"I never stop loving you, Ari.."
May kung anong sumipa sa puso ko nang marinig ko ang mga katagang iyon galing mismo sa kaniya. Damn, that was the exact words that I wanted to hear from him back then. That words. Pero wala. Mas pinili niyang saktan ako at iwan. Sobrang sakit niyon.
A tear escaped from my eye. Mabuti na lamang at nakatalikod ako rito at hindi niya ako makikitang lumuluha. Pakiramdam ko ay paulit-ulit na pinipiga ang puso ko na nahihirapan na akong huminga ng normal.
Minsan ko nang pinalanganing sabihin niya ang mga iyon sa akin noon. Akala ko ay ako bilang asawa ang nagkulang, ngunit hindi pala. Hindi ako nagkulang, siya ang hindi marunong makuntento.
Natatakot na akong nagtiwala ulit. Lalong lalo na sa kaniya. Ganoon ka laki ang naging epekto ng ginawa niya sa akin noon. I almost lost my children. No, not just them, us. We almost died from the time he decided to leave us inside that ro
Hindi ko alam kung bakit pinagpipilitan niya pa ang kaniyang sarili sa akin at inaya pa akong pakasalanan kung pinandidirihan niya lang naman pala ang klase ng pamumuhay namin."Here's the Chop Suey, babies. Now start eating para makatulog na kayo ng maaga."Lalagyan ko na sana ng kanin ang mga plato nila ngunit laking gulat ko nang makita mayroon na palang laman iyon. May mga tig-iisang fried chicken din doon kaya paniguradong ang lalaking iyon ang gumawa nito.Inilipat ko na lamang ang mga kamay ko sa platong nilagyan ko ng Chop Suey at isa-isang nilagyan ang kanilang mga plato."You should eat alot of veggies, babies." aniko.
Katulad ng nakasanayan ko, I left him there. I went to our bedroom and waited until he finally left the unit.Ngunit, habang nakaupo ako sa paanan ng kama namin kung saan nakahiga ang mga anak ko ngayon at hinihintay ang pag-alis ng lalaking iyon dito. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.Kinabukasan, maaga akong nagising. I woke up at 3:00 AM. Hindi ko na nagawang magpaalam pa sa mga anak ko at isa-isa na lamang silang hinalikan sa noo. Nag-iwan ako ng tig-iisang sticky notes sa bawat gilid nila at nang mabasa ka agad nila ito pagkagising nila.Pinaglutuan ko na rin ng mga ulam at pinagtimplahan ng gatas ang mga anak ko. I also left a note there telling him what foods aren't allowed to be eaten. Pinagbabawalan ko silang kumai
I was busy fixing myself for work, but then suddenly I heard my phone rang.Napahinto ako sa ginagawa ko at tahimik na inilapag ang suklay na hawak ko upang abutin ang cellphone kong nasa gilid ko lamang.Awtomatikong napataas ang kilay ko nang mabasa ko ang tumatawag. Kalauna'y sinagot ko na ito."James," I called."Uy! Long time no call, Aristotle! Namiss mo ba ako?"Napasimangot ako sa sinabi nito. Ayun na naman kasi siya sa mga pangalang iyan."Bwiset ka talaga." inis kong wika."Ang aga aga nag
"Then what's with this caption?" She then pointed the bottom of the picture.I almost flinched when she talked again. Masyado yata akong natulala sa nakita ko.With mommy.. <3Bullshit! He really is trying my patience! Sasabog na yata ako sa sobrang kahihiyan at galit nararamdaman. Ano na lang ang sasabihin ko?!"H..He was just a friend of mine." palusot ko na lamang."Oh! Nakakainggit naman. Pero infairness, a. Bagay kayong dalawa, Ari. Naagkamalan ko tuloy kayong mag-asawa. Kahawig ni baby Feli mo si mister Valencia."
"Narito si Marvin upang ipahayag ang update sa bagyo..." Saglit akong humugot ng hininga bago nagpatuloy, "Marvin, anong balita tungkol sa bagyong Lirpa? At kailan ba natin iyan posibleng maramdaman?""Yes, Ari." I heard him answered. Nakatayo ito sa kabilang sulok nitong studio samantalang nasa likuran nito ang kulay berdeng likuran. Chroma key is very useful for weather forecasting. Sa ganoon kasing paraan ay mas mapo-point out niya ang mga lugar at nang mas maintindihan ng mga tagapanood."Ngayon ay nasa one thousand one hundred ten silangang bahagi ng VC iyong lokasyon ng bagyo. At sa ngayon, Ari ay hindi pa siya direktang nakaapekto sa bansa, pero inaasahang magla-landfall itong si bagyong Lirpa sa darating na Sabado at Linggo. Sa makikita ninyo, itong outer rainbands..." Bahagyan itong humakbang
Iginala ko ang mga mata ko ngunit sa kamalas-malasan ay wala akong mahagilap na mga tao. Nasa unahan lang ang restaurant na kung saan kumakain kami nina James kapag bakante namin."B—Bata?"Fudge! Where is his mother? Bakit hinayaan niya lang itong anak niyang lumabas ng walang kasama?!Sinubukan kong hawakan ang braso nito ngunit ka agad niya itong tinulak palayo, "Mamaaa!" sigaw ulit nito."I'm sorry. S..Saan ang mama mo? Bakit ikaw lang ang mag-isa rito?" I asked the kid.Hindi ito pinansin at nanatili lang ang mga mata sa baba. Bahagyan akong humakbang palapit rito kaya doon ko lang na
Ayaw ko man ngunit pinilit ko pa ring iangat ang sarili ko para umuwi na. Wala na. Mas lalo lang yatang lumala itong lagnat ko dahil lubog ako sa aircon ng mahigit walong oras.Katulad ng inaasahan ko, bumungad sa akin ang malakas na ulan pagkalabas ko ng gusali. Mabuti na lang talaga at dala ko na iyong foldable umbrella na iniwan ni nanay sa condo ko.Pagkarating ko ng condo unit ko ay nanghihinang ibinagsak ko ang aking sarili ko sa kama habang patuloy pa ring hinihilot ng mga daliri ko ang sentido ng ulo ko.Anong oras na ba? Hindi ko na alam at wala akong ganang iangat ang sarili ko para lang tingnan ang oras, ayaw ko ring kunin ang cellphone kong nasa bulsa lamang ng bag kong nasa gilid ko lang.
Bullshit! I really hate this feeling! He was effortlessly doing things yet it still affects my whole fcking being! I can't deny the fact that my heart is a big traitor. But the heck?! Of course, I won't let it control me again. I'm done with my part. I did everything to save the marriage and our relationship, pero anong ginawa niya? Binalewala niya lang! Ngayon, ang kapal kapal ng pagmumukha niyang gawing biro ang bagay na iyon. He is indeed an ass-hole."Ang init mo! You need to take medicine and rest. Teka, magluluto lang ako ng makakain mo—" He turned his back at me and was about to get the bag but he stopped when he saw the lugaw I made, "Lugaw lang kinain mo?"I rolled my eyes. Obvious ba? Nakita niya naman, 'diba? Bakit kailangan pang tanungin?