#5:

      Nakayuko si Amaya, hindi niya masalubong ang mga mata ng batang tiyuhin ng kanyang fiance.

    Matapos siya nitong ibaba sa pagkakarga nito at maayos na mapaupo sa malambot na sofa, humakbang ito palayo.

    Amaya thought he was going to leave, so she let out her breath she was holding, lifted her face and followed Kent's departing image.

     Kent entered a door.

    Sa pag aakala ni Amaya na hindi na lalabas doon si Kent, nagpasya siyang tumayo, aalis din siya para maiwasan ng tuluyan si Kent at hindi maungkat ang nangyari sa kanila kagabi.

     As she hurried to walk out the house, Kent came out through the door he had entered earlier.

    "At saan mo balak pumunta?" Malalim ang tono ni Kent na tanong sa kanya.

    Natigil ang paghakbang niya. Hindi siya lumingon kay Kent hanggang sa ito na mismo ang tumayo sa harap niya.

    Napaangat ang tingin niya dito, seryoso at malalim ang mga matang sumalubong sa kanya kaya agad din niyang binawi ang tingin niya dito.

    "Maupo ka." Utos nito sa kanya.

    Parang may sariling isip ang mga paa niya at agad na sumunod sa sinabi nito, umupo siya ulit sa sofa.

    Sa pag upo niya, lumapit na rin ito sa kanya, doon niya nakita ang hawak nito na medical kit.

    Ipinatong ni Kent iyon sa ibabaw ng lamesa, umupo ito sa tabo niya.

    Bahagya pa siyang umatras pagkakaupo ng sumagi ang tuhod nito sa tuhod niya.

    Kunot naman ang noo ni Kent sa pag iwas ni Amaya, na tila ba parang may nakakahawa siyang sakit.

    Ipinagpatuloy ni Kent ang pagbukas ng medical kit. Kumuha ng cotton buds at oinment.

    Tumingin ito sa pisngi niya, kung saan may marka ng daliri dahil sa pagsampal kanina ng kanyang papa.

    Gamit ang cotton buds na may ointment, magaan na pinahid iyon sa pisngi niya.

    "Hiss~." Napangiwi siya ng maramdaman ang hapdi sa pisngi niya.

    "Don't move."

    Natigil siya sa pag iwas ng marinig ang malalim nitong boses na hindi pwedeng suwayin.

    Para siyang estatwa habang patuloy sa pagpahid ng ointment ni Kent sa pisngi niya.

    Ilang sandali pa ay natapos ni Kent lagyan ng gamot ang pisngi niya.

    "Thank y-you, fifth master." Mahinang sabi niya na muling umusad palayo ng upo kay Kent.

    "Thank you, for what? Sa paggamot ko sa pisngi mo?"

    "N-no, h-hindi lamang dito." Sabi niya sabay hawak ng pisngi niya.

    

      However, before she could touch it, Kent swiftly caught her hand, holding it firmly. She found herself staring at his hand that grasped hers, feeling a rush of heat from his warm palm against her skin, prompting her to withdraw her hand quickly.

     "Don't touch it; let your skin absorb the ointment first," he instructed, also retracting his hand that remained suspended in the air due to her sudden movement.

    Bahagya na lang siyang napatango bilang tugon.

    "S-salamat sa pagtulong mo sa akin na makaalis doon."

    "Mmm."

    Nagdadalawang isip si Amaya kung itutuloy ba ang kanyang gusyong sabihin dito sa tipid nitong pagtugon. Ngunit, mas pinili niya na magpatuloy.

    "F-fifth master, p-pwede mo ba akong tulungan na tuluyang makansela ang kasal namin ni Richard."

    "Hmm." Muli ay iyon lang ang itinugon nito sa kanya. Malalim ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. "Kung tutulungan kita? Ano naman ang ibabayad mo sa akin?"

    Naisip ni Amaya. Oo nga naman! Sabi ng kaibigan niya na pamangkin nito ay hindi ito basta nagbibigay pabor kung walang magandang kapalit.

    Bakit nga ba niya naisip na humingi dito ng tulong? Saan niya nakuha ang lakas na loob para doon?

    "W-wala akong pera." Nautal pa siya sa pagkakasabi nun na hindi makatingin ng deretso kay Kent.

    "And I have a lot of that."

    Napalunok si Amaya. Naalala niya ang nangyari sa kanila kagabi. Sinabi minsan sa kanya ni Sonia, na ang tiyuhin nito  ay malinis sa katawan, malinis sa lahat ng bagay.

    At ayaw nitong hinahawakan ng iba ang mga gamit nito, ni ayaw niyang pahawakan sa iba ang pinggan na gagamitin maliban sa taong pinagkakatiwalaan nito. At lalong hindi ito nagpapahintulot na lapitan ito ng kahit na sinong babae.

     But last night, he didn't avoid her, and she clearly remembered how he kissed her. How would he react if she just kissed him as payment.

    Before Amaya could fully consider the implications of her actions, she gathered her courage and moved closer to Kent. With her eyes closed, she pressed her lips against his, embracing the moment.

    Hindi naman kumilos si Kent, at ni hindi ipinikit ang mga mata nito na nakatingin sa nakapikit na si Amaya habang magkadikit ang labi nila.

    Dikit lamang iyon, hindi masasabing halik dahil hindi marunong humalik si Amaya.

    Ilang sigundo din na magkadikit ang labi nila, hanggang sa lumayo na si Amaya at muling naupo.

    Bahagyang ipinilig ni Kent ang ulo na napatitig kay Amaya.

    At doon na tila natauhan si Amaya at naisip ang kapangahasan niya. Naisip agad niya kung ano abg gagawin sa kanya ni Kent, paparusahan ba siya nito. Tatadtarin ang katawan at itapon sa dagat para ipakain sa mga pating.

    Nangilabot si Amaya sa naisip. Mariing niyang naipikit ang mga mata at napailing siya ng ilang ulit.

    Natigil lang ang pag iling niya ng pitikin ni Kent ang noo niya.

    "What are you thinking and you seem so scared?"

    Doon iminulat ni Amaya ang mga mata, napatingin kay Kent. Hindi naman makita ni Amaya sa ekspresyon ng mukha nito ang galit na inaasahan niya na maging reaksyon nito sa paghalik niya.

    "What was that for?" Kent asked as he touch his lips.

    "Eh, w-wala akong pera. P-pwede na ba iyang bayad para tulungan mo ako?" Lakas loob na sabi na ni Amaya ng makitang hindi ito galit.

    Doon niya narinig ang mahina nitong pagtawa. Napatitig siya sa mukha ni Kent dahil doon. Ang mukha nitong seryoso nang una niya itong makita ay umaliwalas na tila hindi ito ang Kent na sinasabi ng kanyang kaibigan na nakakatakot ang kaseryosohan nito.

    "Seriously?" Sabi pa nito na sinabayan ng pag iling.

     Hindi makapaniwala si Kent sa kainosentehan ni Amaya sa harap niya.

     "But that is not enough."

    Muling napalunok si Amaya.

     Sa pag aakala na nais nitong halikan niya ulit ay muli siyang lumapit, inginuso pa ang labi niya para muling halikan ito.

    Ngunit hindi na siya nakalapit dahil pinigil ng hintuturo ni Kent ang noo niya.

    "That's enough for today, isipin ko na lang na interest iyan sa maitutulong ko. Pero huwag mong kalimutan ang kapital. Mahal akong maningil."

    Tumango si Amaya, hindi na niya inisip kung gaano kalaki ang kapital na hinihingi nito dahil mas mahalaga sa kanya ngayon ay ang maikansela ng maayos ang kanyang kasal kay Richard.

     "Stay here, and don't wander around." Sabi nito sa kanya saka sinabayan ng pagtayo.

    Inayos nito ang damit saka ito tumalikod sa kanya.

    Napasunod na lang ang tingin ni Amaya kay Kent na humakbang na palabas ng bahay.

    Naiwan siyang mag isa, hindi tuloy niya alam ang gagawin. Iniwan siya ni Kent at sinabihan na manatili pero huwag gumala.

    Ibig sabihin hindi siya pwedeng umalis o kumilos sa kanyang kinauupuan hanggang sa bumalik ito.