LOGIN
At Manila Grand Hotel
This is a private place for all alta social in the society. Kabilang rito si Anastacia Collins at ang kanyang 7 years long time boyfriend na si Gregory Ching. Half- filipino chinese ang lahi nito. Nagkakilala silang dalawa teenager pa. Na meet niya kasi ito sa isang family gathering ng Ching Family. Ang natatandaan niya anniversary ng parents nito at invited ang dad niya at siya since wala na siyang Mommy. Maayos naman ang event at napansin nila na parang gusto siya ni Greg kaya pinush silang dalawa hanggang sa nagkagustuhan sila dahil same school lang naman pinasukan nila ng senior high school sa Makati. At madalas silang magkasama nito kaya lalo silang na develop sa isa't-isa hanggang sa nanligaw nga ito sa kanya at sinagot naman niya. Tumagal ang relasyon nilang hanggang sa maka graduate na rin sila ng College. Business Administration rin ang course nito at sino pa bang susunod sa yapak ng kanilang mga magulang kundi sila lang rin dalawa. They'll invited to the party. Since, ang kaibigan nila parehas ang may birthday. Nang nasa kasarapan sila ng pag-iinom. Nagpaalam bigla ang kanyang boyfriend na magko comfort room lang kaya pumayag naman siya.. Hindi siya nag-isip ng kung ano rito, malaki ang tiwala niya sapagkat medyo matagal na rin naman silang dalawa at ni minsan hindi naman ito nagloko sa kanya. Meanwhile pag alis nito nakipag usap na lang siya sa mga friends nila while waiting him to came back. Medyo nakakarami na siya ng wine glass na naiinom pero nagtataka siya kung bakit hindi pa rin nakakabalik ang boyfriend niya. Hindi naman siya nag-isip ng masama patungkol rito. She's still waiting for an hours. Bago siya nag excuse sa mga friends niya para hanapin na nga ito. Hinahanap na rin kasi ito sa kanya ng mga kilala nila. Nagpunta siya sa mens comfort room since dito ang punta nito ng magpaalam sa kanya. Pero lumabas na ang lahat ng pumasok kanina na mga lalaki walang Gregory ang lumabas. Naghintay pa siya ng couple of minutes pero wala pa rin. Doon na siya nagduda at sakto naman nakita niya ang best friend nitong si Lucky. And she ask him about Gregory. Luckily nagsabi naman ito ng totoo. Sinamahan pa nga siya kung saan nito huling nakita si Gregory. Iniwan nga lang siya nito at kailangan na raw bumalik sa loob. Habang naglalakad siya patungo sa garden meron na siyang nauulinigan na mga boses na tila naghaharutan pero hindi niya na lang muna ito pinansin. Naglakad lakad pa siya hanggang sa mapansin niya ang sasakyan ni Gregory na nakabukas at may telang naka awang. Nilapitan niya ito at kitang kita niya at rinig na rinig ang kahalayan ng dalawang taong nagtaksil sa kanya. "Ooohhhhh. Shiiittt. Margaaaaa." ungol ng isang lalaki sa loob ng sasakyan. At hindi pwedeng magkamali si Anastacia boses iyon ng boyfriend niyang si Gregory. Sa galit niya pinaghahampas niya ang likod ng kanyang boyfriend. Halos kalmutin niya na ito sa tindi ng kanyang galit sa nasaksihang kahalayan nito. "What's wrong with you." bulyaw ni Gregory na nakatopless pa rin. At ang lakas ng loob nitong magalit sa kanya. "Wow! Ako yata ang magtatanong sayo ng ganyan. What's wrong with you? Nakuha mo pa talagang lumandin sa araw na to at iba ka rin no. Hindi mo man lang hinintay na matapos ang party." bulyaw niya rito at wala siyang pakialam kung gumawa pa siya ng eksena dito ngayon. She was betrayed kaya siguro valid naman ang reason ng pagkagalit niya. Hinawakan nito ang braso niya pero umalpas siya at isang nakakabinging sampal ang ginawad niya rito. Parami na ng parami ang nakakakita sa eksena nilang dalawa kaya nahihiya na rin si Gregory. Naglock naman ng pintuan ang babae sa loob ng kotse at nahihiya sa nangyayari. Mas tumindi ang galit niya ng hindi man lang nakita ang babaeng kaulayaw nito. Nagwawala na siya at gusto na niyang basagin ang salamin ng sasakyan nito. Kung di lang siya naawat ni Gregory. "Enough! Anastacia, don't make a scene here. Kung ayaw mong pagpyestahan tayo ng press bukas." banta nito sa kanyan. Wala naman siyang pakialam kung mabalita sila. Mas maganda nga iyon para malaman ng lahat kung gaano siya ka walang kwentang tao. "Bakit, Mr. Ching, why? Sino bang naunang gumawa ng katarantaduhan sa party na ito. Ako ba? Hindi ba't ikaw, kayo ng kalandian mo. Bakit ako ang nalabas na may kasalanan dito." sigaw niya at hindi na niya napigilan ang galit niya na lalong tumitindi. "I said enough, Anastacia. Let's go home. Iuuwi na kita." mariing wika nito. Habang hawak ang braso niya pero umalpas siya. Hindi na niya ma take ang ginawa nito sa kanya. "Leave me alone. Anong uuwi, mag-isa kang umuwi. At sino ka para utusan ako. As far as I know starting tonight we're both strangers now. And from now on break na tayo." taas noong wika niya at nag martsa pabalik sa loob at iniwan si Gregory sa labas. Pagpasok niya sa loob ng hotel nagtatakbo siya para pumunta ng comfort room. Hindi tuloy niya napansin ang bulto ng isang lalaki at nagkabanggaan silang dalawa. "Sorry, sir." ani niya at nagmamadaling lumayo at nagtago sa loob ng comfort room para doon umiyak. Kanina kasi pinigil niya ang luhang gustong pumatak kanina. At ayaw niyang makita siya nito na mahina. Hinding hindi niya ipapakitang umiiyak siya rito at baka pag tawanan lamang siya. Gusto sana niyang sumigaw kaso pinigilan niya ang kanyang sarili kaya impit na pag-iyak at sigaw na lang ang kanyang nagawa. Ayaw niyang malaman ng daddy niya sa abroad ang nangyari at makakasama sa kalusugan nito kung mababalitaan niya ang lahat. Nasa U.S.A ang daddy niya ngayon dahil nagpapagamot ito roon. Ayaw niyang makadagdag ng problema rito. Nang matapos siyang umiyak. Taas noo siyang lumabas ng comfort room na parang wala lang ang nangyari kanina. Naisip niya kasi bakit siya magmumukmok kung ginago naman siya nito. Bumalik siya sa loob at sinayawan ang mga lalaking napilili niya. Syempre iyong mga kagaya niyang mag-isa. Ayaw naman niyang magkaroon ng gulo kung sakaling may kasama ito. Wala siyang kamalay malay na sa bawat pag galaw ng kanyang balakang may lalaking kanina pa nakatingin sa kanya mula sa malayo. Nahahalina sa kanyang ganda at sa lambot ng kanyang baywang kung gumiling giling. Hindi mawala wala sa isipan ni Maximo ang babaeng nakita niya sa party. Kakaiba kasi ang babae nakakahalina ang ganda nito na para siyang minamagnet palapit. Kung hindi lang talaga niya imi-meet ang kaibigan niya ng gabing iyon hindi siya aalis ng party. Nagpatuloy sa pag-eenjoy si Anastacia sa kabila ng sakit na pinadama ng kanyang ex-boyfriend sa kanya tila para siyang nakawala sa tinik ng kahapon. Naalala niya kasi kung gaano kahigpit ito sa kanya kulang na nga lang ay ikulong siya nito sa bahay. Kung dati sweet tingnan sa kanya pero ngayon napagtanto niya na nakakasakal rin pala ang pinag gagawa nito sa kanilang relasyon. Kung hindi pa sila nag attend sa party na ito wala siyang malalaman. Pagkatapos ng party lasing na lasing siya at hindi niya alam kung paano siya nakauwi ng kaniyang condo ng gabing iyon. Nagising siya kinabukasan sa ingay ng kanyang ipad.Nakarating ng Mansyon si Kaila. Pagpasok pa lang niya sa loob bumalik agad ang alaala ng kanyang buhay rito kasama ang kanyang Mommy Lynette na ngayon ay limang taon na ring namayapa. Habang ang daddy naman niya ay nag asawa na rin. Bago pa mamatay ang kanyang Mommy alam niyang may ibang pamilya na agad ang kanyang daddy kaya isa rin na dumagdag sa sakit ng kanyang Mommy na cancer ay stress ito sa daddy niya. "Mommy, this is our home now? It is big right twins, Marky?" tanong ng limang taong gulang na anak nila ni Markus na si Kyline sa kanyang kakambal. Medyo nonchalant si Marky kaya tumango lang ito. "Shall we go kids? I will shown you your room." wika ni Kaila. "Yes Mommy, I'm so excited. Yahooo." sigaw na malakas ni Kyline na napaka energetic at may patalon talon pa sa labis na tuwa. "Sure, hija." sagot naman ni Kaila at dinala na nga sa itaas ang kanyang kambal. May mga maid pa silang kasama dahil hindi naman umalis ang mga ito kahit na malayo pa siya. Inalagaan n
Kababalik lang ni Markus sa business venture mula Canada. Siya na talaga ang madalas utusan ng daddy niya sa kanilang negosyo. Hindi kasi maasahan sina Jeremiah at Liam sa ganitong bagay lalo na't siya rin ang panganay sa triplets. Pagdating niya ng airport isang tawag ang kanyang natanggap. Someone his invited to attend the Anniversary his chosen charity sponsor. Malapit sa puso ni Markus ang mga bata. Kaya nga ng pumunta siya roon last two years ago at may mga batang naging parang kapatid na niya. "Sir Markus, the party started at exactly 8 am in the morning tomorrow." paalala ni Myla. Her secretary na loyal sa kanya simula ng magtrabaho siya sa kumpanya. "Thanks , Myla." ani niya at binaba na ang tawag nito. Naglakad na siya palabas ng airport at naghihintay ng sundo. Alam naman niya na maraming trabaho parin siyang kahaharapin sa pagbabalik niya ng bansa. Hindi alam ng Mommy, daddy at mga kapatid niya na uuwi na siya. Wala rin naman si Jeremiah at Liam roon. Panigurado i
FIVE YEARS AGO nang umalis si Kaila ng Pilipinas. Wala sana siyang balak bumalik rito kung hindi lang dahil sa huling habilin ng kanyang Mommy Lynette. She was their at the aiport at mabibigat na hakbang ng kanyang mga paa ang kanyang nararamdaman ng mga oras na iyon. She was totally lost. Habang naglalakad siya palabas ng aiport nang biglang magring ang kanyang mobile phone. Nang i-check it was Karen. Yes, si Karen lang ang sinabihan niya ng umalis siya ng bansa at ito rin ang sinabihan niya pagbalik ng bansa. Karen is like her sister too. Saksi ito sa saya at lungkot niyang naranasan. "Yes, bii nasa aiport na ako. Balak mo ba akong sunduin?" pabirong tanong ko. "Nope! I invited you for our reunion. At hwag kang tatanggi dahil magtatampo ako sayo kung hindi ka pupunta." wika niya at may halong pagbabanta. "Hahaha! Fine, just send me the details. Later na lang bii nandyan na ang sundo ko. See you soon." lambing ko dahil alam ko malaki talaga ang tampo niya sa akin ng bigla a
Wala pa ring kamalay malay si Markus sa lahat ng nangyari. Umuwi siya na lasing na lasing sa kanilang bahay. Hindi niya na nagawang tawagan si Kaila at alam niya namang mag aaway lang sila nito kapag nalaman nitong nag inom siya. Natulog siya at nagpahinga ngayong gabi. Wala pa rin siyang kamalay malay sa nangyayari kay Kaila. Kinabukasan nabulabog siya sa masamang balita..Nang tumawag ang kaibigan ni Kaila sa kanya na si Karen. Ringing.... Kahit antok pa kinuha niya ang kanyang cellphone at sinagot ang tawag kahit antok pa.. Hindi niya rin nakita kung sino nga ba ang tumawag basta na lang rin niyang sinagot ito. "Hello, Markus. It's Me Karen. Paalis na ng bansa si Kaila ngayon baka maabutan mo pa." wika nito. Napabalikwas ng bangon si Markus ng marinig ang sinabi nito. "W-What? Paki ulit nga ang sinabi mo? Sinong umalis ng bansa?" tanong ni Markus na naninigurado lang. Hindi niya kasi talaga naintindihan at putol putol ang dating sa kanya ng boses ni Karen. "Ang sabi
Palaisipan pa rin kay Markus kung bakit nagkakagayan si Kaila. Hanggang sa tawagan siya nila Kiefer at inaya ito na magbasketball. Hindi sana siya sasama kaso badtrip talaga siya sa girlfriend niya na sala sa init at lamig. Hindi na niya maintindihan ang pag uugali nito. Ayaw niyang sukuan si Kaila dahil mahal naman talaga niya ang babae. Pero sa nangyayari nakakapagod rin manuyo ng babaeng hindi naman siya pinapahalagahan. Agad siyang sumakay sa kanyang big bike at umalis ng Mansyon. Hindi siya nagpaalam kay Kaila basta na lang siya umalis. Nakarating siya sa kanilang tagpuan at nakita naman niya sina Kiefer doon. "Hey! Bro, mabuti sumipot ka. Masyado kang busy dyan sa girlfriend mo." tukso nila kay Markus. "Hwag ba muna natin siyang pag-usapan." sagot ni Markus. Ayaw niya kasing pinag uusapan ang girlfriend niya lalo na't wala naman ito ngayon roon. Hindi magandang pag usapan ang taong wala. "Teka, seryoso ka ba talaga sa kanya? Akala ko pustahan lang ang lahat?" tanong
Kinaumagahan masayang papasok si Kaila sa school dahil alam niyang maayos na ang lahat sa kanila ng kanyang boyfriend na si Markus. At tama naman kasi ito bakit niya iisipin ang sasabihin ng iba sa kanilang dalawa. Hindi naman nila kilala ang totoong pagkatao niya kaya mabilis silang mang husga sa kanya. Naghintay muna siya sa waiting shed dahil iyon ang napagkasunduan nilang dalawa ni Markus. Alam niya kasing magtatampo na naman ito kung di siya ang makikita roon. Naupo siya at gumamit muna ng kanyang cellphone para makapag libang man lang. Past 7 am na dumating si Markus sakay ng kanyang kotse. Hindi nga niya ito napansin dahil abala siya sa pagbabasa sa kanyang social media account. "Hey! Love, kanina ka pa ba naghihintay?" tanong ni Markus sabay hawak agad ng kanyang kamay. Paborito kasi talaga ng kanyang boyfriend na hawakan palagi ang kanyang kamay. "Hindi naman love, heto nga kakarating rating ko lang rin." sagot ni Kaila pero ang totoo one hour na siyang naghihintay r







