CHAPTER 5

"Dahil kahit anong liit ng mga iyan ay mananatili itong kumikinang at magbibigay ng ganda sa kalangitan. Kahit anong liit ng mga iyan ay sadyang kay ganda parin kung titigan. Matakpan man siya ng kadiliman ay hindi mawawala ang kanyang kinang at ito’y kusa magpapakita." sabi niya na nakangiti habang nakatingala sa langit.

"Alam mo rin bang hiniling kong makakita ng falling star?" tanong niya ulit, bagaman ay mahina ngunit sapat lang upang marinig ko. Alam ko na ang dahilan, may gusto siyang hilingin.

"Why?”

"Gustong kong hilingin na sana gumaling na ang kapatid ko ng sa ganon ay magkasama na kami." nakangiti man pero ramdam ko parin ang lungkot sa tinig niya.

“Nong nawala yong mga magulang namin, I almost lost myself. Hindi ko alam kong anong mangyayari sa akin pag may masamang mangyari sa kapatid ko.”

"Don’t worry too much, he will be okay." Ngumiti ako at naglakad pamunta sa likod niya. Isinuot ko sa kanya ang kwentas na binigay ni Grandma noon sakin. She told me to give this to m