LOGIN
At Manila Grand Hotel
This is a private place for all alta social in the society. Kabilang rito si Anastacia Collins at ang kanyang 7 years long time boyfriend na si Gregory Ching. Half- filipino chinese ang lahi nito. Nagkakilala silang dalawa teenager pa. Na meet niya kasi ito sa isang family gathering ng Ching Family. Ang natatandaan niya anniversary ng parents nito at invited ang dad niya at siya since wala na siyang Mommy. Maayos naman ang event at napansin nila na parang gusto siya ni Greg kaya pinush silang dalawa hanggang sa nagkagustuhan sila dahil same school lang naman pinasukan nila ng senior high school sa Makati. At madalas silang magkasama nito kaya lalo silang na develop sa isa't-isa hanggang sa nanligaw nga ito sa kanya at sinagot naman niya. Tumagal ang relasyon nilang hanggang sa maka graduate na rin sila ng College. Business Administration rin ang course nito at sino pa bang susunod sa yapak ng kanilang mga magulang kundi sila lang rin dalawa. They'll invited to the party. Since, ang kaibigan nila parehas ang may birthday. Nang nasa kasarapan sila ng pag-iinom. Nagpaalam bigla ang kanyang boyfriend na magko comfort room lang kaya pumayag naman siya.. Hindi siya nag-isip ng kung ano rito, malaki ang tiwala niya sapagkat medyo matagal na rin naman silang dalawa at ni minsan hindi naman ito nagloko sa kanya. Meanwhile pag alis nito nakipag usap na lang siya sa mga friends nila while waiting him to came back. Medyo nakakarami na siya ng wine glass na naiinom pero nagtataka siya kung bakit hindi pa rin nakakabalik ang boyfriend niya. Hindi naman siya nag-isip ng masama patungkol rito. She's still waiting for an hours. Bago siya nag excuse sa mga friends niya para hanapin na nga ito. Hinahanap na rin kasi ito sa kanya ng mga kilala nila. Nagpunta siya sa mens comfort room since dito ang punta nito ng magpaalam sa kanya. Pero lumabas na ang lahat ng pumasok kanina na mga lalaki walang Gregory ang lumabas. Naghintay pa siya ng couple of minutes pero wala pa rin. Doon na siya nagduda at sakto naman nakita niya ang best friend nitong si Lucky. And she ask him about Gregory. Luckily nagsabi naman ito ng totoo. Sinamahan pa nga siya kung saan nito huling nakita si Gregory. Iniwan nga lang siya nito at kailangan na raw bumalik sa loob. Habang naglalakad siya patungo sa garden meron na siyang nauulinigan na mga boses na tila naghaharutan pero hindi niya na lang muna ito pinansin. Naglakad lakad pa siya hanggang sa mapansin niya ang sasakyan ni Gregory na nakabukas at may telang naka awang. Nilapitan niya ito at kitang kita niya at rinig na rinig ang kahalayan ng dalawang taong nagtaksil sa kanya. "Ooohhhhh. Shiiittt. Margaaaaa." ungol ng isang lalaki sa loob ng sasakyan. At hindi pwedeng magkamali si Anastacia boses iyon ng boyfriend niyang si Gregory. Sa galit niya pinaghahampas niya ang likod ng kanyang boyfriend. Halos kalmutin niya na ito sa tindi ng kanyang galit sa nasaksihang kahalayan nito. "What's wrong with you." bulyaw ni Gregory na nakatopless pa rin. At ang lakas ng loob nitong magalit sa kanya. "Wow! Ako yata ang magtatanong sayo ng ganyan. What's wrong with you? Nakuha mo pa talagang lumandin sa araw na to at iba ka rin no. Hindi mo man lang hinintay na matapos ang party." bulyaw niya rito at wala siyang pakialam kung gumawa pa siya ng eksena dito ngayon. She was betrayed kaya siguro valid naman ang reason ng pagkagalit niya. Hinawakan nito ang braso niya pero umalpas siya at isang nakakabinging sampal ang ginawad niya rito. Parami na ng parami ang nakakakita sa eksena nilang dalawa kaya nahihiya na rin si Gregory. Naglock naman ng pintuan ang babae sa loob ng kotse at nahihiya sa nangyayari. Mas tumindi ang galit niya ng hindi man lang nakita ang babaeng kaulayaw nito. Nagwawala na siya at gusto na niyang basagin ang salamin ng sasakyan nito. Kung di lang siya naawat ni Gregory. "Enough! Anastacia, don't make a scene here. Kung ayaw mong pagpyestahan tayo ng press bukas." banta nito sa kanyan. Wala naman siyang pakialam kung mabalita sila. Mas maganda nga iyon para malaman ng lahat kung gaano siya ka walang kwentang tao. "Bakit, Mr. Ching, why? Sino bang naunang gumawa ng katarantaduhan sa party na ito. Ako ba? Hindi ba't ikaw, kayo ng kalandian mo. Bakit ako ang nalabas na may kasalanan dito." sigaw niya at hindi na niya napigilan ang galit niya na lalong tumitindi. "I said enough, Anastacia. Let's go home. Iuuwi na kita." mariing wika nito. Habang hawak ang braso niya pero umalpas siya. Hindi na niya ma take ang ginawa nito sa kanya. "Leave me alone. Anong uuwi, mag-isa kang umuwi. At sino ka para utusan ako. As far as I know starting tonight we're both strangers now. And from now on break na tayo." taas noong wika niya at nag martsa pabalik sa loob at iniwan si Gregory sa labas. Pagpasok niya sa loob ng hotel nagtatakbo siya para pumunta ng comfort room. Hindi tuloy niya napansin ang bulto ng isang lalaki at nagkabanggaan silang dalawa. "Sorry, sir." ani niya at nagmamadaling lumayo at nagtago sa loob ng comfort room para doon umiyak. Kanina kasi pinigil niya ang luhang gustong pumatak kanina. At ayaw niyang makita siya nito na mahina. Hinding hindi niya ipapakitang umiiyak siya rito at baka pag tawanan lamang siya. Gusto sana niyang sumigaw kaso pinigilan niya ang kanyang sarili kaya impit na pag-iyak at sigaw na lang ang kanyang nagawa. Ayaw niyang malaman ng daddy niya sa abroad ang nangyari at makakasama sa kalusugan nito kung mababalitaan niya ang lahat. Nasa U.S.A ang daddy niya ngayon dahil nagpapagamot ito roon. Ayaw niyang makadagdag ng problema rito. Nang matapos siyang umiyak. Taas noo siyang lumabas ng comfort room na parang wala lang ang nangyari kanina. Naisip niya kasi bakit siya magmumukmok kung ginago naman siya nito. Bumalik siya sa loob at sinayawan ang mga lalaking napilili niya. Syempre iyong mga kagaya niyang mag-isa. Ayaw naman niyang magkaroon ng gulo kung sakaling may kasama ito. Wala siyang kamalay malay na sa bawat pag galaw ng kanyang balakang may lalaking kanina pa nakatingin sa kanya mula sa malayo. Nahahalina sa kanyang ganda at sa lambot ng kanyang baywang kung gumiling giling. Hindi mawala wala sa isipan ni Maximo ang babaeng nakita niya sa party. Kakaiba kasi ang babae nakakahalina ang ganda nito na para siyang minamagnet palapit. Kung hindi lang talaga niya imi-meet ang kaibigan niya ng gabing iyon hindi siya aalis ng party. Nagpatuloy sa pag-eenjoy si Anastacia sa kabila ng sakit na pinadama ng kanyang ex-boyfriend sa kanya tila para siyang nakawala sa tinik ng kahapon. Naalala niya kasi kung gaano kahigpit ito sa kanya kulang na nga lang ay ikulong siya nito sa bahay. Kung dati sweet tingnan sa kanya pero ngayon napagtanto niya na nakakasakal rin pala ang pinag gagawa nito sa kanilang relasyon. Kung hindi pa sila nag attend sa party na ito wala siyang malalaman. Pagkatapos ng party lasing na lasing siya at hindi niya alam kung paano siya nakauwi ng kaniyang condo ng gabing iyon. Nagising siya kinabukasan sa ingay ng kanyang ipad.Kinaumagahan masayang papasok si Kaila sa school dahil alam niyang maayos na ang lahat sa kanila ng kanyang boyfriend na si Markus. At tama naman kasi ito bakit niya iisipin ang sasabihin ng iba sa kanilang dalawa. Hindi naman nila kilala ang totoong pagkatao niya kaya mabilis silang mang husga sa kanya. Naghintay muna siya sa waiting shed dahil iyon ang napagkasunduan nilang dalawa ni Markus. Alam niya kasing magtatampo na naman ito kung di siya ang makikita roon. Naupo siya at gumamit muna ng kanyang cellphone para makapag libang man lang. Past 7 am na dumating si Markus sakay ng kanyang kotse. Hindi nga niya ito napansin dahil abala siya sa pagbabasa sa kanyang social media account. "Hey! Love, kanina ka pa ba naghihintay?" tanong ni Markus sabay hawak agad ng kanyang kamay. Paborito kasi talaga ng kanyang boyfriend na hawakan palagi ang kanyang kamay. "Hindi naman love, heto nga kakarating rating ko lang rin." sagot ni Kaila pero ang totoo one hour na siyang naghihintay r
"Anong ginagawa mo rito?" "Dinadalaw ka, bakit hindi ka pumasok?" "Masama ang pakiramdam ko.." "Ganon ba love, sorry ha hindi ko alam." malungkot na wika ni Markus. "Ngayong alam mo na pwede ka ng makaalis. At isa pa bakit ka absent ngayon?" tanong ni Kaila sa kanya at wala naman ibang mai alibi si Markus kaya naman nagdahilan na lang siya na may pinapa asikaso ang daddy Maximo niya sa sites. "Kasi si dad may inutos sa akin sa sites." "Ganon ba. Kumain ka na ba?" tanong ni Kaila. Na bakas naman sa mukha ang labis na pag aalala sa taong mahal niya. "Hindi pa nga love, may makakain ba dyan?" lambing nito. "Well, marami pero hindi ka naman invited huh. Umuwi ka na lang kaya muna at baka hinahanap ka na sainyo." pagtataboy ni Kaila. Pero alam naman niya sa sarili niya na kahit anong pagtataboy niya rito ay walang epekto. "Sabay ganon e, kanina lang gusto mo kong pakainin." sagot ni Markus. "Ok, tara na at ng makakain ka na at umalis ka na." sagot nito. Dama ni M
Maayos naman ang relasyong meron si Markus at Kaila. Kaso lang may dumarating talaga sa mga buhay natin ang hindi ganon na inaasahan. Nang magkaroon sila ng hindi pagkakaunawaang dalawa. "Love, bakit hindi ka na naman namamansin?" tanong ni Markus na kanina pa siya hinahabol. Panay lakad naman ng mabilis ni Kaila. Ayaw niyang kausap si Markus dahil kanina lang nakantyawan siya ng mga estudyante sa campus. Napag bintangan pa siya ng kung ano-ano bagay na hindi naman dapat talaga niya nararanasan. "Love, ano bang problema?" tanong ni Markus. "Wala uuwi na ako. Gusto kong mapag isa." sagot ni Kaila. Tahimik naman si Markus. At naguguluhan sa inasal ng kanyang girlfriend. Hindi siya sumuko at hinabol niya ito hanggang sa makarating sila ng kotse niya at sinakay niya ito.. "Saan mo ba ako dadalhin? Ayoko na sayo, Markus. Leave me alone." mga masasakit na salitang binitiwan nito. "Kahit saan at kailangan nating mag-usap. Hindi pwedeng aalis ka na lang ng bigla. Hindi ako la
Kalat na sa buong University ang relasyong meron sina Kaila at Markus. Lalo nang sabay na silang pumapasok at umuuwi. Naging daily routine na nilang magboyfriend at girlfriend ang ganitong set-up. May ibang masaya sa kanila at meron rin namang hindi. Kagaya ng mga kaibigan ni Markus. Habang nasa gymanasium sila at nagta try out para sa laban nila sa baskteball. "Bro, kayo na pala ni Kaila? Natalo kami sa pustahan. Ita transfer ko na lang sa bank account mo ha.." ani ni Kiefer na nagpasimuno nito. "Huh? Anong pustahan?" tanong ni Markus tila makalimutan na ang lahat ng kanilang napag usapan. "Ay! Iba din ah. Nagagawa ng in-love nakakalimot na. Hahahah." natatawang pang aasar ni Kiefer. Pero sa totoo lang iyong pustahan naman na iyon ay experiment lang nila para sa kanilang kaibigan na ayaw umamin. Kita naman kasi nila na may gusto si Markus kay Kaila noon pa man. In denial lang talaga ito dahil ang ego nito ay palaging natatapakan ni Kaila. "Ay! Oo nga pala. Hayaan niyo na
Nang bumaba si Kaila sa sala naabutan pa nga niyang nag uusap ang Mommy Lynette niya at si Markus. "Mom, Markus." tawag niya sa dalawa at mukhang seryoso ang usapan nito ng dumating siya. Natigil sa pag-uusap ang Mommy niya at boyfriend. "Oh! Dear, nandyan ka na pala. Sige na ikaw na kumausap sa boyfriend mo at may aasikasuhin pa ako sa loob." wika ng kanyang Mommy Lynette. "Ok po Mom." sagot naman ni Kaila. Naupo na siya sa tabi ni Markus. Hindi muna siya iniimik nito. Hanggang sa hindi na rin siya nakatiis ng basagin niya ang katahimikan ng bawat isa. Nagulat pa siya ng sabay silang nagsorry sa bawat isa. "Sorry, love--" "Hahahaaa." Niyakap niya agad si Markus. Nagulat naman sandali ito at gumanti na rin ng yakap. Hindi kasi siya makapaniwala na yayakapin siya ni Kaila. Nang matapos ang yakapan. "Sorry, na carried away lang ako. Anyway, kain tayo sa labas?" yakag nito sa pag-aakala ni Markus na lalabas sila ng Mansyon. "Ok, kunin ko lang car key ko." ani nit
Lumipas ang isang buwan ganon kabilis ang lahat sa relasyon ni Markus at Kaila. Pero nanatiling lihim pa rin sa iba. Mismong si Kaila ang ayaw mag out. Hindi sa di siya proud kay Markus bilang boyfriend niya. Natatakot kasi siya sa mga sasabihin ng iba. Kilala naman niya ang mga mean girl sa campus kaya ayaw niya na lang ng gulo. Habang nasa cafeteria sila kumakain ng kanyang kaibigan na si Karen. Nang lumapit si Markus sa kanila at tumabi. Nakiupo at nakishare sa table nila na parang wala lang. "Ehemmm! Wait pala may nakalimutan ako. Dyan muna kayo guiz." wika ni Karen sabay paalam. "Huyy! Saan ka pupunta girl, hwag mo ako iwan dito." pahabol na wika ni Kaila kaso naka alis na si Karen kaya wala siyang nagawa kundi ientertain si Markus na parang casual lang. No sweet at all parang common acquaintance lang. Habang nag uusap sila tamang kwentuhan lang. Walang kahit ano. "Love, kailan ba tayo aamin? Kailan ko ba maipapakita na mahal kita sa lahat. Today is our first Month







