NANGHIHINA siyang napasandig sa naroroong pinto. Mula sa labas ay dinig na dinig niya ang komosyon ng mga Doctor sa loob ng ICU."300 joules.. clear..!""Clear..!"Pangatlong beses na niyang narinig ang sigaw na iyon. And rising the electric current to almost it's limit indicates that there's still no sign of him breathing. Tumaas pa iyon sa 320 joules. Umupo na siya doon na takip-takip ang kanyang taynga. Her whole being is shivering. From fear and from pain. Biglang natahimik sa loob ng ICU kaya dahan-dahan siyang tumayo at dumungaw sa maliit na siwang ng pinto.Her eyes widened in fear as she saw the flat line on the electronic machine infront of Levin's bed. Wala man siyang alam sa medisina, ngunit hindi ang bagay na iyon. Iisa lang ang ibig sabihin ng flat line na iyon. That is.. Levin's heart already stop beating. And the Doctor in charge is already taking his surgical mask. Lumalapit dito ang isang nurse na may dalang notepad. Iisa lang ang ibig sabihin niyon..Sumuko na an
It was as if a heavy weight was lifted from her shoulder as she saw him open his eyes. Nang yumuko siya para yakapin ito ng mahigpit at naramdaman ang init ng katawan nito, she knew, he made it. He managed to hold on and be saved.At sobra siyang nagpapasalamat sa Diyos dahil dininig nito ang taimtim niyang panalangin. Sa sobrang saya niya ay napahagulgol siya sa bisig nito. "Ang sama mo... Pinag-alala mo ako ng sobra." Sumbat niya pero mahigpit namang nakayakap rito. Naramdaman niya ang unti-unting pag-angat ng kamay nito papunta sa kanyang likod. He then caress her back gently."I-I'm fine now. Kaya huwag ka ng umiyak." Paos nitong sambit.Napahikbi siya. "Takot na takot ako.. akala ko talaga, tuluyan mo na akong iiwan."Sabi niya saka ini-angat ang luhaang mukha rito. Halata sa mukha nito ang panghihina pero nagawa nitong marahan na ngumiti.Ini-angat nito ang kamay papunta sa mukha niya saka hinaplos iyon. "B-Bakit ko gagawin iyon, eh alam kong iiyak ka ng ganito? Stop cryi
Authors Note:I'm not into sad ending that's why I always write stories with happy one.So here we go again.. another story with a happy ending.Again, thank you guys for the wait, for the support and for the love you gave to this story. It will be forever treasured.Hopefully you'll continue to support my journey in writing.Hanggang sa muli.. Mahal ko kayo..>>>>>>THEY stayed at the hospital for another three days before the Doctor finally allowed them to go home. Maayos na ang kalagayan ni Levin. He's out of danger. Pero siyempre, dahil may fracture ang tuhod nito kaya naka-wheelchair muna ito.Sinalubong sila kaagad ng mga bata pagkabukas pa lamang ng pinto ng Penthouse. "Papa.. Mama.." They happily called. They went directly on Levin and hold him with longing."How are you na po, Papa?" Tanong ni Kiel.Ngumiti si Levin pagkunwa'y ginulo ang buhok nito. "I'm very much fine.. I'm happy to be back home. Hindi ba kayo nagpasaway rito kay Lola Soledad?" He asked and r
"Sigurado ka ba na dito tayo maghahanap?" Kinakabahan na tanong ni Aleia sa kaibigan ng makita ang buong paligid. The place was crowded with different people when they enter. Napaka-ingay rin sa loob at puno ng usok. "Believe me, this is the perfect place for our plan." Pilyang sagot nito na kinindatan pa siya. Pero tumigil rin kapagkuwan saka nananantiya siyang tiningnan. "Eh ikaw? Sigurado ka ba na gusto mo itong gawin?" She look at the place again. Para ngang bigla siyang nagdalawang isip. Hindi sa desisyon niya, kundi sa lugar. How will she able to find a suitable man in this kind of place? Naramdaman niya ang paghawak ni Meredith sa kanyang palapulsuhan saka siya hinila papasok pa sa loob. "We're here now Lei, kung hindi mo makita ang sa tingin mong tamang lalake dito, then maghanap tayo sa ibang luga, bukas o sa ibang araw. As of now, let's just enjoy this night, tutal nandito na rin lang tayo. Kaya halika na." Wala siyang nagawa kundi ang sumunod dito nang makipagsiksikan
It was as if she was hypnotized by his eyes. Wala siyang ginawa kundi ang titigan lang ito sa nakalipas na sandali."Next time, be careful." Baritono nitong sabi saka siya hinila upang makatayo ng diretso.Her heart jump as she heard his baritone voice. Tila pati ang boses nito ay nang-aakit sa kanyang pandinig. Lalakeng-lalake ang dating. Sa tulong ng liwanag na nagmumula sa di kalayuan poste ay namasdan niya ang mukha nito. He has deep set eyes, na may katamtamang kapal ng kilay, matangos ang ilong, and he has perfect jawline na may tubong maiksing balbas at bigote. Nang dumako ang kanyang mga mata sa mapupula nitong mga labi ay napalunok siya.His lips were made for kissing! And she shiver as scene of him kissing her crossed her mind."Are you okey?" Muli nitong tanong ng mapansin na tulala siya. Nang maramdaman niyang tila bibitawan na siya nito ay nataranta ang loob niya. May pakiramdam siya na kapag hinayaan niya itong makawala ngayong gabi, ay hindi na siya magkakaroon ng p
Malungkot at puno ng panlulumo ang mukha ni Aleia habang nakatingin sa hawak. Isang pulang linya. Isa lang ang sabihin niyon, negative. Hindi siya nagdadalang-tao. Iyon ang resulta sa hawak niyang pregnancy test.Hawak-hawak iyon ay lumabas siya. Nakangiti siyang sinalubong ni Meredith na noo'y tila excited pa kaysa sa kanya ang mukha. Pero nawala ang ngiti nito sa labi ng makita ang tila biyernes santo niyang mukha.Umiling siya saka ini-angat ang hawak para ipakita rito."Negative eh." Bigla ring nawala ang ngiti nito nang dumako ang mga mata sa hawak niya."Hindi naman one hundred percent na sigurado ang test, you can try another one again." Sabi ni Meredith, trying to comfort her. "Isa pa, dalawang linggo pa lang naman magmula ng may nangyari sa inyo ng estrangherong iyon sa club, baka kailangan pa nating maghintay ng--"She heave a sigh. "Ang sabi ni Doctora Mercado, malalaman na ng isang babae kung buntis siya kahit dalawang linggo pa lang. I bought the pregnancy test she re
"GOOD morning ma'am Lei.." Bati sa kanya ng mga nakakasalubong niyang saleslady sa pinagtatrabahuhang mall. "Good morning.." ganting bati niya sa mga ito saka tuloy-tuloy na papunta sa elevator.She was greeted by the elevator girl too, pati na rin ng iba pang nakasakay roon. Dahil maaga pa, halos puro mga empleyado pa lamang ng mall ang nasa loob. Dumiretso siya sa ikapitong palapag kung saan naroroon ang isang kwarto na nagsisilbing opisina nilang may mga posisyon doon sa mall, kabilang na ang kanilang manager. She's the mall supervisor, at mayroon siyang maliit na cubicle na nagsisilbing mesa niya. She's been working there for six years now. She applied there after graduating from college at doon na rin tumagal. Pasado alas Dies ng mag-ikot siya sa buong establishimyento, iyon na ang nakasanayan niyang gawin araw-araw. As usual, marami ng tao na paroo't-parito, nakisik-sik na nga siya sa mga tao sa escalator pababa kung saan naroroon ang grocery store. It was where the most b
Azura hotel. Tulad ng nakasanayan na niya sa mga seminars na kanyang dinadaluhan, halos memoryado na niya ang mga naturang topic. It was always the same. Customer services, stock market, sales marketing, product presentation at human resources. After lunch kanina nag-umpisa, and it lasted for almost five hours. Madilim na ang paligid ng matapos. "I hope you didn't get bored hearing the same topic in every seminars we attended every year." Napabaling siya sa tinig na iyon. Nakangiting mukha ng kanilang General manager ang kanyang nabungaran. Tulad niya may bit-bit din itong plato na may lamang pagkain.After the seminars, they had a buffet for dinner. Courtesy of the hotel."Hindi naman po sir, natutuwa nga po ako dahil marami akong nakakahalubilong mga tao sa ganitong mga pagtitipon. Nadadagdag ang mga nalalaman ko sa kanila.""Iyan ang gusto ko sayo iha, you are always positive. You never see this as boring and dull like what the others think of it. You are also honest and so de