Chapter Thirteen

"LANCE..."

"What?" bulalas niya dahil naiirita rin siya sa tono ni Bianca na parang nagmamakaawa. Naihatid na niya ito sa bahay kaya naman inaasahan na niyang bababa na ito sa kanyang sasakyan pero hindi pa in nito ginawa na para bang may hinihintay pa. 

"I love you," wika nito. 

"I don't love you," prangka niyang sabi. Kahit matagal na niyang sinabi kay Bianca na wala siyang balak na makipagrelasyon dito'y parang hindi iyon rumerehistro sa utak nito. Napabuntunghininga lang siya dahil naisip din niyang may kasalanan din siya kung bakit ayaw pa siya nitong bitawan at humanap ng iba. 

Hindi naman kasi niya ito iniiwasan talaga. Kapag nga nasa paligid ito ay hinaharap din siya ito pero pinakikitaan lang niya ito ng kabutihan dahil gusto niyang makisama sa pamilya nito lalo na sa ama nito na nakakatulong din sa kanilang negosyo. Gayunman, kailanman ay hindi niya naisip na gamitin ito. 

Hindi siya ang tipo ng taong nanggagamit dahil ayaw niyang makasakit. At kung nasasaktan man ngayon si Bianca, hindi niya kasalanan iyon. Hindi niya ito pinaasa. Talaga lang umasa ito na bibigay din ang kanyang puso rito. Kaya, sabi niya sa sarili ay dapat na niya itong iwasan. Hindi rin naman kasi niya gusto ang pagsabi nito ng 'I hate her' kay Jillian na para bang may karapatan ito sa kanya. 

"Mamahalin mo rin ako," mariing sabi nito na para bang siguradung-siguradong mangyayari iyon. 

"Isa lang ang kaya kong mahalin," mariin niyang sabi. Hindi lang niya sinabi ang mga salitang iyon para kay Bianca kundi para rin sa kanyang sarili. Kahit sandali lang silang magkasama ni Jillian kanina ay napatunayan niyang mahal na mahal pa rin niya ito. Kung hindi nga lang niya naawat ang kanyang sarili ay niyakap na niya ito ng sobrang higpit. Hindi rin siya mahihiyang halikan ito sa harap ng maraming tao. Gusto niya siyempreng patunayan sa lahat na mahal niya ito. 

But she's not yours, mapait niyang sabi sa sarili. 

Minsan di siyang naging akin, wika rin niya kaya napahugot siya nang malalim na buntunghininga. Hindi kasi niya naiwasan ang masaktan kapag naaalala niya ang kanilang nakaraan. 

Ayaw niyang tanggapin na nu'ng naging magkarelasyon sila ni Jillian ay ginamit lang siya nito para makalimutan talaga nito si Mark Wayne. Kung talaga kasing hindi ito sigurado sa nararamdaman sa kanya, hindi naman nito ibibigay ng buung-buo sa kanya ang sarili nito. Kaya alam niya, minahal siya nitong talaga. 

Hindi na nga lang niya naipaglaban ang pagmamahal niya kay Jillian dahil umalis na ito ng bansa kasama si Mark Wayne. At pagkatapos ng ilang buwan ay nabalitaan na lang niyang nagpakasal ang mga ito.  

"I hate that woman," parang walang anumang sabi ni Bianca sa naiiritang tinig tapos ay nakita pa niyang pagtalim ng mga mata nito habang nakatingin sa labas ng bintana. Dahil hindi naman niya sinabi ang pangalan ni Jillian ay hindi nito alam kung ano bang pangalan ang babanggitin nito ngunit kitang-kita naman niya ang galit sa mga mata nito.  "Parang gusto ko siyang sakalin. "

Damn, inis niyang sabi sa sarili kaya napapalo siya sa manibela at hinarap ito. Sa palagay niya kasi ay hindi na tama ang inaakto nito at kailangan na nitong malaman na wala itong papel sa buhay niya. 

"Gawin mo 'yan kung gusto mong makita kung paano akong magalit," mahina lang ang boses niya nang sabihin iyon pero naroroon ang pagbabanta at gusto niyang maramdaman nito iyon sa titig pa lang niya. 

"Aawayin mo ako dahil sa babaeng iyon? Ako ang girlfriend mo."

"You're my, what?" mangha niyang bulalas. Kahit kailan ay hindi siya nagkamaling ligawan ito kaya hindi niya alam kung paano nito naisip na mayroon silang relasyon. Kung gusto lang niya itong inisin ay hahagalpak siya nang tawa kaya lang ayaw naman niyang ipahiya ito. Hindi rin niya ito gustong saktan lalo na't alam niyang may masakit itong pinagdaanan sa dati nitong karelasyon. 

Pinakiusapan kasi siya ng ama nito dati na kung maaari nga lang ay huwag niyang iwasan si Bianca kapag lumalapit at nakikipag-usap ito sa kanya. Gusto daw kasi nitong makalimutan ng anak ang pinagdaanan ni Bianca sa dati nitong karelasyon. Hindi man siya nagtanong ay nagkuwento pa rin ito. Sobrang in-love daw si Bianca sa ex nito kaya nu'ng makipaghiwalay ang boyfriend nito ay parang hindi nito kinaya. Naging bayolente ito at halos ayaw na lumabas ng kuwarto. 

At naniniwala si Rodolfo Francisco na magagawa niyang matulungang maka-recover si Bianca sa kabiguan kung hindi niya ito iiwasan. Kung kakaibiganin niya ito. Mabait naman si Bianca kaya sumang-ayon siya noong una kaya lang hindi niya maiwasan ang makaramdam ng pagkairita kapag nagagalit ito kapag may kausap siyang ibang babae na para bang mayroon silang relasyon. 

"Mas mabuti siguro kung huwag na tayong magkita mula ngayon," mariin niyang sabi. 

"No!" gilalas nitong sabi. Nang tumingin ito sa kanya ay biglang lumambot ang hitsura nito. Kung kanina'y mistulan itong leon na handang manakmal, ngayon naman ay para itong maamong tupa. 

"Look, hindi porke hindi ako umiiwas at pinagbibigyan lagi kita ay may relasyon na tayo. Nagiging mabait lang ako sa'yo dahil kliyente ko ang tatay mo kaya pinakikisamahan kita. But it doesn't mean, may karapatan ka ng..." Hindi na niya naituloy pa ang kanyang pagsasalita dahil lumagapak sa kanyang pisngi ang kamay nito. 

Malalim na buntunghininga na lang ang kanyang pinawalan kaysa magalit pa rito. Inisip na lang niya na sobra lang itong nasasaktan kaya nagawa iyon sa kanya. Gayunman, isang bahagi ng isipan niya ang tumatanggi, alam niyang may mali kay Bianca. Iyon ang dahilan kaya todo-todo ang pakiusap sa kanya ni Rodolfo Francisco na huwag niyang ipagtatabuyan si Bianca ngunit kung hindi niya gagawin iyon ay patuloy lang itong aasa na isang araw ay magagawa rin niya itong mahalin. 

"Pinaasa mo lang ako sa wala. Lagi ko namang ipinararamdam sa'yo na mahal kita. Na kailangan kita. Bakit hindi pa rin ako sapat sa'yo?" naluluhang tanong nito. Pagkaraan ng ilang sandali ay bigla na lang itong humagulgol na parang bata. 

"Hanggang kaibigan lang ang kaya kong ibigay sa'yo. Kung hindi sapat sa'yo iyon, huwag mo na lang ako lalapitan," inis niyang sabi rito. Alam niyang masakit ang mga katagang lumabas sa kanyang bibig pero alam niyang kailangan nitong malaman iyon para makapag-isip-isip. "Now, get out!"