เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 1.3
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-07-08 22:21:03[1.3]
Well, guys nowadays. Hindi ko naman nilalahat, iyong iba lang naman. But in this generation? Mahirap ng maghanap ng lalaking hindi s*x ang habol sa iyo. Oh no, ‘wag na ‘wag tayo ang maghahanap dahil ang mga lalaking ma-ginoo at ma-respeto darating yan. Sa tamang panahon.
Iilan na lang talaga iyong mga lalaking ma-ginoo at ma-respeto. Some guys, find someone new. Iyong magaganda para may maipagmayabang sa barkada nila. Guys cheat. Cheating is a choice not a mistake. That's why they called 'guys' and NOT 'men'. A men is a gentlemen, have respect to women and not after s*x.
But girls too. Sometimes girls are cheating in their boyfriend too. Naghahanap sila ng guwapo para may maipagmayabang rin sa mga kaibigan nila.
Men and women are equal. I mean it depends on you if you cheat or not. If you will base on physical appearance or not.
If you truly love someone, you will accept his or her physical appearance. You will ignore what he or she looks like. And of course, the manners of the person are the most important of all.
Kahit gaano ka pa ka-gwapo o ka-ganda, kung ang pangit naman ng ugali mo, wala rin. It's useless. So it's better to choose the one who's beautiful inside.
"Mas malupit iyong mga grade 7, nakalimang ex na iyong iba sa kanila. Samantalang tayong college ay wala maski ni isang jowa!" I laughed because of what she said.
"Hay! Pahingi ako!" Tinutukoy iyong jowa. Inakbayan ko siya at tumawa ako sabay sabing, "Don't worry, Ash. Magbe-break din sila. Not now but soon." And she agreed at my statement.
"Oo nga! Magbe-break din kayo! Not now but soon! Walang poreber!" Nang dahil sa kanyang sigaw ay napalingon tuloy sa amin iyong mga juniors. Lalo ng iyong mag-jowang naglalampungan sa may bintana.
Jowang-jowa ka na ba Ash? Well, it's been months since she and her ex broke up. Anyway highways, makaalis na nga kami dito dahil mapait pa kami kaysa sa ampalaya, hayst! Hayaan na natin yaang may mga jowa na yan kasi magbe-break din yan sila.
There is always a perfect time for everything, like love.
Love isn't something we will find. Love is something that will find us.
"Ash we don't have to chase for love. The love is the one who will chase us." At ngumiti sa kanya and she smiled back.
Naglakad kami papuntang next subject. Ngunit may tumawag sa pangalan ni Ashley nang dumaan kami sa isang room bago ang room namin.
"Ikaw ba si Ashley Shun?" The girl's face doesn't look familiar. She has shoulder-length straight hair with a bobby pin.
I look at her I.D, she was a senior too. She was a section B.
"Puwede po pasuyo ako?" she asked while smiling.
At dahil mabait si Ashley, pumayag siya. "S’yempre naman," she replied before smiling back at the girl. "Ano ba 'yon?"
"Pasuyo po sana na pakibigay po ito kay Errol Treb." She handed Ashley a folded paper which I think is a letter. But Errol Treb? He was my boy's best friend.
"Uh, pinapabigay lang po ng bestfriend ko sa kanya. Hindi kasi siya pumasok ngayon. Pasabi na rin daw po na mag response siya sa mga sulat ng bestfriend ko."
My lips formed 'o' so as Ash. Ashley gives a warm smile at the girl asking a favor.
"Anyway, eto... " Ash pointed her fingers at me. "Girlbestfriend niya." And the girl suddenly look at me while here I am, didn't know what to say so I just smile at the girl.
"Sige, ibibigay ko 'to sa kanya." The girl smiled at us and said her thanks before bidding her goodbye. While Ash and I continue walking to get inside the classroom.
Nang makapasok na kami ay dumeretso agad ako sa aking upuan at agad ding umupo. Gano’n din ang ginawa ni Ash. Nasa harapan ko lang iyong upuan niya kaya't nakakapag kuwentuhan kami. Wala pa rin naman iyong Science teacher namin kaya maingay pa ang lahat. Ano na naman kayang chismis ang pinag-uusapan ng iba, sana naman binabalitaan din nila ako.
Ashley, who's in my front, calls my name while I'm looking at the window so I tilt my head in her direction.
"Sa tingin mo? Sino kaya iyong bestfriend daw no’ng nagbigay ng sulat kanina?"
Nagkibit balikat lang ako sa kanyang tanong.
"Dapat pala tinanong natin 'yong pangalan! Pati 'yong babaeng nagbigay kanina, hindi natin natanong name niya," she said and pouted her lips.
"Luma-lovelife iyang boy-bespren mo ah! Naks naman!" And I just laughed. I couldn't blame the girl's best friend, Errol was handsome, yes. He's kind, gentlemen, caring, in short, he's an ideal man.
Lahat ng babae ay hindi maiiwasang ma-inlove sa kanya kapag nakilala siya. Well, I'm already an exemption, I only treat him as my boy-bestfriend. When our schoolmates sees us when we were together, they always says, 'nawa'y lahat!', 'pahinging boy-bespren!', 'kainggit!' and we will just look at each other and laughed before looking at our schoolmates giving them our wide smiles.
Sometimes some of them start to make theories. Kesyo na baka kami na daw, ganito-ganyan, baka daw tinatago lang namin. Especially our classmates. They were so good at making theories, but I made it clear for them to stop their theories from running into their minds.
"At saka, hindi ko alam na uso pa pala iyang love letter 'no?" Tumango ako sa kanyang sinabi.
"Me neither." Tama nga naman kasi siya. Karamihan kasi ngayon puro gadgets na. Hindi na uso iyong harana at sulat-sulat keneme.
I would love it if someone efforted to give me a handwritten letter, I would appreciate it or even not a letter, just things that your hand made.
"Pero mas mabuti na 'yon, at least meron pang tao na uso sa kanya iyong love letter," I said and she agree too.
"Speaking of, Errol, hindi na kami nagkakasamang dalawa tuwing lunch time." Tumingin muli sa akin si Ash at agad ding ibinalik ang tingin sa bintana.
"Busy siguro," she replied out of nowhere, still looking at the window.
I guess she's right. Maybe he's just busy practicing for the basketball game since he's a varsity Player. Pero, dati naman kahit sobrang busy niya ay naghahanap siya ng paraan para puntahan ako sa room namin. Noong huling punta ko sa room nila para sana ayain siyang mag-lunch sabi ng kaklase niya hindi raw s'ya pumasok noong second period nila. Kaya naman inisip ko na lang na marami siyang ginagawa at hindi na inabala pa, lalo nga at player siya ng basketball team ng school.
Minutes had passed before our teacher has finally arrived. But she calls my name.
"Ms. Ignacio wants to talk to you, Thalia. She said that just go to her office." I nod at her. Ms. Ignacio is Errol's adviser.
Lumingon sa direksyon ko si Ash at nag senyas ng daliri niya na para bang may nagawa akong mali at sinisisi niya ako habang nanlalaki ang kanyang mga mata. Kaya naman ay nagsalubong ang aking mga kilay at nagkibit balikat na lang dahilan na mas pinalaki niya pa ang mga mata bago siya lumingon sa harap kung saan ang aming guro.
It made me confused, I mean what could it be? Errol's adviser wants to talk to...me?
:)
บทล่าสุด
Mated Epilogue
Alam kong ilang beses ko nang tinanong ang sarili ko tungkol sa bagay na ‘to. Bakit nga ba ako nandito? Bakit kailangang ako? Ako talaga? Mababago ko pa ba ang kapalarang ngahihintay sa akin sa hinaharap? Pero habang mas tumatagal ako rito sa mundo nila ay tila unti-unti ko nang nasasagot ang mga katanungan sa isip ko pero hindi pa rin malinaw para sa akin. Siguro nga gaya ng sabi ni Jason at Ash na alam ko na ang sagot sa katanungang, “Sino ang itinakda para sa akin?” at siguro ayaw ko lang tanggapin ‘yon sa sarili ko dahil nga tingin ko ay napakalabong mangyari. Pero totoo naman kasing malabong mangyari iyon, siguro para sa kanila hindi malabong mangyari na siya nga ang itinakdang bampira para sa akin. Ako lang talaga siguro ang nag-iisip na impossibleng siya iyon. Pero kailangan ko iyong tanggapin dahil iyon ang katotohanan. Kaya siguro hindi ko pa tinatanggap ang katotohanang iyon ay dahil kailangan ko munang kumpirmahin talaga. Ang tanong ay… Paano ako makakasiguro na tama nga an
Mated 49.2
[49.2]Hinayaan ko lang na nakalugay iyong buhok ko saka naglagay ng liptint sa labi at okay na ako. Nang makarating ako sa salas kung saan naghihintay ang prinsepe na mukhang naiinip na sa paghihintay sa akin kahit na hindi naman ako masyadong matagal at tinawag ko siya para makuha ang kanyang atensyon.Nakablack pants siya saka simpleng plain white t-shirt lang. Parang gagala lang talaga kami sa mga suot namin pero nakakahiya naman sa kanya dahil parang magjo-jogging ako sa lagay ko na ‘to pero parang okay naman ‘tong suot ko. Malamig sa labas kaya naghood ako.Tumango siya sa akin at nauna nang lumabas kaya ako na iyong naglock ng pinto. Hanggang ngayonay hindi ko pa rin alam kung dorm ba talaga iyong tamang term na gamitin dahil mukha naman talagang nasa VIP condo siya. Kaya nga minsan ay condo na lang iyong ginagamit kung term, e. Ang laki naman kasi ng room niya, parang nasa suit or condo, e. Parang pinasadya talaga
Mated 49.1
[49.1]Alam ko ang kasabihang, “Expect the unexpected” kaso literal talagang hindi ko subok akalaing mag-aayang mag-date ang prinsepe ng mga bampira. I mean, parang pinaglihi siya sa yelo sa sobrang lamig niya at parang walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid niya. Intimidating din siyang tao kaya nga kahit na lagi kaming magkasama ay nakakatakot pa rin talaga siya. Akala mo e pasan niya ang problema ng mundo dahil laging nakakunot iyong noo niya. Idagdag mo pa iyong siya iyong tipo ng tao na mataas ang pride kaya nakakagulat talaga na mag-aaya siyang magdate. Huwag ninyo lang sabihin sa prisnepe na parang puro negative lang yata nasabi ko tungkol sa kanya.Tapos bigla niyang sasabihin na magdate kami?!Sana okay lang siya?Nakaawang pa rin iyong bibig ko sa gulat at natulala sa kanya kahit na ilang minuto na ang nakalipas at nakaalis na rin si Jason ay Nykee.“Close your mouth,” sabi ni Evan nang maramdaman na nakatingin pa rin ako sa kanya habang siya ay nasa unahan lamang ang
Mated Chapter 48.2
[48.2]Noong una kong makita ang prinsepe, noong nakaharap ko siya nang malapitan, noong unang hinarang niya ako sa may cr, akala ko talaga malamig at walang siyang paki sa mga nangyayari sa paligid niya. Pero noong nakilala ko siya simula noong nakitira ako sa dorm niya ay doon ko na unti-unting nakilala ang tunay na prinsepe. May kabutihan pala siyang itinatago sa loob ng puso niya. Akala ko ay wala siyang kwentang prinsepe noon, pero akala ko lang ang lahat ng iyon. Sa malamig at nakakatakot niyang awra ay mayroon pang mas mahalagang nakatago sa loob ng puso ni Evan. Siguro nga huwag dapat talaga tayong manghusga agad base sa kung ano ang nakikita natin dahil may mga nakatago sa likod ng ating mga nakikita.“Noong nakuha ka na ni Prince Evan, kinausap ko si Jason na bantayan ka at huwag hayaang may mangyaring masama sa iyo. Nagmakaawa pa ako kay Jason at kay Prince Evan na ibalik ka sa akin pero siyempre, hindi gagawin iyon ng prinsepe. He just t
Mated Chapter 48
[48.1]Never that it crossed my mind that I would come to this point of my life that I would be drowned this this kind of problems, that I would encounter such problems. Until now, I was still convincing myself that all of these happenings was just a dream. And I badly wanted to wake up soon. But… how?I can’t wake up in this dream because in the first place, hindi naman talaga ito isang panaginip. Nasa reyalidad na ako. Hanggang ngayon tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung bakit maging ganito kakomplikado ang buhay ko. Bakit kailangang ako pa? Sa dinami-rami ng tao sa mundo, bakit ako pa iyong napiling pagdaanan ang lahat ng ito? Why is it need to be me to enter the world of vampires and werewolves and deal with them?Hindi ko makuha iyong punto kung bakit ako pa. I am just an ordinary human living with her life in the world of ordinary humans, well, that’s what I thought? Am I indeed just an ordinary human? Kung
Mated Chapter 47.2
[47.2]Ngumisi ako. “Are you guys… together?”Hindi sila sumagot at halatang gulat pa rin.“That’s okay. Congrats!” I said while smiling. “But please, talk privately. Someone might heard you guys shouting at each other. Hindi magandang tignan,” sabi ko sa kanila at nahihiya namang napayuko si Myra.“Paki-kamusta niyo na lang ako kay Ash. Tell her to don’t worry about me, I’m doing well in the prince’s costudy,” I added and quickly left the both of them therena hindi pa rin nakakabawi sa bigla kong pagsulpot.They need to talk about things privately, hindi magandang tignan na nagsisigawan sila roon.Ano pa ba ang sekretong hindi ko pa nalalaman?Habang naglalakad ako ay mas lumawak lang iyong ngisi ko. Kailan pa naging sila? At… hindi naman siguro ako nananaginip, hindi ba? Hind
