Melancholic Wife

Jenissa’s POVHalos mabitawan ko ang hawak kong kawali dahil sa pagmamadali. Nahuli kasi ako ng gising dahil sa pagod ko kagabi. Napasinghap na lang ako dahil sa sakit ng aking buong katawan. Tinali lang naman ako ni Farris kagabi sa dulo ng kama habang binabarurot niya ako ng malalakas at walang pag-aalinlangang mga kiyod niya. Gusto ko na nga lang mamatay dahil sa patuloy na pambababoy ng walang hiya kong asawa sa akin. Limang taon na ang nakalipas noong ginawa akong pambayad-utang ng aking Daddy na inakala ko’y magiging kakampi ko matapos kaming iwan ni Mommy. I was wrong on giving my hope to my useless father, siya pa kasi ang dahilan bakit ko tinatamasa ang trahedyang ito. Yes! Para sa akin ay trahedya ang buhay ko. Puno ito ng pasakit, pang-aabuso, lungkot at pambababoy. Nakalimutan ko na nga ang huling sandali na gumuhit ng ngiti ang mga labi ko. Ang mga mata ko naman ay walang humpay kaluluha. Limang taon, limang taon na akong nakulong sa rehas na ito, rehas ng impyerno na si

Jenissa’s POVKumulo bigla ang tiyan ko. Puwersa akong bumangon dahil naalala ko na hindi pala ako kumain. Tumingin ako sa wall clock sa ibabaw ng pinto. Alas Tres na pala ng madaling araw. Muling kumulo ang tiyan ko kaya'y bumangon ako at ini-on ang ilaw. “Farris?” wika ko nang hindi ko siya mahagilap sa kama. Nasaan na kaya siya? Baka masyado ko siyang nasaktan? Kung ganoon edi mabuti! Sana matauhan na siya at hindi na s’ya tumulad sa kung sino siya noon. Sana magbago na siya, nang sa ganoon ay makalaya na ako sa lintek na buhay na ito. Binuksan ko ang pintuan at nagmadali akong bumaba.“Hindi naman niya pinatay ang ilaw sa sala,” ani ko at akmang papatayin sana ang ilaw dahil maliwanag naman sa kusina. Nanlambot ang aking buong katawan at para akong binuhusan ng malamig na tubig sa aking nakita. Nahulog sa gilid ko ang kamay na papatay sana sa ilaw. I saw him... I saw him on top of a woman, thrusting and moaning the pleasure. “Shit, Honey, you're so tight! Ooooh aaaaah aaaa

Jenissa’s POVMarahan akong gumalaw. Gusto kong umunat subalit hindi ko magawa dahil may kung ano’ng pumipigil sa akin. Ang init ng buong paligid. Alam ko naman na naka-on ang AC pero ang init ng pakiramdam ko. “Uhm,” halinghing ko sabay bukas ng aking mga mata. Marahan lang ang pag-bukas ko ng aking mga mata. I am in full shock when I got all my senses functioned again.“W-What? F-Farris,” hindi ko makapaniwalang bigkas. Bakit siya nakayakap sa akin? Ang higpit ng kaniyang pagyakap na para bang natatakot siya kung ano ang mangyari sa akin. Matutuwa ba ako? Ngayon ay nakangiti ako pero patuloy na dumaloy ang mga luha mula sa aking mga mata. Tinawid ng butil ng mga luhang pagulung-gulong ang aking pisngi. Limang taon na ang lumipas. Panay iyak ako dahil sa hindi kaasam-asam na trato ni Farris sa akin. Puno na ng pasa ang aking katawan sa loob ng mga taong lumipas.Yumakap ako ng mahigpit sa kaniya habang dinadama ang init ng katawan niya. “Bullshit!” galit niyang sabi. Lumuwag

Jenissa’s POV Minulat ko ang aking mga mata sa madilim na kuwarto. Nakita ko ang kamay ng isang lalaki at isang babae na nakahawak sa matulis na kutsilyo. Nakasentro sa aking dibdib ang kutsilyo. “Huuuuwag!” Umahon ako dahil sa kaba na baka sasaksakin nila ako. “Ano ang nangyayari sa iyo?” tanong ni Farris sa akin. Hindi ko alam kung ano ang nagyayari sa akin. Palagi akong balisa. Masaya ako sa katotohanang mahal na ako ni Farris at hindi na n’ya ako sinasaktan. Pero pakiramdam ko mas lumawak pa ang mga hindi kanais-nais na imahe na nakikita ko sa bawat araw na lumilipas. Ilang linggo na ako sa ganitong kalagayan. Pati ang pagiging volunteer ko ay naapektuhan na. Pakiramdam ko ay palagi akong nauuhaw. Natatakot din ako dahil parang may gustong pumatay sa akin. Palagi akong naghihisterikal. Natatakot akong mag-isa. “They are going to end my life, Farris!” sumbong ko sa kaniya habang nakahawak ako sa kaniyang braso. Pati siya ay napabangon na rin. Tumayo siya kaya’y binitawan ko

Jenissa’s POVNakatanaw lang ako sa bughaw na dagat. Ang bawat paghampas ng alon sa dalampasigan ay dinig na dinig ko. Ang paghalik ng dagat sa aking mga binti ay parang malalakas na pagyugyog ng katotohanan na nakagawa ako ng kasalanan sa asawa ko. “What are you doing here alone?”Umupo siya sa aking tabi. Nakatitig siya sa ibabaw ng dagat. May kung ano’ng inis akong naramdaman. Naiilang din ako dahil katabi ko siya. “Bakit hindi ka makipag-bond with them?” Ngumuso siya sa mga kasabay namin; mga magulang at mga staff ng center. “They are having fun. Habang ikaw ay nakatulala rito,” sabi pa niya.Sana alam niya na si Jack lang ang malapit sa akin sa lahat ng staff ng center. Kahit sa mga parents din ay wala akong masyadong kakilala. Humablot siya ng sigarilyo sa kaniyang bulsa. He light it up and so the smoke travels above. Bumuga siya ng usok. The smell is so good. Napapikit na lang ako at inenjoy ang amoy ng sigarilyo ni Rev. “Don’t tell me, namimiss mo na naman ang asawa mo?”S