Albana’s POVAng sarap naman sa pakiramdam dahil nauuto ko si Farris Bennett. Hindi ko malimutan ang kaniyang tono ng kaniyang boses habang nilalandi ko siya. Alam ko na nababaliw na siya ngayon. Iyon naman talaga dapat ang mangyari, ‘yong mabaliw siya sa babaeng kinamumuhian niya at inaalipusta niya noon. Crazy Farris! Ano na lang kaya ang magiging reaksiyon niya kapag na laman niya na ang babaeng pinapantasya niya ay ang mabaho at nakakadiri niyang asawa noon? Isn’t it exciting? Of course, it is! “Dalhin mo sila rito. Kanina pa ako naghihintay,” sabi ko sa kausap ko mula sa kabilang linya habang sinindi ko ang sigarilyong hawak ko. Nandito ako ngayon sa isang napaka-memorableng lugar sa buhay ko. Dito ako nagiging ako ng ng ilang taon. Dito sa paaralang ito ako nakakahinga ng maayos. Well, akala ko rin kasi na ang Daycare Center na ito ay ang lugar kung saan malaya akong makagalaw at mag-salita. Ang hindi ko alam ay kulungan rin ito ni Farris at Jackielou. Kinulong nila ako sa pa
Albana’s POVAng sarap naman sa pakiramdam dahil nauuto ko si Farris Bennett. Hindi ko malimutan ang kaniyang tono ng kaniyang boses habang nilalandi ko siya. Alam ko na nababaliw na siya ngayon. Iyon naman talaga dapat ang mangyari, ‘yong mabaliw siya sa babaeng kinamumuhian niya at inaalipusta niya noon. Crazy Farris! Ano na lang kaya ang magiging reaksiyon niya kapag na laman niya na ang babaeng pinapantasya niya ay ang mabaho at nakakadiri niyang asawa noon? Isn’t it exciting? Of course, it is! “Dalhin mo sila rito. Kanina pa ako naghihintay,” sabi ko sa kausap ko mula sa kabilang linya habang sinindi ko ang sigarilyong hawak ko. Nandito ako ngayon sa isang napaka-memorableng lugar sa buhay ko. Dito ako nagiging ako ng ng ilang taon. Dito sa paaralang ito ako nakakahinga ng maayos. Well, akala ko rin kasi na ang Daycare Center na ito ay ang lugar kung saan malaya akong makagalaw at mag-salita. Ang hindi ko alam ay kulungan rin ito ni Farris at Jackielou. Kinulong nila ako sa pa
Farris’ POVMahigpit kong niyakap si Aki. Kinapa ko na rin ang kaniyang tiyan at marahan itong hinaplos. Yumuko ako upang mahalikan ang tiyan niya. “Tinatawag na kayo. Lilipad na raw ang eroplanong sasakyan niyo.” Tumuwid ako ng tayo at hinalikan siya sa kaniyang mga labi. “I will be missing you and our baby, Baby!” ani ko. Yumakap siyang muli sa akin kaya’y napayakap na rin ako sa kaniya. Hinawakan niya ang aking mga pisngi sabay halik sa aking mga labi. Hindi na namin inisip na maraming nakatingin sa amin. Halik na kung halik ang aming inalay sa labi ng isa’t isa. Three days is too long for us to never see and touch each other. “I have to go, Farris. Tandaan mo na kahit saan ako ay mahal kita! Babalik din ako agad,” aniya nang humiwalay siya sa akin dahil muli na namang tinawag ang kanilang batch. Kumuway kami sa isa’t isa. Hinintay ko na makapasok na siya bago ako umalis. Habang naglalakad ako palabas mula sa airport ay bigla kong naalalang tawagan si Aki. “Namiss mo na agad
Farris’ POVMatapos akong maglinis sa sala ay agad kong binuksan ang gate. Pati na rin ang main door ay binuksan ko na. Ngayon ay umupo ako sa sofa habang hinihintay ang aking bisita. I really can’t elucidate the feeling I have right now. I am in a severe uptight. Para akong katorse anyos na makikipagkita sa kaniyang ka pen pal. The door invented a sound that conformed my attention. Lumingon ako at hindi ko mapigilan ang katawan ko sa aksiyong ginawa nito. Tumayo ako ng bahagya nang makita ang isang babaeng nakasuot ng long dress na lumalakad papunta sa aking gawi. She’s walking to my way seductively. Napalunok ako habang papalapit siya ng papalapit sa akin. She’s a goddess. I missed her smell. Halimuyak niya pa lang ay kumakalma na ang utak ko mula sa pag-iisip ng kung ano-ano. I gazed at her face. Nakasuot siya ng maskara na para bang isang masquerade ang dadaluhan niya. Kahit na nakatabon ang kaniyang kalahating mukha mula sa noo patungo sa kaniyang ilong ay tiyak ako na ang ga
Albana’s POVNakasandal ako ngayon sa front seat ng sasakyan ko. Ano na kaya ang nangyari sa loob? “Naku, Carli!”Nagmadali akong gumalaw upang pagbuksan ng pintuan si Carli dahil nakita ko na nagmamadali siya at halos hindi na maipinta ang kaniyang mukha. Lecheng Farris na iyon. Ano na naman kaya ang kahayupang ginawa niya? “What happened?” tanong ko. Hingal na hingal siya habang inaayos ang kaniyang buhok. Ang gulo ng buhok niya at pati ang kaniyang suot na damit ay puno na ng gusot. Napailing na lang ako. Binigyan ko ng tubig si Carli bago ako nagmaneho papalayo sa bahay ni Farris. Nang matiyak na hindi sumusunod si Farris ay hininto ko sa tabi ang sasakyan. Kalmado kong nilingon si Carli na nananatili pa ring nasa tensiyon. Nanginginig ang mga kamay niya at may mga luha sa kaniyang mga mata.“Carli, come with your senses! Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko!” sabi ko. “Ano ang nangyari? Nakita ba ni Farris ang mukha mo?”“H-Hindi. Madali akong nakalabas kaya hindi niya ako nak
Farris’ POV Dalawang araw na akong hindi nirereplyan ni Albana. Mas lalo ko tuloy namiss si Jenissa. Akala ko nang dumating si Albana ay maiibsan na ang lungkot sa puso ko pero hindi pala. Pagkakamali ko naman ang dahilan bakit ako ginoghost ni Albana ngayon. Baka nagpalit na rin iyon ng simcard. This is all my fault! Naligaw ang aking titig sa malapad na screen ng TV nang biglang lumabas dito ang mukha ng lalaking humarang sa akin noong araw na namatay si Daddy. “Akala talaga namin ay hindi ka na muling babalik pa, Mister Morris. Good to know that you are running for the position of congressman,” sabi ng isang reporter. Napatayo ako sa gulat nang makita sa malapitan ang mukha ng lalaki. Bahagya kasing nilapit ang camera sa kaniyang mukha. “Damn it!” May kung anong umudyok sa mga paa ko upang lumapit sa TV. “Why not, hindi ba? Masyado akong nasaktan noong nawala sa akin ang anak ko. Now that I am slowly getting better, I will make sure to win this position. Kitang-kita naman sig
Albana’s POVKinaumagahan nang pagkikita ni Carli at Farris ay agad akong tumungo sa Canada kasama si Carli. Wala na akong sinuot pa na malalaking headdress upang takpan ang aking mukha. I am ready to make them foolish and sick about the facts they want to know. I have this beautiful face of Jenissa and the bold and indestructible character of Albana. Ako pa rin naman ito, si Jenissa. Wala ring nagbago, ginawa lang akong demonyo ng nakaraan ko. Nandito ako ngayon sa isang mall ng Armano Corps. Marami talagang dumadayo rito araw-araw. Kaya hindi talaga maubos-ubos ang pera ni Abuela marahil maraming mga tao ang gumagastos para lang sa mga negosyo niya. Nanatiling normal ang aking ekspresyon kahit na ang totoo ay kinakabahan ako. Ngayon ko lamang ginawa ang lantarang paglalakad sa gitna ng maraming tao na lantad sa mga mata nila ang aking mukha. Walang masyadong nakakakilala sa akin rito pero ang tindi ng tibok ng puso ko. Pinakalma ko ang sarili at huminga ako ng malalim sa ilang ul
Albana’s POVI’m walking in the middle of the hallway and my long-black-dress is sweeping the floor. Kung may alikabok lang talaga ang sahig sa hallway ay nadala na ito malamang ng aking kamison. Lahat ng mga taong nakatayo sa gilid ng hallway patungo sa conference room ng BGC ay nakatingin sa aking gawi. Tiyak ako na ako ang sentro ng atraksiyon sa espasyong ito. Kahit na bihira akong pumunta noon sa kompanyang ito ay alam ko na kilala ako ng mga impleyadong tumagal dito noon. Kaya rin sila nakatunganga habang nakatitig sa akin ay dahil sa aking mukha. “Namamalik mata ba ako?” tanong ng isang impleyado. Bakas sa mga mukha nila ang pagkagulat nang makita nila ako. Itim ang kolorete sa aking labi at ang mga mata ko ay napalibutan din ng itim na eyeliner. Gayunpaman ay hindi ko maikaila na namumukhaan pa rin nila ako. Sino rin kasi ang hindi makakakilala kay Jenissa? Si Jenissa na kawawang asawa ni Farris Bennett. “Multo ba ang nakikita ko o totoong si Jenissa ito?” Tanong ang tinug