NASABI ni Atasha sa isip niya at napatingin muli sa paligid. Sa isang iglap ay parang bumigat ang paghinga niya dahil sa kaalaman na iyon. Hindi niya inaasahan na makakapasok siya sa loob ng kwarto ng kapatid ni Kent.
Kaya naman pala malakas ang kuryosidad niya ay dahil kwarto ito ng taong gustong gusto niyang makita upang maipangakong magbabayad ang maykasalanan ng nangyari sa kanila.
Naglakad siya papunta sa table at kinuha ang isang libro doon. Nakita niya ang taon na nakasulat sa libro 2014 ibig sabihin ang mga gamit na nasa table ay ang siyang huling gamit ni Kelly bago pa man ito tuluyang mawala.
Muling nakaramdam ng lungkot si Atasha dahil doon. Kung sana lang ay nakilala niya ang dalaga marahil ay nagkakasundo sila ngayon at masaya sana ito na makilala ang mga pamangkin niya, masaya sana s
Kamusta ang pag aantay ng update? Finally nakapag update din ako! Gusto kong magpasalamat sa mga bumibili ng chapters sa aking libro! Sobrang thank you pagpalain kayo! Btw mahaba pa Kimmie's okay? So kapit lang marami pang mangyayari! Thank you! Keep safe always! Love lots! ~B.NICOLAY/Ms.Ash
PAGMULAT ng mata ni Atasha ay sumalubong sa kaniya ang muka ni Kent na ngayon ay katabi niya habang yakap yakap siya nito. Hindi muna siya kumilos at hinayaan niya munang matitigan ang lalaki na katabi niya, nakikita niya na mahimbing ang tulog nito kaya malaya siyang matitigan si Kent ‘kung sana lang may magagawa ako para makatulong’ Sabi ni Atasha sa isip niya at napabuntong hininga nalamang. Gumugulo parin ang isip niya dahil sa nalaman niya sa kwarto ng kapatid nito. Dahan dahan niyang inalis ang kamay na nakayakap sa kaniya at dahan dahan rin siyang bumaba sa higaan upang hindi ito magising, ayaw niyang maputol ang mahimbing na tulog ng binata kaya naging maingat siya. Nang matagumpay na nagawa niya ang plano ay tahimik lang din siyang lumabas ng pinto at isinara i
Pagsakay nila sa kotse ay si Kent na ang nagmamaneho dahil hindi alam ni Atasha kung saan iyon matapos ang ilang minuto ay huminto si Kent sa isang 7-eleven at bumaba na silang dalawa“Ano bang bibilhin natin wife?” Tanong ni Kent habang hawak ang kamay ni Atasha“Bibili lang tayo ng chips tutal may binigay na si Manang na pagkain. Yung iba iuuwi natin sa bahay para sa kambal at kay Mama.”Sabi ni Atasha at sabay na silang namili doon. Pagkatapos bayaran ay muli na silang dumeretso sa patutunguhan“Malayo pa ba tayo hubby?” Tanong ni Atasha kay Kent na ikinalingon nito sandali at muling ibinalik sa daan ang mata“Malapit na tayo wife.”Nagintay pa
“Fvck! Wife!”Sabi ni Kent at agad na binuhat si Atasha papunta sa kotse habang ang mga employee ay nagulat din sa nangyaring pagkahimatay ni Atasha.“Alizha ikaw ng bahala dito iiuwi ko na si Atasha mukang hindi talaga maganda ang pakiramdam niya.”Seryosong sabi ni Kent sa nakasunod na Alizha sa kanila papunta sa lobby , marami ding nakasunod sa kanilang mga employee na nag aalala para kay Atasha.Nang makarating sa parking lot ay isinakay na niya sa likod si Atasha at hinarap niya ang mga nag aalalang employee ni Atasha.“Bumalik na kayo sa trabaho niyo ako ng bahala kay Atasha sigurado akong pagod na siya kaya uuwi na kami. Alizha ikaw ng bahala sa kanila.”Sery
ATASHANAGISING ako kinabukasan ng maaga dahil narin kailangan kong pumasok hindi ko nalang muna pinansin ang mga pagbabanta niya saakin saka ko nalang poproblemahin kapag anjan na kesa naman mamroblema ako palagi mahahalata nila ako, hindi nila pwedeng malaman ang tungkol sa kaniya.Tulog pa silang lahat habang ako andito at nagluluto ng breakfast ngunit maya maya ay napasigaw ako sa gulat.“Ay kalabaw!”Nagulat ako ng may biglang yumakap saakin at paglingon ko si Keiron lang pala.“Hubby naman bat ba nanggugulat ka?!”Tanong ko sa kaniya pero ang loko tinawanan ako kaya napasimangot ako pero mabilis niya akong hinalikan sa labi at nakangiting hinarap ako.
“MOMdumudugo ang kamay mo! And why are you cooking that you don't like it!” Narinig kong sabi ni Aiden at nakita ko na hawak na ni Kent ang kamay ko at sinipsip nito ang dugo sa daliri ko at dinura iyon sa lababo. Hindi ako makaimik nang mga oras na iyon, hindi ako makapaniwala sa nangyayari at ginagawa ni Keiron. Pagkatapos niyang maidura ang mga dugo sa kamay ko ay tumingin ito saakin nang nag-aalala. “Wag ka ng magluto Wife kainin mo yung niluto NATIN kanina.” Sabiniyasaakin at talagang pinag diinan niya ang sakin word na ‘natin.’ “Daddy is right, tara na mommy sabayan mo kami.” Sabi pa ni Addison at hinawakan ako sa aki
NAGTAKA naman sina Grace at Ally dahil sa nakikita nilang malamig na titig ni Atasha sa kanila"I wanna go home"Malamig pa na sabi nito sa kanila"Sha-sha naman kaunti panga lang napupuntahan natin! Tara na nga!"Masayang sabi ni Grace at hinila na sya nito kaya walang nagawa si Atasha kungdi ang magpahila nalang din at ganon din ang ginawa ni Ally at pinagitnaan nanaman sya ng mga ito"Ano ba yan act better! Gusto ko yung makikita nilang iretang ireta kana!"Narinig nyang muling sabi sa utak nya' pwede ba wag kang masyadong demanding! Wala tayo sa shooting totoong buhay to at isa pa di ako artista! 'Sabi ni
SAMANTALANG si Atasha naman ay katatapos lang kumain at feeling niya ay hindi na niya kakayanin dahil sa daming pinakain sa kaniya at puro maaanghang pa iyon. Nararamdaman niya na lalagnatin siya matapos iyon lalo pa at pinipigilan niyang masuka.“How's the food Atasha? Masarap bang kumain ng hindi mo gusto? By the look of your face parang lalagnatin ka pagtapos nito ah?”Hindi nagawang makasagot ni Atasha dahil sa nararamdaman na niyang kakaiba sa katawan niya at tagaktak narin ang malalamig na pawis sa kaniya.“Mukang sarap na sarap ka to the point na hindi mo na ako masagot ah? By the way don't you know that your friends are following you? Bilib din talaga ako sa kanila lalo na kay Ally hindi na siya yung immature na una kong nakilala.”Sa sinabi ng taong iyon ay muling sumiklab ang galit sa puso ni Atasha.
LUMIPAS ang limang araw at tuluyan na nga niyang hindi nakita sila Kent pati ang mga kaibigan niya. Hindi niya alam kung nasaan ito habang siya naman ay tuluyan nang naging cold kahit pa na hindi na madalas siyang sakupin ng taong iyon.Sino ba namang magiging masigla kung hindi mo kasama ang mga mahal mo sa buhay. Anjan nga ang Mama niya pero parang wala kaya hindi na talaga siya ginaganahan sa mga araw pang dumarating.Papasok siya ngayon sa trabaho at nag dadrive siya ng sasakyan. Bumili siya nang sasakyan kinabukasan ng mawala ang mag aama niya dahil wala narin siyang gagamitin sa pagpunta sa trabaho.Nasa kalagitnaan siya ng pagmamaneho ng tumunog ang cellphone niya tanda nang may tumatawag kaya agad niya itong sinagot.“Hello.” malamig na sabi niya dito pero para siyang natuod ng