11

“Tara bossing!” hindi ko na siya hinayaan na tapusin ang sasabihin nya, parang may kung anong dumurog sa puso ko nang makita ko ang kakaibang lungkot sa mga mata nya.

“Where? I thought, we will wait?” gulong gulo na sabi nya.

“Oo, nga, eh tignan mo, five thirty na, narinig ko kanina sabi nung student don sa ihawan, may fireworks daw ng alas nueve, dapat bago mag nine, nasakyan na natin lahat!”

“What?! Are you crazy?! All of it? Do you even know how many rides are there?”

“Huh? Hindi, kung ano kayanin ng oras! Tara na!” hinila ko na sya agad, syempre, pang warm up, octopus muna!

Hindi nagsasalita si bossing sa buong ride, “Okay ka lang bossing?” tumango lang sya pero hindi tumingin sakin, naglakad na lang ako hanggang sa makarating kami sa caterpillar, puro mga bata nakasakay, pero gusto ko pa rin subukan.

“What’s this ride? Is it like the first one that we rode?” mahinang bulong ni bossing nang makasakay kami, sasagot n asana ko, pero napansin ko na hindi nakaayos ang belt nya, aba, k