#6:

    Bumagal at naging marahan ang paghakbang ni Kent papasok ng makita si Amaya na nakatulog sa sofa kung saan niya ito iniwan kanina.

    Bahagyang nagsalubong ang kanyang kilay.

    Amaya didn't move at all when he went out.

     Napailing si Kent ng mapagmasdan ang mahimbing at payapang pagtulog ni Amaya.

    Marahang umupo si Kent sa tabi ni Amaya. Umangat ang kamay at hinawi ang hibla ng buhok nito na tumabing sa maamo nitong mukha.

    "Such a heavy head, lillte hamster." Pabulong na sabi niya na ang daliring humawi sa hinla ng buhok nito ay naglakbay iyon sa pisngi nito hanggang sa marating ang bahagyang nakaawang na labi nito.

    Kent swallowed hard, feeling a rush of warmth as the softness of Amaya's red lips brushed against his finger.

     The gentle caress stirred something deep within him, urging his body to draw closer to her. With an almost instinctive movement, he bent down, leaning in to completely capture the delicate beauty of her sleeping lips with his own.

    Dampi lamang sana ang paghalik niya dito, ngunit hindi niya napigilan ang sarili na palalimin ang halik niya dito.

    He parted her lips with his tounge and enter his mouth.

    "Uhmm." Mahinang ungol ni Amaya ng maramdaman nitong tila may kung anong bagay sa loob ng bibig niya.

    Doon natauhan si Kent sa kapangahasan niya at pinakawalan ang labi ni Amaya.

    "Fuck." Napamura siya ng mabilis siyang lumayo bago pa man tuluyang magising si Amaya.

    Umupo siya sa pang isahang upuan na nakatitig na sa pagising na si Amaya.

    "Uhmm." Muli ay isang mabining daing ang kumawala sa bibig ni Amaya as she open her eyes. Kinusot pa nito ang mga mata. "F-fith master." Napatuwid ito ng upo ng makita siya nito na tila doon na tuluyang nagising ang diwa nito.

    "Sleepy head." Iyon ang lumabas sa bibig ni Kent na hindi maitago ang pagkaaliw sa mga mata sa nakikitang muling pagkalito sa mukha ni Amaya.

    Hindi maitago sa mukha ni Amaya ang takot kay Kent dahil na nga rin sa mga sabi sabi na malupit ito sa kahit na sino.

    "S-sorry, nakatulog ako." Mahina pang dagdag ni Amaya sabay yuko na hindi kayang salubungin ang malalim na mga mata ni Kent na nakatitig sa kanya.

    "Mmm."

    Hindi na naman mapakali si Amaya, lalo na at halatang ayaw siya nitong kausapin dahil sa tipid lamang nitong mga pagtugon sa bawat sinasabi niya.

    Kumilos si Amaya para tignan ang oras sa kanyang cellphone. Nanlaki pa ang kanyang mga mata dahil napagtanto niya na napahaba ang tulog niya.

    "Why? It's almost dinner time, are you hungry?" Tanong ni Kent kaya napaangat ang mukha ni Amaya sa cellphone at muli ay bumaling sa kanya.

    Umiling si Amaya. Ngunit sa pag iling niya ay siya namang pagkalam ng kanyang sikmura kaya napahawak siya sa kanyang tiyan.

    "Haha." Narinig ni Amaya ang mahinang pagtawa ni Kent kasabay nun ay ang pagtayo ni Kent habang nakatingin parin sa kanya.

    Nakaramdam naman si Amaya ng pag iinit ng mukha. Naisip niya na nakakahiya ang lakas ng pagkalam ng kanyang sikmura na itinanggi pa niya na hindi nagugutom pero pinagkaluno siya mismo ng kanyang sarili.

    Hindi naman na nagsalit si Kent. At ano ang aasahan ni Amaya na sasabihin nito sa kanya gayong halos ayaw naman nitong magsalita.

     Napasunod na lang ang tingin ni Amaya kay Kent ng naglakad na ito at nagtungo sa kusina.

    Anong gagawin ni Kent? Ipagluluto ba siya nito?

    Napailing si Amaya sa naging sagot sa nabuong katanungan sa kanyang isip.

    Ngunit hindi naman niya binawi ang mga mata kay Kent, nakasunod lang iyon sa bawat galaw nito na naghahanda nga ng mailulutong pagkain para sa hapunan.

    "Ano ang mas prefer mo? Spicy or not?" Kuway tanong ni Kent ng umangat ang mukha nito mula sa hinihiwang karne.

    "Huh!" Hindi naman maitago ang paglagulat sa mukha ni Amaya na napakurap ng ilang beses dahil sa tanong ni Kent sa kanya.

    Tumaas ang isang kilay ni Kent na walang balak ukitin ang kanyang tanong kay Amaya. Hinihintay niya ang pagsagot nito.

    "Ah, eh. Spicy." Agad na sagot ni Amaya ng mapansin nga na hinihintay niya ang sagot nito.

    "Good."

    Muling ipinagpatuloy ni Kent ang paghahanda ng mga sangkap sa kanyang lulutuin.

    Dahil hindi naman sanay si Amaya na nanunuod lang lalo na si Kent ang magluluto. Tumayo ito at lumapit kay Kent para mag offer ng tulong.

    "A-anong maitutulong ko?" Bahagya pang nautal si Amaya ng magtanong ito sa kanya.

    "Mmm." Ngunit iyon na naman ang matipid niyang tugon kaya muling nakaramdam ng pagkaasiwa si Amaya.

    Ngunit hindi na siya umalis sa kusina. Kinuha niya ang inilabas ni Kent na mga gulay at hinugasan ang mga iyon.

    "Ano pa ang gagawin ko? Tapos ko ng nahugasan ang mga ito." Tanong na naman niya kahit na alam naman niyang wala siyang makukuhang magandang sagot kay Kent.

    "Hmm. Taste this." Tugon nito.

    Binitawan ni Kent ang kutsilyo na hawak, saka hinugasan ang kamay.

     After washing his hands, he playfully took his little finger, dipped it into the sauce he had prepared, and offered it to Amaya.

     Amaya's eyes lit up with curiosity and delight as she didn’t hesitate to taste the unique flavor he was offering.

    Natigilan si Kent, hindi niya akalain na isusubo nga ni Amaya ang kamay niya at talagang sinimot pa ni Amaya ang sauce na nasa daliri niya.

     "Is it good?" Kent asked, his eyes searching Amaya's face as she slowly released his finger.

     Amaya paused for a moment, a hint of uncertainty flickering across her features.

     Then, with a soft lick of her lips and a gentle nod.

     "Uhm. Yes." Inosenteng sagot ni Amaya na sa ginawa niya ay nagbigay ng kakaibang pakiramdam kay Kent.

    "Oh!" Binawi ni Kent ang tingin kay Amaya, dahil kung patuloy lamang siyang nakatitig sa kainosentehan nito sa simpleng kilos ay baka mahalikan niya ito.

    Dahil hindi na nagsalita si Kent, bulontaryo na namang naglantag ng pinggan si Amaya sa lamesa.

    Inabala niya ang sarili habang hinihintay na matapos maluto ni Kent ang hiniwang karne.

    Ilang minuto pa ay natapos na si Kent sa kusina.

    Inihanda ang kanyang mga niluto sa hapag kung saan na masunuring naghihitay si Amaya.

    "Eat." Tipid na alok ni Kent sabay lagay ng ulam sa pinggan ni Amaya.

    "Thank you, fifth master." Pasasalamat naman ni Amaya.

    "Mmm." Matipid na naman niyang tugon.

    At habang kumakain na sila, malayang pinagmasdan ni Kent ang masigla at maganang pagkain ni Amaya na tila nakalimutan na isang Kent ang kasabay niyang kumain.

    Hindi na naisip iyon ni Amaya, dahil hindi siya nag agahan kanina ng pumunta siya sa reception ng kasal sana nila ni Richard, at lalong hindi siya nakakain ng tanghalian dahil nakatulog siya ng iwan siya ni Kent kung saan siya nito dinala kanina.

    "Fifth master, may dumi ba ako sa mukha?" Tanong ni Amaya ng mapansin na kanina pa nakamasid si Kent sa kanya.

    "No!"

    "Fifth master." Ibinaba ni Amaya ang mga kubyertos, pinunasan ng tissue ang labi at tumuwid ng pagkakaupo na tumungin kay Kent.

    "Hmm."

    "Tutulungan mo naman ako, di'ba?" Muli ay pagbubukas ni Amaya sa naging usapan nila kanina.

    "Hmm." Kent replied. "Then, let me ask you. Do you remember what happened last night?"

    Napalunok si Amaya sa naging tanong ni Kent sa kanya. Ang kaninang inipon na lakas loob niya para kausapin ito ay umurong na naman.

    Hindi niya alam kung ano at paano sasagutin ang tanong ni Kent sa kanya.

    Sasabihin ba niyang wala siyang matandaan o aamin at sasabihin patawarin siya nito sa kanyang kapangahasan?