LOGINHindi maipinta ang mukha ni Zyrus matapos marinig ang huling sinabi ni Lexie. Ngunit makalipas ang ilang minuto ay may napagtanto rin. Na sinusubukan lang siya ni Lexie pigilan sa pag alis niya.
Ilang beses nang pinipindot ni Zyrus ang open button, hanggang sa manginig na ang katawan niya sa pagtawa ng pagak. Nang tingnan niya muli si Lexie, inis at pagkairita lang ang pinapakita niya dito. “Pwede ba Lexie, tama na? Babalik din ako agad pagkatapos kong ayusin ang tungkol kay Hailey. Can’t you understand that she needs me now? Bibigyan kita ng mas engrandeng kasal pa dito, sige na. Hayaan mo na akong umalis.” Pero hindi na nakapagpigil si Lexie na sumabat bago pa nito matapos ang sasabihin. “You think I’m a joke, Zyrus? Wala ka nang papakasalan kapag umalis ka.” matapang na sambit ni Lexie. Bahagyang paos ang kanyang tinig, may bigat sa kaniyang lalamunan pero matatag at buo na ang desisyon niya ngayon. Oo, mahal niya si Zyrus. Sobrang saya niya noong nalaman niya na ikakasal na sila. Pero hindi ibig sabihin noon na hahayaan na niya ang lalaking apakan at wasakin ang purong pagmamahal niya dito. Masiyado siyang mahal ng lola niya para lang maging masokista. Sa isip niya, nakatatak na ang payo nito na hindi kailanman makakataas ang pagmamahal sa dignidad. There’s no love left for you if you failed to value yourself first. “We'll talk about it when I get back.” Muling sambit ni Zyrus, at sa pagkakataong iyon, hindi na pinigian ng lalaki ang tuluyang pagsarado ng elevator doors. Hanggang sa ang sariling repleksyon na lang ni Lexie ang kaniyang nakita sa nagsaradong pintuan. Habang pinapanood ni Lexie ang pagbaba ng numero sa panel, doon na siya nilukob ng mga emosyong kanina pa nag-uunahan sa utak niya. Sa wakas, ang mga namumuong tubig sa kanyang mga mata ay naging malinaw na luha, unti-unting gumulong pababa sa kanyang maputing balat, kasabay nito ang sakit na hindi niya gustong maramdaman. Ngunit hindi pa man nag-iilang minuto na hinahayaan ni Lexie ang sariling masaktan, narinig niya naman ang pagbukas ng isang double doors sa malapit. Kasabay nang pagbukas nang pinto ay ang pagluwa nito sa isang babae na nakasuot ng isang magarbong gown, nakakulot ang buhok, at maraming suot na mamahaling alahas. Bagaman may suot itong makapal na foundation, hindi naman noon naitago ang umaalpas na kulot na balat ng ginang. Sa tabi nito, nandoon ang isa ring vuluptous na babaeng kamukha ng ginang ngunit hamak na mas bata naman. “Where’s my son?” biglang tanong nito kay Lexie. Sigurado si Lexie na siya ang kausap ng ginang dahil ito lang naman ay ang ina ni Zyrus. Si Mrs. Zaira Martinez, ang katabi naman nito ay si Zamia Martinez, ang nakababatang kapatid na babae ni Zyrus. Hindi na lingid sa kaalaman ni Lexie na hindi siya gusto ng mga ito, lalo na ang ina ni Zyrus. Kung hindi lang naman dahil sa kasunduang kasal na pinilit ng kanilang mga lola at tiyahin mula sa pamilyang Martinez at Delos Reyes, na kailangan ni Zyrus na pakasalan si Lexie, hindi kailanman papansin ni Mrs. Martinez ang kagaya niyang isang babaeng galing lamang sa isang kilalang pamilya sa probinsya. May kaya man sila, probinsyana pa rin ang tingin ni Mrs. Martinez kay Lexie. Bahagyang yumuko si Lexie ng may paggalang at mahina ngunit malinaw siyang bumulong na, "Umalis na po siya, Mam— I mean Mrs. Martinez." Hindi pa nakakalimutan ni Lexie ang nangyari noong nakaraan na tinawag niyang ‘Mama’ ang ginang at labis iyong kinainis ng babae. Nagulat si Mrs. Martinez sa nalaman. At bago pa siya makapagsalita, narinig niya si Lexie na muling nagsalita. “Papunta po siya kay Hailey. At… wala na pong kasal na magaganap.” Sa dalawang balita na binitiwan ni Lexie, tila ang una lamang ang narinig ng ginang. Kitang kita ni Lexie kung paanong kumislap ang mata ng ginang nang marinig ang pangalan na iyon mula sa bibig niya. Gustong umikot ng mata ni Lexie. Wala talaga siyang magiging kakampi sa sino man sa mag inang ito. Sa halip na mahiya o magpakumbaba ang nanay sa ginawa ng kanyang anak kay Lexie, ito pa ang may lakas ng loob na tumingin ng masama kay Lexie at pagsabihan siya sa mapanlait na tono. “Anong klaseng girlfriend ka? Hindi mo man lang mapanatili ang fiance mo sa mismong araw ng kasal niyo, hinayaan mo pa siyang puntahan ang ibang babae. Wala ka talagang silbi!” malakas na bulyaw sa kaniya ni Mrs. Martinez. Hindi pa natatapos doon, ang vuluptous namang babae na naka pink gown ang sunod na nanghamak bago pa maipagtanggol ni Lexie ang kanyang sarili. “Oh, well Mommy, what do you expect from stupid girl like her? Look at her naman, sa ganda na nga lang sana siya babawi but her taste of fashion utterly disgust me! What kind of wedding gown is that? So old fashioned, gosh! Kung si Ate Hailey ang bride ngayon, for sure she will look like a goddess! No wonder, siya ang gusto ng Kuya ko,” mahabang litanya ni Zamia Martinez na puro naman panglalait. Maldita talaga ang dalaga at sa pagkakaalam ni Lexie ay close noon kay Hailey. Kaya hindi na nagtataka si Hailey sa inaasta nito ngayon. Lingid naman sa kaalaman ni Lexie, bago pa man bumalik si Lexie sa Santa Cruz, Laguna, si Zamia na ang nag-iisang little princess ng pamilyang Martinez. Ito rin ang pinakamamahal na apo ng kanilang Lola Felma. Pero mula nang dumating si Lexie sa mansiyon ng mga Martinez, palagi na siyang kinukumpara rito. Sa paningin ng sarili niyang Lola, mas maganda, magaling, at mabait kay Zamia si Lexie kaya lubos na kinagigiliwan. Dahil sa lahat ng ito, hindi na naalis kay Zamia ang pagkamuhi kay Lexie simula pa ng una niyang makilala ito. Sa dami nang panlalait na natamo ni Lexie sa mag-ina, hindi agad siya nakasagot. Kaya naman, hindi na nawala sa labi ni Zamia ang ngiti at galak dahil tingin niya ay nakaganti na rin siya kahit kaunti kay Lexie. Lalo pa ngayon na walang sinuman ang magtatanggol sa kawawang babae. Ngunit sa kaniyang hindi inaasahan, mula sa pagkakayuko ay mabilis na tumingala si Lexie para tingnan silang mag ina, diretso sa kanilang mga mata. Napanood rin ni Zamia ang pagbabago sa mga mata nito. Ang dating mapungay na mga mata ni Lexie ay naging matalim, at ang kalungkutan na nakita sa mukha nito ay napalitan ng kakaibang determinasyon. Sa maputing mukha, lalo pang nadepina ang emosyong ngayon ay matapang na pinapakita nito. Ang mabilis na pagbabagong iyon ay nadagdagan ng ngiting nang-uuyam ni Lexie. “Oh, hindi niyo po ba ako narinig, Mrs. Martinez? Zamia? Well, hindi ko naman kayo masisisi dahil tumatanda na rin talaga kayo “Anong sabi mo?” sabay na sabi ni Mrs. Martinez at Zamia na parehong may hindi makapaniwalang ekspresyon. “Paulit-ulit naman! Pero sige, para sa mahina niyong pandinig, I will repeat it. I called off our wedding, so, technically, I’m not your son’s girlfriend anymore.” Buong determinasyon na wika ni Lexie. Wala ring bahid ng takot siyang tumingin diretso sa mga mata ni Zamia Martinez, bawat salita ay malinaw at walang halong alinlangan. “Anong nakain mong masama, Lexie? Nababaliw ka na ba? Are you finally going insane?” Zamia asked her ruthlessly. “My dear Zamia, I thought you were just immature. I never imagined you can also be this stupid. Hindi mo ba gets? Sa araw mismo ng kasal namin, pinuntahan niya ang ex-girlfriend niya. Kaya nakipaghiwalay ako. Wala nang kasal ang magaganap. Malinaw na?” walang emosyon at tuloy tuloy na salita ni Lexie. Ikinaawang iyon ng labi ng mag ina. Noon, ilang ulit pinilit ni Lexie na kumbinsihin ang sarili na hindi naman si Mrs. Martinez ang papakasalan niya, si Zyrus naman, kaya sinubukan niyang tiisin ang pang-aalipusta ng ginang noon. Hindi rin sila titira sa iisang bubong kaya naisip ni Lexie na makakatakas rin siya sa kamalditahan ni Zamia, kaya niyang magtiis at magsakripisyo ng kaunti para sa ikakasaya nila ni Zyrus. But now that they called off their wedding, wala nang pagtitiis na magaganap. Biglang dumilim ang mukha ni Mrs. Martinez sa mga kalapastanganang narinig mula kay Lexie. Agad umakyat ang galit at pagkairita niya na nagresulta sa isang ngisi. Sa kaniyang pananaw ay hindi ang katulad lang ni Lexie na probinsya ang makakatalo sa kaniya. “Anong karapatan mong magsalita ng ganyan? Isa ka langng hampas-lupang galing sa probinsya! You think you have the upper hand? Suwerte mo na nga at pumayag ang anak ko na pakasalan ka! You are one ungrateful bitch! Talagang galing ka nga sa lahi ng mga palengkera at walang modo, bastos kang babae ka!” Hindi rin nagpafaig si Zamia. Agad niyang sinundan at dinagdagan ang pang aalipusta ng kaniyang ina kay Lexie. “My Mom’s right! Una pa lang ay alam na namin na ginamit lang ng hukluban mong lola ang nalalapit niyang kamatayan para maawa kami! She used well her pity card to tug some strings at our elderly and my Kuya’s conscience! Tuso siya! Pareho lang kayo—” Pero bago pa matapos ni Zamia ang sasabihin, biglang nag-iba ang ekspresyon ni Lexie. Lumamig ang boses niya at blanko ang tingin. Isang klase ng nakakatakot na emosyon na nagawang patahimikin ang kung ano pang idadagdag ni Zamia. “Mag-ingat ka sa mga lumalabas sa bibig mo, Zamia. Kung gusto mong bastusin ako, sige, hahayaan lang kita. Pero ‘wag kang magkakamali na idamay ang lola ko rito. Ibang usapan na ‘yon. Kayo kong palampasin kung tungkol sa akin, ngunit hindi ko na mapapalampas kung ang Lola Felisa ko na ang pagsasalitaan niyo ng masama!” Lola’s girl si Lexie. Lumaki kasi siya sa pangangalaga ng kaniyang Lola Felisa. Ito na ang nagpalaki at nagmahal sa kanya mula pagkabata. Kaya naman ang kaniyang Lola Felisa ang kanyang kahinaan. Walang sinuman ang may karapatang bastusin ito. Medyo natigilan si Mrs. Martinez at si Zamia sa biglaang pagdiin ng mga binibitiwang salita ni Lexie. This is just the first time they saw her this serious and dark. Nasanay sila ang mahina at malambing na Lexie ang kanilang kaharap. So the wild beast finally showed her true colors, huh? Ngunit ilang segundo lang din ay napagtanto ng mag-ina na babae lang naman si Lexie. Ano ba ang kaya nitong gawin sa kanila? Isa pa, there’s no one around this floor, so it’s two versus one. Dahil doon, muling nanumbalik ang kayabangan nila. Unang nagtuwid ng likod si Mrs. Martinez at muling hinarap ang matalim na titig ni Lexie. “So what now? You will hurt me? You will hurt my daughter? Totoo naman ang sinabi niya! You are an oppurtunist! O ano? Sasaktan mo ako? Sabi ko na nga ba, isa kang palengkera at hindi nararapat maging babae. Wala ka rinng modo dahil galing lang sa probinsya! Kaya naman hindi ka talaga type ni Zyrus! Subukan mo lang. Tingnan natin kung ano'ng gagawin sa’yo ni Zyrus pagbalik niya…” Habang dinuduro ni Mrs. Martinez, kasabay noon ay ang pagsugod nilang mag-ina papunta kay Lexie. Dahilan para unti-unting mapaatras ang huli. Ngunit ang hindi inaasahan ni Lexie ay ang pagtulak sa kaniya ni Mrs. Martinez! Naka-puting mermaid wedding dress si Lexie sa araw na iyon, nakasuot rin ng 3 inches high heels. At dahil sa hindi inaasahang pagtulak, nawalan siya ng balanse. Ngayon ay bumubulusok na si Lexie pabagsak sa sahig….Naguguluhan pa rin sina Mr. at Mrs. Delos Reyes sa kalagitnaan ng abala nilang pag-aayos. Akala nila ay pauwi na ang mga kamag-anak ng pamilya Martinez dahil sa kung anong bulong-bulungan. Hanggang sa biglang nanahimik at napatingin silang lahat sa isang tagpo na nagpahinto sa oras. Tumayo pa mismo si Lola Felisa mula sa kaniyang upuan, at ang mga mata ng buong bulwagan ay sabay-sabay na tumutok sa pulang carpet. Ramdam ni Lexie ang bigat ng mga titig na bumabalot sa kanila, ngunit pinilit niyang manatiling kalmado. Sa halip, tahimik siyang sumulyap sa lalaking nakaangkla ang kaniyang braso, si Mr. Kaizer Zapanta, at para bang huminto ang oras para kay Lexie. Napakagandang pagmasdan ang anyo ng lalaking kasabay niyang maglakad sa red carpet. Para itong isang model, o parang imortal sa ilalim ng spotlight. Ang pagkakasuot nito ng suit ay flawless, indeed a perfect tailoring just for him. Hindi maiwasang madama ni Lexie ang pagbilis ng tibok ng kaniyang puso. Hindi niya gustong ma
Sa rumehistrong pagkagulat kay Lexie, hindi siya agad nakakilos kaya’t mula sa postura ng pagkakasalo ay ang lalaki na ang umahon sa katawan niya para makatayo. Nang maramdaman ni Lexie ang pagtayo nito, saka lamang siya natauhan. Bahagya siyang lumingon upang makita kung sino ang nagligtas sa kaniya. At doon, halos mawalan siya ng hininga. Isang lalaki ang tumambad sa paningin ni Lexie. A tall man with broad-shoulders, and exuding an aura of undeniable power. Malamig ang titig ng kaniyang mga mata. Looks sharp and calculating, as if he could read through anyone with just a mere glance. Ang matalim na linya ng panga ng lalaki, ang matikas na ilong, at ang labi nitong parang kayhirap lapitan ay nag-ukit ng imahe na para bang hinulma ng isang perpektong iskultor. At higit sa lahat, the scent of his cologne lingered in the air, expensive, masculine, and utterly intoxicating. Isang samyo na agad tumatak sa pandama ni Lexie. Nakasuot ito ng itim na three-piece suit, perfectly tai
Nataranta si Lexie at hindi malaman ang reaksyon. Agad niyang sinubukang hawakan ang mga braso ni Mrs. Martinez gamit ang dalawang kamay. Pero nang makita ni Mrs. Martinez na malapit nang matumba si Lexie at sinusubukang abutin siya, imbes na tulungan ang babae ay lalo pang umatras ang ginang ng isang hakbang. She looked at her with pity at the impending fall. Hindi na dapat nagulat si Lexie sa naging reaksiyon ng ginang, ngunit hindi pa rin nawala sa kaniya ang pag-alpas ng gulat at sakit. Ipinikit na lamang ni Lexie ang kaniyang mata, nag-aantay na lang sa sakit ng pagbagsak. Ngunit ang sakit na inaasahan niya ay hindi nangyari, bagkus, isang mainit at matibay na kamay ang umaalalay sa kaniyang likod para hindi tuluyang bumugsak. Ang malakas rin na pwersang iyon ang tumulong sa kaniya para makatayo ng maayos sa takong niyang mataas. Agad na nagmulat ng mata si Lexie dahil sa gulat. Nilingon niya ang tumulong sa kaniya at kalaunan ay umawang ang kaniyang labi nang mapagsino kung s
Hindi maipinta ang mukha ni Zyrus matapos marinig ang huling sinabi ni Lexie. Ngunit makalipas ang ilang minuto ay may napagtanto rin. Na sinusubukan lang siya ni Lexie pigilan sa pag alis niya. Ilang beses nang pinipindot ni Zyrus ang open button, hanggang sa manginig na ang katawan niya sa pagtawa ng pagak. Nang tingnan niya muli si Lexie, inis at pagkairita lang ang pinapakita niya dito. “Pwede ba Lexie, tama na? Babalik din ako agad pagkatapos kong ayusin ang tungkol kay Hailey. Can’t you understand that she needs me now? Bibigyan kita ng mas engrandeng kasal pa dito, sige na. Hayaan mo na akong umalis.”Pero hindi na nakapagpigil si Lexie na sumabat bago pa nito matapos ang sasabihin.“You think I’m a joke, Zyrus? Wala ka nang papakasalan kapag umalis ka.” matapang na sambit ni Lexie. Bahagyang paos ang kanyang tinig, may bigat sa kaniyang lalamunan pero matatag at buo na ang desisyon niya ngayon. Oo, mahal niya si Zyrus. Sobrang saya niya noong nalaman niya na ikakasal na si
“Lexie, I’m calling off this wedding…” Ang nakangiting mukha ni Lexie Delos Reyes ay nauwi sa isang hindi maipintang ayos. Bakit? Today is supposedly her wedding day. Nakaayos na ang lahat, nandito na ang lahat ng bisita, maging sila nga ng mapapangasawa niyang si Zyrus Martinez ay naka bihis na ng kani-kanilang wedding gown at suit. Alam ni Lexie na bawal sa pamahiin ng matatanda na magkita ang ikakasal hangga’t wala pang opisyal na seremonyas, but Lexie was too excited and happy to care about it kaya naman ay pinuntahan na niya si Zyrus sa kwartong nakalaan para sa groom. But… what is this that she is hearing? “I’m really sorry, Lexie. I have to go. May biglaang emergency, sobrang importante nito sa akin…” Pagkatapos sagutin ang tawag, lumapit si Zyrus Martinez sa kanyang fiance at binitiwan ang mga salitang iyon. Nanlaki ang mata ni Lexie, tila natulala at nabigla sa mga katagang sinabi ni Zyrus. Hindi niya akalain na may mangyayaring ganito, sa araw mismo ng kaniyang ka







