Share

Kabanata XXIX: Ang Umaga

Madaling araw pa lamang ay binulahaw na ang mga mamamayan ng tugtog ng mga musiko sa lansangan. Ngayon ang ikatlo at huling araw ng kapistahan.

Ang mga tao ay nagsimula nang magbihis ng mga magagara nilang mga damit, maliban kay Don Julio na hindi nagbago ng pananamit. Iyon pa rin ang kanyang suot, ang ordinaryong damit, lumang sapatos at sombrero.

Nagkita sina Don Vito, Tenyente Mayor at Don Julio. Binati ni Don Vito si Don Julio, "Mukhang higit kayong malungkot ngayon kaysa noong nakaraang araw. Ayaw ba ninyong magsaya kahit paminsan-minsan bagamat marami tayong dapat ikalungkot."

Nangatuwiran ang pilosopo, "Ang pagsasaya ay hindi ang paggawa ng mga kabaliwan! Bakit dapat maglustay ng malaking halaga sa paghahanda taun-taon? Kayrami nang naghihikahos. Napakasamang tingnan ang nagpapakaluho samantalang ang iba ay naghihirap."

Sumagot si Don Vito, "Ano ang magagawa ko sa kagustuhan ng Kura at ng Gobernador?"

Mariing tumugon si Don Julio, "Magb

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status