6 years earlier...
Beeeeeeep!
Halos mapatalon ako sa gulat ng bumusinang sasakyan. Nang lingunin ko isa itong yellow wrangler. Sinisigaw ng kulay nito ang gara ng sasakyan. Napa ismid ako. Tsk! I'm sure the owner of that car is one of numerous filthy rich students here in Arellano Community College.
"Paige here!".
Napalingon ako sa tumawag habang pinupunasan ang hawak kung portfolio. Contains of my drafts. Nakita kung masayang kumakaway ang mga kaklase ko.
"Hey! Why are you all here, outside?". Nagtataka kung tanong.
"Inaabangan namin si Waje". Kinikilig pa na sagot ng isang kaklase ko.
"Waje who?". Nakunot nuo kung saad.
"Waje Clark Eleazar, miss! Tsk!". I heard him chuckle. Di ko namalayang nasa likod ko pala ito. Hinarap ko ito at ganoon nalang ang gulat ko. Holy molly! Ang tangkad at superb! Kaso presko! Tsk! I regained my thoughts.
"Then? Who are you?New prof? ". Nag taas ako ng kilay at di pinutol ang pakikipag titigan dito. Tumawa ng bahagya ang mga kasama nito sa likod nga naka jersey ring katulad nito. Tiningnan ko pa ito mula ulo hanggang paa. Nag taas naman ito ng kilay. He's wearing a jersey from our university team. Not a prof! Napasinghap naman ang ibang kasama ko. Hinila ako ni Grace kaya naman tuluyan na akong napatingin dito.
"Anak yan ng isang may-ari ng school. Agri- biz senior at varsity player". Tila nakakita ng ice cream si Grace habang nag papaliwanag.
"And then what's your point? Nag babayad tayo ng tuition kaya wala tayong ano mang dapat na ipag alala". Nag tataka kung tanong dito. Anu naman ngayon? Tsk! Napailing nalang ako. Umirap naman ito sakin.
"OMG! Campus crush!". Nag pipigil na tili nito. Napalingon ako sa hagdanan kung saan ito naka tayo. Naka halukipkip ito habang malamim ang tingin samin. Nag kibit balikat lang ako at umalis. As if I care!
"I'm the boss!". Mayabang nitong saad. Habang tinuturo ang sarili. Nagtilian naman ang ilang kababaehan sa gilid at kinindatan naman ng mukong.
"I'm the boss, my ass!". I mouthed back at him. At inirapan ito bago tuluyang umalis. Nahabol pa ng pandinig ko ang halakhak ng dalawang kasama nito.
Nakakainit ng ulo ang yabang! Umismid akong nag lakad palayo sa kanila.
"Hey! Ms. Madrigal!". Narinig kung tawag ng isang prof namin.
"May I see your drafts?".
"Ahh.. Yes Sir.". Sabay abot ng portfolio ko dito.
"It's really interesting to know that a literature student is into painting.". Nakangiti nitong saad habang binibuklat ang aking portfolio.
"You seems angry".
"Sorry Sir, may mayabang lang po akong nakasalubong". Nakanguso kung saad.
Tumawa naman ito at umiling.
"Ang cute mo". Wala anu anong sabi nito na kinabigla ko. Ramdam ko ang init ng pisnge ko. At di nakapag salita.
"Okay, I'll call you once my client see this work of yours. See you!". Yun lang at sumakay na ito sa kanyang sasakyan. Sir Shan Garcia is a engineering prof, I meet him when I was attending workshop in painting. Nalaman kong he's into art and me too. Mula noon nag papaint na ako para sa clients niya. Portraits kadalasan. Malaking tulong yun lalo na sa pambayad ng tuition at allowance. Higit doon gwapo ito at—
"Hey bossssss". Nagulat ako ng maramdaman ko ang hininga sa aking tenga.
"Ay Boss— bigla kung sabi.
" Hahahahahaha! Hahahaha! ". Tawa ng tawa si Waje habang nakahawak pa sa tyan nito.
" Asshole! ". Asik ko dito. I rolled my eyes.
" Hey! Smart mouth! ". Matigas nitong saad na nag pupunas ng luha sa gilid ng mga mata nito kakatawa.
" What???". Asik ko ulit dito. "Wala akong utang sayo! Marangal akong nag tratrabaho para mabayaran ang tuition ko dito sa school niyo at dala-dalawa na nga ang trabaho ko para lang fully paid ako bago mag finals. Kaya pwede ba. Tigilan mo ko". Hindi ko alam kung saan ko ba nahugot ang mga salitang yun.
"Woooh!". Natatawa nitong sagot habang nakataas ang dalawang kamay nito. Kita kung nag pipigil ito sa pag ngisi.
Nakatingala ako dito dahil obviously hanggang balikat lang niya ako at 6'3 atah ito.
"Tsk! Ang dami mong sinabi." Saad nito at sinabit ang duffel bag na dala nito. "Okay, your the boss". Sabi nito ng naka ngisi. Umirap lang ako. Tska ko lang napansin na may mga kasama pala ito. Katulad niya matangkad at mapuputi. Mukha silang mga model ng isang lotion brand. Ang isa may pagka koreano ang itchura, ang isa naman tsinito. At itong mukong na to. Saksakan ng gwa... Woahhh! Bahala siya!
"She's the boss!". Sabi nito sa mga kasama nito. Sumaludo naman ang dalawa sakin. Umiling lang ako at umalis.
"Bye boss!". Sabay-sabay pa nilang sabi.
Umirap lang ako at nag martsa pabalik sa building namin.
"Really? Sinabi mo yun kay Waje nang hindi man lang siya nagalit sayo? Halos pasigaw nang tanong ni Emma. Tumigil ang ibang crew at tiningnan kami. Nasa trabho kami ngayon sa isang sikat na fastfood chain malapit sa school. 5 months na kaming part-time ni Emma dito.
"Bakit? Wala ba tayong karapan? Sino ba siya?". Tanong ko habang abala sa pag momop.
"Gosh! Paige, asan kaba ha?". OA nitong tanong sakin. Napailing nalang ako. "Nag iisang anak siya ng may-ari ng Eleazar shipping company, un bang nag dadala ng mga balikbayan boxes galing abroad".
"Malamang kaya nga balikbayan".
"Tsk! Makinig ka nga. Wala pang kinakausap na babae yun sa campus maliban kay Amanda. Yung cheer leader. He's a totally snob and no one see him laugh.. Sikat siya. Sobra! Na feature pa nga sa isang magazine. Where have you been for almost 4 years in Arellano? You get my point?
"Nope! And I've been studying.. Really hard!". Tska anong walang nakakakitang ngumiti? Eh! Nakikipag kindatan pa nga sa kababaehan kanina. Napailing nalang ako kay Emma.
"What? He just laugh at you".
"Oh! That kind of insulting.. by the way!".
"Jezz!". Naiiling nalang itong umalis.
Seriously. I don't get her point. He's just one of those spoiled brat. Mayaman na mayabang. Tsk!
"Paige?". Biglang pumasok yung manager.
"Yes Ma'am!".
"Please, help Emma in the lobby. Medyo madaming customer".
"Got it Ma'am,kukunin ko lang po ang cart".
Natanaw ko si Emma na nag pupunas ng isang bakanteng mesa ng biglang may pumasok na akala mo nasa grand entrance sa isang party. Presko! Luminga linga ito at nag tama ang paningin namin. I saw him smile. But I ignored him and find my way to Emma.
"Hi boss!". Ng makalapit ang mga ito binati pa ako ng isang kasama nito. Nanliit ang mga mata ko sa kanila. Pare-pareho silang may ibubuga sa pangangatawan man o sa mukha. Matangkad lang ng kaunti si Waje peru parehong matikas ang pangngatawan ng dalawa. What do you expect. Varsity players!.
"Hindi healthy ang pagkain dito". Biglang sabi ko at tumigil si Emma sa pag liligpit at pinanlakihan ako ng mata. "Hindi bagay sa mayayaman na katulad niyo".
"Will.. I love burger and fries". Nakangiti namang sagot ni Waje.
"Whatever!". Tumalikod na ako ng biglang nahagip ang isang tray ng lalaking sa kabilang table. Mabuti nalang at softdrinks lang ang laman. Bat ba kasi nasa tray pa ang softdrink!
"Oopps! My god! I'm sorry Sir".
"What? Sorry? Hindi ka manlang tumingin sa dinadaanan mo!". Medyo tumaas na ang boses nito.
"I'll get you another drinks Sir, I'm very sorry". Halos nag mamakaawa na ako dito. Kapag nalaman ng manager sigurado suspension abot ko.
"Paige!". Sigaw galing sa kitchen.
"Oh shocks!". Napapikit nalang ako.
"Hey! Hindi naman niya sinasadya ang nangyari." Si Waje na nasa likod ko na.
"Anong hindi? Sinasabi mo ba na kasalanan ko pa ngayon?". Ngayon galit na talaga ito at tumayo.
"I'm sorry again Sir— ng bigalang hinawakan nito ang balikat ko at hinawi patungo sa likod nito. Dahil matangkad ito at malaki ang pangangatawan halos hindi ko na makita kung ano ang nasa unahan. May binubulong ito sa lalaki.
"Ganun ba? Okay.. Thank you!". Saad ng lalaki at nag mamadaling umalis. Bumaling na ito sakin.
"Pasensya na miss".
"Sungit mo kasi! Mamahalin pa naman kita".
At pinindot nito ang tungki ng aking ilong. Nanlaki ang aking mga mata at tinabig ang mga kamay nito. Umakyat na atah ang lahat ng dugo ko sa mukha. Hindi pa ako naka recover sa huling sinabi nito.
"Abat—
" Paige! See me at my office now! ". Patay! Si Ms. Sungit. Nakapamayway ito sa labas ng kanyang opisina.
" I'm sorry Sir". Baling nito naman nito kay Wage na namumungay pa ang mata.
"Emma, serve them well". Saad nito.
Serve them? I rolled my eyes. Self service po ito! Umiling nalang ako at nag lakat palapit dito. Sinubukan kong hindi lingunin si Wage pero tumikhim ito at nag tama ang aming paningin, kumindat ito at ngumiti. Irap naman ang isinagot ko bago isara ang pinto.
Suspension nanaman aabutin ko.
"Ikaw kasi". Kanina pa nag tatatalak si Emma tungkol sa suspension ko. "Anong ako? Wala akong kasalanan?". "Pero grabe ha?! Yung ginawa ni Papa Waje. He acted like a knight and shinning armor". Kinikilig nitong saad habang yakap ang unan na parang nanaginip ng gising. "Fairytales!". Umirap ako dito at pinag patuloy ang pag eedit ng poem na assignment namin. "Tingin ko talaga nakuha mo attention niya Paige". Napalingon ako dito dahil seryoso na ito ngyon. Umiling lang ako. "Mag ingat ka! Balita ko lahat ng babaeng lumalapit at nalilink kay Waje hinaharang ni Amanda". "Don't think too much besh! Wala yun. Bored lang ang Waje na yun. Baka bukas di na nga ako kilala nun". Nag kibit balikat lang ako. Peru nag kamali ako. Dahil sa mga sumunod pang araw lagi itong naka buntot sakin. Iniirapan ko lang it
"Grabe talaga Paige! First time kung makita si Fafa Waje na magalit kanina. Halos hindi makatingin ang grupo ni Amanda ng sigawan sila ni Waje. Nag mamadali itong buhatin ka." huminto ito at tumawa. "He lifted you with just one arm!". Ngayon nag pupunas na ito ng luha sa mga mata kakatawa. "Really?". Tanong ko dito habang nag bibihis. Medyo namangha ako. "Yeah! Kung nakita mo lang. Tarantang-taranta si Waje. Pati yung dalawa di alam kung anung gagawin. Utos dito utos doon ang ginagawa niya sa dalawa". Naiiling nitong saad. "Pero ha? Ang kulit ni Amanda, matagal na silang break ni Waje kung maka asta kala mo mapapangasawa and she's the one who cheated! May boyfriend siya habang sila ni Waje. Ngayon maghahabol siya? Kapal! ". Padabog itong naupo sa gilid ng kama ko. "Nagulat ako actually". Saad ko habang napapailing. "In my 4 years in college ngayon pa ako nasangkot sa gulo. Paano k
Hatid sundo ako araw-araw ni Waje. Kung hindi man siya makakarating si Samuel o si Jerome ang nag hahatid sakin. Muntik pa nga kaming ma tsismis ni Jerome dahil nag kataong palabas ang mga reporter nang sunduin ako nito. Mabuti nalang at sasakyan ni Samuel ang ginamit nito. Nagtawanan kami nang nakalagpas na kami sa mga ito. Usap-usapan narin sa opisina kung sino ang nag hahatid at nag susundo sakin. Laging "Wala yun". Ang sinasagot ko dahil hindi ko naman talaga alam kung ano ang mayron kami ni Waje. Basta masaya ako kapag kasama siya at siguro naman ay ganoon din ito sakin.Madalas gusto ko siyang tanongin kung ano ang tingin niya sa relasyon namin, ngunit naisip ko ayaw kung umasa at masaktan pero kung si Waje naman ang pag uusapan, hindi na ako aangal. Mahal ko na talaga siya, sobra na minsan ay natatakot ako sa pwedeng maging kapalit nito. But they say when you love you have to deal with the pain and I guess I am strong enough to deal with it. Sana nga...
"Saan ba tayo pupunta Waje?". Kanina ko pang tanong dito. Pagkatapos ng practice ay iniwan na namin ang mga kaibigan naming wala paring tigil sa pangungulit sa aming dalawa at higit kalahating oras na kami nasa byahe hindi parin ito nag sasalita. Pasulyap-sulyap lang ito habang pinipisil ang kanyang labi na para bang may malalim na iniisip. "Baby? !". Nakanguso nitong sabi. Natawa naman ako sa mukha nito. Soft side of Waje. Tama nga si Samuel. Mas gusto ko ang Waje na masayahin at makulit. "Englishiro!". "Baby?". "Baby? ! Okay! Baby saan tayo pupunta?". "Tagaytay". Nakangising sagot nito. "Wait—what???" "Don't worry uuwi din tayo agad". At bigla nitong hinawakan ang kabilang kamay ko at dinala sa labi nito. Naramdaman ko ang kung anung kiliti sa tyan ko sa ginawa nito. "Anung
Nagising ako sa bigat ng kung anong bagay na nakadagan sa aking tiyan. Pag dilat ko tumambad sakin ang payapang natutulog na si Waje. Mahigpit ang pagkakayakap nito sakin at naka dantay ang kanyang hita samantalang nakapulupot ang isang kamay sa akin. Agad kung inayus ang magulo kung buhok at kinusot ang mga mata para matanggal kung ano mang nakadikit sa aking mukha.Mahimbing akong nakatulog kagabi. Kung iisipin ko lang ang mga nangyari kahapon. Hindi ko inaasahan ang ganito. Ngayon lang ako ng mahal at natakot na masaktan.Medyo magulo ang buhok nito at naka permi ang makapal na mga kilay nito. His distinctive nose that add to his handsome face. His natural red and heart shape kissable lips made me giggle. Waje is a description of a greek god and a perfect man. Sweet, caring and loving.Natigil ako sa pag mamasid dito nang bigla itong dumilat at ngumiti."Good morning!". Bul
(May SPG dito😁 kunti lang. Hahaha)Pagkatapos namin kumain sa isang Chinese restaurants dumiretso na kami sa isang sikat na amusement park. Enchanted Kingdom. Tuwang tuwa ako habang papalapit kami at nakikita ko na ang malalaking rides. Ngunit napansin kung walang tao ang buong park."Huh? Close atah sila, babe"."Nope. Come on!". Hila nito sakin papunta sa gate. Tumambad sakin ang mga naka costumes na Disney characters."Wow!". Namamangha kung saad."You like it?". Sabi nito at yumakap mula sa likuran ko."I love it! Thank you." saad ko at tiningala ito para mahalikan sa pisnge."You're the boss". Bawi nito. "You can have all the rides you want!"."Ako lang?". Nakakunot nuo kung tanong dito."We, okay?". Natatawa nitong sagot at hinalikan akong muli sa labi."Nam
Mag aalas nuebe na ng umaga ng makarating ako sa hospital. Tinawagan ko si Samuel para kumustahin ang kalagayan ni Waje. Hindi pa raw ito nagigising. Nag pasya akong e drop ang internship at bantayan si Waje."Hindi ito magugustuhan ni Waje, Paige". Naiiling na saad ni Emma habang nasa canteen kami ng hospital."Tama si Emma, Paige". Sabi naman ni Jerome."I can enroll in next sem. Besides mag iisang buwan naring walang malay si Waje. Ayaw kung umalis sa tabi niya. Gusto kung andyan ako paggising niya".Napabuntong-hininga lang ang tatlo. Sa susunod na linggo ay graduation na nila. Dahil nag drop ako sa internship hindi ako kasali sa graduating student.Pabalik na kami sa kwarto ni Waje nang mapansin namin ang takbuhan ng iilang nurse at doctor. Nagkatinginan kaming tatlo at nag mamadaling tinungo ang kwarto nito. Nadatnan naming nakaupo na si Waje at sa tabi nito ay si Ama
"Mabuti naman at nakapasok ka sa radio station sa bayan,ate". Bungad ni Pierre pag dating ko sa bahay."Oo nga eh! Mabuti nalang nang may maipambayad tayo sa tuition mo". Ginulo ko ang buhok nito."Si ate talaga!". Nag kamot ito ng ulo.Isang taon narin ang nakalipas ng umuwi ako dito sa probinsya. Malala na ang sakit ni mama ng dumating ako, ilang araw lang binawian din ito ng buhay. Doble ang sakit. Si Waje tapos si mama naman. Kaya naman nag trabaho ako para samin ni Pierre. Hindi ko parin maalis sa isip si Waje kahit na ang sabi ni Emma ay umalis ito papuntang America para mag-aral kasama si Amanda. Sinubukan ko ang lahat, maghabol, magmakaawa pero wala. Siguro nga di ako karapatdapat sa kanya. Tuluyan ko nang pinutol ang komunikasyon kina Samuel at Jerome. Para ano pa? Piniling ko ang aking ulo. Ito nanaman. Iniisip ko nanaman siya."Siya nga pala ate, may sulat para sayo". Sabi ng kapatid ko na