My head hurts so bad, and I still feel dizzy. But I manage to open my eyes even if I feel like my world was spinning. "I'm so thirsty, fuck!" I cuss in so much irritation.
It seems like my throat was dry and I badly need a drink... Water to be exact! Fucking liquor! Wala talagang magandang naidudulot sa katawang lupa ko! "I'm not gonna drink again, swear!" giit ko pa.
I was about to move my legs but I felt something gripping my waist. Bigla akong nakaramdam ng kaba at tila nanigas sa kinahihigaan ko. Pati ang inaantok kong diwa ay tuluyan ng nagising... But wait, anong oras na ba?
"Hey, go back to sleep... It's nearly dawn."
Tila nasagot ng boses na iyon ang katanungan sa isip ko. Magmamadaling-araw na pala?! Ibig sabihin tapos na ang pambatang birthday ni, St
R-18'Please continue my dear hubby'I don't know why did I say that, and urge him to go on. Parang ang landi pa ng boses ko lintek! Since when did I become 'maharot'?He positions himself on my top while continuing to kiss my neck. I felt him gently biting my neck while his one hand roamed on my breast. I moan as he pinches my nip*le and kisses my lips. Pakiramdam ko'y nilalagnat na ako ng dahil sa init ng katawan niya. Sa kaniya nga ba galing ang init na nadarama ko, o baka naman sa akin?"Open your mouth," he commands, almost whispered. Pero bakit ko naman gagawin 'yon?! What am I? Tanga? Of course not!My brows furrowed and keep on staring at him curiously. He just keeps
I feel someone tapping my shoulder causing me to cover my face with the pillow that I was hugging. Anton na a ton pa ako at wala pa talagang balak bumangon. Kaya kung sino man ang lapastangang nag-iistorbo sa beauty sleep ko... "Go to hell!" I shout, still half-asleep."It's almost dinner time, wala ka bang balak kumain?"Dumapa ako at muli sanang babalik sa pagtulog ng maramdaman ko ulit ang tapik sa likod ko. Sa totoo lang hindi na nakakatuwa! Tipong antok na antok ka pa, pero may bwisit na hindi man lang makahalata at patuloy na sinisira ang pahinga mo.Bumalikwas ako ng bangon at walang pakialam na sininghalan siya. Kesehodang President pa siya ng Pilipinas, I don't care! "What is your fucking problem huh?! Do you even know the word 'sleep' and 'rest'?" I shout as I feel annoyed, but he just stared at me with
Nang iwan ko si Lucas sa kwarto niya ay kaagad akong nag tungo sa silid na inuukopa ko. Kumuha lang ako ng simpleng sando at white short sa maleta ko at tinuyo na rin ang buhok. Kung hindi rin naman ako matutulungan ni Lucas, at kung wala naman talaga siyang planong i-hired ako sa kumpanya niya, edi 'wag! Hindi ko na ipipilit pa!I get my phone and immediately call my Father, malamang na ayos na siya at makakausap na ng matino. I'm running out of time, kailangan ko ng kumilos bago ako bumalik ulit sa America. And yes! Balak ko talagang bumalik ulit doon. Wala namang rason para manirahan ako ng matagal dito. Makabangon lang ang Dela Vega's Land Corp ay aalis na ako kaagad. My brother Azul have his own company now, at may asawa't anak na rin siya, kaya naman nakakahiyang gambalain pa siya. "Dad?" bungad ko ng sagutin niya ang tawag.[Lilac?
Ilang minuto na simula ng pumasok si Lucas sa condo niya ay narito pa rin ako, tahimik at bakatulala sa labas ng pinto ng condo niya.Napakahirap niya talagang paliwanagan. He'll never listen! Sarili niya lang ang pinaniniwalaan niya, sarili niya lang ang pinakikinggan niya! Dahan-dahan akong umupo sa gilid ng pinto at isinandal ang likod sa pader ng condo niya. I don't care if someone will see me here! And I don't even care about what are they thinking about me!Iniyuko ko ang ulo ko sa tuhod ko at impit na umiyak. I was so damn tired of this fucking situation! Bakit ba hindi sa ibang tao napunta ang problemang mayroon ako? I just wanted to live a normal life, ngunit pati 'yon at hindi ko man lang maranasan dahil sa kamalasang nangyayari sa akin, sa amin!
"Lyka was just seventeen Dad! Seventeen for goodness sake! Bubot pa nga yan sa totoo lang!"Galit na galit na sigaw ni kuya pagkarating namin sa bahay. He was fuming mad while walking back and forth in front of our parents."Hindi n'yo man lang inisip ang kalalabasan ng ginawa n'yo. Now tell me, may naitulong ba 'yong pamilyang 'yon sa kumpanya?!" giit niya pa. Nanatili lang akong nakayuko habang nakaupo sa tapat ni Mama. Tanging si kuya lang ang nakatayo at boses niya lang din ang maririnig.Ngayon na lang ako ulit nakadalaw dito sa bahay simula ng ikasal kay Lucas, para tuloy nakakapanibago. Napansin ko rin na wala na ang iba naming gamit. Pati ang iba naming kasambahay ay wala na rin, maging si Mang Carlos ay hindi ko na nakikita. Tanging si Nay Hilda na lang yata ang nakita ko nang dumating kam
Kung kanina ay iniiwas iwasan kong umiyak, ngayon ay hindi ko na talaga napigilan pa. Remembering those memories about how Lucas let me go without looking at me, without saying goodbye, and without holding on to my hand, was still painful. I let my tears fall but I still wipe it, ayaw kong may makakita sa akin na umiiyak. I have everything that any woman wanted to have. I can buy all things with my own money. Pero tatlong bagay lang ang hindi ko makuha. First is my parents, I wnated them to see me as their daughter, not a price possession. The second was my friend, I only have three-way back high school per nawala pa. And lastly... Lucas."Ang hirap hirap mo naman passing abutin," I whispered.Muli kong iniyuko ang ulo ko sa tuhod ko at impit na umiyak. Hindi naman sana ganito ka kumplikado ang lahat kung hinayaan na lang
"Siya ba?" I look at Lucas when suddenly he asks that. Halos kapapasok lang namin dito sa unit niya at dumiretso sa kusina upang kumain na. Hindi pa kami nananghalian at ngayon ay hapon na."What do you mean?" I ask back. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin.I heard him sigh before he looks at me. "Arthur, is he the one you're talking about?" He asked curiously. "Do you love him?" giit niya pa.Kumunot ang noo ko ng mapagtanto kung ano ang pinupunto niya. Kung hindi lang sing lamig ng Alaska ang atmosphere sa pagitan naming dalawa malamang na humagalpak na ako ng tawa. The hell! Hindi ako pumapatol sa bakla! May tiwala pa naman ako sa karisma ko at marami pang lalaki riyan para patulan ko si Art, gosh!"Of course not!
I didn't know that I had already fallen asleep. Naalimpungatan lang ako ng may maramdamang kumilos sa tab Jo at humanist sa baywang ko."Go back to sleep," I hear him whispered. I closed my eyes again and go back to sleep.But as morning comes, I didn't see anyone who was lying beside me. Wala among katabi at no wala man lang bakas na may natulog sa tab ko. "Nanaginip lang ba ako kagabi?" I asked myself.I was about to stands up and went outside when suddenly the bathroom door opened and I saw the most handsome man I ever laid my eyes on! "What a view!" hindi ko naiwasang maibulalas lalo na ng lumakad siya palapit sa akin na tanging tuwalya lang ang tumatakip sa katawan niya.His hair was dripping wet, his abs were exposed, an