Five days ago
“Kim, Mimi, Gigi!” mahinang tawag ni Belle sa mga pusang gala na laging nakatambay sa tapat ng inuupahan niyang bahay sa Brgy. Happy Village.
Sumilip siya sa maliit na gate ng bahay niya at nakita niya ang sabay-sabay na paglingon ng mga pusa sa kanya. Unang ngumiyaw ang kulay orange na pusa, si Kim, ang bibong lider ng grupo na madalas niyang makitang nakatambay din sa harap ng karinderya ni Aling Mona sa kanto. Si Mimi naman, ang kulat puti, ngumiyaw rin. At si Gigi na kulay gray, hindi na nagpatumpik-tumpik pa at nagmadaling tumakbo palapit sa kanya nang makita ang brown bag ng pandesal na hawak niya.
Ilang sandali pa, nag-uunahang lumusot ang mga ito sa pabilog na design ng gate ng bahay niya bago tumambay sa paanan niya—pawang naghihintay sa pa-ayuda niyang araw-araw na pandesal sa mga ito.
Nakangiti niyang binigyan ng tig-iisang pandesal ang bawat pusa at masaya niyang pinagmasdan ang mga ito habang nag-aagahan.
Sa totoo lang, noong bata siya, mas gusto niya ang aso kaysa sa pusa. Kaso noong nakatira pa sila ng Mama niya sa tabi ng riles ng tren, mayroong pinag-trip-an na pusa ang mga batang tagaroon. Sinubukan niyang sawayin ang mga ito subalit hindi nakinig ang mga ito sa kanya. Namatay ang pusa at hindi na nakabalik sa mga kuting nito. Ang tindi ng iyak niya. Awang-awa siya sa mga kuting na hinahanap ang nanay nila. Ang ginawa ng Mama niya para matigil na siya sa pag-iiyak, kinuha nito ang tatlong kuting at sila ang nag-alaga.
Mula noon, gusto na niya sa pusa. Ang kaso, nang magsimulang kumerengkeng ang mga alaga nila, hayun, lumayas din at nagkanya-kanya.
Kung sabagay hindi rin naman niya masisi ang dati nilang mga pusa, mula kasi nang mamatay ang Mama niya anim na taon na ang nakararaan, hindi na niya naalagaan ang mga ito. Pati nga sarili niya noon hindi rin niya maalagaan dahil abala siya sa pagtatrabaho bilang crew sa isang cafe at pag-aaral sa gabi.
Nito lang nagkatrabaho siya talaga sa Pastel, isang sikat na lifestyle online magazine, nagbago nang husto ang buhay niya. She’s a writer for Pastel. Pag-aari iyon ng pamilya ni Lee Ann, ang matalik niyang kaibigan na nakilala niya noon sa university.
Sa totoo lang, noong alukin siya ni Lee Ann ng trabaho sa kumpanya nito, maraming inggitera at chismosa ang nagpukol ng issue sa kanya na kaya lang naman siya nakapasok sa Pastel ay dahil sa konesyon niya kay Lee Ann. Kaya naman she has to double and even triple her efforts just to prove them that she got the job because she has the skills and know-how. Ang forte niya, mag-interview at magsulat ng article sa mga taong hindi pa nai-interview ng iba, madalas mga ordinaryong mga tao na may malaking kontribusyon sa soceity. And somehow, matagumpay naman niya iyong nagagawa. That’s why there she is four years after, still writing for one of the most successful online magazine in the country.
Agad na nagaaw ang atensyon niya nang tumunog ang cellphone niya na naiwan sa sala. Agad siyang pumasok sa bahay niya at sinagot ang tawag.
“Lee Ann,” bungad niya sa tumatawag, pinulot pa ang mug na nasa coffee table at humigop doon ng kape na katitimpla pa lang niya.
“Belle, I need you to do me a favor. Nag-release na tayo ng teaser for their wedding article, someone from Pastel needs to be there. It’s the wedding of the year!” dire-diretsong sabi ni Lee Ann sa kanya. She can sense the panic and urgency from her voice.
“Saan?”
“Belle, you need to attend Zyrone and Audrey’s wedding today in my place.”
Agad siyang nahirinan at napaubo sa sinabi ng kaibigan. Ano daw, siya ang aattend sa kasal ni Zyrone ‘antipatiko’ Craig at ni Audrey Enriquez?
“Hey, are you okay?” nag-aalalang tanong ni Lee Ann sa kanya nang magsunod-sunod ang pag-ubo niya.
Nang humupa ang pag-uubo niya, tumikhim siya, lukot ang mukha. “Magiging okay ako kapag binawi mo ‘yang inuutos mo sa ‘kin, Lee Ann Chen! Ano ka ba naman, alam mo na naman na allergic ako sa mga mayayaman tapos tapos gusto mo pa akong makihalubilo sa kanila ngayon.”
“My family is rich. So, allergic ka rin sa akin, sa amin?”
Totoo ang sinabi nito. Lee Ann’s family owns a chain of grocery stores, a newspaper company at siyempre ang Pastel. So yes, her bestfriend’s family is really rich.
Umirap siya. “Alam mong exempted ka sa rule, matagal na. Ang ibig ko lang sabihin, kung papupuntahin mo sana ako sa isang liblib na lugar para makita ang mangigisda na nagiging sireno sa gabi, payag ko. Kahit na makipag-swimming pa ako sa kanya kahit hindi ako marunong lumangoy. Pero, sa kasal ni Zyrone? Jusko! Nakalimutan mo na ba ang ginawa no’n kay Minnie?”
Kasama niyang writer sa Pastel si Minnie noon. Naatasan itong interview-hin si Zyrone Craig, ang tagapagmana ng Gold Hotel Internationl, isa sa pinakasikat na chain of hotels sa buong mundo. Ang balak sana ng Pastel noon, gawing cover si Zyrone para pagbigyan ang mga readers nila for their anniversary issue. But Zyrone did not just turn Minnie down. The jerk insulted her friend and said that Pastel was a piece of junk patronized by ugly girls who cannot get a man for themselves! Nang ikuwento ni Minnie sa kanya iyon, kulang na lang mag-isa siyang magwelga sa harap ng Gold Hotel-Manila!
Hindi kasi tama. Zyrone maybe one of the most sought after bachelor of their generation and very popular but he is not god. Wala itong karapatang magpahiya ng tao lalo at hindi naman nito empleyado. Minnie filed an irrevocable resignation after that. From then on, napasama na sa listahan niya ng mga tinamaan ng lintek na mga mayayaman si Zyrone Craig.
“But I told you, Zyrone already apologized for that incident. He even personally said sorry to Minnie. He said he was just having a bad day” paliwanag ni Lee Ann.
And while it’s true that Zyrone did that, hindi pa rin siya kumbinsido na hindi ito suplado at antipatiko. At nunca siyang makikisalamuha rito lalo pa at sa kasal nito!
Ano siya hilo?
“Kahit na ano pang sabihin mo Lee Ann, hindi mo ko mapipilit na pumunta sa kasal niyang lintek na Zyrone na ‘yan. Kung gusto mo ng article, ikaw mismo ang pumunta,” aniya muling humigop sa mug ng kape na hawak niya.
“But, I can’t!” reklamo ng kaibigan niya, histerikal.
Namaywang na siya. “Anong but you can’t? Ano bang drama mo, Lee Ann? You’ve been preparing for this event for weeks! Tapos at the last minute hindi ka aattend? May iniiwasan ka ba do’n?” Natigilan siya, napakurap. “Oh my god! Aattend si Franco?” pasigaw na tanong niya sa kausap.
Natahimik ito bago, “I only learned last night. Nasabi ni Mommy during dinner,” anito sa mababang tinig.
Franco was Lee Ann’s ex. They’ve been together for two years before the a*shole ghosted her friend. Next thing they knew, Franco got married to Lee Ann’s distant cousin Jia Li. Lee Ann’s a mess after that. It took a while before Lee Ann recovered from the heartbreak.
At naiintindihan na niya ngayon kung bakit ayaw nitong um-attend sa event na posibleng makita nito ang talipandas nitong ex.
Mabilis siyang nag-isip, sandaling bumusangot, nagbuga ng hininga bago. “Anong oras ba kasi ‘yong kasal?”
Hindi mapakali si Belle sa upuan niya sa simbahan. Paano, halos isang oras nang late ang model/actress na si Audrey Enriquez, ang bride ni Zyrone. At ewan niya kung hanggang kailan siya makakatagal doon. Malapit na siyang ma-suffocate sa dami nang mayayaman na naroon. Even with her perfect dress and make-up, she can still feel the fact that she doesn’t belong to that crowd. At lalo lang siyang naiirita sa isiping iyon.Hanggang ngayon talaga hindi niya pa rin naiintindihan ang mga social classes. Bakit kailangang may social classes e wala naman talagang pagkakaiba ang bawat tao? And when did damn wealth become the damn basis of human worth?She rolled her eyes, took a deep breath and tried to fill her lungs with air. For now, that’s the only thing she can do to calm herself down. Iniisip na lang niya na ang lahat ng pagtitiis niyang iyon ay para kay Lee Ann, her bestfriend.Maya-maya pa, tumindi ang bulung-bulungan sa loob ng simbahan,
Zyrone angrily took a swig of brandy on the glass he was holding. He was facing the glass wall of his house, looking at the sunset.His chest was burning in anger and disappointment. And his veins were pulsating with so much hate. Why wouldn’t he? Audrey just ditched him on their wedding day!Should he had known Audrey would do this to him, he would’ve chosen another woman for him to marry. It’s not that he forced her to marry him. She agreed… willingly!Kung nagsabi sana ito na hindi na nito gustong magpakasal, baka nagawan pa niya ng paraan. Hindi ‘yong ganito. Na bigla na lang itong naglahong parang bula.He took the glass of brandy to his mouth again. This time he finished its content in one gulp. He wanted to punch something or beat the shit out of someone! He’s sure should someone bother him right now that he’s on his penthouse in Gold Hotel-Manila, will be in so much trouble.
Mahigpit na ikinapit ni Belle ang isang kamay niya sa guard rail ng staircase. Bahagya siyang yumuko at itinukod naman ang isang kamay niya sa kanyang binti at doon naghabol ng hininga.“Sa ngalan ng pera at pahinga. Sa ngalan ng pera… at pahinga,” paulit-ulit niyang bulong, hinihingal pa rin. She needed to tell that to herself kasi kung siya ang tatanungin, ayaw na niyang magpatuloy.Suko na siyang talaga sa kahibangan ng araw na iyon! E kaso ambisyosa siya. Gusto niyang sumuweldo nang walang ginagawa kaya kahit na nanginginig na ang mga binti niya, sige pa rin siya sa pag-akyat makarating lang sa lintek na penthouse ni Zyrone.She would’ve taken the lift, kaso ang sabi ni Marie, isa sa mga hotel maid na nakausap niya kanina sa ibaba ng hotel, mula raw 10th floor, mahigpit na ang security ng hotel. Utos daw iyon ni Zyrone upang maiwasan ang unnecessary media presence sa hotel. At dahil wala siyang ch
Kanina pa hindi mapakali si Belle sa likod ng sedan. Bukod kasi sa gulat pa rin at naguguluhan ang kalahati ng huwisyo niya dahil sa mga pangyayari, pakiramdam niya ay puputok na ang pantog niya dahil ihing-ihi na siyang talaga!They have been driving for a solid two hours now, non-stop!Ngayon siya talaga nagsisisi kung bakit pa niya tinanggap-tanggap ang offer ni Lee Ann. She was forced to do attend and socialize with people not within her crowd. She was persuaded to talk to Zyrone, the most infuriating man she had ever met, just to get an exclusive scoop for their magazine. And now she was forced to go with Zyrone to wherever godforasaken place he plans to go! Idagdag pa na malapit na siyang magkaroon ng sakit sa bato dahil sa pagpipigil niya ng ihi.Lihim siyang nagngitngit. Gigil niyang kinalabit ang likod nito. Sandaling gumewang ang sasakyan.“Dammit!” singhal nito bago inayos ang manibela. Mukhang nagulat ito
Humigpit ang hawak ni Zyrone sa manibela ng sasakyan. He took in a sharp breath and focused on what he was doing—driving the hell out of the place as far away as he could. He was trying to rein in his anger for the writer who posed as his employee.What’s her real name again?Belle.Right. Belle Nolasco.How dare she invade his privacy? Going through such length as disguising as his employee just to get a story about him being ditched by Audrey.He scoffed.That’s why he doesn’t trust any of these people from the media. They’d pose as your friends and tell the world your secrets. They are all natural liars!And he can’t believe he’d almost allow one to pry into his life with ease!He raked his fingers through his hair. Belle Nolasco is the least of her concerns now. Ang dapat na iniisip niya, kung saan siya pupunta at pansamantalang magtatago—malayo sa mga magulang n
“Bakit mo ko binalikan? Akala ko ba galit ka sa mga gaya ko na ang trabaho ay pagkakitaan ang kamalasan ng iba?” nakaingos na tanong ni Belle kay Zyrone.He scoffed and slowly shook his head. “So, that’s what I get by saving your ass back there, huh? Right, you’re welcome, Ms. Nolasco,” sarkastikong sagot nito, ang mga mata nasa daan pa rin.Rumolyo na ang mga mata niya. She doesn’t mean to be an ingrate but she’s hungry, too shocked and too confused to even give a hell of a care to what he has done.Kung tutuusin, dapat nga talaga siyang magalit dito dahil kung hindi siya nito isinama sa pagkatakas, maayos pa sana ang buhay niya ngayon. She might be three thousand bucks poorer dahil sa ginawa niyang panunuhol kay Marie, but at least she would be in the comfort of her own home by now.But here she is again with Zyrone, driving to the dark of the night to some place only he knows.“
“Tell me something about yourself,” ani Zyrone sa kanya, ang mga mata nasa daan pa rin.They were still driving into the night to wherever but the only difference was, she’s now holding onto a siopao and a bottle of water. Dumaan sila sa isang bus stop na nadaanan nila at doon sila bumili ng pagkain. She’s thankful that the bus stop have a 24/7 souvenir shop and selling some shirts and shorts. Doon niya nalaman na nasa Pangasinan na pala sila. She bought themselves a pair of shirt and shorts. Doon na rin sila nagpalit ng damit. Mabuti na lang at hindi sila masyadong namukhaan ng mga tao na naroon sa bus stop kaya nagawa niya nang maayos ang pakay niya roon. And now she’s happily munching on her siopao and doesn’t care less to where they are going.“Well you already know my name and my profession. I’m 26 years old. Single but not ready to mingle. What about you?” kaswal na sagot niya bago muling kumagat
Nakahalukipkip na pinagmamasdan ni Belle ang guwapong mukha ng supladong si Zyrone. At habang tumatagal na nasa gano’n siyang posisyon, hindi na niya sigurado kung gusto pa niya itong gisingin o hindi.Hindi naman talaga kasi maipagkakaila na napakaguwapong nilalang ng suplado. Lutang na lutang ang American features nito—makakapal na kilay, matangos na ilong, at delectable lips. And his eyes… his cerulean eyes that can send to magic land in just once glance. Masarap pa rin talaga itong pagmasdan kahit na allergic siya rito. ‘Di ba, gano’n naman talaga ang allergens, enticing but deadly.Umirap na siya. Kung anu-ano naman ang naiisip niya. In as much that she wants to stare at Zyrone’s handsome face and keep him sleeping for her peace of mind, hindi niya puwedeng hindi gisingin si Zyrone. He has been sleeping for hours now! He even skipped lunch. At kahit na alas tres na ng hapon, hindi pa rin ito nagigising. And what&r