Marrying the Ruthless Mafia Son [Madrigal Series]

I'm tired.Pagod na pagod nako.. gusto ko na nang kalayaan. Ayoko nang masaktan, ayoko nang umiyak, ayoko nang maging mahina. Pagod nakong humingi ng attention, pagod nakong mahalin siya, pagod nakong magbigay ng pagmamahal. Gusto ko nang kumawala mula sa rehas na ilang taon nakong nakakulong, gusto ko nang lumaya. Mahal na mahal ko siya pero pagod na pagod nako! Ayoko na! Bakit ansakit-sakit niyang mahalin? Bakit palagi niya akong sinasaktan? Ano bang nagawa kong mali? Kailangan ko bang magdusa at masaktan ng ganito? Bakit hindi niya akong magawang mahalin? Ganun niya ba ka gusto ang babaeng iyon? Paano naman ako? Divorce lang ba ang gusto niya? Gusto niya na ba akong mawala sa buhay niya?Kung yun ang magpapasaya sa kaniya......."Let's get divorced."

Inilalayan ako ni Mr.Tan na tumayo, yumuko ako at pinunasan ang mga luha. "Pasinsya kana sa inasal ni Master Ace madam, ako na ang humihingi ng tawad." Paumanhin nito ngunit umiling lamang ako. Napakabait ni Mr. Tan, may katandaan na siya at tatlong pung taon na itong Butler ng pamilya Madrigal. Para narin siyang Ama nila Ace, buti nalang at may mabait akong kasama dito sa bahay."Hindi mo kasalanan iyon Mr.Tan at wag po kayong mag alala a-ayos lang po ako. Sanay na po akong ginaganun ni Ace." I smiled bitterly."B-babalik napo ako sa kwarto ko." Paalam ko dito."Kapag may kailangan po kayo, tawagin niyo lang po ako sa baba." "You need to rest too Mr. Tan and thank you for your concern. Goodnight." Para akong patay na nag lalakad sa kung saan, napadpad ako sa terrace nitong mansion. Maliwanag ang buong harden dahil napapalibutan ito ng mga ilaw at mga magagandang bulaklak. "Galing ako sa kwarto ng ibang babae, happy?"Bumalik nanaman sa isip ko ang sinabi ni Ace, totoo ba ang sin

[Allyza POV]It's been two days mula nang ma discharge ako sa hospital. Dalawang araw ko na ring hindi nakikita si Ace. Bakit hindi parin ako nasasanay na wala siya lagi dito sa bahay? Kapag nandito siya natatakot ako sa presensya niya, tapos kapag wala hinahanap ko naman. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko para sa asawa ko."Madam ito napo ang tubig ninyo, uminom napo kayo ng gamot." Anang maid at inilapag nito ang tubig sa mesa. Nandito ako sa sala at nag babasa lamang ng mga magazine, nililibang ko ang sarili upang hindi naman ako masyadong ma boring dito sa mansion."Salamat,"Yumuko ito at tuluyan nang umalis. Wala talaga akong maka usap sa lugar na ito. Dalawin ko kaya ang clothing shop ko?Uminom na ako ng gamot at agad na nag bihis, mahigit isang linggo ko nang hindi napupuntahan ang clothing shop ko. It's my small business at yun ang pangarap na negosyo namin ni mommy. Ayokong palakihin ang negosyo ko, kontento nako sa kakarampot nitong kita, ang importante lang naman

xxPag-ka gising ko ay agad akong naligo, nag suot lang ako ng white sando at maong shorts. Para akong kinulang sa sikat ng araw dahil sa kaputian ko, sabagay anemic akong tao kaya mas lalo akong naging maputi.Kamusta na kaya si Ace? Magaling na kaya siya? Pababa na ako ng hagdan ng mapahinto ako dahil sa lalaking nasa sala habang nagbabasa ng dyaryo. Is that Ace?Teka gising na siya? Mukang okay na siya dahil bumalik na ito sa dati. May mga pagkain naring naka handa sa maliit na mesa. Well.. hindi ko na pala kailangang mag luto ng umagahan ngayon."Why are you still standing there? Have a sit and eat breakfast with me."Nagulat ako nang marinig ang sinabi nito, teka paano niya nalamang nandito ako 'e hindi siya naka tingin sa akin at busy siyang nagbabasa ng dyaryo? Ganun naba kahalata ang presensya ko?I finally went down through the stairs and sat on the seat a little far away from him. I felt nervous, I could feel his presence even though he was quite far from me."Are you okay

xx[Allyza POV]Hinatid ako ni Dos pauwi dahil hindi parin ako maka pag isip ng maayos dahil sa nangyari kanina. Ayaw niyang matulog dito ngayon sa mansion dahil ayaw daw niyang mag kagulo sila ni Ace. Wala akong nagawa kundi pumasok sa main door ng mansion kahit ayaw kong umuwi dito. Sinalubong agad ako ni Mr. Tan ngunit tanging ngiti lang ang naisagot ko sa kaniya. Wala akong naintindihan sa itinanong niya sa akin, ganun na yata ako ka lutang ngayon. Ansakit-sakit ng dibdib ko, hanggang ngayon parang tinutusok parin ito. I hate this kind of feeling, palagi ko nalang tong nararamdaman. Hindi nako mag tataka kapag isang araw namatay nalang ako na may sakit sa puso. Paakyat nako ng hagdan ng marinig ko ang mahihinang tili ng isang babae, nanggagaling ito sa kwarto ni Ace. I look down and my tears is slowly flowing into my cheeks again. Hindi ko maiwasang umiyak, why? Bakit niya nagagawa sakin 'to?Nagpatuloy lang akong naglakad patungo sa kwarto ko. Agad akong humagulgol ng iyak nang