เข้าสู่ระบบ"Go to my place. Babayaran kita," mahinang basa niya."Huwag na! Kahiya naman sa'yo, G*go!" galit niyang sagot bago i-end ang live video niya.Inuntog niya ang noo sa manibela. Akala pa naman niya magiging romantic ang lovelife niya pero mukhang enemy ang nakuha niya.Bagsak tuloy ang balikat niya p
Hindi mapigilan ni Lucas ang mahinang pagtawa sa alok ni Taki."Bakit ka tumatawa? Seryoso ako, Lucas!"Sinulyapan niya muli ang dalaga. The great Taki Montanier is mad. Nagsasalubong ang mga kilay na eksperto pa yata nitong ginuhit.Sinupil niya ang pagtawa at sumimsim ng tubig bago muling hinarap
"Nasasabi mo 'yan dahil lalaki ka at wala kang pakialam. Sabagay, wala naman kasing mawawala sa'yo. Baka nga ikatuwa mo pa," parinig niya.Tumigil sila sandali, "Huwag mong sabihin 'yan, Fu-Re. Tao rin kaming mga lalaki—wait, huwag mong sabihing nag-expect ka na may gagawin tayo sa banyo—" "Tse! An
Pagak siyang tumawa na naging pilit na tawa upang pagtakpan ang iyak niya."Ako? Sinusundan ka? Of course not!" tanggi niya at pilit na kumawala sa hawak nito.Nakangiti siyang humarap dito ngunit matiim ang titig nito sa kanya—direkta sa mga mata niya ang asul nitong mga mata kaya agad siyang umiwa
"Okay, kung iyan ang gusto mo," pagpayag nito bago muling balingan si Lucas."Ingat ka pauwi, Hijo. Enjoy your lunch date with your mother." Tinapik pa nito muli ang balikat ni Lucas.Napanganga siya sa narinig. Lunch date? Uuwi ito? Hindi dadaan ng site? Paano sila mag-uusap kung ganoon?"Bye, Mr.
"G-osh, Lucas," tanging nasambit niya noong mag-isa ang mga katawan nila.Alam niya na simula sa araw na iyon ay official F-buddy na sila ni Lucas. Well at least sa isip niya alam niya pero si Lucas—well, ewan. Baka hindi?Pero okay lang! Baka hindi pa natatapos ang isang taon ay pakasalan na siya n







