Share

Chapter Twenty-Seven

Sa isang lugar kung saan madilim, tahimik at walang ibang taong nakakapunta ay doon dinala si Atasha. Wala siyang kaalam alam sa nangyari dahil narin sa pampatulog na spray na kaniyang nalanghap.

Unti unting idinilat ni Atasha ang kaniyang mata pero wala siyang makita.

“T-teka madilim? Anong nangyari?”

Nasabi niya at muling pumikit upang alalahanin kung ano nga ba ang nangyari. Hanggang sa isa isa ng bumalik sa kaniyang isipan ang nangyari kaya naalarma naman siya doon at iginalaw ang katawan.

Doon niya lang nalaman na nakatali ang kaniyang paa at kamay pero wala namang takip ang mata niya sadyang madilim lang.

“Ano to?! Nasaan ako?! Tulong! Tulong!”

Naiiyak na sabi ng dalaga dahil sa takot na n

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (6)
goodnovel comment avatar
Michelle Fantilagan Locsin
ano may bayad kasi ayaw na mag ads
goodnovel comment avatar
Michelle Fantilagan Locsin
bat ganon ayaw mag ads
goodnovel comment avatar
Maricel Ambray
sos alam Niya may kalaban walang ngbabantay s asawa Niya haist
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status