Chapter 29: Alaala

Chapter 29

Napatingin si Alexander sa akin na para bang nagtataka ito. Tinaasan ko lang siya ng dalawang kilay habang naka ngiti. Pagtingin ko kay Andrea ay nakangiti ito habang nakapikit ang mata. Para bang kinilig siya sa kanyang sinabi.

Humalik ako kay Thea at hinila si Alexander palabas ng kuwarto. Dali-dali kaming pumunta sa hardin kahit gabi na.

"What happened? I mean, alam na niya? Paano? Sino nagsabi?" Hindi mapakaling pagtatanong nito.

Taimtim akong tumingin sa kanya, hindi ko mapigilang ngumiti habang nangingilid ang luha.

"Yes, nalaman na niya. Sinabi ko," diretso kong sagot kahit hindi naman talaga ito ang totoo.

Niyakap niya ako ng mahigpit habang tumatanaw kami sa mga bituin. Bigla niyang naalala ang mga alaala namin dito seven years ago.

"Dito tayo huling nag-usap," saad niya sa mahinang boses.

"Oo nga, muntik ko narin sana sabihin sa'yo noon na buntis ako."

"B-bakit hindi mo sinabi agad?"

"Gusto ko kasi dati na mapag-usapan natin sa lugar kung saan hindi ako m