Chapter Twenty-Seven

Sa isang lugar kung saan madilim, tahimik at walang ibang taong nakakapunta ay doon dinala si Atasha. Wala siyang kaalam alam sa nangyari dahil narin sa pampatulog na spray na kaniyang nalanghap.

Unti unting idinilat ni Atasha ang kaniyang mata pero wala siyang makita.

“T-teka madilim? Anong nangyari?”

Nasabi niya at muling pumikit upang alalahanin kung ano nga ba ang nangyari. Hanggang sa isa isa ng bumalik sa kaniyang isipan ang nangyari kaya naalarma naman siya doon at iginalaw ang katawan.

Doon niya lang nalaman na nakatali ang kaniyang paa at kamay pero wala namang takip ang mata niya sadyang madilim lang.

“Ano to?! Nasaan ako?! Tulong! Tulong!”

Naiiyak na sabi ng dalaga dahil sa takot na n