Maagang dumating ang office uniform ni Zarina kaya lang ng maalala ng dalaga ang lalaking kaharap ay di niya napigilang sungitan ito. Si Sergio ang nagtali ng kamay niya. Inismiran niya ito at hindi manlang nagpasalamat. Umalis narin si Sergio ng maibigay niya ang pinabili ng kanyang amo. Nagprepare muna si Zarina ng sarili at sinuot ang kanyang uniform at mga bagong damit. Mga skirts below the knee at white polo. May kasama rin mga undergarments na kinapula niya. Umayon at tama ang sukat nito. Nagluto si Zarina ng umagahan ni Rayne at nagbrew ng kape. Inakyat niya ang kwarto ni Rayne.
Bumungad naman ang bagong ligo na si Rayne nakatapis lang ito ng tuwalya. Nagiwas ng tingin si Zarina mukha itong wala sa mood."Yung breakfast po sir..""Okay. You can go now."Tumango lang siya at tumalikod na.Hindi sanay si Rayne sa pagka bungad niya kay Zarina. Pero wala naman siyang magagawa kung sungitan man niya si Zarina kaya inaya nalang niya itong sumabay sa kanya."Sumabay ka na sa akin. Real quick breakfast lang."Tinugon naman yon ni Zarina ngunit naasiwa siyang sumubo sa harap ni Rayne. Ni hindi naman siya tinapunan ng tingin nito. Kaya pinagpatuloy nalang niya ang pagkain.Nang matapos sila ay sabay naman silang lumabas ng building. Pagsakay nila sa loob ng kotse."Please remember this Ms. Da Cerna. Wag na wag kang magkakamali na takasan ako. May kontrata tayo. You will end up in jail kapag gumawa ka ng kalokohan sa office.""Parang hindi ko naman yun magagawa sir..sa dami ng security guard mo at san naman po ako pupunta kung wala akong pera.""Okay. Nagkasya ba lahat ng pinabili ko kay Sergio.""Alin Sir..itong uniform medyo mahaba lagpas tuhod yung skirt. Pero ung mga undies they perfectly fit."Napailing si Rayne dahil sa pagsasalita ni Zarina ng walang ka preno preno. Pati ang driver at si Sergio ay napangiti ng kaunti. Kahapon lang ay puro iyak ito. At ngayon ay napaka submissive.Nang nakarating sila sa opisina. Laking mangha ni Zarina ng makita ang 50 stories na building.Umakyat sila gamit ang elevator."Ms Cherry come here.." utos ni Rayne"Yes Sir.""Can you guide her from pantries to everything that my former secretary does. She is my cousin so please help her..""Okay sir.."Inako ni Rayne na pinsan niya ni Zarina parang walang issue ang kumalat at makaiwas kung meron man. He proceed to his office at iniwan si Zarina.Maghapon siyang nakabuntot kay Cherry. Buong galang din ang pinakita sa kanya ng ilang employees pero hindi naman iyon pinagukulan ng pansin ni Zarina. Ang mahalaga mafamiliar siya at maayos ang maging work niya kay Rayne. Napakabusy na tao dahil siya lang naman kasi ang CEO ng kumpanya. Every hour may taong pumapasok. Then 3 meetings in a row.Pinaghanda niya ng meryenda si Rayne na ngayon ay may pinagagalitan na kung sino. Tapos bigla nalang tumahimik tanda na lumabas na ang tao. Dinala ni Zarina ang isang slice ng cake at coffee sa harap ni Rayne. Galit parin ang itsura nito."Sir."Pinalapag niya sa table at pinaupo si Zarina."Ikaw ang kumain niyan."Sinunod naman siya ni Zarina. Masarap pa naman ang cake kaya kinain nga ni Zarina. Ilang saglit pa ay bumalik ang boss niya galing sa pantry. May isang basong alak itong hawak. He gulped it in one shot.Sinundan lamang siya ng tingin ng secretary niya.At ganun din naman ng ginawa nito. Nakatingin ito sa dalagang inuubos ang cake. Makalat itong kumain halatang naninibago pa sa lahat. May cake ito sa gilid ng labi nito. Pinagmasdan niya ang pagnguya nito at pagbasa ng labi nito. Kaya ng mapansin ni Zarina na minamasdan siyang kumain ay kinuha niya ang kinakain at dinala sa pantry at duon inubos. Bigla namang dumating si Carlos ang kaibigan at Business partner ni Rayne."Hey..""Anung ginagawa mo dito.""Invite sana kita mamaya sa bagong open na bar ni Lia. I want you to loose a little..tignan mo hapon palang pero ung amoy ng office mo Hennessy with sweet parang may babae ba dito..pabango yung naamoy ko."“Any plans?” sabi ni Zarina habang tinutulak niya ang wheelchair ni Rayne. “I’m blind at hindi ako makalakad para makapag-isip ng plans for this coming weekend,” sarkastikong sabi ni Rayne sa asawa. “Alam ko. Sumama na naman ang loob mo?” sabi ni Zarina. Umupo siya sa harap ni Rayne at hinaplos ang mukha nito. “No, I can’t do things on my own, Zarina,” muling sabi ni Rayne. “Hmm.. I’m sorry. Hindi lang ako makapaniwalang magkasama na tayo. Na nandito kana sa tabi ko at sa buhay namin ni Regina. Aalagaan kita, Babe,” paglalambing ni Zarina. Nakaupo sila sa may garden set at parehas silang nagpapaaraw ng mga oras na iyon. “Hindi ka nagsisisi na ganito na ako?” ng mga oras na iyon ay muling umagos ang luha ni Rayne. At pinunasan ni Zarina ang luha nito. “Hindi. Hindi nagbago ang pagmamahal ko sa iyo noon at hanggang-ngayon. Natatandaan ko ang lahat ng nangyari. Lalo na noong---” hindi na naituloy pa ni Zarina ang sasabihin ng biglang kapain ni Rayne ang kaniyang labi. “Babe, ako
Rayne’s POVNgayon lang ako naramdam ng matinding takot hindi para sa sarili ko kundi sa buhay ng magina ko. Hindi ko sila kayang protekhan laban kay Aurora. Ilang beses na akong muntikang mamatay at hindi ko alam kung bakit ako nanatiling buhay magpahanggang-ngayon. Noong bata pa ako miyembro ako ng isang grupo ng loan shark. Gulo at pananakit ang hatid namin sa ibang tao. At ng makita ang aking potensyal ay kinaha ako ng isang organisasyon para maging boy nila sa loob pero nangarap ako para sa nanay ko at isang araw hihigitan ko ang ama kong iniwan kami para sa babae niya. Umakyat ako sa pinakamataas na posisyon hanggang maging kanang kamay ako ng organisasyon. Gumaling sa paggamit ng ibat-ibang klase ng armas at nakasama sa lahat ng misyon pero muli ko ulit iniwan dahil sa ama kong biglang pumasok sa buhay namin. Nagbayad ako ng malaki para makaalis sa organisasyon at nangakong makikipagtulungan ngunit traydor ang oras. Bumaliktad ang lahat at sa unang pagkakataon ay kinailangan k
DUMATING sila sa unit ni Rayne ngunit walang bakas na nagpunta ito roon. Ang ayos ng unit ay nanatili sa ganoon simula ng umalis siya sa poder nito. Binuksan niya ang bawat ilaw roon. Binisita niya ang bawat sulok ‘non lalo na ang kanyang kuwarto.Naupo siya sa maliit niyang kama. At inalala ang unang beses niyang magising sa kuwartong ito. Gayundin ang gabi na nais na niyang tapusin ang kanyang buhay dahil sa sinisi pa siya ni Rayne sa nangyari. Hindi niya napigilan ang mapaluha at yakapin ang kanilang anak.“A-Anak bumalik na tayo kila Tita Sally mo, wala dito ang Daddy mo…” sabi niya sa anak.“Eh nasaan po ba talaga si Daddy? Sa bahay nila or sa sinasabi ni Anty Sally na rancho..baka naroon po si Daddy?” sabi ni Regina. Hindi parin sumusuko si Regina dahil sa kagustuhan nitong makita ang kaniyang ama.Nagsimulang makaramdam ng pagkainis si Zarina. “Uuwi na tayo. Regina! Mukhang ayaw na muna ni Daddy mo na makita tayo…hindi tayo maaaring magtagal dito at puntahan siya sa lugar na gu
Zarina POV His lies and his love para sa amin ng anak niya ang nangibabaw at importante sa kanya. Hindi ko na tiis na hindi siya yakapin at bulungan.“Come back to me, when its over. Maghihintay kami ni Regina,” sabi ko at tuluyan na nga kaming umalis ni Regina. Hindi ko alam kung paano niya ise-settle kay Aurora ang lahat. Pero naniniwala akong magiging ayos lang lahat. Isang tapik ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Oo, isang taon na ang nakararaan matapos ang pagsama namin kay Sergio. Halip na ibalik kami sa San Fabian ay hiniling ko sa kanyang dalhin kami sa isang lugar na makakapagsimula kami ni Regina. Dinala niya kami sa lugar na kung saan siya ipinanganak hindi ko lubusang kilala ang lalaking ito pero sa kanya kami ipinagkatiwala ni Rayne kaya binigay ko sa kanya ang tiwalang iyon. Nagulat nalang ako ng makita ang babaeng iyon na pinagselosan ko. Si Sally kasama ang kaniyang ina.Hindi nagkukuwento si Sergio tungkol sa nangyari ng araw na iyon. Hindi na rin siya bumisita
ZARINA POV Ang mga sinabi niya kagabi. Ang mga ipinagtapat niya at ang katotohanang ikinasal na siya. Oo kinasal kay Aurora. Inaasahan ko naman na ito, hindi ba?. Alam kong mag-aasawa siya balang-araw pero hindi ko inaasahang kukurot iyon sa puso ko. Galit dapat ang nararamdaman ko dahil sa kaniya nawala si Mommy Pie at babalik kami sa San Fabian para tuluyan ng putulin ang anumang koneksyon namin sa kanya. Ano ba ang balak niyang gawin? Papatayin niya ba ang babaeng iyon at tatapusin narin niya ang kanyang buhay? Iyon na ba ang naiisip niyang solusyon? Hindi parin siya nagbabago. Ang Rayne Madrigal na kilala ko noon at magpahanggang-ngayon ay nais parin ang mga solusyon na alam niyang lilikha ng pangit na katapusan. Pero hindi na ba talaga namin siya makikita ulit pagkatapos nito? Paulit-ulit kong tanong sa aking isip. Hanggang sa makita ko siyang nagluluto ng pagkain namin. Paano kaya kung hindi siya umalis ng gabing iyon? Kung hindi niya ako iniwan? Isang pamilya parin kaya kami?
“I think isa ako sa nais mong kalimutan. I’m sorry, Zarina sa mga nangyari sa buhay mo ng dahil sa akin,” sabi ni Rayne.“Ano ang totoong nangyayari? Kaya mo ba nais na maisama kami malayo sa San Fabian dahil alam mong mangyayari ito? Alam kong alam mo ang nangyayari!” sabi ni Zarina.“I want you and Regina safe… because---. I’m already married to Aurora!” sabi ni Rayne.Hindi niya nais na sabihin kay Zarina ang totoo pero hanggang kailan niya ito itatago.“To Aurora!” sabi ni Zarina.“Nagpakasal ako dahil kay Mama. Sinagip niya ang nalulugi naming kumpaniya at sa pagpapagamot ko. Nang malaman ko na nagkaanak tayo nais kong mabuo ang pamilyang minsan ko ng iniwan at sinira. Hindi ko akalaing aabot sa ganito. Nalaman niya na nagkaanak tayo. Gagawin niya ang lahat para mawala ka lang at si Regina. Hindi ako papayag na ganon ang mangyari..” salaysay ni Rayne.“So, si Aurora pala ang may kagagawan ng lahat. R-Rayne.. hindi na tayo mabubuo kahit pa iwanan mo na si Aurora. May sari-sarili