that prison," sabi niya nang hindi tumitingin kay Castiel at lumabas ng bahay ni Luis.

Nang makita niyang nakalabas ng bahay si Vanessa ay agad niyang tinawagan ang kaibigan na inaasikaso pa ang pinapagawa niya. Ilang ring ay sinagot agad ni Luis ang tawag.

"What?" bungad niyang tanong kay Castiel.

"Nandito si Vanessa," aniya na hindi pa rin inaalis ang tingin sa pinto.

"The hell! Anong ginagawa niya r'yan at paano niya nalaman ang location ng bahay ko?! I will really kill her if anything happens to Ericka," mababakas sa tono ng boses ni Luis ang pinagsamang galit at takot.

Matagal nang tumiwalag si Luis sa organisasyon nila Castiel. Hindi niya masikmura ang mga pinaggagawa nila matapos siyang makapasok sa tagong lugar kung saan nandoon ang underwater prison ng organisasyon nila. At kahit mga batang inosente ay walang pagdadalawang isip nilang pinapatay at pinaparusahan. Kaya may itinatanim na galit pa rin si Luis sa kaibigan dahil tinanggap niya ang trono na ibinigay ng lolo niya sa kaniya dahil lang sa paghihiganti na gusto niyang makamit.

Ang underwater prison ay kulungan ng mga taong kumakalaban sa kanila. Gaya nga ng sabi ni Vanessa, mas nakakatakot at nakakakilabot ang lugar na ito dahil mas gugustuhin mo pang mabaliw kaysa tumira ng isang araw sa lugar na iyon. 

"Umuwi ka na at bantayan mo si Ericka. Aayusin ko lang ang companya dahil may isang daga ang nakapasok sa loob ng hindi dumadaan sa kamay ko," aniya bago pinatay ang tawag at hindi na hinintay ang sasabihin ng kaibigan.

Bumalik siya sa silid ng kaniyang anak at hinalikan ang noo nito bago nagpaalam.